Ostatnia z Drizztowych książek jaką przeczytałem i choć przez chwilę interesowało mnie co dalej, to po książkach o Wulfgarze i Entrerim totalnie mi przeszło. Po prostu dla mnie formuła się już wyczerpała, człowiek też zaczął już widzieć, że jednak to wszystko jest po prostu słabo napisane. Świat przedstawiony nawet spoko, ale też bywały wykrętki, które wymagają do dzisiaj dużej pracy fanów D&D.

Ostatnia z Drizztowych książek jaką przeczytałem i choć przez chwilę interesowało mnie co dalej, to po książkach o Wulfgarze i Entrerim totalnie mi przeszło. Po prostu dla mnie formuła się już wyczerpała, człowiek też zaczął już widzieć, że jednak to wszystko jest po prostu słabo napisane. Świat przedstawiony nawet spoko, ale też bywały wykrętki, które wymagają do dzisiaj...

Jak zwykle, dostajemy solidną przygodówkę, szkoda tylko, że seria jest powtarzalna. Niemniej przeczytałem z przyjemnością.

Jak zwykle, dostajemy solidną przygodówkę, szkoda tylko, że seria jest powtarzalna. Niemniej przeczytałem z przyjemnością.

Autor odcina kolejne kupony. Tom który mógłby nie istnieć, podobnie jak jego następcy. Szkoda czasu.

Autor odcina kolejne kupony. Tom który mógłby nie istnieć, podobnie jak jego następcy. Szkoda czasu.

Artemis Entreri wraca do Calimportu, gdzie początkowo nie potrafi się odnaleźć. Stara się odnowić kontakty ze swoją siatką szpiegowską, co tak na prawdę nic mu nie daje, za to wszyscy jego wrogowie dowiadują się o jego powrocie.

Wulfgar wyrusza wraz z Drizzt'em, Bruenorem, Regisem i Cattie Brie dostarczyć Crenshinibon Cadderly'emu. Jednak nie potrafi się on odnaleźć wśród przyjaciół po sześciu latach niewoli, katorgi i tortur u Ertu i drużyna się rozbija.

Jakich sprzymierzeńców Entreri spotka na swojej drodze i czy pomogą mu oni również w stanięciu na nogi? Czy Wulfgarowi uda się odpędzić koszmary? Czy ktoś z przyjaciół zginie? :)

Kolejna 7 wędruje do Boba Salvatore i najlepszego fechmistrza krain!

Artemis Entreri wraca do Calimportu, gdzie początkowo nie potrafi się odnaleźć. Stara się odnowić kontakty ze swoją siatką szpiegowską, co tak na prawdę nic mu nie daje, za to wszyscy jego wrogowie dowiadują się o jego powrocie.

Wulfgar wyrusza wraz z Drizzt'em, Bruenorem, Regisem i Cattie Brie dostarczyć Crenshinibon Cadderly'emu. Jednak nie potrafi się on odnaleźć wśród...

Od tego tomu ciężko stwierdzić, czy autor kręci bekę, czy jednak wierzy w jakość tego barachła. Skok na kasę.

Od tego tomu ciężko stwierdzić, czy autor kręci bekę, czy jednak wierzy w jakość tego barachła. Skok na kasę.

Drizzt od lat jest jednym z moich ulubionych bohaterów. Żyje w mrocznym świecie, a to niełatwe. Klimat tych opowieści pozwala na ukrycie się w czeluściach Otchłani i oderwanie się od problemów codzienności. Nie chcę opowiadać treści, ale kocham tę serię miłością niezmienną i polecam tym, którzy takie klimaty lubią. A ci, którzy nie przepadają, niech zajrzą, bo mroczne elfy mają swój nieodparty urok. Możecie być zaskoczeni, jak bardzo dają się lubić.

Drizzt od lat jest jednym z moich ulubionych bohaterów. Żyje w mrocznym świecie, a to niełatwe. Klimat tych opowieści pozwala na ukrycie się w czeluściach Otchłani i oderwanie się od problemów codzienności. Nie chcę opowiadać treści, ale kocham tę serię miłością niezmienną i polecam tym, którzy takie klimaty lubią. A ci, którzy nie przepadają, niech zajrzą, bo mroczne elfy...

- przeczytana drugi raz (2011)

- przeczytana drugi raz (2011)

Dalsze przygody głównych bohaterów tj. Drizzita, Cattie-Brie, Regisa i Bruenora zaczęły się robić po prostu nudne. Rozdziały z ich wątkiem były zdecydowanie najgorsze. Gdyby nie Artemis Entreri i jego pojawienie się w Calimporcie oceniłbym tą książkę na dwie gwiazdki. Sposób w jaki autor opisał Artemisa jak przemierza po mieście i jaka panuje atmosfera był naprawdę świetny. Dobrą decyzje też podjął Wulfgar odłączając się od grupy. Bez dwóch zdań dodało to tez kolorytu tej części.

Zawiodłem się zdecydowanie po XI części Legendy Drizzita. Zakończenie było rzeczywiście zaskakujące, ale w mojej ocenie bezsensowne. Dobry Jarlaxle, puszcza wszystkich wolno, ulecza Drizzita i daje satysfakcję Artemisowi? Nie kupuję tego.

Polecam tylko dla fanów gatunku.

Dalsze przygody głównych bohaterów tj. Drizzita, Cattie-Brie, Regisa i Bruenora zaczęły się robić po prostu nudne. Rozdziały z ich wątkiem były zdecydowanie najgorsze. Gdyby nie Artemis Entreri i jego pojawienie się w Calimporcie oceniłbym tą książkę na dwie gwiazdki. Sposób w jaki autor opisał Artemisa jak przemierza po mieście i jaka panuje atmosfera był naprawdę świetny....

Bardzo świetne zakończenie. Czytałam wieczorem żeby dokończyć, bo niewiele mi zostało - to aż się człowiek rozbudził :).

Bardzo świetne zakończenie. Czytałam wieczorem żeby dokończyć, bo niewiele mi zostało - to aż się człowiek rozbudził :).

Pomimo optymistycznego zakończenia poprzedniego tomu, towarzysze stają przed kolejnymi problemami. Wychodzi na to iż czasem najwięksi wrogowie są w naszej głowie i musimy sobie z nimi poradzić.
Akcja tomu rozgrywa się w kilku miejscach jednocześnie co ani na moment nie powiewa nudą.

Pomimo optymistycznego zakończenia poprzedniego tomu, towarzysze stają przed kolejnymi problemami. Wychodzi na to iż czasem najwięksi wrogowie są w naszej głowie i musimy sobie z nimi poradzić.
Akcja tomu rozgrywa się w kilku miejscach jednocześnie co ani na moment nie powiewa nudą.