Książka dla dzieci - tych najmłodszych, która porusza temat śmierci i żałoby po stracie bliskiej osoby - tutaj ojca. Głównym bohaterem jest 5 letni Olav
Książka jest w mojej ocenie tak po skandynawsku sucha i surowa jeśli chodzi o emocje i to jak podjęty jest temat, choć nie odmawiam jej wartości
Zdecydowanie do samodzielnej lektury najpierw przez rodzica żeby ocenić czy Wam pasuje to jak podjęty jest tutaj temat śmierci i żałoby. Mnie nie do końca przekonuje - zwłaszcza postać matki

Książka dla dzieci - tych najmłodszych, która porusza temat śmierci i żałoby po stracie bliskiej osoby - tutaj ojca. Głównym bohaterem jest 5 letni Olav
Książka jest w mojej ocenie tak po skandynawsku sucha i surowa jeśli chodzi o emocje i to jak podjęty jest temat, choć nie odmawiam jej wartości
Zdecydowanie do samodzielnej lektury najpierw przez rodzica żeby ocenić czy...

Książka terapeutyczna dla dzieci, które straciły rodzica. W przypadku mojej córki zadziałała oczyszczająco i terapeutycznie, wywołała ogromne emocje i płacz. I sprawiła, że dziecko otworzyło się i zaczęło mówić o swoim bólu i stracie. Dzięki tej książce nastąpił przełom.

Książka terapeutyczna dla dzieci, które straciły rodzica. W przypadku mojej córki zadziałała oczyszczająco i terapeutycznie, wywołała ogromne emocje i płacz. I sprawiła, że dziecko otworzyło się i zaczęło mówić o swoim bólu i stracie. Dzięki tej książce nastąpił przełom.

Polecam do biblioterapii, przydałoby się ją poczytać dzieciom, które straciły bardzo bliskie osoby (tatę, mamę, opiekuna) i które nie potrafią sobie z tym poradzić, same myślą o śmierci, nie widzą światełka nadziei w tunelu życia.

Polecam do biblioterapii, przydałoby się ją poczytać dzieciom, które straciły bardzo bliskie osoby (tatę, mamę, opiekuna) i które nie potrafią sobie z tym poradzić, same myślą o śmierci, nie widzą światełka nadziei w tunelu życia.

Książka napisana przez matkę dziecka, któremu umarł tata.Ukazująca że śmierć nie jest czymś strasznym, dająca możliwość dziecku wyrażenia tego co czuje poprzez różne emocje.Dziecko może czuć smutek, żal ale również złość.Najważniejsze aby mogło to wyrazić.W okół śmierci taty dziecka nie ma tajemniczość jest to wszystko ukazane w bardzo naturalny sposób.Dziecko od samego początku jest uświadamiane z chorobą ojca. A kiedy tata już umiera. Matka pozwala mu dotknąć zmarłego ojca. Co pewnie nie których zdziwi.Jak można małe dziecko narażać na coś takiego.Jednak zobaczmy na tą książeczkę z psychologicznego punktu widzenia.

Książka napisana przez matkę dziecka, któremu umarł tata.Ukazująca że śmierć nie jest czymś strasznym, dająca możliwość dziecku wyrażenia tego co czuje poprzez różne emocje.Dziecko może czuć smutek, żal ale również złość.Najważniejsze aby mogło to wyrazić.W okół śmierci taty dziecka nie ma tajemniczość jest to wszystko ukazane w bardzo naturalny sposób.Dziecko od samego...

Przeczytałam ją sama, z pozycji osoby dorosłej mogę napisać, że to książka prosta w formie, wzruszająca. Nie czytałam jej jeszcze dzieciom, nie było takiej potrzeby.

Przeczytałam ją sama, z pozycji osoby dorosłej mogę napisać, że to książka prosta w formie, wzruszająca. Nie czytałam jej jeszcze dzieciom, nie było takiej potrzeby.

Dla mnie książka świetna. Owszem pokazuje śmierć, jednak jako coś normalnego, coś, co się zdarza i towarzyszy życiu każdego człowieka. Pokazuje, że osoba, która umiera jest zimna, nic nie mówi i nie rusza się. Pokazuje uczucia towarzyszące bliskim osoby zmarłej- od smutku, złości poprzez brak zrozumienia. Smutna książka, jednak bardzo prawdziwa. Chyba trzeba podejść do niej z rezerwą i swoistą mądrością. Jej celem nie jest przerażanie. Ma pomóc w oswojeniu śmierci i zrozumieniu jej. Autorka wskazuje, że na żałobę nikt nie jest za mały. Warto rozmawiać na trudne tematy z dziećmi. Świat nie jest idealny. Brakuje na Polskim rynku tego typu książek.

Dla mnie książka świetna. Owszem pokazuje śmierć, jednak jako coś normalnego, coś, co się zdarza i towarzyszy życiu każdego człowieka. Pokazuje, że osoba, która umiera jest zimna, nic nie mówi i nie rusza się. Pokazuje uczucia towarzyszące bliskim osoby zmarłej- od smutku, złości poprzez brak zrozumienia. Smutna książka, jednak bardzo prawdziwa. Chyba trzeba podejść do niej...

Niestety jak dla mnie książka nie nadaje się dla dzieci. Język, styl, obrazki przerażają. Chciałam przybliżyć dziecku proces umierania, "oswoić" je z taką sytuacją, a zamiast tego przestraszyłam dziecko. Musiałam potem wiele dziecku wytłumaczyć, odkręcić, podać w sposób łagodny. Jak dla mnie dziecko nie musi wiedzieć, że człowiek jak umiera robi się zimny i blady oraz, że się zupełnie nie rusza. Można opisać śmierć mniej dosadnie, mniej szczegółowo.

Niestety jak dla mnie książka nie nadaje się dla dzieci. Język, styl, obrazki przerażają. Chciałam przybliżyć dziecku proces umierania, "oswoić" je z taką sytuacją, a zamiast tego przestraszyłam dziecko. Musiałam potem wiele dziecku wytłumaczyć, odkręcić, podać w sposób łagodny. Jak dla mnie dziecko nie musi wiedzieć, że człowiek jak umiera robi się zimny i blady oraz, że...