rozwińzwiń

Dramaty t. II

Średnia ocen

8,2 8,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
8,2 / 10
25 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
741
695

Na półkach: ,

Nie mógłbym dzisiaj stwierdzić, że odczuwam niedosyt dziwności. Postawienie tezy o moich logicznie uporządkowanych wrażeniach, wydałoby się nieuzasadnione i bardzo karkołomne. Bo jak znaleźć logikę w sztucznych jaźniach wytworzonych przez Stanisława Ignacego Witkiewicza? W jaki sposób podejść do karykatur uczuć w zdeformowanym świecie jego dramatów? Po co interesować się perwersyjnie uprawianą sztuką, pełną "fazdrygulstwa i gnypalstwa"? Otóż po to, aby bawić się zanarchizowanymi myślami, z wręcz koronkowo wykończoną projekcją innego wymiaru istnienia. Żeby domacać się ciemnych punktów na naszych własnych i niezbadanych duszach. Aby szukać dojrzałości w próbach dalekowzrocznego postrzegania tego, co nas otacza. Wreszcie być może dlatego, żeby samemu odkrywać i analizować metafizyczny i psychiczny ekshibicjonizm pisarza, któremu towarzyszył twórczy obłęd. Ujęła mnie dialektyka, dzięki której jestem nieco dalej od tego aby zwariować, a o wiele bliżej od zrozumienia istnienia.

Udał mu się ten humbug. Dobrze mu wyszło ordynarne odkrywanie prawd, które na koniec stają się banalnie proste. Z rozreklamowanych odczuć zrobił myślowe eksperymenty i przerobił je finalnie na zupełną blagę. To wszystko jest w błyskotliwym stylu Witkiewicza. Na tym polega wielkość jego twórczości. Na metafizycznych stylizacjach codziennych ludzkich problemów. Lubię dokopywać się do esencji nonszalanckich tekstów tego "zakopiańskiego zagwazdrańca". Odczuwam rozkosz z usprawiedliwiania przez niego obrzydliwego bytu, jaki jest naszym obowiązkiem na ziemskim padole. Jednocześnie bardzo sobie cenię umiejętność Witkacego w doszukiwaniu się sensu w ogólnej kompozycji jaką jest życie. Czy to stanowi fragment jego swobodnej "Czystej formy", tego nie wiem. W każdym razie mam ogromny szacunek do tak abstrakcyjnych konstrukcji myślowych.

Podczas lektury dramatów Witkiewicza, czułem się czasami jak psychicznie gwałcony przez jego degrengoladę. Jednak to, co może się wydać moralnym upadkiem, jest próbą uwypuklenia przestróg dla ludzkości poprzez czysty nonsens. Tonięcie w wątpliwościach bywa dobrą okazją do lepszego poznania naszych ludzkich ziemskich powłok. Tak się chociażby dzieje w krótkim intermezzo, jakim jest nawiązanie do wyspiańskich elementów w "Szewcach". Ten chocholi łącznik pomiędzy odmiennymi światami dwóch pisarzy, stanowi spotęgowane do ostatnich granic ostrzeżenie przed spuszczonymi z łańcucha pożądaniem i żalem. To wstawka osiągająca wieszcze wymiary, którą sam autor mógłby nazwać szkorbutem społeczeństwa.

Stanisław Ignacy Witkiewicz posiadał niezmiernie otwarty umysł na wszelkie formy myślenia. Bardzo mu tego zazdroszczę i zamierzam się wiele nauczyć, mierząc się z jego literaturą. Dyskusje o roli sztuki, przeświecające przez odkrywane przeze mnie dzieła, przeplatały się z głębinami istnienia, których geometria stanowi nieporównywalny z czymś innym majstersztyk. Nasz widzialny świat jest niczym przy ogromie witkiewiczowskich gmachów, wzniesionych przy okazji odkrywania lekarstwa na choroby ludzkości. W mojej głowie na zawsze pozostanie ten metafizyczny geniusz, którego przykłady odczułem podczas ostatnich kilku dni.

Nie mógłbym dzisiaj stwierdzić, że odczuwam niedosyt dziwności. Postawienie tezy o moich logicznie uporządkowanych wrażeniach, wydałoby się nieuzasadnione i bardzo karkołomne. Bo jak znaleźć logikę w sztucznych jaźniach wytworzonych przez Stanisława Ignacego Witkiewicza? W jaki sposób podejść do karykatur uczuć w zdeformowanym świecie jego dramatów? Po co interesować się...

więcej Pokaż mimo to

avatar
488
36

Na półkach: , , ,

Podbijam ocenę po drugim przeczytaniu

Podbijam ocenę po drugim przeczytaniu

Pokaż mimo to

avatar
1078
424

Na półkach: ,

Oceniam ostrożnie, bo i pewności żadnej nie mam, żadnej jednoznacznej myśli ani opinii. Jasne, awangardowość. Jasne, groteska. Jest w tym wszystkim nieopisana wielkość. Ale także chaos, absurd z absurdu a nie z życia zrodzony.
Polecam: "Oni" "W małym dworku" oraz nieśmiertelnych "Szewców" oczywiście.
Gubię się.
Przekleństwa pyszne - niechże to zagwazdrana glątwa!

Oceniam ostrożnie, bo i pewności żadnej nie mam, żadnej jednoznacznej myśli ani opinii. Jasne, awangardowość. Jasne, groteska. Jest w tym wszystkim nieopisana wielkość. Ale także chaos, absurd z absurdu a nie z życia zrodzony.
Polecam: "Oni" "W małym dworku" oraz nieśmiertelnych "Szewców" oczywiście.
Gubię się.
Przekleństwa pyszne - niechże to zagwazdrana glątwa!

Pokaż mimo to

avatar
466
312

Na półkach:

Narkotyczna wizja wszechświata idei absolutnych, podana w sosie własnych środków wyrazu. Przesmaczna mieszanina obrazów i myśli, a także humor z najwyższej półki.

"Szewcy", to chyba najbardziej natchniony dramat, obfitujący w doskonałe momenty, a "Matka" - najbardziej wyjściowy (sceniczny).

Narkotyczna wizja wszechświata idei absolutnych, podana w sosie własnych środków wyrazu. Przesmaczna mieszanina obrazów i myśli, a także humor z najwyższej półki.

"Szewcy", to chyba najbardziej natchniony dramat, obfitujący w doskonałe momenty, a "Matka" - najbardziej wyjściowy (sceniczny).

Pokaż mimo to

avatar
570
353

Na półkach:

Książka warta przeczytania, porywa czytelnika w odrealniony świat Witkacego. Do dziś pamiętam jeden z intrygujących cytatów sztuki "Wariat i zakonnica" znajdującej się w omawianym zbiorze:
"Piekielne pomysły działają na zmysły
a dusza gdzieś skryta
nikt o nią nie pyta"

Książka warta przeczytania, porywa czytelnika w odrealniony świat Witkacego. Do dziś pamiętam jeden z intrygujących cytatów sztuki "Wariat i zakonnica" znajdującej się w omawianym zbiorze:
"Piekielne pomysły działają na zmysły
a dusza gdzieś skryta
nikt o nią nie pyta"

Pokaż mimo to

avatar
28
11

Na półkach:

Wspaniała podróż po dramatach Witkacego...warto przeczytać.

Wspaniała podróż po dramatach Witkacego...warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    420
  • Chcę przeczytać
    295
  • Posiadam
    151
  • Ulubione
    21
  • Teraz czytam
    17
  • Literatura polska
    10
  • Dramaty
    6
  • Dramat
    5
  • Literatura polska
    4
  • KSIĄŻKI W MOIM DOMU
    3

Cytaty

Więcej
Stanisław Ignacy Witkiewicz Dramaty Zobacz więcej
Stanisław Ignacy Witkiewicz Dramaty t. I Zobacz więcej
Stanisław Ignacy Witkiewicz Dramaty t. I Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także