Całkiem lekko czytało się tę powieść, jednak nie zachwyciła mnie ona niczym szczególnym.
Za większością bohaterów nie przepadałam, najbardziej irytowała mnie Helena, matka Lottie i od samego początku nie podobał mi się Nat... Cały czas zastanawiałam się, jak to możliwe, że Bramble jest aż tak ślepa?! Czy zauroczone kobiety naprawdę bywają tak zaślepione, iż nie widzą najmniejszych oznak czyjegoś podłego charakteru?
Tylko momentami fabuła interesowała mnie na tyle, by z chęcią powrócić do przerwanego fragmentu. Na ogół się nudziłam i irytowałam, choć muszę przyznać, że Autorka dość ciekawie pisała o koniach, zawodach, etc. Jako osoba nie mająca do czynienia z tym tematem, dałam mu się wciągnąć.

Całkiem lekko czytało się tę powieść, jednak nie zachwyciła mnie ona niczym szczególnym.
Za większością bohaterów nie przepadałam, najbardziej irytowała mnie Helena, matka Lottie i od samego początku nie podobał mi się Nat... Cały czas zastanawiałam się, jak to możliwe, że Bramble jest aż tak ślepa?! Czy zauroczone kobiety naprawdę bywają tak zaślepione, iż nie widzą...

Piękna historia. Minęło 8 lat od kiedy ją przeczytałam i do dziś pamiętam bohaterów i ich losy. Opowieść rozgrywa się na tle hodowli i wyścigów konnych. Jak to w życiu bywa skłócone siostry, majątek, urazy z przeszłości i konflikty. Polecam. Miałam dużo przyjemności z czytania.

Piękna historia. Minęło 8 lat od kiedy ją przeczytałam i do dziś pamiętam bohaterów i ich losy. Opowieść rozgrywa się na tle hodowli i wyścigów konnych. Jak to w życiu bywa skłócone siostry, majątek, urazy z przeszłości i konflikty. Polecam. Miałam dużo przyjemności z czytania.

Ciekawa, rodzinna obyczajówka z końmi w tle (albo wręcz na drugim planie) - ich miłośnicy będą z pewnością zadowoleni.
Historia trzech sióstr, które spotykają się po śmierci ojca. Każda z nich zmaga się z wspomnieniami z przeszłości, musi stawić czoła aktualnym problemom i zastanowić się nad przyszłością - własną, wspólną oraz rodzinnej posiadłości.
Sporo wątków, dla niektórych zapewne niepotrzebnych, ale całość trafiła w mój gust. Zakończenie "bajkowate", ale po drodze tyle razy byłam bliska łez, że jakoś mnie to nie zraziło. Na przełom lata i jesieni - akutat.

Ciekawa, rodzinna obyczajówka z końmi w tle (albo wręcz na drugim planie) - ich miłośnicy będą z pewnością zadowoleni.
Historia trzech sióstr, które spotykają się po śmierci ojca. Każda z nich zmaga się z wspomnieniami z przeszłości, musi stawić czoła aktualnym problemom i zastanowić się nad przyszłością - własną, wspólną oraz rodzinnej posiadłości.
Sporo wątków, dla...

Książka idealna na kilka wolnych chwil, ponieważ liczy 802 strony (plus 2,5 strony podziękowań).
Czyta się dobrze i szybko.
Niewątpliwym atutem powieści jest dobre przygotowanie autorki do tematu hodowli koni i wyścigów, które są tłem dla głównych bohaterów.
W treści każdy znajdzie coś dla siebie.
Wątek gniazda rodzinnego, konfliktu w rodzinie, walki o pieniądze, różnych postaci miłości, to tylko kilka przykładów tego, co Nina Bell funduje czytelnikowi.

Książka idealna na kilka wolnych chwil, ponieważ liczy 802 strony (plus 2,5 strony podziękowań).
Czyta się dobrze i szybko.
Niewątpliwym atutem powieści jest dobre przygotowanie autorki do tematu hodowli koni i wyścigów, które są tłem dla głównych bohaterów.
W treści każdy znajdzie coś dla siebie.
Wątek gniazda rodzinnego, konfliktu w rodzinie, walki o pieniądze, różnych...

Nie wiem dlaczego, ale bardzo chciałem przeczytać tę książkę. Może to ta okładka, lekko tajemnicza? A może opis sugerujący jakąś zawiłą intrygę rodzinną? A może chęć przeczytania czegoś innego niż na codzień...W każdym razie długo nie mogłem tej książki namierzyć. Ale gdy już mi się to udało, niestety muszę stwierdzić, że nie była to lektura szczególnie porywająca. Książka nie jest zła, ot obyczajówka o losach pewnej rodziny, a szczególnie trzech sióstr. Na niekorzyść działa bardzo poszarpana narracja - każdy z bohaterów jest narratorem w pewnym fragmencie. Raz jest to jedna z sióstr, raz jej córka, raz ktoś inny i raz znowu ktoś - jest to bardzo męczące. Jednocześnie akcja także jest poszarpana gdyż żeby dowiedzieć się co się wydarzyło bohaterowi x musimy przebrnąć przez narrację iluś kolejnych .W ten dosyć rozwleczony sposób poznajemy losy bohaterów i ich emocje, ale miejscami jest to dosyć irytujące, gdy któraś z bohaterek po raz enty rozczula się sama nad sobą w znanej nam już kwestii. Z drugiej strony gdyby popatrzeć na bohaterki od strony psychologicznej to niewątpliwie można wiele o nich powiedzieć, opisy stanów są przesadnie szczegółowe;)Jednak mnie studium psychologii nie interesuje i tą część uważam za nie potrzebne przeciąganie powieści.
Ciekawym dla mnie zagadnieniem w powieści były wątki prowadzenia szkoły jeździeckiej i brania udziału w wyścigach i zawodach - tematyka zupełnie mi nieznana i jak dla mnie ciekawie przedstawiona, dlatego zaliczam to na plus. Również sam pomysł na przedstawioną historię rodziny oceniam pozytywnie
Gdyby narracja była prowadzona bardziej zwięźle, wątki nie były poszarpane, a rozterki bohaterek nie były tak przesadnie wyeksponowane wyszła by z tego moim zdaniem całkiem zgrabna powieść obyczajowa z tajemnicą rodzinna w tle:)

Nie wiem dlaczego, ale bardzo chciałem przeczytać tę książkę. Może to ta okładka, lekko tajemnicza? A może opis sugerujący jakąś zawiłą intrygę rodzinną? A może chęć przeczytania czegoś innego niż na codzień...W każdym razie długo nie mogłem tej książki namierzyć. Ale gdy już mi się to udało, niestety muszę stwierdzić, że nie była to lektura szczególnie porywająca. Książka...

Bardzo mnie ta powieść wciągnęła. Opowiada o losach sióstr i jak to bywa w rodzinie, ich wzajemnych pretensjach i żalach

Bardzo mnie ta powieść wciągnęła. Opowiada o losach sióstr i jak to bywa w rodzinie, ich wzajemnych pretensjach i żalach

„Dziedzictwo” to całkiem przyjemne czytadełko, gdzie w zasadzie wszystko kończy się dobrze. Na ogromny plus zapisuję klimat książki, który naprawdę mnie wciągnął. Sama treść była też ciekawa, tylko bardzo rozlazła, jakby chodziło o nabijanie dodatkowych stron. Na minus zapisuję kreację postaci, szczególnie kobiecych, przejaskrawione, przesadzone i mało realne. Żadnej, poza nastolatkami, nie dało się polubić. Ale powieść czyta się przyjemnie, można spokojnie przy niej odpocząć.

„Dziedzictwo” to całkiem przyjemne czytadełko, gdzie w zasadzie wszystko kończy się dobrze. Na ogromny plus zapisuję klimat książki, który naprawdę mnie wciągnął. Sama treść była też ciekawa, tylko bardzo rozlazła, jakby chodziło o nabijanie dodatkowych stron. Na minus zapisuję kreację postaci, szczególnie kobiecych, przejaskrawione, przesadzone i mało realne. Żadnej, poza...

Całkiem przyjemne czytadło o konfliktach w rodzinie, o wzajemnym niezrozumieniu, pretensjach i ostatecznie wyjaśnieniach i porozumieniach. O miłości, lojalności, przyjaźni, nienawiści i urazach. To wszystko w otoczeniu starego zabytkowego rancho, w otoczeniu pięknych, silnych a czasem słabych koni. Czytało się fajnie, nawet opisy były czymś co zachwycało a nie nudziło.

Całkiem przyjemne czytadło o konfliktach w rodzinie, o wzajemnym niezrozumieniu, pretensjach i ostatecznie wyjaśnieniach i porozumieniach. O miłości, lojalności, przyjaźni, nienawiści i urazach. To wszystko w otoczeniu starego zabytkowego rancho, w otoczeniu pięknych, silnych a czasem słabych koni. Czytało się fajnie, nawet opisy były czymś co zachwycało a nie nudziło.

Jedna śmierć, wiele zmian. Trzy siostry, trzy historie, każda ze swoimi problemami z przeszłości, ale też obecnymi.

Jedna śmierć, wiele zmian. Trzy siostry, trzy historie, każda ze swoimi problemami z przeszłości, ale też obecnymi.

Trzy skłócone siostry,wielki majątek i zadawnione konflikty i tajemnice.Polecam!!

Trzy skłócone siostry,wielki majątek i zadawnione konflikty i tajemnice.Polecam!!