Dobra książka przesiąknięta pirackim klimatem, dobrzy charakterni bohaterowie z których niektórzy (niektóre;)) irytują od początku do końca, a innym człowiek kibicuje. Pełno zwrotów akcji, przez które nie wiadomo jak się skończy cała intryga, a jest to materiał na dobry film sensacyjny. Bardzo miło się zaskoczyłem, bo książkę dostałem na kolonii w 95, a spontanicznie pochłonąłem ją dopiero teraz i żałuję że tak późno :)

Dobra książka przesiąknięta pirackim klimatem, dobrzy charakterni bohaterowie z których niektórzy (niektóre;)) irytują od początku do końca, a innym człowiek kibicuje. Pełno zwrotów akcji, przez które nie wiadomo jak się skończy cała intryga, a jest to materiał na dobry film sensacyjny. Bardzo miło się zaskoczyłem, bo książkę dostałem na kolonii w 95, a spontanicznie...

Prequel nieobowiązkowy, z pół klasy niżej od Wyspy Skarbów, ale ogółem czyta się nieźle. Silver nadal robi robotę, reszta różnie.

Prequel nieobowiązkowy, z pół klasy niżej od Wyspy Skarbów, ale ogółem czyta się nieźle. Silver nadal robi robotę, reszta różnie.

Janusz Meissner i Robert Sztilmark. Dwaj geniusze literatury piracko- korsarskiej. Robert Louis Stevenson i jego 'Wyspa skarbów' zasłużyli na brązowy medal. A oto oficjalny prequel tej historii.

Arthur Douglas Howden Smith. Uznany pisarz, ze 20 lat młodszy od Stevensona. Dostał od jego spadkobierców oficjalne prawo do tego prequela i okazji nie zmarnował. Jak skarb Flinta dostał się na Wyspę Stevensona? Przeżyłbym bez odpowiedzi na to pytanie. Ale i tak ciesze się, że je otrzymałem.

Howden Smith podszedł do tematu z klasą, szacunkiem i własnym pomysłem. Piracko- morski klimat wylewa się z każdej strony. Przygody są ciekawe, dramaturgii jest pełno. Jest wszystko! Bezlitośni piraci, zbrodnie, niespodzianki, fajne lokacje, uwikłani w morskie spiski bohaterowie. Wyjaśnienia z 'Wyspy skarbów' są tu najmniej istotne. Howden Smith znalazł właściwy klucz.

Bohaterowie. Tu nie wiem, czy mam pisarza chwalić, czy ganić. Po dwustu latach niektórzy śmierdzą archaicznością i nudzą. Flint klnie, O'Donnell marudzi, Darby chcę być piratem, Gunn nie chcę być lokajem, Murray bawi się w ideowca. Moira wznosi modły. Niezwykle irytująca laska aczkolwiek w finałowym akcie pokazała klasę.

Na szczęście jest Długi John Silver. Rewelacyjny u Stevensona, bodaj jeszcze lepszy u Howdena Smitha. Bezwzględny brutal, układny cwaniak, przyjaciel i brutalny pirat. A.D.HS wydobywa całą moc tej postaci i za to mu chwała. Jakbym miał głosować na wiecu: Silver czy Robert Ormerod, to nie wahałbym się. Długi John rulez!

Marynarskich przygód i przejść jest sporo. Wszystko, czego można oczekiwać od dobrej przygodowej marynistyki. Jakby wizerunki postaci byłyby lepsze, to byłoby wyżej. A tak tylko 7/10.

To o książce. A teraz o dziwacznym tłumaczeniu. Przeżyje archaizmy, wszak książka została napisana w 1924r. Ale wkurzyło mnie pomijanie marynarskich bluzgów. Nawet w głosie lektora czuć sztywność w pomijaniu niektórych słów. Po co? Cezury się bali?

Wersję audio czyta Mirosław Utta. Wielce się dziwię, że z tych klasycznych lektorskich głosów jedynie Siemianowski i Utta zajmują się audiobookami. Gudowski, Szydłowski, Kozioł, Borowiec... Z chęcią bym ich usłyszał w książkach. Utta wypadł znakomicie. Ależ to wkręca!

Janusz Meissner i Robert Sztilmark. Dwaj geniusze literatury piracko- korsarskiej. Robert Louis Stevenson i jego 'Wyspa skarbów' zasłużyli na brązowy medal. A oto oficjalny prequel tej historii.

Arthur Douglas Howden Smith. Uznany pisarz, ze 20 lat młodszy od Stevensona. Dostał od jego spadkobierców oficjalne prawo do tego prequela i okazji nie zmarnował. Jak skarb Flinta...

Po wielu latach powróciłem do znanej powieści "Złoto z Porto Bello", acz chyba jednak ustępującej sławą „Wyspie skarbów” R.L.Stevensona. Po czterdziestu latach od ukazania się w całości tej drugiej czytelnicy otrzymali do rąk opowieść, w której A.D. Howden Smith próbuje wyjaśnić, jak doszło do tego, że na tajemniczej wyspie Lunety znalazł się wielki skarb, o który to swe boje toczyli Długi John Silver i Billy Bones, a także przedstawia genezę konfliktu obu piratów.

Świetnie nakreśleni bohaterowie oraz wartka akcja, bogata w niespodziewane zwroty nie pozwalają się nudzić czytelnikowi nawet przez chwilę. Powieść ta w niczym nie ustępuje pracy Stevensona, jest wręcz wspaniałym dodatkiem i, co tu ukrywać, nie czuć nawet iż pióro trzymała inna ręka.

Po blisko stu latach od jej pierwszego wydania nadal zachwyca swoim wspaniałym i niezwykle barwnym językiem, co na naszym podwórku jest również zasługą mistrzowskiego przekładu Józefa Birkenmajera. „Złoto z Porto Bello” to bez wątpienia znakomity przykład literatury przyjaznej dla każdego czytelnika, niezależnie od płci i wieku. Obowiązkowy wzór dla dzisiejszych pisarzy. Jednocześnie jest bodajże jedyną powieścią Smitha opublikowaną po polsku, a szkoda, bo polski czytelnik wiele na tym traci.

Po wielu latach powróciłem do znanej powieści "Złoto z Porto Bello", acz chyba jednak ustępującej sławą „Wyspie skarbów” R.L.Stevensona. Po czterdziestu latach od ukazania się w całości tej drugiej czytelnicy otrzymali do rąk opowieść, w której A.D. Howden Smith próbuje wyjaśnić, jak doszło do tego, że na tajemniczej wyspie Lunety znalazł się wielki skarb, o który to swe...

Warto było sobie przypomnieć po kilkudziesięciu latach tą bardzo dobrą książkę przygodową. Autor przedstawia losy kapitana Flinta i Długiego Johna Silvera przed wydarzeniami znanymi z "Wyspy Skarbów" R.L. Stevensona.

Warto było sobie przypomnieć po kilkudziesięciu latach tą bardzo dobrą książkę przygodową. Autor przedstawia losy kapitana Flinta i Długiego Johna Silvera przed wydarzeniami znanymi z "Wyspy Skarbów" R.L. Stevensona.

Dość mym zdaniem przekonujący prequel „Wyspy Skarbów” Stevensona. Narratorem jest nowojorczyk Robert Ormerod porwany na pokład pirackiego statku przez swego wujecznego dziadka Andrzeja Murraya (zwanego od zażywanej tabaki Rip Rapem) walczącego o te cele, co Alan Breck z „Porwanego za młodu”. Robert zauważa, że załoga składa się z wariatów, dziadek odpowiada „jeśli na pokładzie "Króla Jakuba" znajdziesz choć jednego rozumnego — wyłączywszy, oczywiście, ciebie i Piotra — to będę ci wdzięczny za jego wskazanie i natychmiast podaruję tego człowieka Flintowi.” Flint rabuje dla rabowania, Murray dla sprawy. W końcu dochodzi między nimi do walki o łupy...

Robert wraz ze swym druhem Piotrem wychodzi z tego żywy i wraca do domu z narzeczoną, o którą stoczył pojedynek z Billy Bonesem (to tłumaczy, czemu Bones w „Wyspie” ma bliznę na twarzy).

Wersja ta jest zupełnie odmienna od „Przygód Bena Gunna”, zatem jakby powiedział Herodot „z obu tych tradycji wolno posługiwać się tą której kto bardziej zawierzy”.

Dość mym zdaniem przekonujący prequel „Wyspy Skarbów” Stevensona. Narratorem jest nowojorczyk Robert Ormerod porwany na pokład pirackiego statku przez swego wujecznego dziadka Andrzeja Murraya (zwanego od zażywanej tabaki Rip Rapem) walczącego o te cele, co Alan Breck z „Porwanego za młodu”. Robert zauważa, że załoga składa się z wariatów, dziadek odpowiada „jeśli na...

Doskonała pozycja dla miłośników literatury o podróżach i przygodach morskich, piratach i ich fortelach. Zakończenie dość przewidywalne, jednak swobodny styl książki, zabawny język jednego z bohaterów i wszystkie zawieruchy "po drodze" sprawiają, że książka warta jest polecenia dla kogoś, kto lubi lekką literaturę.

Doskonała pozycja dla miłośników literatury o podróżach i przygodach morskich, piratach i ich fortelach. Zakończenie dość przewidywalne, jednak swobodny styl książki, zabawny język jednego z bohaterów i wszystkie zawieruchy "po drodze" sprawiają, że książka warta jest polecenia dla kogoś, kto lubi lekką literaturę.

Książkę polecam szczególnie miłośnikom morskich przygód.

Bohaterem książki jest Robert Ormerod, chłopak, który pracuje w nowojorskiej faktorii handlowej ojca. Pewnego dnia młody Ormerod ze swoim przyjacielem, Piotrem Corlaerem, zostają uprowadzeni przez ciotecznego dziadka Roberta – znanego i groźnego korsarza – Andrzeja Murraya, zwanego też Rip-Rapem. Trafiają na pokład "Króla Jakuba". Wraz z Johnem Flintem, kapitanem "Konika Morskiego", Murray planuje złupić hiszpański statek przewożący wielki skarb.

Książka może nie jest za bardzo porywająca, ale dużym plusem są ciekawe opisy bitwy morskiej oraz opisy przyrody.

Książkę oceniam na 3.

Książkę polecam szczególnie miłośnikom morskich przygód.

Bohaterem książki jest Robert Ormerod, chłopak, który pracuje w nowojorskiej faktorii handlowej ojca. Pewnego dnia młody Ormerod ze swoim przyjacielem, Piotrem Corlaerem, zostają uprowadzeni przez ciotecznego dziadka Roberta – znanego i groźnego korsarza – Andrzeja Murraya, zwanego też Rip-Rapem. Trafiają na pokład...

Wspaniala ksiązka!! Milosnikom tego typu literatury daje niewiarygodną ilosc radosci,, ale takiej prawdziwej dziecięcej radosci:) Ksiązka dla wszytskich, ktorzy kochają morską terminologię, ukryte skarby, zlorzeczenia i przeklenstwa korsarzy, morskie przyspiewki po jamajskim rumie i prawdziwe pirackie przygody. Ksiązka ta to jednoczesnie wspanialy wstęp do "Wyspy skarbów", nawet jesli czytacie je w odwrotnej kolejnosci. Jeden jedyny minus - po przeczytaniu pozostaje wieelki zal ze to juz koniec. ..jo-ho-ho i butelka rumu!;)

Wspaniala ksiązka!! Milosnikom tego typu literatury daje niewiarygodną ilosc radosci,, ale takiej prawdziwej dziecięcej radosci:) Ksiązka dla wszytskich, ktorzy kochają morską terminologię, ukryte skarby, zlorzeczenia i przeklenstwa korsarzy, morskie przyspiewki po jamajskim rumie i prawdziwe pirackie przygody. Ksiązka ta to jednoczesnie wspanialy wstęp do "Wyspy...

Bardzo zgrabna książeczka w pirackich klimatach. Pocleam każdemu kto takowe lubi.

Bardzo zgrabna książeczka w pirackich klimatach. Pocleam każdemu kto takowe lubi.