Po autorze "Polowania na Czerwony Październik" spodziewałam się czegoś więcej. Nic nadzwyczajnego. Książkę czyta się szybko ale nie pozostaje w głowie zbyt długo. Mało porywająca fabuła i bohaterowie bez polotu.

Po autorze "Polowania na Czerwony Październik" spodziewałam się czegoś więcej. Nic nadzwyczajnego. Książkę czyta się szybko ale nie pozostaje w głowie zbyt długo. Mało porywająca fabuła i bohaterowie bez polotu.

Taka sobie opowiastka. Tyłka nie urwało.

Taka sobie opowiastka. Tyłka nie urwało.

usypiająca kilka lat to czytałem:(((

usypiająca kilka lat to czytałem:(((

Strata czasu i (jak ktoś kupił) pieniędzy.

Strata czasu i (jak ktoś kupił) pieniędzy.

Druga książka Clancy'ego, którą przeczytałem. I znowu się nie zawiodłem. Fajna fabuła (choć trochę geekowska ze względu na zawarte określenia i technologie związane z Internetem) nie daje nam szansy na odłożenie książki. Syndrom "jeszcze jedna strona" jak najbardziej widoczny :) Polecam - szczególnie informatykom :)

Druga książka Clancy'ego, którą przeczytałem. I znowu się nie zawiodłem. Fajna fabuła (choć trochę geekowska ze względu na zawarte określenia i technologie związane z Internetem) nie daje nam szansy na odłożenie książki. Syndrom "jeszcze jedna strona" jak najbardziej widoczny :) Polecam - szczególnie informatykom :)

Książka zdenerwowała mnie kilkoma sprawami:
1. Fabuła jest po prostu słaba. Niby posiada wszystkie cechy sensacji, ale coś tu nie gra. Nie wciąga, a wręcz nuży.
2. Wątki są, moim zdaniem, bez ładu i składu. Nie są odpowiednio zbudowane i rozwinięte.
3. A jeśli chodzi o przedstawienie sieci to mogę zaryzykować stwierdzenie, że przedstawienie sieci jest wręcz infantylne. Bardziej z marzeń małego dziecka niż zbliżone do realizmu. Fakt, że książka powstała w 1999 roku, a akcja dzieje się w 2010 nie usprawiedliwia autora z kompletnego braku zrozumienia faktu w jaki sposób działa sieć. Programista/administrator, który sobie jeździ po wirtualnych autostradach i analizuje wizualizacje przez próbę przełożenia na ich techniczne znaczenie? Toż to jakaś niedorzeczność. Gdyby autor/autorzy spytali choć jednego administratora systemu w jaki sposób sobie wyobraża wykorzystanie rzeczywistości wirtualnej w ich pracy, z pewnością wybiłby im ten niedorzeczny pomysł. Utylitarność takiej rzeczywistości wirtualnej jest zerowa! Już nie wspomnę o strasznych niedopowiedzeniach dlaczego w VR jest tak, a nie inaczej. Ten pomysł z rzeczywistością wirtualną był nieprzemyślany. Bardzo.
No ale wymęczyłem ją do końca. Jednak ta seria firmowana nazwiskiem Clancy'ego jest do kitu. Czas odświeżyć sobie inną, mniej skażoną infantylnym wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej ;-)

Książka zdenerwowała mnie kilkoma sprawami:
1. Fabuła jest po prostu słaba. Niby posiada wszystkie cechy sensacji, ale coś tu nie gra. Nie wciąga, a wręcz nuży.
2. Wątki są, moim zdaniem, bez ładu i składu. Nie są odpowiednio zbudowane i rozwinięte.
3. A jeśli chodzi o przedstawienie sieci to mogę zaryzykować stwierdzenie, że przedstawienie sieci jest wręcz infantylne....

Duże rozczarowanie...

Duże rozczarowanie...

Uczciwie przyznam,że widząc nazwisko Toma Clancy'go na okładce spodziewałam się czegoś lepszego. Tymczasem ta pozycja okazała się po prostu dość przeciętna.
Rozwiązanie dostajemy niemalże na początku, nie ma żadnego zaskoczenia i nerwowego oczekiwania na dalsze wskazówki i rozwiązanie. Zamach, przeplatanie się dwóch światów-wirtualnego i rzeczywistego może i miały potencjał,ale tu go zaprzepaszczono. Głównym tego powodem są zupełnie niepotrzebne wątki, które służą chyba tylko za wypełniacz stron. Zupełnie jakby autorowi zabrakło pomysłów, i całą książkę pisał na szybko i bez przekonania.
Czyta się więc również bez przekonania.

Uczciwie przyznam,że widząc nazwisko Toma Clancy'go na okładce spodziewałam się czegoś lepszego. Tymczasem ta pozycja okazała się po prostu dość przeciętna.
Rozwiązanie dostajemy niemalże na początku, nie ma żadnego zaskoczenia i nerwowego oczekiwania na dalsze wskazówki i rozwiązanie. Zamach, przeplatanie się dwóch światów-wirtualnego i rzeczywistego może i miały...

Steve Day dyrektor Net Force FBI, ginie w zamachu samochodowym. Na jego miejsce zostaje powołany Alex Michaels, który za wszelką cenę chce złapać morderców. Początkowo uważa, że zabójstwo jego przyjaciela Steve było wykonane na zlecenie szefa nowojorskiej mafii Raya Genaloniego. Tymczasem Day ginie na zlecenie Władimira Plechanowa Rosjanina, programisty komputerowego mieszkającego w Groznym w Czeczeni, który za cel obrał sobie zdobycie zdobycie pieniędzy i władzy.
Autor już na początku zdradza kim jest zamachowiec, według mnie mógłby to zrobić trochę później.
W książce jest kilka wątków, które ze sobą łączą się. T.Clancy wprowadził do swojej powieści kryminalnej świat wirtualny, do którego bohaterowie mogli przenosić się za pomocą swoich awatarów i programów komputerowych. Książka nie jest rewelacją, spodziewałam się czegoś lepszego.

Steve Day dyrektor Net Force FBI, ginie w zamachu samochodowym. Na jego miejsce zostaje powołany Alex Michaels, który za wszelką cenę chce złapać morderców. Początkowo uważa, że zabójstwo jego przyjaciela Steve było wykonane na zlecenie szefa nowojorskiej mafii Raya Genaloniego. Tymczasem Day ginie na zlecenie Władimira Plechanowa Rosjanina, programisty komputerowego...

Książka nie jest rewelacyjna. Jest to moje pierwsze spotkanie z panem Clancy, spodziewałem się troszkę więcej jednak nie zmienia to faktu, że bardzo przyjemnie czytało się "Zamach". Nie jestem fanem wirtualnego świata, który był ważną częścią tej książki. Rozumiem, że był to ukłon w stronę ludzi nie znający się na technologii komputerowej i dzięki temu można było wytłumaczyć działania hakerskie bez wprowadzania terminologii technicznej.
Cieszy mnie to, że książka mi się podobała, a nie jest to najlepsza pozycja tego autora, przez co czeka mnie jeszcze dużo frajdy ;)

Książka nie jest rewelacyjna. Jest to moje pierwsze spotkanie z panem Clancy, spodziewałem się troszkę więcej jednak nie zmienia to faktu, że bardzo przyjemnie czytało się "Zamach". Nie jestem fanem wirtualnego świata, który był ważną częścią tej książki. Rozumiem, że był to ukłon w stronę ludzi nie znający się na technologii komputerowej i dzięki temu można było...