„JEDNOUCHY” - TIBOR DÉRY, to mini powieść świetnie napisana z humorem, trochę ironicznie, sarkastycznie opowiadająca losy George Hamiltona, wnuka bogatego milionera, który zostaje porwany dla okupu. POLECAM.

„JEDNOUCHY” - TIBOR DÉRY, to mini powieść świetnie napisana z humorem, trochę ironicznie, sarkastycznie opowiadająca losy George Hamiltona, wnuka bogatego milionera, który zostaje porwany dla okupu. POLECAM.

„Jednouchy” to powiastka oparta na prawdziwych wydarzeniach, ale przetworzonych przez Dériego na modłę cokolwiek szyderczą, historia złożona ze schematów, powykręcanych jednak w sposób, który wynaleźć mogli tylko na Węgrzech. Prawdopodobnie do takiego właśnie humoru uciekałby się Pynchon, gdyby urodził się nad pięknym, modrym Dunajem.
Déry posługuje się szerokim arsenałem środków, by co rusz przypominać czytelnikowi o umowności swej opowieści. Nie najpośledniejszym spośród tych środków są zaskakujące i błyskotliwe dialogi, doprowadzone do doskonałości niewystępującej w naturze.
Ostatecznie można albo pytać, po co Déry w ogóle tę książkę napisał, albo też usiłować wniknąć głębiej w jej potencjalnie bogatą symbolikę, zaczynając od tytułowego Jednouchego. Kusząca interpretacja w duchu społecznej odpowiedzialności wydaje się jednak zbyt oczywista, toteż wypadnie tym razem poprzestać na konstatacji, że życiu wcale nie idzie lepiej naśladowanie filmu niż filmowi naśladowanie życia.

„Jednouchy” to powiastka oparta na prawdziwych wydarzeniach, ale przetworzonych przez Dériego na modłę cokolwiek szyderczą, historia złożona ze schematów, powykręcanych jednak w sposób, który wynaleźć mogli tylko na Węgrzech. Prawdopodobnie do takiego właśnie humoru uciekałby się Pynchon, gdyby urodził się nad pięknym, modrym Dunajem.
Déry posługuje się szerokim arsenałem...

Zabawnie napisana historia, którą sam autor, w ironiczny sposób, zaliczył do powieści grozy.

Zabawnie napisana historia, którą sam autor, w ironiczny sposób, zaliczył do powieści grozy.

Nie wiem skąd się wzięło tyle przeciętnych ocen dla tego małego dzieła, może mam oryginalne poczucie humoru, może wręcz specjalne, ale mi ta książka zagwarantowała uśmiech od ucha do ucha! Jest to malutka pozycja, przeczytałam ją może w niecałą godzinę, ale treść jest zadowalająca!
Mnóstwo sarkazmu, ironii, jedno wielkie krzywe zwierciadło bogackiej rodziny w momencie porwania i nie tylko, również sami porywacze zostają wzięci na humorystyczny warsztat.
Myślę, że jest to ciekawa propozycja dla fanów Kurta Vonneguta czy Christophera Moore'a - poczucie humoru w Jednouchym kojarzy mi się z utworami właśnie tych panów.

I nadal nie mogę przeboleć niskiej oceny, nadal! :D

Nie wiem skąd się wzięło tyle przeciętnych ocen dla tego małego dzieła, może mam oryginalne poczucie humoru, może wręcz specjalne, ale mi ta książka zagwarantowała uśmiech od ucha do ucha! Jest to malutka pozycja, przeczytałam ją może w niecałą godzinę, ale treść jest zadowalająca!
Mnóstwo sarkazmu, ironii, jedno wielkie krzywe zwierciadło bogackiej rodziny w momencie...

http://www.youtube.com/watch?v=zchkurBzMDI

http://www.youtube.com/watch?v=zchkurBzMDI