Pierwsza książka z tej serii, którą dało się przeczytać (i chciało?). Nie zrozumcie mnie źle, dalej jest fatalnie, ale lekko odbicie od dna zaliczone. Ta część daje szansę, że może być lepiej.

Pierwsza książka z tej serii, którą dało się przeczytać (i chciało?). Nie zrozumcie mnie źle, dalej jest fatalnie, ale lekko odbicie od dna zaliczone. Ta część daje szansę, że może być lepiej.

Nieco lepiej pod względem stylu i fabuły, historia zbudowana bardziej logicznie, można powiedzieć, że idziemy po nitce do kłębka. Ogólnie rzecz biorąc, ghostwriter poradził sobie nieźle, a na pewno nie jest łatwym zadaniem kontynuowanie cudzej powieści. Nie znaczy to jednak, że udało się uniknąć błędów, jak np. w przypadku fantoma - swoje pierwsze ofiary wyraźnie próbuje zabić, natomiast przy pozostałych spuszcza z tonu - Bonnie, Elena i Matt nie są wystawieni na żadne niebezpieczeństwo, po prostu ogarnia ich zazdrość i bum! fantom ich porywa. Po zabraniu Matta nie pojawia się też żadne nowe imię, czyżby fantom nie miał ochoty ani na Stefana, ani na Alarica?
Nie czaję też tego fragmentu tyczącego się Klausa:
"- Czy to znaczy, że Klaus ciągle żyje? Mógłby tu przyjść, mógłby teraz prześladować twoją rodzinę?
- Myślałam o tym - odparła Meredith zadowolona, że rozmowa zeszła na kwestie praktyczne. - Ale nie sądzę. Elena poprosiła Strażników, żeby zmienili Fell's Church w taki sposób, żeby Klausa nigdy tu nie było. Nie prosiła, żeby zmienili Klausa ani jego życie. Dla niego wszystko zostaje po staremu: był tu, bardzo dawno temu, a teraz nie żyje."
No to chwilę. to w końcu był tam czy go nie było? Bo z tego fragmentu to wychodzi na to, że nie był, ale jednak był.

Nieco lepiej pod względem stylu i fabuły, historia zbudowana bardziej logicznie, można powiedzieć, że idziemy po nitce do kłębka. Ogólnie rzecz biorąc, ghostwriter poradził sobie nieźle, a na pewno nie jest łatwym zadaniem kontynuowanie cudzej powieści. Nie znaczy to jednak, że udało się uniknąć błędów, jak np. w przypadku fantoma - swoje pierwsze ofiary wyraźnie próbuje...

Nie wierzę, że komuś tak podobała się ta seria, żeby anonimowo pisać kontynuację... O dziwo ta część nie jest gorsza od poprzednich, ale utrzymuje poziom serii.

Nie wierzę, że komuś tak podobała się ta seria, żeby anonimowo pisać kontynuację... O dziwo ta część nie jest gorsza od poprzednich, ale utrzymuje poziom serii.

Tajemniczy autor bardzo dobrze zrobił serii, książka wciągnęła od początku i prawie każdy rozdział kończył się zaskoczeniem :)
Minusem jest przechrzczenie Stefano na Stefan, po co?
I to jest ten moment gdzie zaczynają się te wstrętne okładki... Dramat...

Tajemniczy autor bardzo dobrze zrobił serii, książka wciągnęła od początku i prawie każdy rozdział kończył się zaskoczeniem :)
Minusem jest przechrzczenie Stefano na Stefan, po co?
I to jest ten moment gdzie zaczynają się te wstrętne okładki... Dramat...

Sięgając po kolejną książkę z serii PamiętnikiWampirów- LJ Smith, Ghostwriter byłam niec o zawiedziona. Ale z racji tego, iż zakupiłam 5 część- Fantom, musiałam ją przeczytać, chociażby z samej sympatii do Damona Salvatore. Ta część okazała się inna od pozostałych o 180stopni. Okazała się dojrzalsza, konkretniejsza, a dialogi stały się bardziej rzeczywiste. Postacie przestały być groteskowe. Podsumowując język jest znacznie poważniejszy, nie tak infantylny, a bohaterowie dorzalisi niż w poprzedniej części. Czy to zasługa nowego pisarza, czy może tłumacza... Nie wiem, mimo to jestem mile zaskoczona, bo czyta się znacznie przyjemniej. Jestem jednak skłonna do teorii, iż książki nie napisała Smith, lecz kto inny.( P.s. Wydawnictwo Amber ja nie wiem jak to robicie, ale w waszych książkach jest masa wszelakich błędów! W ten sposób zawsze wiem, która książka jest od was...)
Głównym wątkiem fabuły jest walka z Fantomem Zazdrości i powrót Damona do życia z Mrocznych Wymiarów. Dla niebezpiecznego wampira "droga do życia" staje się formą pokuty, ale i metamorfozą. W tym czasie jego przyjaciele są wysysani z emocji przez fantoma. Karmi się on zazdrością, która doprowadza do ciągłych konfliktów między ludźmi, jedyny sposób na pokonanie jego to wzajemna szczerość. Szóstka przyjaciół musi wyznać swe szokujące, mroczne, ale prawdziwe tajemnice by raz na zawsze pozbyć się wroga.Ale co takiego na sumieniu ma Damon i czy wyzbycie się tak okrutnych rzeczy pomoże w dokończeniu rytuału? I jak na powrót brata zareaguje Stefan...?

Sięgając po kolejną książkę z serii PamiętnikiWampirów- LJ Smith, Ghostwriter byłam niec o zawiedziona. Ale z racji tego, iż zakupiłam 5 część- Fantom, musiałam ją przeczytać, chociażby z samej sympatii do Damona Salvatore. Ta część okazała się inna od pozostałych o 180stopni. Okazała się dojrzalsza, konkretniejsza, a dialogi stały się bardziej rzeczywiste. Postacie...

No ta część to już wielka fantastyka :P To, że Damon powrócił, prawie wcale mnie nie zdziwiło, ale ten cały fantom, który nie wiadomo, czym był, to już był szczyt normalnie :P

No ta część to już wielka fantastyka :P To, że Damon powrócił, prawie wcale mnie nie zdziwiło, ale ten cały fantom, który nie wiadomo, czym był, to już był szczyt normalnie :P

Ta część podobała mi się chyba bardziej od poprzednich. Nie czułam znudzenia podczas czytania, wręcz przeciwnie - czytało mi się szybko i lekko. Poznaliśmy nowe oblicze Stefana, które było lekkim odejściem od wizerunku dobrodusznego i niosącego dobro wampira. Ale zobaczyliśmy też nowe oblicze Damona, które już trochę mniej mi przypadło do gustu. Nie potrafilam go sobie takiego wyobrazić. Najbliższy kontakt czułam z Bonnie, bo i ją irytowała Elena. Co do Eleny nic się w mojen opinii nie zzmieniło - nadal działa mi na nerwy, choć muszę przyznać, że odrobinę mniej niż w początkowych tomach.

Ta część podobała mi się chyba bardziej od poprzednich. Nie czułam znudzenia podczas czytania, wręcz przeciwnie - czytało mi się szybko i lekko. Poznaliśmy nowe oblicze Stefana, które było lekkim odejściem od wizerunku dobrodusznego i niosącego dobro wampira. Ale zobaczyliśmy też nowe oblicze Damona, które już trochę mniej mi przypadło do gustu. Nie potrafilam go sobie...

Ok, w tym momencie sagę zaczyna pisać ktoś zupełnie inny, sygnowany nazwiskiem pierwotnej autorki. W tej części jeszcze nie ma polotu, ale widać już zalążek czegoś, co może okazać się interesujące.

"Łatwo być szczęśliwym, kiedy miłość jest prosta."

Ok, w tym momencie sagę zaczyna pisać ktoś zupełnie inny, sygnowany nazwiskiem pierwotnej autorki. W tej części jeszcze nie ma polotu, ale widać już zalążek czegoś, co może okazać się interesujące.

"Łatwo być szczęśliwym, kiedy miłość jest prosta."

całkiem udana kontynuacja, i tak jak w poprzednich częściach miałem momenty że po skończeniu rozdziału nie chciałem zaczynać nowego tak tu tego nie było. czytało się szybko i przyjemnie.

całkiem udana kontynuacja, i tak jak w poprzednich częściach miałem momenty że po skończeniu rozdziału nie chciałem zaczynać nowego tak tu tego nie było. czytało się szybko i przyjemnie.

Chwilowy powrót do rzeczywistości, żałoba, a później znowu walka. bohaterowie kolejny raz ratują siebie nawzajem, ku zaskoczeniu wszystkich nie zawsze śmierć oznacza ostateczne rozstanie. Do czego będą zmuszeni przyznać się przed sobą i przed przyjaciółmi bohaterowie? I jaki wm będzie miało wpływ na toczoną przez nich walkę? Aby się tego dowiedzieć trzeba sięgnąć po książkę. :-)

Chwilowy powrót do rzeczywistości, żałoba, a później znowu walka. bohaterowie kolejny raz ratują siebie nawzajem, ku zaskoczeniu wszystkich nie zawsze śmierć oznacza ostateczne rozstanie. Do czego będą zmuszeni przyznać się przed sobą i przed przyjaciółmi bohaterowie? I jaki wm będzie miało wpływ na toczoną przez nich walkę? Aby się tego dowiedzieć trzeba sięgnąć po...