Owszem być i wspierać.....Ale również wychowywać. Niestety, ale większość tez zawartych w tej książce to stek bzdur próbujących wmówić osobie dorosłej, że wychowanie to traktowanie dziecka jak obywatela gorszej kategorii lub niewolnika. Na myśl przychodzi mi Ferdydurke i kreacja Młodziaków jako typu "nowoczesnych rodziców"chcących być jedynie "kumplami" swoich dzieci, a nie rodzicami. Oczywiście pomysł bohaterów okazał się tylko mrzonką, gdyż w życiu należy kierować się jakimiś zasadami.
Jestem jak najbardziej "na tak" dla wspierania, rozmawiania, tworzenia jak najlepszej więzi z dzieckiem oraz dawaniu mu swobody wyboru. Jenak należy też przekazywać mu wartości, co nie mogłoby być możliwe bez aspektu wychowawczego.

Owszem być i wspierać.....Ale również wychowywać. Niestety, ale większość tez zawartych w tej książce to stek bzdur próbujących wmówić osobie dorosłej, że wychowanie to traktowanie dziecka jak obywatela gorszej kategorii lub niewolnika. Na myśl przychodzi mi Ferdydurke i kreacja Młodziaków jako typu "nowoczesnych rodziców"chcących być jedynie "kumplami" swoich dzieci,...

Po raz pierwszy przeczytałam ją lata temu, kiedy jeszcze nie byłam mamą. I już wtedy mnie zachwyciła. Teraz jestem mamą i wiem, że dzieci nie tyle trzeba kochać, co je lubić. Lubić z nimi rozmawiać, przebywać, towarzyszyć w życiu. Pokazywać i objaśniać. Trzeba się z nimi przyjaźnić. Zobaczyć że to nie tylko moje dziecko ale przede wszystkim człowiek.
Jak dla mnie to piękna książka o byciu obok swojego dziecka. O przyjaźni, o nauce odpowiedzialności. Polecam nie tylko rodzicom

Po raz pierwszy przeczytałam ją lata temu, kiedy jeszcze nie byłam mamą. I już wtedy mnie zachwyciła. Teraz jestem mamą i wiem, że dzieci nie tyle trzeba kochać, co je lubić. Lubić z nimi rozmawiać, przebywać, towarzyszyć w życiu. Pokazywać i objaśniać. Trzeba się z nimi przyjaźnić. Zobaczyć że to nie tylko moje dziecko ale przede wszystkim człowiek.
Jak dla mnie to piękna...

Książka przypomina swoją formą rozmowę z życzliwym, starszym przyjacielem. Dzieli się on z nami swoimi rozważaniami i doświadczeniami. Każe zacząć inaczej, wnikliwiej obserwować siebie, swoje relacje z rodzicami i innymi dorosłymi z czasów dzieciństwa i własne zachowania wobec dzieci. Pokazuje jak inaczej można widzieć te istoty, inaczej niż pokazuje nam powszechnie promowana wersja pedagogiki i wychowania. Pokazuje przyjaźń i szczerą komunikację zamiast dominacji i rozkazywania. Każdy (a szczególnie Ci, którzy chcą mieć kiedyś dzieci) powinien przeczytać. Choćby po to by usłyszeć od przyjaciela, jak inaczej można postrzegać świat. A to zawsze poszerza horyzonty.

Książka przypomina swoją formą rozmowę z życzliwym, starszym przyjacielem. Dzieli się on z nami swoimi rozważaniami i doświadczeniami. Każe zacząć inaczej, wnikliwiej obserwować siebie, swoje relacje z rodzicami i innymi dorosłymi z czasów dzieciństwa i własne zachowania wobec dzieci. Pokazuje jak inaczej można widzieć te istoty, inaczej niż pokazuje nam powszechnie...