Właśnie czytałem dzieciom z przedszkola i całkiem spoko bajeczka, trochę może niepedagogiczna ale pewnie właśnie dlatego zabawna. W sumie zawsze można o tym pogadać z dziećmi, dlaczego jednak powinniśmy się dzielić i nie robić tak jak Pan Brumm :)

Właśnie czytałem dzieciom z przedszkola i całkiem spoko bajeczka, trochę może niepedagogiczna ale pewnie właśnie dlatego zabawna. W sumie zawsze można o tym pogadać z dziećmi, dlaczego jednak powinniśmy się dzielić i nie robić tak jak Pan Brumm :)

Zauważyłam, że z panem Brummem jest tak, że albo bawi mnie do łez, albo wcale. I ta książka należy do tej drugie kategorii. Jakoś nie bardzo do mnie przemówił sposób załatwienia sprawy przez misia i jego kolegów. Rozumiem ich irytację, gdy odkryli oszustwo Ryjka, ale nie jestem w stanie zaakceptować rozwiązania problemu, na które się zdecydowali. Co nie znaczy, że nie wykazali się sprytem i przebiegłością. I że nie było przy tym mnóstwa zamieszania. Jak to zwykle u pana Brumma bywa.

Zauważyłam, że z panem Brummem jest tak, że albo bawi mnie do łez, albo wcale. I ta książka należy do tej drugie kategorii. Jakoś nie bardzo do mnie przemówił sposób załatwienia sprawy przez misia i jego kolegów. Rozumiem ich irytację, gdy odkryli oszustwo Ryjka, ale nie jestem w stanie zaakceptować rozwiązania problemu, na które się zdecydowali. Co nie znaczy, że nie...

Klasyfikowanie tej książeczki jako książki dla 3-latków jest nieporozumieniem. Tak małe dzieci jendak odbierają literaturę dosłownie i nie zrozumieją kontekstu, którym jak rozumiem miał być humor. Włamanie, kradzież, kłamstwo, szperanie w cudzych rzeczach w wykonaniu sympatycznego bohatera automatycznie stają się nie tylko zachowaniami akceptowalnymi ale nawet porządanymi zdaniem 3-latka. Przynajmniej mój tak reagował na książeczki o "niegrzecznych" dzieciach w tym wieku - natychmiastową próbą odtworzenia ich działań. Starsze dzieci nie biorą już tak dosłownie wszystkiego co zostanie przeczytane, powstaje jednak pytanie, czy rzeczywiście jest to tak wspaniała literatura, żeby warto było pokazywać dzieciom poniekąd "kryminalne" sceny. Osobiście myślę, że jeżeli stawiać na tzw niegrzeczne zachowania (co dziecku może być potrzebne ;) ),to może raczej w rodzaju nieprzekombimowanego Emila z Lonnebergi, którego psoty wynikają z bycia po prostu niesfornym młodym człowiekiem.

Klasyfikowanie tej książeczki jako książki dla 3-latków jest nieporozumieniem. Tak małe dzieci jendak odbierają literaturę dosłownie i nie zrozumieją kontekstu, którym jak rozumiem miał być humor. Włamanie, kradzież, kłamstwo, szperanie w cudzych rzeczach w wykonaniu sympatycznego bohatera automatycznie stają się nie tylko zachowaniami akceptowalnymi ale nawet porządanymi...

To nasze pierwsze spotkanie z Panem Brummem, Borsukiem i Kaszalotem i jednocześnie najdziwniejsza bożonarodzeniowa świąteczna na jaką trafiłam. Przede wszystkim na samym początku należy zaznaczyć, że jest niepoprawna i bardzo nieedukacyjna – kręci się bowiem wokół walki-przepychanki o choinkę. Nie uświadczymy w niej empatii, dzielenia się z bliźnim, odpuszczania win ani nic z tych rzeczy – przyznaję, że bohaterowie rozczarowali mnie trochę swoją postawą. Ale z drugiej strony, czy Kevin sam w domu jest grzeczny albo edukacyjny? A i tak jest jednym z najbardziej zakorzenionych symboli.

To nasze pierwsze spotkanie z Panem Brummem, Borsukiem i Kaszalotem i jednocześnie najdziwniejsza bożonarodzeniowa świąteczna na jaką trafiłam. Przede wszystkim na samym początku należy zaznaczyć, że jest niepoprawna i bardzo nieedukacyjna – kręci się bowiem wokół walki-przepychanki o choinkę. Nie uświadczymy w niej empatii, dzielenia się z bliźnim, odpuszczania win ani nic...

Przeczytane z synkiem (lat trzy i pół). To nasza pierwsza książka o panu Brumm i nie wiem, czy dam tej serii jeszcze jedną szansę. W każdym razie tej książki nie polecam!

W skrócie: pan Brumm z kolegami znajduje w lesie ładną choinkę, ale nie udaje mu się jej ściąć, bo Ryjek (inny bohater) mówi mu że to nielegalne. Pan Brumm postanawia wrócić do lasu jak będzie ciemno i wyciąć choinkę. Wtedy okazuje się, że choinkę wcześniej ściął Ryjek. Wtedy pan Brumm postanawia włamać się do Ryjka (jak Ryjek pójdzie na pasterkę!) i ukraść mu drzewko. Przy okazji włamywacze zjadają Ryjkowi całą świąteczną gęś. Reszta książki jest o tym, jak Ryjek i przyjaciele wychodzą z opałów kiedy zostają przyłapani na włamaniu.

Miało być zabawnie, ale według mnie taka historia nie nadaje się dla dzieci, szczególnie młodszych.

Przeczytane z synkiem (lat trzy i pół). To nasza pierwsza książka o panu Brumm i nie wiem, czy dam tej serii jeszcze jedną szansę. W każdym razie tej książki nie polecam!

W skrócie: pan Brumm z kolegami znajduje w lesie ładną choinkę, ale nie udaje mu się jej ściąć, bo Ryjek (inny bohater) mówi mu że to nielegalne. Pan Brumm postanawia wrócić do lasu jak będzie ciemno i...

http://wspolneczytanie.blogspot.com/2013/02/pan-brumm-obchodzi-boze-narodzenie.html

http://wspolneczytanie.blogspot.com/2013/02/pan-brumm-obchodzi-boze-narodzenie.html

Mnie się podobała, ale moim zdaniem nie nadaje się do czytania mniejszym dzieciom.
Nielegalna wycinka drzew, włamanie, kradzież i próba oszustawa hmm to niekoniecznie taki obraz funkcjonowania w społeczeństwie chciałabym przekazywać dzieciom.
Starsze dzieci, które już więcej rozumieją i mają wyrobioną opinię dobro/zło z pewnością będą się przy niej dobrze bawić.

Mnie się podobała, ale moim zdaniem nie nadaje się do czytania mniejszym dzieciom.
Nielegalna wycinka drzew, włamanie, kradzież i próba oszustawa hmm to niekoniecznie taki obraz funkcjonowania w społeczeństwie chciałabym przekazywać dzieciom.
Starsze dzieci, które już więcej rozumieją i mają wyrobioną opinię dobro/zło z pewnością będą się przy niej dobrze bawić.

Szczerze się uśmiałam czytając tę opowieść. W życiu nie spodziewałabym się, że właśnie tak skończy się historia misia, który chciał w tym roku świętować Boże Narodzenie…

To nasze pierwsze spotkanie z Panem Brumm i jego przyjaciółmi choć seria liczy już kilka pozycji o czym możecie przeczytać w zakładce – serie książek, i z tego co wiem, to jeszcze nie koniec. I bardzo dobrze! Bo choć przeczytałyśmy tylko tę jedną, wiemy, że Pan Brumm na dobre zagości w naszych domach.

Bajeczka jest bardzo króciutka ale naprawdę fajna. Ciekawa, zabawna i zaskakująca. Nie tylko dziecku się spodoba, bo ja także świetnie się przy niej bawiłam.


A wszystko zaczęło się tak niewinnie. Pan Brumm wraz z przyjaciółmi, Kaszalotem i Borsukiem poszli do lasu w poszukiwaniu idealnej choinki. Po dłuższym poszukiwaniu udało im się znaleźć najpiękniejszą z całego lasu. Ale niestety zdobycie jej nie było takie łatwe... Nie będę zdradzać Wam dalszej treści, bo największą przyjemnością będzie przeczytanie tego opowiadania samemu.


Książka ma również twardą oprawę i piękne kolorowe ilustracje. A poza tym jest pisana naprawdę dużą czcionką. Świetnie nadaje się więc dla dzieci, które dopiero zaczynają przygodę z czytaniem. Ciekawa fabuła, wiele zaskakujących wydarzeń. Wszystko to sprawia, że świetnie bawimy się czytając lub słuchając tej książeczki i czujemy niedosyt przygód naszego bohatera.

Baaardzo chciałybyśmy mieć pozostałe części Pana Brumm, bo jesteśmy pewne, że są równie fantastyczne! Gorąco polecamy!!!

Szczerze się uśmiałam czytając tę opowieść. W życiu nie spodziewałabym się, że właśnie tak skończy się historia misia, który chciał w tym roku świętować Boże Narodzenie…

To nasze pierwsze spotkanie z Panem Brumm i jego przyjaciółmi choć seria liczy już kilka pozycji o czym możecie przeczytać w zakładce – serie książek, i z tego co wiem, to jeszcze nie koniec. I bardzo...

Z Panem Brummem mi nie po drodze: http://poczytajnia.pl/ksiazki-na-boze-narodzenie/

Z Panem Brummem mi nie po drodze: http://poczytajnia.pl/ksiazki-na-boze-narodzenie/