Nie ukrywam, że jestem po lekturze tej książki jestem nieco rozczarowany. Nie chodzi bowiem o treść, sama Kołakowska po prostu jest człowiekiem, w ujęciu najprostszym, mądrym. Problem w tym, że bierze ona na tapet problematykę cywilizacyjną z wagi piórkowej. Ot ostra przejażdżka po współczesnej, skrzywionej narracji myślicielskiej, która ze względu na fakt iż jest wygłaszana z ambon akademickich, mylnie uznawana jest za wartą dyskusji.
I owszem w czasopismach społecznych, publicysta obdarzony zgrabnym piórem może sobie takie absurdy punktować, to bowiem rzecz prosta, a w trybie tygodniowym nie ma czasu na większe polemiki czy wyzwania. Tutaj jednak mówimy o Kołakowskiej i nawet jeśli owa książka to zbiór publikacji to jednak liczyłem na zmierzenie się z większą problematyką niż ta która w książce się pojawiła.
Niemniej czyta się to miło, przyjemnie, a na koniec człowiek uświadamia sobie, że jest jeszcze jakaś nadzieja na względną normalność

Nie ukrywam, że jestem po lekturze tej książki jestem nieco rozczarowany. Nie chodzi bowiem o treść, sama Kołakowska po prostu jest człowiekiem, w ujęciu najprostszym, mądrym. Problem w tym, że bierze ona na tapet problematykę cywilizacyjną z wagi piórkowej. Ot ostra przejażdżka po współczesnej, skrzywionej narracji myślicielskiej, która ze względu na fakt iż jest...

Autorka w jasny i przystępny sposób wykłada swoje zdanie na temat kilkunastu problemów współczesnego świata. Czysto prawicowa narracja, zasługuje na bliższe poznanie, również (a może zwłaszcza) przez osoby o innych niż reprezentowane przez autorkę poglądach. Niestety niektóre tezy np. ta o braku renesansu w kulturze Islamu (s.143) nie mają oparcia w faktach (patrz. Mez Adam, Renesans Islamu, Warszawa 1979). Również zagadnienie ateizmu (rozdział na temat sekularyzacji) zostało potraktowane w sposób nad wyraz jednostronny. Niemniej pomimo tych i innych niewymienionych nieprawidłowości książka uczy (m.in. przez swoją jednostronność) stawiania pytań i kwestionowania/krytykowani nawet dobrze ugruntowanych tez/poglądów.

Autorka w jasny i przystępny sposób wykłada swoje zdanie na temat kilkunastu problemów współczesnego świata. Czysto prawicowa narracja, zasługuje na bliższe poznanie, również (a może zwłaszcza) przez osoby o innych niż reprezentowane przez autorkę poglądach. Niestety niektóre tezy np. ta o braku renesansu w kulturze Islamu (s.143) nie mają oparcia w faktach (patrz. Mez...

Autorka w swojej książce pt. Wojny kultur i inne wojny prezentuje oryginalny, niespotykany w polskim dyskursie punkt widzenia współczesnej rzeczywistość.
Wskazuje na główne bolączki i zagrożenia współczesnej cywilizacji Zachodu, o wynaturzeniu demokracji i innych idei, o manipulowaniu nimi, o zjawisku groźnych zakłamań, zarówno ideologicznych, jak i pseudo- naukowych. Chodź o irracjonalizm i przemoc w przebraniu racjonalizmu i tolerancji, o fetyszyzację języka w ramach walki o władzę lub jej utrzymanie.
Opisuje również zgubne skutki tych ideologii, wśród których jednym z głównych, i najbardziej niepokojących, jest szybko postępujące kurczenie się przestrzeni między tym, co trzeba, a tym, czego nie wolno. Niszczymy też edukację, naukę, uniwersytety.

Trafnie i w przejrzysty sposób udało jej się zdemaskować największe zakłamania dzisiejszej myśli lewicowej.
W działaniach dziejszej lewicy widać próby narzucenie reszcie swojej wizji świata i przekazanie państwu kontroli nad każdą sferą życia obywateli. Paradoks tej formacji intelektualnej polega na tym, że w społeczeństwach Zachodu zanikła klasa robotnicza, stanowiący jej tradycyjny punkt odniesienia, dlatego próbują oni wykreować rodzaj nowej klasy robotniczej", narzucając pewien rodzaj wspólnej tożsamości „grupom wykluczonym”.

Społeczeństwa, także polskie, stały się bardzo spolaryzowane w stosunku do różnych tematów dotyczących ideologii. Doszło do ostrego podziału na konserwatystów i lewicowych liberałów.
Po jednej stronie „wojny kultur” są Ci, którzy chcą bronić zachodniej cywilizacji, opartej na chrześcijaństwie, po drugiej zaś stoją osoby, które chcą ją zniszczyć.

Agnieszka Kołakowska stwierdza, że piosenka „Imagine” Johna Lennona, idealnie obrazuje najgroźniejszą i najpopularniejszą utopie naszych czasów. Która, jest marzeniem o nowym człowieku, o przetworzeniu natury ludzkiej. Prowadzi ona przez społeczną inżynierię do inżynierii dusz. W praktyce okazuje się zaprzeczeniem wszystkich swoich haseł: wprowadza narzucony konformizm zamiast wolności, cenzurę zamiast wolności słowa, nietolerancję i mowę nienawiści zamiast tolerancji, jedynie słuszne poglądy zamiast swobody ekspresji, zanik kultury zamiast multikulturalizmu, homogenizację zamiast różnorodności. I utopia ta, wewnętrznie sprzeczna, złowroga i coraz bardziej ograniczająca naszą wolność i swobody, jest dziś aspiracją europejskich państw i Unii Europejskiej.
W przypadku eurokratów i europejskich „elit”, celem jest wdrażanie swoich programów i przejmowanie coraz większej kontroli nad coraz to szerszymi obszarami naszego życia.

Niebezpieczną, choć z pozoru niewinną, jest ideologia poprawności politycznej. Polega ona na powtarzaniu pustych i ładnie brzmiących haseł o wolności, równości i tolerancji, o potępianiu rasizmu, homofobii etc. i na próbie narzucania pewnych zachowań i zakazywania innych w imię tych haseł. W przypadku większości osób takie powtarzanie haseł bywa bezmyślne. Ale samo w taki sposób powtarzanie i dostosowywanie się do narzucanego nam języka jest groźne, bo przestajemy myśleć niezależnie. W taki sposób poprzez manipulację językową można manipulować ludźmi.
Na przykład tolerancję definiujemy jako rodzaj szacunku dla mniejszości religijnych, jednocześnie szerząc nietolerancję dla kultury zachodniej. Albo w imię tolerancji popieramy gejowskie małżeństwa, jednocześnie atakując rodzinę i tradycyjne wartości.
To w imię tolerancji wypycha się chrześcijaństwo ze sfery publicznej. Jednocześnie ideologia poprawności politycznej najbardziej szkodzi tym grupom, które rzekomo chroni.

Filozofka zauważa, że Zachód zawsze miał ambiwalentny stosunek do własnej kultury. Ten sceptyczny, samopodważający się nurt jest jednym z jej elementów. Z jednej strony daje jej siłę i stanowi jej wielkość, ale zarazem jest jej słabością.

Autorka zachęca do czytania Starego Testamentu.
Jest to, w jej opinii, podstawa tożsamości europejskiej i kultury judeochrześcijańskiej. Podkreśliła, że dzieci w szkole powinny poznawać Biblię jako utwór literacki i historyczny. Pismo Święte powinno stanowić podstawę ich wiedzy o kulturze, ułatwiać zrozumienie najrozmaitszych lektur, malarstwa i muzyki.

Być może, zmiany kulturowe, które nastąpiły w naszych społeczeństwach, być może są już nieodwracalne. Jesteśmy w trakcie odrzucania wszystkiego, co naszą kulturę ukształtowało, co było jej rdzeniem. Lekceważenie dziedzictwa naszej judeochrześcijańskiej kultury i odrzucanie jej wartości - może być dla Europy zgubna w konflikcie z integryzmem islamskim.

Autorka w swojej książce pt. Wojny kultur i inne wojny prezentuje oryginalny, niespotykany w polskim dyskursie punkt widzenia współczesnej rzeczywistość.
Wskazuje na główne bolączki i zagrożenia współczesnej cywilizacji Zachodu, o wynaturzeniu demokracji i innych idei, o manipulowaniu nimi, o zjawisku groźnych zakłamań, zarówno ideologicznych, jak i pseudo- naukowych....

Ważna książka dla tych, którzy interesują się współczesnymi sporami światopoglądowymi i kulturowymi. Zwłaszcza dla zwolenników, nazwijmy ją ideologii lewicowo-liberalnej ("europejskiej", "nowoczesnej" itd.),przekonanych że nie ma dla niej sensownej alternatywy i/lub dla tych, którzy osiągnęli status "experta": już nie myślą. bo wiedzą...
Więcej nie piszę , bo w dużej mierze zgadzam się z treścią komentarza moch'a.
... 7 gwiazdek bo za krótkie..

Ważna książka dla tych, którzy interesują się współczesnymi sporami światopoglądowymi i kulturowymi. Zwłaszcza dla zwolenników, nazwijmy ją ideologii lewicowo-liberalnej ("europejskiej", "nowoczesnej" itd.),przekonanych że nie ma dla niej sensownej alternatywy i/lub dla tych, którzy osiągnęli status "experta": już nie myślą. bo wiedzą...
Więcej nie piszę , bo w dużej...

Jest to bardzo dobra pozycja pod względem rozkładu na części pierwsze takich zjawisk jak poprawność polityczna, postmodernizm czy lewactwo i jego ideologia w ogóle.
Jednakże autorka pomimo, wydawać by się mogło, konserwatywnego spojrzenia na świat, opisuje te zjawiska z pozycji... FILOSEMICKIEJ(!). Pomija takie kwestie jak tresura świata zachodniego (chrześcijańskiego) przez lobby żydowsko-amerykańskie; nadużywania oskarżenia o antysemityzm do zatrzymania wszelkiej krytyki Izraela i Żydów w ogóle, która także mają wpływ na kształt naszej współczesności. Osiągnięcia przemysłu holokaustu też wydają się być obce autorce. Zamiast tego przedstawia Palestyńczyków jako "tych złych".
Jest dla mnie logicznym stwierdzić, że na taki punkt patrzenia na świat wpływa pochodzenie autorki.
Poza tym filosemickim i filoamerykańskim spojrzeniem na świat - książka bardzo dobra, wiele tłumacząca.

Jest to bardzo dobra pozycja pod względem rozkładu na części pierwsze takich zjawisk jak poprawność polityczna, postmodernizm czy lewactwo i jego ideologia w ogóle.
Jednakże autorka pomimo, wydawać by się mogło, konserwatywnego spojrzenia na świat, opisuje te zjawiska z pozycji... FILOSEMICKIEJ(!). Pomija takie kwestie jak tresura świata zachodniego (chrześcijańskiego)...

Czytając rozdział o Islamie przypomniałem sobie książkę Wściekłość i duma Oriany Fallaci. Choć obie Panie nie można umiejscowić po jednej stronie ideologicznej barykady to wiele je łączy. Erudycja, łatwość przekazywania najbardziej zawiłych kwestii, racjonalne podejście do problemów i wreszcie moc z jaką pokazują i bronią swoich przekonań. W świecie tak bardzo rozwodnionym postmodernistycznym bełkotem to bardzo cenne. Polecam osobom nie lubiących wycieczek intelektualnych utartymi i "modnymi" ścieżkami.

Czytając rozdział o Islamie przypomniałem sobie książkę Wściekłość i duma Oriany Fallaci. Choć obie Panie nie można umiejscowić po jednej stronie ideologicznej barykady to wiele je łączy. Erudycja, łatwość przekazywania najbardziej zawiłych kwestii, racjonalne podejście do problemów i wreszcie moc z jaką pokazują i bronią swoich przekonań. W świecie tak bardzo rozwodnionym...

smiesznie, ze tresc wybitnie konserwatywna i antylewicowa, a okladka czerwona i czarna, z zacisnietymi piesciami - symbolem autonomizmu i komunizmu robotnicznego. elo

smiesznie, ze tresc wybitnie konserwatywna i antylewicowa, a okladka czerwona i czarna, z zacisnietymi piesciami - symbolem autonomizmu i komunizmu robotnicznego. elo

Nie wszystkie tezy kupuję. Ot choćby negowanie pewnych elementów współczesnego krajobrazu za ich sprzeczność z historią. Lub bezrefleksyjne umiłowanie wolnego rynku w jego dzisiejszej zmutowanej postaci (choć z drugiej strony dobrze jest czasem poczytać kogoś kto nie jeździ po kapitaliźmie jak na łysej kobyle). Siłą książki jest natomiast próba zwrócenia uwagi na sprawy fundamentalne: ot choćby na fakt, że to nie grupa, nie wciąż nowa mniejszość winna być podstawą konstrukcji naszego świata lecz JEDNOSTKA. I ja w tym myśleniu Panią Agnieszkę popieram.

Nie wszystkie tezy kupuję. Ot choćby negowanie pewnych elementów współczesnego krajobrazu za ich sprzeczność z historią. Lub bezrefleksyjne umiłowanie wolnego rynku w jego dzisiejszej zmutowanej postaci (choć z drugiej strony dobrze jest czasem poczytać kogoś kto nie jeździ po kapitaliźmie jak na łysej kobyle). Siłą książki jest natomiast próba zwrócenia uwagi na sprawy...

Rewelacyjne antidotum na zalewające nas zewsząd "idiot-izmy" (relatywizm, feminizm, postmodernizm, multikulturalizm, antyglobalizm, antyamerykanizm itp.) Autorka porusza bardzo szeroki zakres problemów współczesnego świata. Doskonale wyłapuje absurdy tkwiące w wielu modnych obecnie teoriach i ideologiach, wskazując jednocześnie zagrożenia z ich strony dla kultury Zachodu. Jej wywody są jasne, racjonalne i konsekwentne. Erudycja Kołakowskiej, jej odwaga i samodzielność myślenia zmusza do refleksji. Mnie w trakcie lektury dwa razy "coś zgrzytnęło". Wiem, że mogę się z jej poglądem zgodzić lub nie, ale muszę sprawę jeszcze raz przemyśleć.
Książka dostarczyła mi doskonałe argumenty do wykorzystania w dyskusjach z własną latoroślą, która wykazuje mniejszą odporność na manipulację (np. takie zdanko "Ciekawe, co w swej trosce opiekuńcza lewica i pełne współczucia feministki uznałyby za stosowne zrobić z nami wszystkimi, żeby świat był lepszy." albo "...jeśli muzułmanom uda się zrobić z Europy obszar prawa islamskiego, o żadnym multikulturalizmie ani antyrasizmie nie będzie już mowy.", "Ci sami, co potępiają Pinocheta, na temat Castro milczą jak zaklęci").
Miłośnikom literatury polecam rozważania na temat "kultury wysokiej", a zainteresowanych problemami inżynierii genetycznej i innymi zabawami ludzi w Boga, odsyłam do rozdziału dot. sekularyzacji w XXI w. Naprawdę warto.

Rewelacyjne antidotum na zalewające nas zewsząd "idiot-izmy" (relatywizm, feminizm, postmodernizm, multikulturalizm, antyglobalizm, antyamerykanizm itp.) Autorka porusza bardzo szeroki zakres problemów współczesnego świata. Doskonale wyłapuje absurdy tkwiące w wielu modnych obecnie teoriach i ideologiach, wskazując jednocześnie zagrożenia z ich strony dla kultury Zachodu....

Obnaża i pokazuje słabość poprawnego myślenia politycznego w Europie. Znakomita książka dla myślących samodzielnie a nie europejsko-stadnie.

Obnaża i pokazuje słabość poprawnego myślenia politycznego w Europie. Znakomita książka dla myślących samodzielnie a nie europejsko-stadnie.