Elżbieta odchodzi

Przyjemna lektura, choć nafaszerowana propagandą tak, że czasem zgrzytają zęby.

Przyjemna lektura, choć nafaszerowana propagandą tak, że czasem zgrzytają zęby.

Dobrze się czyta. Poszedłem spać o drugiej rano. Musiałem doczytać do końca. Oprócz tego część akcji dzieje się na Górnym Mokotowie w Warszawie, kilkaset metrów od mojego podwórka 😀 polecam!!

Dobrze się czyta. Poszedłem spać o drugiej rano. Musiałem doczytać do końca. Oprócz tego część akcji dzieje się na Górnym Mokotowie w Warszawie, kilkaset metrów od mojego podwórka 😀 polecam!!

Jeden z lepszych kryminałów z czasów PRL-u.
Historia miłości, szpiegostwa i działań obcego wywiadu na terenie Polski.

Jeden z lepszych kryminałów z czasów PRL-u.
Historia miłości, szpiegostwa i działań obcego wywiadu na terenie Polski.

Szpiegostwo, wywiad, miłość, a nad tym wszystkim karząca ręka sprawiedliwości pod postacią dzielnego MO. Kolejna świetny kryminał milicyjny; nie ma co się rozpisywać, nazwisko autora jest wystarczającą rekomendacją. Motyw knigi stosunkowo nietypowy, zwłaszcza zakończenie - polecam!

Szpiegostwo, wywiad, miłość, a nad tym wszystkim karząca ręka sprawiedliwości pod postacią dzielnego MO. Kolejna świetny kryminał milicyjny; nie ma co się rozpisywać, nazwisko autora jest wystarczającą rekomendacją. Motyw knigi stosunkowo nietypowy, zwłaszcza zakończenie - polecam!

Czas na powieść milicyjną i Edigeya.
Po sądowych, medycznych sprawach czas na sensację i trop szpiegowski.
Wartka akcja, która oparta jest o prawdziwe wydarzenia z ciekawym zakończeniem...

Powieść milicyjna stała się jedna z odmian powieści kryminalnej XX wieku, publikowana w latach 1955–1991 w krajach komunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Dochodzenie prowadzone przez milicjanta / adwokata / sędziego w sprawie przestępstwa kryminalnego / zbrodni, by ukazać jego schemat / działanie , przyczyny i okoliczności.
Reżim komunistyczny, ideologia, koloryt socrealizmu, propaganda, walka z kapitalizmem, inicjatywą prywatną , przedstawicielami średniego aparatu państwowego.
Powieść milicyjna była odpowiedzią na światowe klasyki kryminalne i kapitalistyczne twórczości Agaty Christie, Edgara Wallace’a.
Przedstawiciele gatunki i prekursorzy:
1. Tadeusz Kostecki vel Krystyn T. Wand, W. T. Christine
2. Andrzej Piwowarczyk
3. Adam Bahdaj vel Dominik Damian
4. Anna Kłodzińska vel Stanisław Załęski i Mierzański
5. Jerzy Korycki vel Jerzy Edigey
6. Aleksander Minkowski vel Marcin Dor, Alex Hunte
7. Zbigniew Safjan vel Andrzej Zbych
8. Helena Sekuła vel Helena Turbacz
9. Maciej Słomczyński vel Kazimierz Kwaśniewski
10. Krzysztof Teodor Toeplitz vel Krzysztof Deuter
11. Andrzej Wydrzyński vel Artur Morena
12. Zygmunt Zeydler-Zborowski.

Jerzy Edigey vel Jerzy Waldemar Korycki (1913 - 1983)
polski pisarz, adwokat i działacz społeczny pochodzenia tatarskiego.
Pochodzenie z tatarskiej rodziny szlacheckiej (herbu Koryca),osiadłej na Litwie w XVI wieku. Literacki pseudonim „Edigey” przyjął od zawołania „Edigiej-Emirza”, przodka emira Edigeya, który przewodził plemieniu Mangytów i Złotej Ordzie w latach 1400 do 1412.
W życiu zajmował się rożnymi profesjami od dziennikarstwa, prawa czy trenowania wioślarzy z zasługami dla sportu.
W 1962 roku postanowił na debiut literacki, rok poźniej wydano "Czek dla białego gangu", kilka powieści zostało sfilmowanych czy przełożonych na słuchowiska radiowe. Napisał około 50 pozycji, przetłumaczonych na wiele języków

Czas na powieść milicyjną i Edigeya.
Po sądowych, medycznych sprawach czas na sensację i trop szpiegowski.
Wartka akcja, która oparta jest o prawdziwe wydarzenia z ciekawym zakończeniem...

Powieść milicyjna stała się jedna z odmian powieści kryminalnej XX wieku, publikowana w latach 1955–1991 w krajach komunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Dochodzenie prowadzone...

Dla mnie to świetny, prawdziwy Edigey w swojej najlepszej formie:-) Wszyscy lubiący klimat starego, milicyjnego kryminału na pewno się nie zawiodą.

Dla mnie to świetny, prawdziwy Edigey w swojej najlepszej formie:-) Wszyscy lubiący klimat starego, milicyjnego kryminału na pewno się nie zawiodą.

Nie jest to typowy kryminał a raczej powieść szpiegowska. Jest to książka dla ludzi, lubiących klimaty lat sześćdziesiątych, gdy milicjant zwraca się per "obywatelu" i tacy na pewno docenią walory tej książki.
Sama akcja nie jest zbyt porywająca ani zaskakująca, ale wartka. Autor nie rozpisuje się o pięknie przyrody czy też dokładnym opisie miejsc w których rozgrywa się akcja, podaje tylko niezbędne informacje potrzebne czytelnikowi.

Nie jest to typowy kryminał a raczej powieść szpiegowska. Jest to książka dla ludzi, lubiących klimaty lat sześćdziesiątych, gdy milicjant zwraca się per "obywatelu" i tacy na pewno docenią walory tej książki.
Sama akcja nie jest zbyt porywająca ani zaskakująca, ale wartka. Autor nie rozpisuje się o pięknie przyrody czy też dokładnym opisie miejsc w których rozgrywa się...