Książka o małym miasteczku/wsi na Dolnym Śląsku, o Niemcach, o wojnie, o "terenach odzyskanych", o górnictwie, o PRLu i historiach opowiadanych przez ludzi. O tragediach i znikaniu. Smutna lektura. Nie ma miasteczka, nie ma śladu. Są dwie tabliczki, ale czy za kilkanaście, kilkadziesiąt lat ktoś będzie pamiętał?


Anegdotka, która nie ma związku z niczym. Na wakacjach w 2012 w Rudawach Janowickich patrzyłam na mapę i zwróciłam uwagę na miasteczko o nazwie takiej jak kraina geograficzna w Świecie Dysku. Ponadto na mapie było bardzo dziwne oznaczenie "miasteczko nieistniejące", co, ustalmy, zdarza się bardzo rzadko. To była właśnie Miedzianka. Cieszę się, że mogłam w końcu rozgryźć tę tajemnicę

Książka o małym miasteczku/wsi na Dolnym Śląsku, o Niemcach, o wojnie, o "terenach odzyskanych", o górnictwie, o PRLu i historiach opowiadanych przez ludzi. O tragediach i znikaniu. Smutna lektura. Nie ma miasteczka, nie ma śladu. Są dwie tabliczki, ale czy za kilkanaście, kilkadziesiąt lat ktoś będzie pamiętał?


Anegdotka, która nie ma związku z niczym. Na wakacjach w...

Wciąga jak dobry kryminał, trudno uwierzyć, że tak niedawno temu znikło miasteczko z tak długą historią. Znikło jak śnieg po długiej zimnej zimie, gdy przychodzi nagle gorąca Pani Wiosna.

Wciąga jak dobry kryminał, trudno uwierzyć, że tak niedawno temu znikło miasteczko z tak długą historią. Znikło jak śnieg po długiej zimnej zimie, gdy przychodzi nagle gorąca Pani Wiosna.

Piękny reportaż o mieście, którego już nie ma a do którego wracam co roku. Warto zobaczyć jak władza PRL traktowała Ziemie Odzyskane, autochtonów i nawet ludzi, którzy przyszli tu w ich miejsce. Wstrząsający i świetnie napisany. Mimo iż akcja zwalnia znacznie gdzieś w okolicach 2/3 książki to do ostatniego akapitu siedziałem jak na szpilkach.

Piękny reportaż o mieście, którego już nie ma a do którego wracam co roku. Warto zobaczyć jak władza PRL traktowała Ziemie Odzyskane, autochtonów i nawet ludzi, którzy przyszli tu w ich miejsce. Wstrząsający i świetnie napisany. Mimo iż akcja zwalnia znacznie gdzieś w okolicach 2/3 książki to do ostatniego akapitu siedziałem jak na szpilkach.

Ciekawy reportaż przedstawiający dzieje Miedzianki i jej mieszkańców. To chyba podobało mi się najbardziej – że autor uwzględnił mieszkańców z różnych okresów historii. Dał im jeszcze raz przeżyć choć chwilę w miasteczku.

Momentami trochę mi się dłużyło, ale przez większość czasu czytało się szybko. Trochę jak baśń. Bardzo przyjemnie, pomimo niezbyt przyjemnego tematu.

Po przeczytaniu ostatniej strony człowiek zostaje sam z pewną nostalgią i smutkiem, tęsknotą, które dotykały mieszkańców, a udziela się także czytelnikowi.

Ciekawy reportaż przedstawiający dzieje Miedzianki i jej mieszkańców. To chyba podobało mi się najbardziej – że autor uwzględnił mieszkańców z różnych okresów historii. Dał im jeszcze raz przeżyć choć chwilę w miasteczku.

Momentami trochę mi się dłużyło, ale przez większość czasu czytało się szybko. Trochę jak baśń. Bardzo przyjemnie, pomimo niezbyt przyjemnego tematu.

Po...

Ciekawie napisany reportaż o kawałku ziemi, w którym przejrzała się historia Europy Środkowej. Polecam moją recenzję YT.

Ciekawie napisany reportaż o kawałku ziemi, w którym przejrzała się historia Europy Środkowej. Polecam moją recenzję YT.

Dobra pozycja do poznania co nieco Dolnego Śląska. Historia opowiedziana wspomnieniami mieszkańców, wypełniona ich emocjami. Warta sięgnięcia.

Dobra pozycja do poznania co nieco Dolnego Śląska. Historia opowiedziana wspomnieniami mieszkańców, wypełniona ich emocjami. Warta sięgnięcia.

Niedawno byłam w Miedziance, więc po powrocie wypożyczyłam tę książkę, bo zaciekawił mnie w tym istniejącym szczątkowo miasteczku (tak! nadal mieszkają tam ludzie) przypadkowo spotkany człowiek, który powiedział, że w tej książce jest mnóstwo kłamstw, manipulacji i przekłamań. Trudno mi to ocenić, bo nie znam tamtejszych realiów, ale czytając dostrzegłam choćby błędy w nazwiskach i sporo niekonsekwencji. Warto też by było poddać tekst solidnej redakcji, żeby uniknąć pisania o tych samych faktach w paru miejscach (np. imieniny Mikołajczyka). Tyle jeśli chodzi o szczegóły, natomiast mam ogólne wrażenie następujące: tekst był pisany tak, żeby bardzo spodobał się Niemcom, żeby był przetłumaczony na niemiecki, a wtedy sława i kasa. Nie wiem, czy tak się stało, nie chce mi się sprawdzać. Trudno nie zauważyć, że w tej książce są wspominani tylko dobrzy, wspaniali Niemcy, ale niestety przyszli Polacy i wszystko zniszczyli... Niemcy nie rozumieją po wojnie, dlaczego słowo niemcy pisano przez małe n. No naprawdę... A o Sowietach, którzy kilka lat kradli uran, robili, co chcieli, i zniszczyli kopalnię, jakoś tak mało, bardzo mało... No ale przecież warto było trzymać w kopalni z Ruskiem, a nie z Polakiem, tego właśnie dowiemy się z owego dzieła.

Niedawno byłam w Miedziance, więc po powrocie wypożyczyłam tę książkę, bo zaciekawił mnie w tym istniejącym szczątkowo miasteczku (tak! nadal mieszkają tam ludzie) przypadkowo spotkany człowiek, który powiedział, że w tej książce jest mnóstwo kłamstw, manipulacji i przekłamań. Trudno mi to ocenić, bo nie znam tamtejszych realiów, ale czytając dostrzegłam choćby błędy w...

o historii powolnego znikania

o historii powolnego znikania

"Miedzianka - niewielkie miasteczko, nieopodal Jeleniej Góry, którego nie ma."

Wydawałoby się: cóż może być takiego ciekawego w tej opowieści o "najmniejszym miasteczku Niemiec" (w pewnym momencie oczywiście:)). A jednak jest to tak świetna książka, że już po raz drugi po nią sięgnęłam. Losy tego, zaczarowanego w przeszłości miejsca na Dolnym Śląsku, usadowionego niedaleko ruin zamku Bolczów, gdzieś pomiędzy Jelenią Górą a Wrocławiem wciągają od pierwszej chwili. Autor musiał zadać sobie sporo trudu by "przekopać" się przez jego historię i losy jego mieszkańców na przestrzeni bardzo wielu wieków. Kopalnia srebra, potem miedzi, ludzie tam pracujący, browary wytwarzające wspaniały, oparty na źródlanej wodzie trunek, ale i pojedyncze sylwetki zarówno małych ludzi - jak ptasznik łowiący ptaki na sprytne, lepiące różdżki, jak również wielkich - jak wybitny botanik o światowej sławie.
Książka wspaniała dla tych, którzy interesują się historią nie tylko tą wielką, ale też malutką historią pojedynczych miejsc i ludzi. Jednak Kupferberg (bo tak nazywała się Miedzianka niegdyś) widział i tę wielką historię również. Pierwsza wojna światowa, panoszenie się nazistów z Hitlerjugend w latach 30-tych, druga wojna światowa i żniwo, które zbiera wśród mieszkańców, a wreszcie wkroczenie Rosjan, mordy i gwałty na ludności (w rodzinie miałam osobę, która była tego naocznym świadkiem i twierdziła, że te obrazy ma zawsze przed oczami - w tym miejscu polecam wszystkim zainteresowanym "wyczynami" Armii Czerwonej niesamowitą książkę Stanisława Jankowskiego "Dawaj czasy" ). Nie brakuje tu również opisu absurdów , które miały miejsce pod komunistycznymi rządami oraz dokonanych dewastacji i rabunkowej gospodarki (kopalnia uranu),które zaskutkowały tytułowym "zniknięciem" miasteczka, choć oczywiście dopiero po wielu latach...

Dziś miejsce to jest atrakcją turystyczno-przyrodniczą ("Kiedyś Kupferberg był piękny i zielony. Teraz jest tylko zielony" - jak powiedział jeden z pamiętających Miedziankę byłych mieszkańców). Ta powieść-reportaż jest dla tych, którzy takimi historyczno-turystycznymi ciekawostkami nie gardzą i chętnie szlakami losów dawno zapomnianych miejsc i ludzi podążają...

Książkę kupiłam w formie audiobooka - jej wysłuchanie to ogromna przyjemność i w tej postaci - polecam szczególnie. Zwłaszcza, że jej forma jest dość ciekawa. Autor często wraca do poruszanych już wątków dodając nowe szczegóły - tak jakby w trakcie pisania dorzucał coraz to nowe ciekawostki, które udało mu się zdobyć. Sprawia to wrażenie zamierzonego galimatiasu, który jednak ma te zaletę (ogromną),że każdy następny rozdział jest prawdziwą niespodzianką...

"Miedzianka - niewielkie miasteczko, nieopodal Jeleniej Góry, którego nie ma."

Wydawałoby się: cóż może być takiego ciekawego w tej opowieści o "najmniejszym miasteczku Niemiec" (w pewnym momencie oczywiście:)). A jednak jest to tak świetna książka, że już po raz drugi po nią sięgnęłam. Losy tego, zaczarowanego w przeszłości miejsca na Dolnym Śląsku, usadowionego...

Gruby powrót do grubej przeszłości. Spora dawka dobrych faktów, a ile ciekawych rzeczy można się dowiedzieć o Kupferbergu. Szkoda, że po wsi zostały już tylko wspomnienia. Polecam, czyta się dobrze.

Gruby powrót do grubej przeszłości. Spora dawka dobrych faktów, a ile ciekawych rzeczy można się dowiedzieć o Kupferbergu. Szkoda, że po wsi zostały już tylko wspomnienia. Polecam, czyta się dobrze.