Ghost Story

cała historia Harrego nabiera nowych kolorów

cała historia Harrego nabiera nowych kolorów

Pokaż mimo to

W tej części Harry jest cieniem samego siebie - ma mniej mocy, mniej energii, mniej możliwości. Akcja jest bardziej sentymentalna - są powroty do przeszłości i pożegnania.

Po wydarzeniach z poprzedniego tomu miło dostać trochę spokoju i wyciszenia. A zakończenie jak zwykle nie zawiodło!

W tej części Harry jest cieniem samego siebie - ma mniej mocy, mniej energii, mniej możliwości. Akcja jest bardziej sentymentalna - są powroty do przeszłości i pożegnania.

Po wydarzeniach z poprzedniego tomu miło dostać trochę spokoju i wyciszenia. A zakończenie jak zwykle nie zawiodło!

Pokaż mimo to

Stary dobry Dresden. Po ostatnim twiście fabularnym czekałem z niecierpliwością jak autor to rozwiąże. Miałem kilka swoich pomysłów i znalazły one swoje ujście w książce. Fabuła nie jest tak dynamiczna jak tom wcześniej, ale taka być powinna. Zaciągać hamulec po ostatniej jeździe bez trzymanki. Jedni bohaterowie odchodą, a to pojawiają się nowi. Tylko zakończenie nie spodoba się każdemu, ale autor wyszedł z tego obronną ręką.

Nawet jako duch nasz bohater ciągnie za sobą kłopoty, ale dostaje szansę. Oczywiście nie ma nic za darmo. Gdzie indziej jego przyjaciółom grozi wielkie niebezpieczeństwo.

Stary dobry Dresden. Po ostatnim twiście fabularnym czekałem z niecierpliwością jak autor to rozwiąże. Miałem kilka swoich pomysłów i znalazły one swoje ujście w książce. Fabuła nie jest tak dynamiczna jak tom wcześniej, ale taka być powinna. Zaciągać hamulec po ostatniej jeździe bez trzymanki. Jedni bohaterowie odchodą, a to pojawiają się nowi. Tylko zakończenie nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomysł świetny, wykonanie nadal dobre, ale lekko za dużo filozofowania.

Pomysł świetny, wykonanie nadal dobre, ale lekko za dużo filozofowania.

Pokaż mimo to

Przyznam, że niestety „Opowieść o duchach” muszę uznać za spadek formy. Nie podobało mi się wiele. Po pierwsze „stan skupienia” Harrego ( taka „słabosilność” do niego po prostu nie pasuje ).
Po drugie, zwiększona ilość wstawek przemyśleniowo - filozoficzno – sentymentalnych.
I po trzecie, zwolnione ( jakby w slow motion ) tempo akcji. Nie zrozumcie mnie źle. To nie tak, że z książki akcji zrobiła się bajka na dobranoc, Akcji nadal jest tu wiele, a wydarzenia następują po sobie bez większych dłużyzn, ale to wszystko jest jakieś takie.. bo ja wiem.. ( z braku lepszego określenia, użyję zwrotu”zamglone” ) Może i ma to podstawę w opisywanych w tej części wydarzeniach, może tak właśnie wyglądają i działają zaświaty, ale jak dla mnie to jest zbyt wielki przeskok po absolutnie wybuchowym, absolutnie szalonym i zwalającym z nóg poprzednim tomie.
Jakoś nie mogłam się przestawić i dostosować do skrajnie odmiennych warunków egzystencjalnych naszego bohatera. Mam nadzieję, że takie klimaty to wyskok jednorazowy i w kolejnej odsłonie Harry odzyska werwę i ogień :)

Przyznam, że niestety „Opowieść o duchach” muszę uznać za spadek formy. Nie podobało mi się wiele. Po pierwsze „stan skupienia” Harrego ( taka „słabosilność” do niego po prostu nie pasuje ).
Po drugie, zwiększona ilość wstawek przemyśleniowo - filozoficzno – sentymentalnych.
I po trzecie, zwolnione ( jakby w slow motion ) tempo akcji. Nie zrozumcie mnie źle. To nie tak,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwszy raz Harry dostaje ode mnie mniej niż 7 gwiazdek. Dlaczego? Ano - słabe. Przykro mi to pisać, bo jestem fanem jego przygód.
Żeby nie spojlerować (bo w sumie musicie doczytać do końca, żeby - jak zwykle zresztą - wyjaśnić całą intrygę zawile splecioną jeszcze w poprzednim tomie) - otóż główna intryga jest spleciona tak grubymi nićmi, tak pokręcona i niewiarygodne, że miałem wrażenie iż Butcher sam się zaplątał mniej więcej w połowie.
Nie wiem co to miało być? Fabuła, miejscami wartka, miejscami wlecze się jak flaki z olejem (tak!), i przetykana jest filozoficznymi wynurzeniami Harrego, których nie da się czytać nie zgrzytając zębami.
Bohaterowie drugoplanowi są spoko - jak to zwykle drugoplanowi. Wtręty erotyczne przy okazji brata Harrego, są żałosne (i niepotrzebne, bo po 12 tomach chyba nikt nie ma wątpliwości co może robić w wolnym czasie wampir Białego Dworu?) .
Generalnie - słabo. Tak jak poprzedni tom był świetny i zakończył się pięknym cliffhangerem, tak kontynuacja jest marna i nie wnosi nic w fabularny rozwój świata. Schematy są ograne, a wyjaśnienie intrygi mętne i nieprzekonywujące.
W zasadzie po pierwszych 20 stronach możecie od razu przejść do finału. Mam nadzieję że kolejny tom będzie na lepszym poziomie.

Pierwszy raz Harry dostaje ode mnie mniej niż 7 gwiazdek. Dlaczego? Ano - słabe. Przykro mi to pisać, bo jestem fanem jego przygód.
Żeby nie spojlerować (bo w sumie musicie doczytać do końca, żeby - jak zwykle zresztą - wyjaśnić całą intrygę zawile splecioną jeszcze w poprzednim tomie) - otóż główna intryga jest spleciona tak grubymi nićmi, tak pokręcona i niewiarygodne,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwszy raz czytając książkę oceniłem na 7, ale przed następną częścią lubię sobie odświeżyć i mocno się zdziwiłem. Odbiór znacznie lepszy, wydawała się ciekawsza i dzisiaj pewnie poszła by ocena jedno oczko w góre.
Bardzo dobrze przemyślana koncepcja, stopniowanie trudności wraz z doświadczeniem bohatera, nie brakuje humoru... Jednym słowem: wymyślony świat trzyma się kupy, albo Dresden ma racje i to my wypieramy rzeczywistość a on po prostu spisuje swoje przygody;)
Cała seria jest dla mnie rewelacyjna i z niecierpliwością czekam na tłumaczenie następnych części.

Pierwszy raz czytając książkę oceniłem na 7, ale przed następną częścią lubię sobie odświeżyć i mocno się zdziwiłem. Odbiór znacznie lepszy, wydawała się ciekawsza i dzisiaj pewnie poszła by ocena jedno oczko w góre.
Bardzo dobrze przemyślana koncepcja, stopniowanie trudności wraz z doświadczeniem bohatera, nie brakuje humoru... Jednym słowem: wymyślony świat trzyma się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Akta Harrego Dresdena nigdy mi się nie znudzą. Każdy kolejny tom to świetna przygoda pełna magii, humoru i butnego Harrego, którego moralność jest bardzo prosta - dba o bliskich.
Tym razem mój ulubiony mag skończył jako duch. Ma ważne zadanie - musi odnaleźć swojego mordercę. Nie jest to łatwe bo nie ma swoich mocy, nic nie może dotknąć i mało kto go widzi lub słyszy. Żeby nie było stresu dowiaduje się, że od jego misji uzależnione jest dobro osób mu bliskich. Po prostu nie ma wyjścia i musi się zaangażować, jak zwykle aż do końca, nie bacząć na swoje bezpieczeństwo. No i odnajduje osobę odpowiedzialną za swoją śmierć, tego to się zupełnie nie spodziewałam :)

Akta Harrego Dresdena nigdy mi się nie znudzą. Każdy kolejny tom to świetna przygoda pełna magii, humoru i butnego Harrego, którego moralność jest bardzo prosta - dba o bliskich.
Tym razem mój ulubiony mag skończył jako duch. Ma ważne zadanie - musi odnaleźć swojego mordercę. Nie jest to łatwe bo nie ma swoich mocy, nic nie może dotknąć i mało kto go widzi lub słyszy. Żeby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy autor zabije głównego bohatera zazwyczaj wybiera jedną ze ścieżek: zakończyć serię, wskrzesić go, albo kontynuować z punktu widzenia innego bohatera.
Czy jest jakieś inne rozwiązanie? Kontynuować z punktu widzenia ducha.
Teraz zgadnij co ostatecznie wybrał J. Butcher.

Gdy autor zabije głównego bohatera zazwyczaj wybiera jedną ze ścieżek: zakończyć serię, wskrzesić go, albo kontynuować z punktu widzenia innego bohatera.
Czy jest jakieś inne rozwiązanie? Kontynuować z punktu widzenia ducha.
Teraz zgadnij co ostatecznie wybrał J. Butcher.

Pokaż mimo to

A jednak. Pomimo dość oczywistego zakończenia poprzedniej książki, wciąż miałam nadzieję, że Harry jakoś cię z tego wykaraska, ale jak widać śmierć nikogo nie oszczędza, nawet głównego bohatera.
Na początku historia trochę mnie zdołowała i zajęło mi dość sporo czasu przyzwyczajenie się do aktualnego stanu rzeczy.
Choć fakt, że Dresden nawet po śmierci nie ma ani chwili spokoju jakoś mnie nie zaskoczył XD

Książka jak zwykle mistrzowsko napisana. Rozwój co po niektórych postaci potrafił zadziwić, a powrót zapomnianych już antagonistów w spaniały sposób łączył starsze książki z serii z nową historią.

A jednak. Pomimo dość oczywistego zakończenia poprzedniej książki, wciąż miałam nadzieję, że Harry jakoś cię z tego wykaraska, ale jak widać śmierć nikogo nie oszczędza, nawet głównego bohatera.
Na początku historia trochę mnie zdołowała i zajęło mi dość sporo czasu przyzwyczajenie się do aktualnego stanu rzeczy.
Choć fakt, że Dresden nawet po śmierci nie ma ani chwili...

więcej

mniej

Pokaż mimo to