14/180/2022
Jakiś wyjątkowo ponury ten tom mi się wydaje. W sensie diagnozy społeczeństwa szwedzkiego. Sjowall i Wahloo generalnie byli ponurakami w tych kwestiach, ale w „Zabójcy policjanta” chyba przeszli samych siebie. Brak kasy. Brak pracy. Przestępczość. Przemocowa policja. Nawet zatruwanie środowiska spalinami się pojawia.
„Państwo prawa. To określenie tak się potem zdewaluowało, że wielu Szwedów nie chciało go wymawiać, a inni śmiali się do rozpuku, kiedy ktoś wypowiadał je na poważnie.” Hmm, to tak jak u nas. „Może miało to związek z systemem społecznym, który z jego punktu widzenia wydawał się zupełnie absurdalny, może ze starszym pokoleniem, które tylko planowało i planowało swój materialny sukces, do niczego nie dochodząc. Które rwało sobie włosy z głowy nad deklaracjami podatkowymi i innymi niezrozumiałymi dokumentami, którymi władze ich dosłownie bombardowały. Ludzie, którzy nie spali po nocach, próbując policzyć, czy dadzą radę spłacić wszystkie raty, a jednocześnie żyli w ciągłym strachu przed wzrastającym bezrobociem i codziennie faszerowali się środkami pobudzającymi, by móc pracować, biorąc zarazem jeszcze więcej tabletek uspokajających, żeby przynajmniej wieczorem zrelaksować się przez chwilę przed telewizorem, zanim przyjdzie czas na tabletki nasenne i kilka godzin wypełnionego sennymi koszmarami wypoczynku.” Ale że jak, że w Szwecji??
Ale też pojawiają się zabawne wstawki. „Słyszałem tylko, że ubiegał się o patent na nocnik z błyszczącym brzegiem i wykrywacz nikotyny, który miauczał po zanurzeniu w zatrutym kapuśniaku.”
Mimo ogólnego pesymizmu bijącego z książki polecam. Chociaż wygląda na to, że mordercę znaleźli całkiem przypadkiem.

Czy garnitur w diagonalny wzór to w jodełkę?
I dlaczego według autorów w Rumunii nie było prostytutek? Na mózg im się chyba rzucił ten komunizm. A propos, to wiele razy pojawia się Rugia, promy na Rugię i generalnie motyw wycieczki do NRD. Na Rugię właśnie.

14/180/2022
Jakiś wyjątkowo ponury ten tom mi się wydaje. W sensie diagnozy społeczeństwa szwedzkiego. Sjowall i Wahloo generalnie byli ponurakami w tych kwestiach, ale w „Zabójcy policjanta” chyba przeszli samych siebie. Brak kasy. Brak pracy. Przestępczość. Przemocowa policja. Nawet zatruwanie środowiska spalinami się pojawia.
„Państwo prawa. To określenie tak się potem...

wszystko co pisał ten duet jest doskonałe!

wszystko co pisał ten duet jest doskonałe!

Hmmm. Poziom poprzednich powieści z cyklu o Martinie Becku utrzymany, ale czy aby nie za gładko się to wszystko układa? Podobny problem miałam z "Samotnymi" Nessera, ale to tylko niewielkie zastrzeżenie. Zło zostaje ukarane, Martin kwitnie, a festiwal polewki z biurokracji trwa. Smacznego!

Hmmm. Poziom poprzednich powieści z cyklu o Martinie Becku utrzymany, ale czy aby nie za gładko się to wszystko układa? Podobny problem miałam z "Samotnymi" Nessera, ale to tylko niewielkie zastrzeżenie. Zło zostaje ukarane, Martin kwitnie, a festiwal polewki z biurokracji trwa. Smacznego!

Dobry kryminał od Sjowall i Wahloo. Nie przynudzał, co czasami się autorom zdarzało. Nieskomplikowana historia tajemniczego zniknięcia kobiety w nadmorskiej szwedzkiej miejscowości, do rozwiązania której zostaje przydzielony komisarz kryminalny Martin Beck. W międzyczasie dochodzi do strzelaniny, w wyniku której policjant umiera, a historie te w dość nieprzewidziany sposób się przecinają (jednak tytuł "zabójca policjanta", jest na wyrost, o czym czytelnik ma okazję się przekonać). Standardowym minusem w przypadku szwedzkiej pary pionierów szwedzkich kryminałów jest nadmierne politykowanie i wciskanie swych poglądów w usta każdej napotykanej postaci, co wypada bardzo nieautentycznie i męczy mnie osobiście. Niezmiernie ciekawa postać Nojda, nowego przyjaciela Martina. Ogólnie polecam - solidny policyjny kryminał, który nie schodzi poniżej pewnego poziomu.

Dobry kryminał od Sjowall i Wahloo. Nie przynudzał, co czasami się autorom zdarzało. Nieskomplikowana historia tajemniczego zniknięcia kobiety w nadmorskiej szwedzkiej miejscowości, do rozwiązania której zostaje przydzielony komisarz kryminalny Martin Beck. W międzyczasie dochodzi do strzelaniny, w wyniku której policjant umiera, a historie te w dość nieprzewidziany sposób...

Kolejny tom "przygód" Martina Becka, podobnie jak wcześniejsze i późniejsze, nie ma na celu zapędzenia czytelnika do intensywnych rozmyślań na temat "kto zabił?". Co prawda komisarz wyrusza na prowincję, aby rozwikłać zagadkę zaginięcia kobiety. Co prawda od początku wiadomo, że chodzi o morderstwo. Co prawda dość wcześnie można się domyślać, kto jest mordercą a kto nie. Ale nie o to w tym wszystkim chodzi. I bardzo dobrze!
Książka ta jest klasycznym kryminałem szwedzkiej spółki autorskiej, czyli Pera Wahlöö i Mai Sjöwall. Spod ich ręki wyszło wiele książek, które mniej lub bardziej wpłynęły na odnoszących dziś światowe sukcesy, współczesnych skandynawskich pisarzy i pisarek. „Zabójca policjanta”, podobnie jak w przypadku innych dokonań tego duetu, w udany sposób łączy kryminalne dochodzenie z obrazem przemian szwedzkiego społeczeństwa w latach '70 XX wieku. Dzięki temu po książkę będzie można sięgać jeszcze nie raz, ponieważ wiedza o tym kto zabił wcale nie przeszkadza w delektowaniu się tekstem.

Kolejny tom "przygód" Martina Becka, podobnie jak wcześniejsze i późniejsze, nie ma na celu zapędzenia czytelnika do intensywnych rozmyślań na temat "kto zabił?". Co prawda komisarz wyrusza na prowincję, aby rozwikłać zagadkę zaginięcia kobiety. Co prawda od początku wiadomo, że chodzi o morderstwo. Co prawda dość wcześnie można się domyślać, kto jest mordercą a kto nie....

Książkę kupiłam w ciemno,i muszę przyznać ,że nie żałuję. Z początku bardzo wciąga, lecz z biegiem czasu traci swój dynamizm, a akcja staje się nudniejsza. Dużym minusem jest też przewidywalne zakończenie. Mimo wszystko myślę ze fani kryminału będą usatysfakcjonowani. Polecam ;)

Książkę kupiłam w ciemno,i muszę przyznać ,że nie żałuję. Z początku bardzo wciąga, lecz z biegiem czasu traci swój dynamizm, a akcja staje się nudniejsza. Dużym minusem jest też przewidywalne zakończenie. Mimo wszystko myślę ze fani kryminału będą usatysfakcjonowani. Polecam ;)