Pamięć o bliskich, szczególnie tych perfekcyjnych, potrafi być zmorą. Losy rodziny tzw" Wielkiego Brata" zostały przedstawione w jednym z opowiadań. Muszki obserwujace cykl życia człowieka,więzień pożądający kobiety z obrazka, krótki żywot kury oraz płomienny romans nastolatki z dużo starszym ojcem koleżanki. Rankov zmienia perspektywę przedstawienia bohaterów. Przewrotnie gra na emocjach odbiorców np. zmieniając narratorów w opowieści o obozie.

Przyjemnie się czyta, jednak zabieg zaskakujących zakończeń, był zastosowany zbyt często. W wyniku tego czytelnik spodziewa się rozwinięcia fabuły. Historie mogą wydać się banalne.

Pamięć o bliskich, szczególnie tych perfekcyjnych, potrafi być zmorą. Losy rodziny tzw" Wielkiego Brata" zostały przedstawione w jednym z opowiadań. Muszki obserwujace cykl życia człowieka,więzień pożądający kobiety z obrazka, krótki żywot kury oraz płomienny romans nastolatki z dużo starszym ojcem koleżanki. Rankov zmienia perspektywę przedstawienia bohaterów. Przewrotnie...

Zbiór opowiadań. Nie są złe, ale większość z nich - przewidywalna. W większości można domyślić się, jaka może być puenta, ewentualnie że coś będzie miało miejsce. To jest mój główny zarzut wobec tej książki.
Niemniej, parę opowiadań się wybija ponad resztę i czyta się je przyjemnie. Z notki edytorskiej można się jednak dowiedzieć, że większość z nich to twórczość już dojrzalsza - co oczywiście traktuję in plus, bo widać, że autor rozwija zarówno formy literackie, jak i pomysłowość rozwiązań (choć niekiedy wciąż jasno dających się wydedukować gdzieś od połowy kolejnego opowiadania). Niestety, niektóre z nich nie zostają w głowie prawie wcale, ale - mimo tej szótkowej oceny - myślę, że warto się zapoznać, by wyrobić opinię.
Ja bynajmniej nie żałuję, że przeczytałem.

Zbiór opowiadań. Nie są złe, ale większość z nich - przewidywalna. W większości można domyślić się, jaka może być puenta, ewentualnie że coś będzie miało miejsce. To jest mój główny zarzut wobec tej książki.
Niemniej, parę opowiadań się wybija ponad resztę i czyta się je przyjemnie. Z notki edytorskiej można się jednak dowiedzieć, że większość z nich to twórczość już...

Sądząc po polskim wyborze 19 krótkich utworów z trzech wydanych na Słowacji w latach 1995-2004 zbiorów opowiadań Rankov porusza się tematycznie na pograniczu ponurej fantastyki, psychologii (snu, małżeństwa i szaleństwa) oraz obserwacji patologii społecznej - agresji i samotności. Wśród wątków społecznych zwracają uwagę rozpad małżeństwa, ucieczka od opresyjnego społeczeństwa w sen, śmierć lub szaleństwo, oraz powtarzalność losów. Mam też wrażenie, że autor rozwija się w interesującą stronę - w kierunku powieści - przynajmniej mnie podobały się najbardziej te najdłuższe opowiadania (Big Brother and the Holding Company, Psy, Drosophila populi),które zawarte są w ostatnich dwu tomach.
Pisarz lubi eksperymentować, porozumiewać się z czytelnikiem ("W drugiej osobie" to rodzaj apostrofy do czytelnika, w której stara się obnażyć jego mordercze instynkty),prowokować, posługując się autokreacją lub intertekstualnością ("List bez nagłówka" sugeruje, że autorem opowiadań, które czytamy jest osoba pozornie niepełnosprawna fizycznie i umysłowo, ukrywająca jednak pełną świadomość przed rodziną).
Największe wrażenie wywarły na mnie "Psy", które świadomie nawiązują do "American Beauty" (siłą skojarzenia pewnie także do "Lolity" Nabokova). Natrętne momentami podobieństwo do sytuacji z filmu skutecznie jednak kontrowane jest dodaniem kursywą w tekście komentarzy-uwag wirtualnej korektorki, początkowo tylko poprawiającej niezgrabne sformułowania i powtórzenia autora, lecz ostatecznie angażującej się emocjonalnie i zdradzającej akcję, której brak w tekście. A może są to uwagi głównej bohaterki opowiadania...?
Warto też odnotować ironię i "odowadzią" perspektywę ("Życie owadów" Pielewina przychodzi automatycznie na myśl) w "Drosophila populi" i życiową ironię "Big Brother and the Holding Company", która zdaje się mówić, że od czegokolwiek byśmy nie uciekali, prędzej czy później nas to doścignie.

Niejednoznaczności rozwiązań są atutem prozy Rankova.

Sądząc po polskim wyborze 19 krótkich utworów z trzech wydanych na Słowacji w latach 1995-2004 zbiorów opowiadań Rankov porusza się tematycznie na pograniczu ponurej fantastyki, psychologii (snu, małżeństwa i szaleństwa) oraz obserwacji patologii społecznej - agresji i samotności. Wśród wątków społecznych zwracają uwagę rozpad małżeństwa, ucieczka od opresyjnego...

Literatury słowackiej niemal kompletnie nie znam i dlatego z zaciekawieniem sięgnąłem po tę książkę. Efekt? To ciekawy, choć mało oryginalny zestaw opowiadań. Poszczególne historie napisane są lekko i przyjemnie, choć przypominają dzieła polskich czy francuskich twórców. W paru historyjkach przewija się też Polska. Ciekawie nas ci Słowacy widzą.

Literatury słowackiej niemal kompletnie nie znam i dlatego z zaciekawieniem sięgnąłem po tę książkę. Efekt? To ciekawy, choć mało oryginalny zestaw opowiadań. Poszczególne historie napisane są lekko i przyjemnie, choć przypominają dzieła polskich czy francuskich twórców. W paru historyjkach przewija się też Polska. Ciekawie nas ci Słowacy widzą.