Takie prześladowania, niestety dzieją się teraz w różnych częściach świata. Świadomość tego jest strasznie przytłaczająca, a skoro tak jest to potrzeba jest się modlić za wszystkich prześladowanych, o wolność dla nich. Świadectwo autora przypomina trochę, te z dziejów apostolskich o Saulu, który stał się Pawłem. Pisał on do Efezjan:
8 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;
9 Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.
Bardzo dobra książka. Godna polecenia.

Takie prześladowania, niestety dzieją się teraz w różnych częściach świata. Świadomość tego jest strasznie przytłaczająca, a skoro tak jest to potrzeba jest się modlić za wszystkich prześladowanych, o wolność dla nich. Świadectwo autora przypomina trochę, te z dziejów apostolskich o Saulu, który stał się Pawłem. Pisał on do Efezjan:
8 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez...

Książka o której długo nie można zapomnieć... Tu tylko chcę przestrzec przed wznowieniem z 2010 r. Wydawnictwa Antyk - Marcin Dybowski. Znajduje się w tym wydaniu wprost niewyobrażalna ilość literówek i błędów ortograficznych, co bardzo rozprasza w lekturze. Brak jest nazwiska tłumacza, więc nie wiem czy to nowe tłumaczenie czy przerobione na potrzeby Wydawnictwa Antyk. Względem oryginału także w kwestii tłumaczenia jest sporo przeinaczeń.

Książka o której długo nie można zapomnieć... Tu tylko chcę przestrzec przed wznowieniem z 2010 r. Wydawnictwa Antyk - Marcin Dybowski. Znajduje się w tym wydaniu wprost niewyobrażalna ilość literówek i błędów ortograficznych, co bardzo rozprasza w lekturze. Brak jest nazwiska tłumacza, więc nie wiem czy to nowe tłumaczenie czy przerobione na potrzeby Wydawnictwa Antyk....

Wstrząsająca książka, obok której nie sposób przejść obojętnie. Jeżeli jeszcze czytamy, że wydanie tej książki autor przepłacił życiem, to tym bardziej jesteśmy porażeni tymi wyznaniami. Sergiej Kurdakow opisuje historię swojego życia. Urodził się w 1951 roku, Gdy ma 4 lata jego ojciec zostaje aresztowany, a matka umiera, zostaje umieszczony w domu dziecka, w którym go wychowują na prawdziwego komunistę. Pragnie być najlepszy i wspina się po stopniach kariery w Komsomole. Dostaje się do elitarnej akademii wojskowej na Kamczatce. Jako zaufany i pewny człowiek dostaje propozycję nie do odrzucenia. Jako dwudziestolatek zostaje dowódcą grupy rozprawiającymi się z chrześcijanami. Pomimo oficjalnej wolności religijnej w Rosji, powstają tajne grupy przy KGB, które w bestialski sposób próbują zniszczyć tych „wrogów ludu”. Jednak mimo świetlanej przyszłości decyduje się na ucieczkę z Rosji i opowiedzenie światu o tym w czym uczestniczył. Wydaje tą książkę i zostaje zastrzelony w wieku 22 lat.
Autor stworzył rewelacyjną książkę, którą czyta się jednym tchem, jak najlepszą powieść akcji. Opisuje początkowo życie w domach dziecka na dalekiej Syberii i sposób wychowania w Rosji w latach 60- dziesiątych. Jednak najbardziej wstrząsający jest opis bestialskich represji jakim podawani są chrześcijanie w Rosji. Takiej Rosji my nie znamy, gdyż nie można jej znaleźć w oficjalnych przekazach. Kim jest tytułowa Natasza, radzę odkryć samemu.
Swój egzemplarz odkryłam w ramach porządków. Książka została wydana na powielaczu w 1989 roku w Gliwicach jako przedruk za Biblioteką Obserwatora Wojennego. Jednak zauważyłam w Internecie, że została i później wydana. Widać w niej skąd nasze władze czerpały wzorce w walce z Kościołem.
Książka, którą koniecznie trzeba przeczytać, gdyż jest to świadectwo czasów w jakich przyszło nam żyć.
GORĄCO POLECAM.

Wstrząsająca książka, obok której nie sposób przejść obojętnie. Jeżeli jeszcze czytamy, że wydanie tej książki autor przepłacił życiem, to tym bardziej jesteśmy porażeni tymi wyznaniami. Sergiej Kurdakow opisuje historię swojego życia. Urodził się w 1951 roku, Gdy ma 4 lata jego ojciec zostaje aresztowany, a matka umiera, zostaje umieszczony w domu dziecka, w którym go...

Niesamowita, brak słów.

Niesamowita, brak słów.

Do książki, której już sam tytuł jest przyznaniem się do winy, można podejść z różnym nastawieniem, ale nie z obojętnością - dlatego nawet jeżeli formą słabo przekonuje, a szerokiej wiedzy o realiach Związku Radzieckiego nie dostarcza, trudno nie uznać jej wartości, która leży w szczerym, poruszającym wyznaniu człowieka uwikłanego w zło i dojrzewającego do przemiany.
„Przebacz mi, Nataszo” to zapis wspomnieniowy autora, który jako niespełna dwudziestoletni chłopak dostaje propozycję współpracy od niesławnej KGB, którą, jako przekonany komunista z widokami na świetną karierę, podejmuje bez zastrzeżeń i skrupułów. Kurdakow kompletuje grupę brutalnych osiłków i stojąc na jej czele, wywiązuje się z zadania polegającego na przeprowadzaniu napadów na chrześcijan, gromadzących się na modlitwach. Wierzący są w owym czasie uważani za szczególnie niebezpieczną grupę wrogów władzy sowieckiej, lecz w formie nieoficjalnej – ze względu zatem na zewnętrzne pozory, w większości nie są wobec nich stosowane aresztowania i wywózki do obozów, ale brutalne pobicia, tych zaś celem - zastraszenie. Opisów okrutnego maltretowania bezbronnych ludzi, w tym kobiet i starców, z których liczni zmarli lub doznali trwałych okaleczeń, były sprawca czytelnikowi nie oszczędza. Na szczęście nie to jest tutaj najważniejsze, ale możliwość śledzenia przemiany, która z czasem w nim zachodzi - przykład własnych ofiar, w szczególności tytułowej Nataszy, zaczyna skłaniać go do postawienia sobie pytania, skąd właściwie bierze się w tych słabych ludziach taki hart ducha, którego przemoc nie jest w stanie złamać...
Jak wspomniałam na wstępie, książka to przede wszystkim zapis wspomnieniowy - w ogólnie pojęte właściwości artystyczne zagłębiać się nie trzeba i nie warto. Dość powiedzieć, że w wydaniu polskim (1993) osoby odpowiedzialne za redakcję, korektę, skład i tłumaczenie nie są wymienione w stopce. Nie wiadomo więc, kto zacz – jedynie pozostaje zgadywać, że byli to chyba agenci ruscy, skoro wykonali na książce „wroga ludu” tak dobry sabotaż.

Do książki, której już sam tytuł jest przyznaniem się do winy, można podejść z różnym nastawieniem, ale nie z obojętnością - dlatego nawet jeżeli formą słabo przekonuje, a szerokiej wiedzy o realiach Związku Radzieckiego nie dostarcza, trudno nie uznać jej wartości, która leży w szczerym, poruszającym wyznaniu człowieka uwikłanego w zło i dojrzewającego do...

Wstrząsający opis działania komunistycznych służb i nawrócenie głównego bohatera.

Wstrząsający opis działania komunistycznych służb i nawrócenie głównego bohatera.