Fabrykantka aniołków

"Fabrykantka aniołków" to już ósma część przygód Patrika Hedstroma i jego kolegów z komisariatu policji w Tanumshede. Tym razem będą musieli rozwiązać zagadkę tajemniczego zaginięcia sprzed lat całej rodziny Ebby, która ocalała jako roczne dziecko, a po wielu latach wraca na wyspę Valo nieopodal Fjällbaccki.

Ósma część sagi o Fjällbacce to książka mistrzyni skandynawskiego kryminału, którą zna niemal każdy. Camilla Läckberg jak zawsze wplotła w fabułę ciekawy wątek obyczajowy.

Jednak mimo dobrego pomysłu, oryginalnego tytułu i stylu, do którego już przyzwyczaiła nas autorka, część ta w moim odczuciu była chyba najsłabszą z dotychczas przeczytanych. Nie oznacza to jednak, że była to książka zła czy też nudna. Po prostu nie utrzymała wysokiego poziomu swoich poprzedniczek. Mimo to serdecznie polecam się z nią zapoznać, bo i tak warto...

"Fabrykantka aniołków" to już ósma część przygód Patrika Hedstroma i jego kolegów z komisariatu policji w Tanumshede. Tym razem będą musieli rozwiązać zagadkę tajemniczego zaginięcia sprzed lat całej rodziny Ebby, która ocalała jako roczne dziecko, a po wielu latach wraca na wyspę Valo nieopodal Fjällbaccki.

Ósma część sagi o Fjällbacce to książka mistrzyni skandynawskiego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za mną 8 część sagi o Fjallbace. Wspominałam już gdzieś, we wcześniejszych opiniach, że autorka się rozkręca i faktycznie można odnieść wrażenie, że Pani Lackberg z każdą kolejną częścią, tworzy coraz lepsze kryminały. "Fabrykantka Aniołków" wpisuje się w ten nurt.
Ponownie spotykamy się tu z fabułą, opartą na zdarzeniach głęboko zakorzenionych w przeszłości bohaterów i są to zdarzenia mocno traumatyczne, mające wpływ (większy lub mniejszy) na główny wątek kryminalny. Aby się nie rozpisywać - podsumujmy: całość jest utrzymana na poziomie zbliżonym do poprzednich części. Polecam i zabieram się za tom przedostatni.

Za mną 8 część sagi o Fjallbace. Wspominałam już gdzieś, we wcześniejszych opiniach, że autorka się rozkręca i faktycznie można odnieść wrażenie, że Pani Lackberg z każdą kolejną częścią, tworzy coraz lepsze kryminały. "Fabrykantka Aniołków" wpisuje się w ten nurt.
Ponownie spotykamy się tu z fabułą, opartą na zdarzeniach głęboko zakorzenionych w przeszłości bohaterów i są...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Więcej kryminału!
Do Camilli Läckberg mam taki dość dziwny stosunek, ponieważ o ile początkowe książki z serii bardzo mi się podobały, tak ostatnio tomy to była trochę jazda w dół. Także mogę z przyjemnością powiedzieć, że Fabrykantka aniołków jest bardzo dobrą książką i naprawdę wciągnęła mnie ta historia. Książki Läckberg charakteryzują się tym, że są to takie kryminalne obyczajówki, ale ta książka okazała się bardziej kryminałem, co mnie bardzo cieszy.

Wszystko oczywiście dzieje się we Fjällbace. Lata temu na wyspie istniała szkoła z internatem, a pewnego dnia zniknęła cała rodzina prowadząca ten obiekt, poza jedną malutką dziewczynką. Jakby rozpłynęli się w powietrzu. Po wielu latach mała Ebba, już jako dorosła kobieta wraca na wyspę razem z mężem. Planują wyremontować budynki i otworzyć ośrodek wczasowy. Wkrótce do Ebby zaczynają przychodzić pogróżki. A Patrik razem z Eriką i całym komisariatem zaczyna rozgrzebywać starą sprawę. Odkrywają stare ślady krwi i więcej zagadek.
Fajnie ułożona i poprowadzona historia.
Mamy tutaj również część historyczną książki, w której poznajemy postać fabrykantki aniołków czyli kobiety, która mordowała przygarnięte dzieci oraz losy jej córki, które splatają się z losami pewnego niemieckiego oficera. Poznajemy również historię samej Ebby i jej biologicznej rodziny, która zniknęła. Wszystkie te sprawy bada oczywiście nasza niezawodna Erika. Jednak w tym przypadku ten obyczajowy wątek nie dominuje aż tak.
Czytałam tę książkę z przyjemnością. Nie zorientowałam się w tym, kto jest tutaj głównym czarnym charakterem. Wszystko było tak fajnie poprowadzone, że nie gubiłam się w wydarzeniach współczesnych jak i historycznych. Czasami w książkach Läckberg miewałam problemy, żeby się zorientować w części historycznej. Także za to ogromny plus. Naprawdę była akcja, cały czas coś się działo i nie czułam się w żadnym momencie jakoś znudzona tą książką. Niedługo zabieram się za kolejny tom.

Więcej kryminału!
Do Camilli Läckberg mam taki dość dziwny stosunek, ponieważ o ile początkowe książki z serii bardzo mi się podobały, tak ostatnio tomy to była trochę jazda w dół. Także mogę z przyjemnością powiedzieć, że Fabrykantka aniołków jest bardzo dobrą książką i naprawdę wciągnęła mnie ta historia. Książki Läckberg charakteryzują się tym, że są to takie kryminalne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wszystkie książki Camilly są rewelacyjne,polecam całą sagę .

Wszystkie książki Camilly są rewelacyjne,polecam całą sagę .

Pokaż mimo to

Ksiazka rewelacyjna.Trzyma w napieciu od samego poczatku .Ksiazke zaliczylbym raczej do horroru niz kryminalu.Dlaczego?Dlatego ze,najpierw znika cala rodzina Ebby(oprocz niej),nastepnie slady krwi pod podloga,pozar i tajemnicze listy z pogrozkami od tajemniczego/ej G.A na koniec znalezienie tajemniczych skrzyn z kosciami i szkieletami ludzkimi. Istny horror czyz nie?

Ksiazka rewelacyjna.Trzyma w napieciu od samego poczatku .Ksiazke zaliczylbym raczej do horroru niz kryminalu.Dlaczego?Dlatego ze,najpierw znika cala rodzina Ebby(oprocz niej),nastepnie slady krwi pod podloga,pozar i tajemnicze listy z pogrozkami od tajemniczego/ej G.A na koniec znalezienie tajemniczych skrzyn z kosciami i szkieletami ludzkimi. Istny horror czyz nie?

Pokaż mimo to

Na początku powiem że jestem zdumiony tak wysokimi ocenami.
"Księżniczka lodu" była znakomitym kryminałem z odrobiną treści obyczajowych, które mnie i tak interesowały jeszcze na tym etapie.
Niestety, im dalej brniemy w kolejne części tym wiecej jest wątków obyczajowych, a mniej kryminału, w tej książce gdyby zostawić tylko wątek kryminalny, trzeba by usunąć 3/4 treści.
Mało tego, te wątki obyczajowe są coraz gorsze, przypominają "Trudne sprawy"
Teraz przejdę do spoilerów i głupot.
1. Erika- strasznie irytująca postać w tej książce, ta jej konspiracja z Göstą, rozwala całą pracę swojemu mężowi, podważa jego służbowe decyzję wydawane pracownikom. Nie zrozumiem dlaczego w końcówce podważyła decyzję Patrika okłamując Göstę, zamiast przekazać mu rozkaz, a na wyspę wziąść Martina, skoro już tak chciała pomóc siostrze.
Gösta- co on jako policjant tu odwala, to tylko za głowę się łapać idzie.
Ta jego konspiracja z Eriką, czy nie przekazanie podwładnym informacji wcześniej, że wie gdzie są rzeczy z tego ośrodka.
Poza tym nagle dowiadujemy się że Gösta zawsze interesował się sprawą zaginięcia rodziny z wyspy Valö, baa nawet przeglądał ciągle akta które trzymał w domu.
Serio? A to nie w "Księżniczkę lodu" Gösta ma wszystko gdzieś i tylko do emerytury czeka ?
No i ta akcja na końcu, dać się złapać Märtenowi, przecież wiedzieli że przynajmniej z Anną jest coś nie tak i Märten jest potencjalnym zagrożeniem, dlaczego po wejściu do domku na Valö nie wycelował broni w niego, tylko patrzył jak Märten biegnie na górę za Eriką, no chyba ze pojechali ratować Annę i Ebbę bez broni, to gratulacje dla planu Eriki.
No i te zdjęcia w skrzyni obok szkieletu.
Rozumiem ze ciała rozkładały się na podłodze a gdy zostały z nich szkielety wrócono by je umieścić w skrzyniach, inaczej nie wiem jakim cudem zdjęcia przetrwały w tej skrzyni z rozkładającymi się zwłokami.
Melberg wyjmujący kule ze ścian, rozumiem ze trzeba go dalej przedstawiać jako głupka, ale ten fragment był już jakimś żartem, Pani Läckberg ponosi tu coraz bardziej.

Podsumowując pierwszą część sagi oceniam w dalszym ciągu najlepiej, potem trzecią, a następnie drugą i czwartą.
Niestety widać wyraźny spadek od 5 części, coraz więcej nudnych, nie interesujących wątków obyczajowych, książki okropnie się dłużą i mam już powoli dość tej całej serii, ale chce ją dokończyć, dlatego z obawą przystąpie do czytania dwóch ostatnich.
"Fabryka aniołków" mnie wynudziła na 1 ,ale za podkręcanie samej końcówki podwyższam na 2, niestety to najgorsza książka z całej serii i każda ocena wyżej jest dla mnie nieporozumieniem.

Na początku powiem że jestem zdumiony tak wysokimi ocenami.
"Księżniczka lodu" była znakomitym kryminałem z odrobiną treści obyczajowych, które mnie i tak interesowały jeszcze na tym etapie.
Niestety, im dalej brniemy w kolejne części tym wiecej jest wątków obyczajowych, a mniej kryminału, w tej książce gdyby zostawić tylko wątek kryminalny, trzeba by usunąć 3/4 treści....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka o tajemnicach rodzinnych i wpływach na nasze życie ludzkiego postępowania. Na tej części zdecydowanie się nie zawiodłam. Przeplatanie dawnych wydarzeń i zbieg ich z teraźniejszością dobrze dobrane. Pozytywna lektura chociaż wydaje mnie iż pojawiło się kilka nie ścisłości w książce.

Książka o tajemnicach rodzinnych i wpływach na nasze życie ludzkiego postępowania. Na tej części zdecydowanie się nie zawiodłam. Przeplatanie dawnych wydarzeń i zbieg ich z teraźniejszością dobrze dobrane. Pozytywna lektura chociaż wydaje mnie iż pojawiło się kilka nie ścisłości w książce.

Pokaż mimo to

Na początku szło mi opornie, ale z każdą stroną historia mnie wciągała. Lubię tą/tę serię.

Na początku szło mi opornie, ale z każdą stroną historia mnie wciągała. Lubię tą/tę serię.

Pokaż mimo to

Jestem zachwycona! Napięcie świadomie budowane od początku do końca, świetnie nakreślone postacie, plastyczne opisy i ten wyczuwanie chłodny skandynawski klimat. Świetny materiał na scenariusz, w dodatku rozwijany na dwóch płaszczyznach. Już szukam następnych książek autorki!

Jestem zachwycona! Napięcie świadomie budowane od początku do końca, świetnie nakreślone postacie, plastyczne opisy i ten wyczuwanie chłodny skandynawski klimat. Świetny materiał na scenariusz, w dodatku rozwijany na dwóch płaszczyznach. Już szukam następnych książek autorki!

Pokaż mimo to

Kolejna książka z serii C. Lackberg, która utrzymuje się w podobnym klimacie co poprzednie części. Retrospekcje z historią sprzed lat przeplatają się z teraźniejszością. Wprowadzonych jest wielu bohaterów i wątków, dzięki czemu, książkę szybko się czyta i nie wieje nudą. Natomiast niektóre zachowania bohaterów stają się męczące, jak np. ciągłe wtrącanie się Eriki do spraw policji, Patrik, który nie jest najwyższy szczeblem na komisariacie, a on wydaje wszystkim rozkazy, nawet swojemu szefowi, poważnie? Nie wyjaśnianie do końca wątków też jest irytujące, dodatkowo ciągle "zmęczona" i w ciężkiej sytuacji Anna, która i tak w tej części stała się mniej denerwująca.
Zakończenie nie do końca oczywiste, jak najbardziej na plus :)

Kolejna książka z serii C. Lackberg, która utrzymuje się w podobnym klimacie co poprzednie części. Retrospekcje z historią sprzed lat przeplatają się z teraźniejszością. Wprowadzonych jest wielu bohaterów i wątków, dzięki czemu, książkę szybko się czyta i nie wieje nudą. Natomiast niektóre zachowania bohaterów stają się męczące, jak np. ciągłe wtrącanie się Eriki do spraw...

więcej

mniej

Pokaż mimo to