Pluto tom 4

Pojawia się Goji - i mam trop, kto się pod tym imieniem ukrywa. Hans ma ewidentnego pecha, ale cóż, chciał być blisko Gesichta, no to ma. Karma, chłopie, karma. I tom kończy się zbytnim pompowaniem 'robot nie zastąpi rodzonego dziecka', przez co obawiam się, że kolejny tom będzie odcinał od tej frazy kupony i mnie zanudzi. Chyba, że kolejny robot/naukowiec zginie. Pewnie tak.

Pojawia się Goji - i mam trop, kto się pod tym imieniem ukrywa. Hans ma ewidentnego pecha, ale cóż, chciał być blisko Gesichta, no to ma. Karma, chłopie, karma. I tom kończy się zbytnim pompowaniem 'robot nie zastąpi rodzonego dziecka', przez co obawiam się, że kolejny tom będzie odcinał od tej frazy kupony i mnie zanudzi. Chyba, że kolejny robot/naukowiec zginie. Pewnie tak.

Opinia calej serii.
Wciagajaca i ciekawa historia. Bardzo spodobaly mi się uczucia targajace robotami, negatywne nastawienie innych ludzi do nich.
Ciekawy watek kryminalny, dobrze napisana fabula. Jak tylko dotarly do mnie pozostale tomy, to przeczytalam je na jednym posiedzeniu. Bardzo wciaga i ciezko się oderwac.
Mange czyta się bardzo szybko.
Kreska ladna, szczegolowa.
Mange polecam.

Opinia calej serii.
Wciagajaca i ciekawa historia. Bardzo spodobaly mi się uczucia targajace robotami, negatywne nastawienie innych ludzi do nich.
Ciekawy watek kryminalny, dobrze napisana fabula. Jak tylko dotarly do mnie pozostale tomy, to przeczytalam je na jednym posiedzeniu. Bardzo wciaga i ciezko się oderwac.
Mange czyta się bardzo szybko.
Kreska ladna,...

Profesor Ochanomizu z Ministerstwa Nauki jako jeden z niewielu ocalałych naukowców znajduje się pod bacznym okiem policji. Zagrożenie jego życia jest jednak ogromne, bo sprawca krwawych morderstw niespajanie wydaje się przejmować stróżami prawa. Cała ta sytuacja z ludźmi nauki i niszczeniem najpotężniejszych robotów świata, jest mocno powiązana z wydarzeniami w Królestwie Perskim, o których wiele osób i robotów chce zapomnieć. Nie będzie to jednak takie proste, szczególnie że przeszłość zaczyna wypływać na światło dzienne, stając się „grzechem”, z którym wielu będzie musiało się zmierzyć.

Fabuła czwartej części pełna jest zaskakujących zwrotów akcji, które potrafią wcisnąć czytelnika głęboko w fotel. Dzieje się tutaj naprawdę bardzo dużo, jednak wszystko jest rozpisane w taki sposób, aby miłośnik serii powoli układał w swojej głowie odpowiedzi na niektóre nurtujące go pytania. Na pewno nie ma co liczyć na to, że nagle manga odkryje przed nami wszystkie swoje sekrety. Wszystko to następuje w odpowiedniej dla siebie kolejności, ale i tak już sporo można wywnioskować samemu. ...

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-pluto-4/

Profesor Ochanomizu z Ministerstwa Nauki jako jeden z niewielu ocalałych naukowców znajduje się pod bacznym okiem policji. Zagrożenie jego życia jest jednak ogromne, bo sprawca krwawych morderstw niespajanie wydaje się przejmować stróżami prawa. Cała ta sytuacja z ludźmi nauki i niszczeniem najpotężniejszych robotów świata, jest mocno powiązana z wydarzeniami w Królestwie...

O nie! Atom.. chlip, chlip..

O nie! Atom.. chlip, chlip..

PLUTO to opowieść bazująca na jednym z najbardziej znanych dzieł Osamu Tezuki - Atom Żelaznoręki, współczesnej historii Pinokia, w której rolę drewnianego chłopca odgrywa robot. Nakręcono film, a sama postać stała się niezwykle popularna.
Niedaleka przyszłość. Świat poszedł naprzód, a roboty są codziennością. Występują w każdym aspekcie życia i wydaje się że bez nich wiele rzeczy nie mogłoby istnieć. Nie wszystkie z tych maszyn wyglądają jak roboty. Niektóre niezwykle trudno odróżnić od człowieka. Roboty mają swoje prawa, żyją wśród ludzi na tych samych zasadach.

O czwartym tomie serii możemy przeczytać że:
Czy maszyna może czuć? Czy może jej być przykro, gdy straci kogoś bliskiego? Czy ma sumienie i czy jest zdolna zabić? Autorzy PLUTO już niejednokrotnie stawiali przed czytelnikami te pytania, ale z tomu na tom nabierają one nowego wydźwięku. Oprócz samych uczuć robotów w serii ważną rolę grają również ludzkie zachowania wobec mechanicznych stworzeń. Ludzie, jak Profesor Ochanomizu, są w stanie z zapałem próbować reanimować sztucznego psa. Inni – z zimną krwią zatłuc człowiekokształtną maszynę.

Pluto to niemal doskonały remake mangowy. Coś, co wydaje się być lepsze nawet od pierwowzoru wielkiego Osamu Tezuki, człowieka, który co prawda mangi nie wymyślił, ale uczynił z niej prawdziwą sztukę i wyniósł na wcześniej nieznane wyżyny. Ale i tak Naoki Urasawa jeszcze bardziej podnosi poprzeczkę, wrzucając czytelników w sam środek pełnej tajemnic i emocji opowieści o robotach. Ile takich dzieł powstało? Zapewne bardzo dużo. A jednak Pluto zaskakuje podejściem do humanizmu, ale nie tylko. W Pluto zachwycają też ilustracje, takie realistyczne, stonowane, klimatyczne, ale jednocześnie pełnej typowo mangowej prostoty. świetne wydanie o powiększonym formacie też robi spore wrażenie, a całość jest dobra, że na pewno sięgnę po kolejne tomy opowieści, by wreszcie poznać odpowiedzi na pytania stawiane od pierwszych stron tej mangi.

PLUTO to opowieść bazująca na jednym z najbardziej znanych dzieł Osamu Tezuki - Atom Żelaznoręki, współczesnej historii Pinokia, w której rolę drewnianego chłopca odgrywa robot. Nakręcono film, a sama postać stała się niezwykle popularna.
Niedaleka przyszłość. Świat poszedł naprzód, a roboty są codziennością. Występują w każdym aspekcie życia i wydaje się że bez nich...

Seria nie przestaje zachwycać, kolejne postacie giną, a my wciąż z zapartym tchem śledzimy ciąg wydarzeń zbliżając się do rozwikłania zagadki.

Seria nie przestaje zachwycać, kolejne postacie giną, a my wciąż z zapartym tchem śledzimy ciąg wydarzeń zbliżając się do rozwikłania zagadki.

NADCIĄGA TORNADO

„Pluto” to bez dwóch zdań jedna z najlepszych mang, jakie w życiu czytałem. I to nie tylko jeśli chodzi o tytuły reprezentujące fantastykę. Siłą tej opowieści jest… właściwie wszystko, co znalazło się na stronach poszczególnych tomów. Zaczynając od emocjonującego, wciągającego scenariusza, na rewelacyjnej szacie graficznie skończywszy, remake „Astro Boya”, klasycznego dzieła Osamu Tezuki, po prostu zachwyca, a każda kolejna część tylko podtrzymuje te uczucia.

Profesor Ochanomizu z Ministerstwa Nauki w wyniku ostatnich zdarzeń został objęty całodobową ochroną policji. Pod jego domem stoi automat, na każdym kroku towarzyszy mu robot, ale czy może być bezpieczny w obliczu mordercy? Zagrożenie czai się na każdym kroku, o czym profesor przekonuje się, kiedy postanawia zaopiekować się znalezionym robotopsem. Jego właściciel okazuje się być Goji, genialny naukowiec z Królestwa Perskiego. Fakt, że sam jest robotem, nie przeszkadza mu mścić się za wojnę. Czego chce? By Ochanomizu wezwał Atoma do walki, ale nie tutaj, tylko w miejsce, w którym pojawiło się tajemnicze tornado. Miejsce, gdzie obecnie znajduje się wnuk profesora! Atom przybywa jednak na pomoc Ochanomizu, ale mimo interwencji jego i policji, Goji ucieka. Uran tymczasem zmierz w stronę tornada, jednak czy dziewczynka może mieć najmniejsze szanse w starciu z czymś, co zabijało najpotężniejsze roboty bojowe?

Osamu Tezuka nie przypadkiem nazywany jest ojcem mangi, to w końcu on był prekursorem całego japońskiego komiksu, a przy okazji uczynił go sztuką. Zabieranie się za stworzenie nowej wersji przygód jednego z niego najważniejszych dzieł wydaje się graniczyć z szaleństwem. Chyba każdy czytelnik, nauczony doświadczeniem, wie, że podobne projekty rzadko kiedy kończą się sukcesem, dlatego też powstaje ich tak niewiele (mainstreamowe komiksy amerykańskie to oddzielny przypadek, zasługujący na samodzielny tekst). Tymczasem Naoki Urasawa zaprezentował wyjątek od tej reguły. „Pluto” to znakomita seria, która nie musi mieć kompleksów wobec pierwowzoru, a to duża sztuka. Zmierzyć się z gigantem i wyjść z tego starcia zwycięsko potrafią tylko najlepsi. I do najlepszych należy też ten tytuł.

Scenariusz „Pluto” to kawał dobrej, gatunkowej roboty. Znajdziecie tu wszystko to, co do zaoferowania ma najlepsze SF, zaczynając od ciekawej i spójnej wizji świata przyszłości, przez dylematy moralne, po ostrzeżenie do czego sami możemy kiedyś doprowadzić. Jest też widowiskowa akcja, dużo olschoolu, skłaniające do myślenia wątki i mnóstwo emocji. Do tego dochodzi znakomity klimat, konsekwentnie rozwijana zagadka i przekonujące postacie. A wszystko to wspaniale zilustrowane, realistycznie i w bardzo emocjonalny sposób – lepiej nie da się tego ubrać w słowa, to po prostu trzeba zobaczyć samemu.

Dlatego też jeśli szukacie naprawdę dobrej, rewelacyjnej wręcz, mangi, która nie pozostawi Was obojętnymi, poruszy Wasze serca i umysły i wciągnie na całego, sięgnijcie koniecznie po „Pluto”. Polecam gorąco. Od tego komiksu nie da się oderwać!

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/07/01/pluto-tom-4-osamu-tezuka-naoki-urasawa/

NADCIĄGA TORNADO

„Pluto” to bez dwóch zdań jedna z najlepszych mang, jakie w życiu czytałem. I to nie tylko jeśli chodzi o tytuły reprezentujące fantastykę. Siłą tej opowieści jest… właściwie wszystko, co znalazło się na stronach poszczególnych tomów. Zaczynając od emocjonującego, wciągającego scenariusza, na rewelacyjnej szacie graficznie skończywszy, remake „Astro Boya”,...