Drugi raz!!! Kiedy zapytałem panią : gdzie znajdę książke o tym tytule; spojrzała w górę; zza stolika z kompem; najpierw na mnie, a potem gdzieś tak obok, na wysokosci moich łokci, za mną albo obok mnie, szukajac własciciela głosu zadającego pytanie. Kiedy upewniła się, że tylko ja stoję przed nią, w osobie swej pojedynczy, jak najbardziej, jej spojrzenie wyostrzyło się a lico pobladło, jakby, trochę. Drżącym głosem,cichuteńko, tak żeby nikt nie słyszał, a w sali byliśmy sami, autorów i ksiażek nie liczę, oznajmiła: to piętro niżej, na dziecięcej, znajdzie Pan..... .
Jeżeli myslicie, ze to wszystko,popełniacie błąd jaki ja również popełniłem, tam sie zaczęło, dopiero naprawdę. "Piętro niżej, na dziecięcej", kobieta o fascynującej urodzie, dwa razy sprawdzała moją kartę, trwożnie rozgladajac sie, czy aby; no własnie; ale gapa ze mnie!!; w koncu zajarzyłem!!!;żadne dziecko nie plącze sie po podłodze działu dziecięcego biblioteki. Dzieciecego!!!!

No, ale ksiażke podała. Przeczytałem. Myślę, ze każda epoka ma swoich Karolów May'ów, więc: jezeli dzieciaki to czytaja i sie im podoba; pytałem, "sie podoba", to fajnie. Pózniej, moze, jeszcze cos przeczytają, z działu "piętro wyżej".
A ja, zupełnie na serio, podczas lektury zacząłem się z-a-s-t-a-n-a-w-i-a-ć, czy mogło tak być, jak w ksiazce? No bo wiecie, archiwa rózne się otwieraja, Angole też maja pewnie swój Instytut a, że w sprawach tajnych mają wiele do odkrycia bo np. "piatiorka z Cęmbridżu", przez chwilę... To jest dobra literatura młodzieżowa z jakąs tam Historią w tle. Kropka. No. Raczej.
A gwiazdki oczywiście się należą,.... jak herbatka o piatej. Nara.

Drugi raz!!! Kiedy zapytałem panią : gdzie znajdę książke o tym tytule; spojrzała w górę; zza stolika z kompem; najpierw na mnie, a potem gdzieś tak obok, na wysokosci moich łokci, za mną albo obok mnie, szukajac własciciela głosu zadającego pytanie. Kiedy upewniła się, że tylko ja stoję przed nią, w osobie swej pojedynczy, jak najbardziej, jej spojrzenie wyostrzyło się a...

Tak naprawdę poznajemy 45% CHERUBA. Mega plus za to ! :)

Tak naprawdę poznajemy 45% CHERUBA. Mega plus za to ! :)

bardzo przyjemna lektura. zadziwiające początki jednej z najbardziej tajnej organizacji na świecie.

bardzo przyjemna lektura. zadziwiające początki jednej z najbardziej tajnej organizacji na świecie.

W tej części poznajemy historię powstawania młodocianego oddziału, a także np. powstanie logo, co wydaje mi się miłym ukłonem autora w stronę fanów wcześniejszej serii Cherub.

Mimo przychylnego stosunku do tej pozycji kilku faktów wciąż nie mogę przetrawić. Okej, rozumiem, że autor potrzebował żeńskiej postaci i dlatego ją zachował, ale jakoś wątpię, aby przyjęto młodziutką dziewczynę, zwłaszcza że w ramach okresu próbnego mieli być być to tylko i wyłącznie chłopcy. Poza tym strasznie nie podoba mi się przedstawienie Polaków. Niby mądrzy, niby bystrzy, a tak naprawdę dali się wykiwać niezbyt inteligentnemu dzieciakowi lubującemu się w przemocy. To troszkę żałosne, bo pomimo wszystko niezbyt realne, aby w rzeczywistości Lucowi udała się jego akcja.

W tej części dowiadujemy się sporo o Hendersonie i jego żonie. Nieco szkoda mi Joan, bo Charles niewątpliwie nie był łatwy w pożyciu, a na każdej misji zdradzał ją, zapominając o małżeńskich kajdanach. To nie zmienia jednak faktu, że pani Henderson jest wariatką. Kto normalny hoduje jadowite pająki? Jakoś humanitaryzm nie wydaje mi się zbyt logiczny w tej kwestii i trzymanie ich w czasie wojny jest trochę niepoważne. Nie wspomnę już o kolejnej akcji Joan, która poszaleje ze sztućcami, zostawiając na piersi męża wieczną pamiątkę swej wściekłości.

W tej części poznajemy historię powstawania młodocianego oddziału, a także np. powstanie logo, co wydaje mi się miłym ukłonem autora w stronę fanów wcześniejszej serii Cherub.

Mimo przychylnego stosunku do tej pozycji kilku faktów wciąż nie mogę przetrawić. Okej, rozumiem, że autor potrzebował żeńskiej postaci i dlatego ją zachował, ale jakoś wątpię, aby przyjęto...

Wreszcie powstaje CHERUB :) Pierwsza drużyna rozpoczyna szkolenie zakończone kursem spadochronowym i misją testową. Dowiadujemy się dużo o Hendersonie, który okazuje się nie być aż tak spokojną postacią, jak na początku mogłoby się wydawać. Duży plus za poczucie humoru :)

W tej części zaczynają być widoczne zależności pomiędzy tą serią a serią CHERUB. Chciałabym również zauważyć pewna niezgodność. Na końcu ''Rekruta'' jest napisana historia CHERUBA i pierwsze co się rzuca w oczy to, że jest mowa o samych chłopcach. A gdzie Rosie? I jest napisane w wieku 13-14lat. PT ma 15, a Paul 12. A może ja o czymś nie pamiętam? Sama nie wiem.

Uważam też, że cała seria mogłaby mieć lepsze okładki, ale to nie zmienia faktu, że ''Agenci Hendersona'' są niezwykle ciekawi :) Polecam każdemu :)

Wreszcie powstaje CHERUB :) Pierwsza drużyna rozpoczyna szkolenie zakończone kursem spadochronowym i misją testową. Dowiadujemy się dużo o Hendersonie, który okazuje się nie być aż tak spokojną postacią, jak na początku mogłoby się wydawać. Duży plus za poczucie humoru :)

W tej części zaczynają być widoczne zależności pomiędzy tą serią a serią CHERUB. Chciałabym również...

Gites

Gites

Niby bombowa, mnie się też tak wydaje!!! ;)

Niby bombowa, mnie się też tak wydaje!!! ;)