Znów ruszam tanio w podróż. Po cudzych wrażeniach, cudzych zdjęciach. Tym razem Artura Anuszewskiego. Podróżnika fotografa. 160 krajów! Dwa razy samotnie wokół świata. W 80 dni, oczywiście:) Wybrał on miejsca zanurzone w naturę, tajemnicze, święte, zaskakujące architekturą i rzeźbami. Dokładniej napiszę, jak AA przedstawił Indie - niewidziane jeszcze przeze mnie Khadżuraho i Bhubaneśwar, Puri i Konarak w Orisie.
METEORY - klasztory zawieszone w powietrzu (Grecja)
ATHOS - republika mnichów prawosławnych (Grecja)
ALHAMBRA - mauretański raj (Hiszpania)
MOLDOVITA, HUMOR, VORONET i SUCEVITA
- malowane kościoły (Rumunia)
LOURDES - chrześcijańskie centrom pielgrzymkowe (Francja)
NEUSCHWANSTEIN - baśniowy zamek (Niemcy)
PERSEPOLIS - stolca starożytnej Persji (Iran)
OMAN - pustynny sułtanat (Sułtanat Omanu)
JEMEN - szlak kadzidła i mirry (Jemen)
KHADŻURAHO - kamienna Kamasutra (Indie)
Jeśli słyszymy tę nazwę, to najczęściej widzimy przed sobą zmysłowe pełne erotyki rzeźby na ścianach świątyń. Może widzieliśmy je jako ilustrację do "Kamasutry", 1500 lat temu napisanego w Indiach podręcznika sztuki miłosnej. Stworzył ją w Benaresie, sam oddany wówczas medytacjom i modlitwom poeta Watsjajana Maallaga, "ku pożytkowi ludzkości".
Świątynie Khadżuraho powstawały od IX do XII wieku, choć najważniejsze z nich pochodzą z czasu dynastii Czandelów miedzy 950 a 1050 rokiem.
Wyobrażacie to sobie? Dwadzieścia dwie świątynie. A kiedyś było ich osiemdziesiąt pięć! Ocalały w trzech grupach. W środku miasteczka, które pewnie z nich żyje - najbardziej znane: Kandarija Mahadeva
Devi Dżagadamba (Jagadamba)
Gitragupta (Chitragupta)
Wiśwanata (Vishvanatha)
i świątynia Lakszmana (Lakshmana)
Chce nam się iść w skwarze 2 km dalej ku siedmiu świątyniom?
Najwięcej słychać o Parśwannatha (Parsvanath),Adinathi i Javari
I już na pewno rykszą pięć km od miasta tylko dwie – Chaturbhuj i świątynia Duladeo.
Co to znaczy, że zbudowano je w stylu nagara, typowym dla obszarów od Himalajów do gór Windhju? Poznać go można po wysoko na cokołach umieszczonych dwuczęściowych wieżowych świątyniach (sikhary). Lekkości budowlom przydają otwarte balkony mandap - sal poprzedzających samo serce świątyń sanktuarium. Miejsce zbierania się wyznawców. Najbardziej zdumiewa ocean rzeźb na ścianach zewnętrznych. Kogo tu nie ma?! Wielka trójca (Trimurti) - Brahma, Śiwa, Wisznu, ale i Kryszna, Ganeśa, boginie Parwati i Saraswati. A obok bogów ludzie, zwierzęta. Królestwo Czandelów tysiąc lat temu zastygło w gestach polowań, uczt, koncertów, bitew. I sceny erotyczne, w parach, całymi grupami, nawet z wyobrażeniem sodomii. Często motyw trzech kobiet i jednego mężczyzny. W jednej ze scen stoi on na głowie w pozycji jogina.
Erotyczne motywy w indyjskiej kulturze można spotkać w różnych miejscach. Sławne są rzeźby na murach świątyni Słońca w Konarak (stan Orisa),czy zmysłowe malowidła na ścianach Adżanty. Na każdym kroku można spotkać kult lingi - fallicznego symbolu Śiwy (obok Wisznu i Brahmy głównego boga hinduizmu). Przedstawia się go w różnych postaciach. Jedne z popularniejszych to Nataradża w tańcu stwarzający świat i bóstwo płodności. Kamienne lingi królują w świątyniach polewane woda, wonnymi olejkami, obsypywane kwiatami.
Skąd erotyczne sceny na ścianach Kadżuraho? Autor albumu zadaje sobie pytania. Czy chodzi o świątynne prostytutki, devadasi? Czy powodem jest tantryzm - kult żeńskiej zasady stwórczej, śakti. Tantryści - kult joni - kobiecego organu, często przedstawianego w kamieniu razem z lingam. W erotycznych zespoleniach szukali dróg do Absolutu i utożsamienia się z bogiem. W oczach AA Kadżuraho - to kamienna ilustracja sztuki miłości "Kamasutry".
BHUBANEŚWAR, PURI, KONARAK
- hinduistyczne świątynie w Orisie (Indie)
Orisa. Skansen hinduskiej architektury. Żywy wiarą wyznawców. Dzięki temu, że do XVI wieku Orisa nie uległa najazdom muzułmańskim jak w skamielinie zachowały się tu świątynie hinduskie zbudowane od VII do XIV wieku. I później.
Dynastie Somawanśinów i Gangów podarowały jej to, co warto zobaczyć w Bhunaneśwar, Puri i Konarak.
Bhubaneśwar, niegdyś stolica (w III w p.n.e.krwawo zdobytej przez Aśokę) Kalingi. Święte miasto wzniesione z XI/XII wieku. Z 500 świątyń czczących Śiwę ocalało 150. Zazwyczaj na oglądanie mamy tak nie wiele czasu, że skupiamy się na kilkunastu wyróżniając spośród nich Lingaradźi z wysoką smukłą śikharą
Hindusi strzegą sacrum, pozwalając nie hindusom obejrzeć ją tylko z dali z wysokości tarasu. Do środka mogą wejść tylko ci, którzy szukają tam Śiwy.
Kolejne cudo do obejrzenia to malutka świątynia Mukteśwary z IX/X wieku. W środku surowość ścian, na zewnątrz rzeźby bogów i bogiń wplecione w e wzory geometryczne odbite w sakralnej sadzawce.
Świątynia Radżarani (Rajarani) - znów bogactwo rzeźb.
Tę świątynię w albumie przedstawiono jako Mukteśwary, choć w sieci podpisywana jest jako Rajarani. Pozostaje pojechać i samej się przekonać, jak na imię tym dziwom.
Puri - najświętsze miasto w Orisie.
Z całych Indii ściągają tu pielgrzymi, by czcić jedno z najstarszych bóstw hinduskich, jedno z wcieleń Wisznu, pana Świata - Dźagannathę. Świętynię (Jagannath) ku jego czci wolno nam tylko popatrywać z daleka nie mogą wejść do miejsca kultu, ale w tłumie pielgrzymów zdążających tysiącami na Święto Wozów - Ratha Jatra - znajdzie się dla nas miejsce. To właśnie to święto, które przeraża historiami ludzi w uniesieniu rzucających się pod ogromne drewniane koła wozów wiozących wyobrażenia bóstw. Pozwalając się zmiażdżyć.
Świątynia Słońca (Surji) w Konarak. Z XII wieku. W średniowieczu - największa budowla Indii. Dziś jej główna budowla (śikhara) w ruinie, więc Czarna Pagoda zadziwia nie wielkością, ale kształtem. Ze złotego piaskowca stworzono rydwan ciągnięty przez siedem koni. Pojazdem tym miał przybywać na ziemię - bóg Słońca (Surja). Czterometrowy cokół, kiedyś zawierający dwanaście par wykutych w kamieniu kół. O trzymetrowej średnicy. i rzeźby, płaskorzeźby - motywy geometryczne, roślinne i jak w Kadżuraho erotyzm ludzki.
MOGAO, YUNGGANG, LONGMEN i MAIJI
- buddyjskie groty skalne (Chiny)
TYBET - dach świata (zajęty przez Chiny)
NIMEJI, OSAKA, NAGOYA, MATSUMOTO, EDO
- zamki feudałów i szogunów (Japonia)
BALI - wyspa bogów i demonów (Indonezja)
FEZ, MARRAKESZ, MEKNES, RABAT
- królewskie miasta Maghrebu (Maroko)
WIELKIE ZIMBABWE - tajemnicze ruiny (Zimbabwe)
LALIBELA - skalne kościoły (Etiopia)
PALENQUE - tajemnica świątyni inskrypcji (Meksyk)
TIKAL - tajemnicze piramidy
ponad koronami drzew tropikalnego lasu (Gwatemala)
COPAN - tajemnice steli Majów (Honduras)
NAZCA - gigantyczna galeria rysunków (Peru)
TIAHUNACO - miasto czy miejsce kultu? (Boliwia)
ROTORUA - centrum kultury maoryskiej (Nowa Zelandia)

Kopiuję tu moją opinię z blogu Zahry valley-of-dance i z mojej strony nietylkoindie.pl (tam, oczywiście zilustrowane zdjęciami)

Znów ruszam tanio w podróż. Po cudzych wrażeniach, cudzych zdjęciach. Tym razem Artura Anuszewskiego. Podróżnika fotografa. 160 krajów! Dwa razy samotnie wokół świata. W 80 dni, oczywiście:) Wybrał on miejsca zanurzone w naturę, tajemnicze, święte, zaskakujące architekturą i rzeźbami. Dokładniej napiszę, jak AA przedstawił Indie - niewidziane jeszcze przeze mnie...