Pięknie pisana, warto przeczytać dla wartości literackiej i historycznej jaką to dzieło reprezentuje. Każdy powinien to przeczytać, naszą pierwszą polską kronikę. Dobre wydanie aczkolwiek było tam kilka błędów z odstępami między wyrazami czy znakami interpunkcyjnymi. Dodałbym też na miejscu autorów jakiś wstęp historyczny o autorze czy tle historycznym dzieła, stąd moja ocena to 9 a nie 10.

Pięknie pisana, warto przeczytać dla wartości literackiej i historycznej jaką to dzieło reprezentuje. Każdy powinien to przeczytać, naszą pierwszą polską kronikę. Dobre wydanie aczkolwiek było tam kilka błędów z odstępami między wyrazami czy znakami interpunkcyjnymi. Dodałbym też na miejscu autorów jakiś wstęp historyczny o autorze czy tle historycznym dzieła, stąd moja...

O dziwo całkiem miło spędzony czas. Myślałam że będą to jakieś smęty, a tymczasem jest tu ciekawa narracja, nie ma przedłużania, sam autor widać, że szanował czas czytelników, np. "Jakim zaś sposobem do tego doszło i jak powrócił z wygnania, długo i nudno byłoby o tym mówić, niech więc wystarczy tyle, że nigdy później nie było mu danym sprawować żadnej władzy."
Język też jest przystępny. Zainteresowałam się, mimo że nie interesuję się historią.

6.5/10

O dziwo całkiem miło spędzony czas. Myślałam że będą to jakieś smęty, a tymczasem jest tu ciekawa narracja, nie ma przedłużania, sam autor widać, że szanował czas czytelników, np. "Jakim zaś sposobem do tego doszło i jak powrócił z wygnania, długo i nudno byłoby o tym mówić, niech więc wystarczy tyle, że nigdy później nie było mu danym sprawować żadnej władzy."
Język też...

Geniusz suspensu! Napisać w kluczowym momencie "Nie czas i miejsce mówić tutaj..." i zostawić pokoleniom historyków pole do domysłów, to niezły dowcip.
Przeczytana przed laty, stoi obok podręczników do histroii polskiego średniowiecza i cicho chichocze.

Geniusz suspensu! Napisać w kluczowym momencie "Nie czas i miejsce mówić tutaj..." i zostawić pokoleniom historyków pole do domysłów, to niezły dowcip.
Przeczytana przed laty, stoi obok podręczników do histroii polskiego średniowiecza i cicho chichocze.

Pierwsza polska kronika to dzieło warte przeczytania, chociażby po to by poznać najstarsze nasze opowieści ze źródła. A tu możemy sobie przypomnieć oryginalną wersję opowieści o Piaście Kołodzieju i jego gościach, a ona została opisana inaczej niż ją potem powtarzano, szczególnie obecnie. W wersji spod pióra Galla Anonima to sam Mieszko dopiero jest tym, który w dzieciństwie nie widzi i dopiero odzyskuje wzrok niczym zapowiedź mityczna tego jak przejrzy chrzcząc kraj. Ciekawe są szczegóły wspomnianych fragmentarycznie losów władców rządzących między Bolesławem Chrobrym a Bolesławem Krzywoustym. Wreszcie najdokładniej opisana jest historia dojścia do władzy tego drugiego i prowadzonych przez niego wojen. Czytało mi się to lepiej i płynniej niż się spodziewałem ,bo wszak jest to tłumaczenie z języka łacińskiego, a nie dzieło w staropolskim. Nabrałem nawet ochoty by sięgnąć po kolejne kroniki polskie.

Pierwsza polska kronika to dzieło warte przeczytania, chociażby po to by poznać najstarsze nasze opowieści ze źródła. A tu możemy sobie przypomnieć oryginalną wersję opowieści o Piaście Kołodzieju i jego gościach, a ona została opisana inaczej niż ją potem powtarzano, szczególnie obecnie. W wersji spod pióra Galla Anonima to sam Mieszko dopiero jest tym, który w...

Ciekawa z punktu widzenia propagandy i polityki. W Kronikę widzimy, że już u zarania dziejów nie było u nas nawet próby bezstronnego pisania dziejów. Odsyłam do mojej recenzji na Yt.

Ciekawa z punktu widzenia propagandy i polityki. W Kronikę widzimy, że już u zarania dziejów nie było u nas nawet próby bezstronnego pisania dziejów. Odsyłam do mojej recenzji na Yt.

Nie oceniam, nie ma to sensu. To jak oceniać Biblię albo Kodeks Hammurabiego. W dużej mierze pieśń pochwalna dla Mieszka II, według obecnej wiedzy historycznej raczej dosyć przeciętnego króla. Można się czegoś dowiedzieć, ale przedstawione fakty trzeba weryfikować i traktować z przymrużeniem oka, bo niejeden został przez historyków obalony.

Nie oceniam, nie ma to sensu. To jak oceniać Biblię albo Kodeks Hammurabiego. W dużej mierze pieśń pochwalna dla Mieszka II, według obecnej wiedzy historycznej raczej dosyć przeciętnego króla. Można się czegoś dowiedzieć, ale przedstawione fakty trzeba weryfikować i traktować z przymrużeniem oka, bo niejeden został przez historyków obalony.

Trudno oceniać dziełko tak ważne z punktu widzenia naszej historii. Jest to bowiem najstarszy zachowany, długi tekst napisany w naszym kraju. Oczywiście, test jest tłumaczeniem z łaciny, co musiało być sporym wyzwaniem dla tłumaczy, gdyż oryginalny tekst był rytmiczny, a miejscami rymowany (fragmenty rymowane zostały dołączone do przekładu w oryginale).
Sam tekst zosta nazwany kroniką nieco na wyrost, jest to bowiem klasyczny Żywot sławnej osoby - w tym przypadku, Bolesława III Krzywoustego, i w zasadzie tak powinien być traktowany. Gall wspomina w nim wprawdzie o jego przodkach, ale do momentu śmierci Mieszka II trudno znaleźć jakieś wiarygodne informacje, poza powszechnie znanymi banałami. Ot, wielki kraj, pełen dzielnych wojów, cnotliwych niewiast, złota, żywności, lasów, pól... Jego królowie byli mądrzy i śmiali, ścierali się z wrogami, zwłaszcza z podłymi Czechami... Jedyną ciekawą informacją jest opis wyprawy na Kijów Bolesława Chrobrego. Dalej jest jednak lepiej; nasza wiedza o Kazimierzu Odnowicielu i jego synach pochodzi głównie od Galla. Wprawdzie, był on strasznie stronniczy, mnożył wrogie armie do monstrualnych rozmiarów, ale nie zakłamywał historii. Niewygodne dla oficjalnej linii wydarzenia (wypędzenie Bolesława Śmiałego, konflikt Władysława Hermana z synami, śmierć Zbigniewa) wolał przemilczeć, niż przekłamać. Dobre i to.

Trudno oceniać dziełko tak ważne z punktu widzenia naszej historii. Jest to bowiem najstarszy zachowany, długi tekst napisany w naszym kraju. Oczywiście, test jest tłumaczeniem z łaciny, co musiało być sporym wyzwaniem dla tłumaczy, gdyż oryginalny tekst był rytmiczny, a miejscami rymowany (fragmenty rymowane zostały dołączone do przekładu w oryginale).
Sam tekst zosta...

Lektura obowiązkowa

Lektura obowiązkowa

Kilka skojarzeń z tym pomnikowym dziełem:
1) pierwsza historia Polski, napisana po łacinie ok. XII w. przez anonimowego autora, którego pochodzenia nigdy nie ustalono,
2) oczywiście poświęcona Piastom:
a) ich legendarnym początkom (opowieść o Popielu, Piaście Oraczu i jego synu Siemowicie, który objął władzę po obaleniu Popiela),
b) kształtowaniu się polskiej państwowości za czasów Mieszka I i Bolesława Chrobrego,
c) postaci Bolesława Krzywoustego, który jest głównym bohaterem kroniki, zaprezentowanym jako ideał władcy (być może autor gościł na dworze księcia),
3) gatunkowo to gesta, czyli średniowieczne opowiadanie o czynach i wydarzeniach godnych upamiętnienia.

Kilka skojarzeń z tym pomnikowym dziełem:
1) pierwsza historia Polski, napisana po łacinie ok. XII w. przez anonimowego autora, którego pochodzenia nigdy nie ustalono,
2) oczywiście poświęcona Piastom:
a) ich legendarnym początkom (opowieść o Popielu, Piaście Oraczu i jego synu Siemowicie, który objął władzę po obaleniu Popiela),
b) kształtowaniu się polskiej państwowości...

Mega się śmiałam czytając

Mega się śmiałam czytając