Z Posłowia tłumacza:
Filozof-egzystencjalista, który jest teistą, musi poruszyć problem relacji Boga i człowieka. Dialektyka tych relacji, rozpatrywana na płaszczyźnie egzystencjalnej, przedstawia się inaczej, niż w tradycyjnym podejściu, bazującym na filozofii greckiej, zwłaszcza na Arystotelesie. Bóg filozofów nie jest Bogiem Biblii i żywej wiary. Bóg filozofów jest Absolutem pozostającym w opozycji do świata. Bóg Biblii i wiary jest Bogiem życia, pozostającym
w bezpośredniej relacji do świata i człowieka, często dramatycznej, jak w wypadku Jakuba z Bogiem (Rdz 32, 29-31). Relacja ta osiąga największe napięcie w chrześcijaństwie, gdyż Bóg przekraczając siebie samego wkracza w dzieje człowieka jako Bogoczłowiek. Stąd też napięcie relacji Boga i człowieka osiąga w chrześcijaństwie najwyższy poziom. Bóg tęskni za swoim Innym, którym jest człowiek stworzony na obraz i podobieństwo samego Stwórcy. (...)

SPIS TREŚCI:

5……….Wstęp
Rozdział I
9……….Niezbyt pobożne rozmyślania. Krytyka chrześcijaństwa. Krytyka objawienia
Rozdział II
23……….Dialektyka Boga i człowieka w myśli niemieckiej.
Znaczenie Nietzschego. Dialektyka Trójcy
Rozdział III
41……….Rozwój i nowość
Rozdział IV
47……….Lęk
Rozdział V
52……….Cierpienie
Rozdział VI
64……….Zło
Rozdział VII
72……….Wojna
Rozdział VIII
80……….Człowieczeństwo
Rozdział IX
92……….Duchowość
Rozdział X
99……….Piękno
Rozdział XI
106……….Nieśmiertelność
Rozdział XII
117……….Mesjanizm i historia
Rozdział XIII
127……….Religia Ducha. Pobożne rozmyślanie
Rozdział XIV
132……….Koniec rzeczy i nowy eon
Posłowie tłumacza
137……….Jakub i Bóg
138……….Indeks osobowy