Co znajdziemy w tej małej książeczce? Kilkadziesiąt lat życia pewnego człowieka (oraz ludzi z nim związanych) z chaty na uboczu, leżącej w pobliżu zapyziałej szwedzkiej wioski nadmorskiej w ciężkim czasie, jakim były pierwsze dziesięciolecia XX wieku. Słowa-klucze tej poetyckiej (oj, i to mocno) opowieści: życie, śmierć, obcość. Chwilami można mieć wrażenie, że czyta się zwiastun "Stu lat samotności", ale tylko chwilami. To, co dzieli oba utwory, pomijając jeden rok w datach wydania, to koloryt: u Marqueza feeria barw, u Trotzig tonacja czarno-szara (z całym bogactwem odcieni, jakie z tej gamy barw można wydobyć). Jak tym Szwedom udało się z tego wydźwignąć?

Co znajdziemy w tej małej książeczce? Kilkadziesiąt lat życia pewnego człowieka (oraz ludzi z nim związanych) z chaty na uboczu, leżącej w pobliżu zapyziałej szwedzkiej wioski nadmorskiej w ciężkim czasie, jakim były pierwsze dziesięciolecia XX wieku. Słowa-klucze tej poetyckiej (oj, i to mocno) opowieści: życie, śmierć, obcość. Chwilami można mieć wrażenie, że czyta się...