Długo zastanawiałam się, jak opisać tą książkę.

Z jednej strony - mamy powieść okołohistoryczną. Czasy upadku Cesarstwa Rzymskiego, Galia podbita, rozluźnienie w armi Cezara... Świat walk gladiatorów, świat zepsucia, pogardy dla życia, rozrywka bogatych na przykładzie biednych.

Z drugiej strony pojawia się magia, duchy, zjawiska niezwykłe, nadprzyrodzone, tajemnicze. No i... wilkołak. Czemu nie.

Bohaterów w zasadzie jest dwoje - Dyras, wojowniczka o wielkiej sławie, która ma zgładzić tajemniczego wilka. No i właśnie on, ów tajemniczy wilk, który potrafi przybierać ludzką postać... i dopiero uczy się jak to jest być człowiekiem.

Świat przedstawiony jest przyjemnie plastyczny, interesujący, opisy przyrody są barwne i nie nużące. Akcja rozwija się powoli, zagęszcza, i pomimo drobnych nużących wątków, czyta się całkiem przyjemnie. Niestety, jak to ja, muszę też powiedzieć, że momentami autorka popełniała rażące błędy nielogiczności, braku spójności. Plątała wątki i tylko elementy magii, które pojawiały się na stronach powieści, ratowały w sumie sytuację. Intrygującym był jednak wątek wilczy: zarówno przedstawienie "rozumowania" wilczego umysłu, jak i sama zamiany wilka w człowieka, kiedy to zwierzę poznaje świat ludzi. Widzi, jak ludzie się zachowują, co czynią... i w efekcie wychodzi na to, że to my, ludzie, jesteśmy dzicy, bezmyślni i zezwierzęceni.

W zasadzie, nie jest to książka zła. Ba! Nawet całkiem dobra, choć język jest trudny, opisy wyrafinowane. Miałam mocne skojarzenia z prozą Anne Rice, jednak dla mnie osobiście wyszło to całkiem na plus. Wiadomo, jest sporo osób, które akurat "Ani Ryż" nie lubią, więc - moga mieć opory. Jednak, osobiście? Z łapką na serduszku, uczciwie polecam i daję całkiem mocne 8 punktów dla Gryfin... wróć. 8 punktów dla ciekawego ujęcia wilkołaka w literaturze.

http://kaginbox.blox.pl/2016/05/Noc-wilka.html

Długo zastanawiałam się, jak opisać tą książkę.

Z jednej strony - mamy powieść okołohistoryczną. Czasy upadku Cesarstwa Rzymskiego, Galia podbita, rozluźnienie w armi Cezara... Świat walk gladiatorów, świat zepsucia, pogardy dla życia, rozrywka bogatych na przykładzie biednych.

Z drugiej strony pojawia się magia, duchy, zjawiska niezwykłe, nadprzyrodzone, tajemnicze. No...

Choć wydana jako druga książka "Noc wilka" Alice Borchard stanowi niejako wstęp do "Srebrnej wilczycy" przedstawiając losy jednego z jej bohaterów. Akcja rozgrywa się u schyłku panowania Cezara, zarówno w Rzymie jak i Galii zdobytej przez Rzymian. To co urzekło mnie w książce to plastyczne opisy przyrody, nawiązanie do faktów historycznych i sugestywnie przedstawiony świat wilków. Opisane w książce okrucieństwo i zepsucie "panów świata" za jakich uważali się obywatele Cesarstwa Rzymskiego, jak również bieda i nieszczęście niewolników i wyzwoleńców gnębionych ku uciesze Rzymian poznajemy w większości przez pryzmat istoty niewinnej, wilka zmieniającego się w człowieka, uczącego się dopiero nim być. Skutek tego jest taki, że w oczach zwierzęcia my, ludzie, jesteśmy nielogiczni, bezmyślnie okrutni, zezwierzęceni.
Reasumując książka ciekawa, na weekendową lekturę bo nie jest bardzo wymagająca jednakże przez w/w opisy nie nazwałabym jej lekką. W porównaniu ze "Srebrna wilczycą" więcej mamy tu do czynienia z czarami, światem duchów i bogów jednakże, wg mnie, są one mniej umiejętnie wykorzystane (czasem wprowadzają zamęt, bywają wręcz zbędne, szczególnie na końcu wydaje mi się, że magia pomogła autorce wyjść z impasu i szybko zakończyć historię).

Choć wydana jako druga książka "Noc wilka" Alice Borchard stanowi niejako wstęp do "Srebrnej wilczycy" przedstawiając losy jednego z jej bohaterów. Akcja rozgrywa się u schyłku panowania Cezara, zarówno w Rzymie jak i Galii zdobytej przez Rzymian. To co urzekło mnie w książce to plastyczne opisy przyrody, nawiązanie do faktów historycznych i sugestywnie przedstawiony świat...

Uważam to za prequel do Srebrnej Wilczycy tejże autorki (też czytałam).
Ta książka dla mnie po prostu coś w sobie ma. Niełatwo się ją czyta. Wg mnie trzeba być na niej całkowicie skupionym i zdecydowanie nie jest to łatwa lektura. To co bardzo mnie urzekło, to odwrócenie typowego tematu o wilkołakach. Zazwyczaj człowiek zamienia sie w wilka . Tu wilk zmienia sie w człowieka i poznaje dopiero ludzki swiat . I to jest dla mnie fascynujące !

Uważam to za prequel do Srebrnej Wilczycy tejże autorki (też czytałam).
Ta książka dla mnie po prostu coś w sobie ma. Niełatwo się ją czyta. Wg mnie trzeba być na niej całkowicie skupionym i zdecydowanie nie jest to łatwa lektura. To co bardzo mnie urzekło, to odwrócenie typowego tematu o wilkołakach. Zazwyczaj człowiek zamienia sie w wilka . Tu wilk zmienia sie w...

Fantastyczna wielowątkowa opowieść o człowieku - wilku i odważnej wojowniczce. Na początku nie mogłam przyzwyczaić się do długich opisów przyrody. Nie mogłam odnaleźć się w treści, ale po pewnym czasie, przyzwyczaiłam się i z zaciekawieniem czytałam dalej. Dosłownie nie mogłam się oderwać. Bardzo polecam.

Fantastyczna wielowątkowa opowieść o człowieku - wilku i odważnej wojowniczce. Na początku nie mogłam przyzwyczaić się do długich opisów przyrody. Nie mogłam odnaleźć się w treści, ale po pewnym czasie, przyzwyczaiłam się i z zaciekawieniem czytałam dalej. Dosłownie nie mogłam się oderwać. Bardzo polecam.

na poczatku trudno mi było przywyknąć do języka książki, zupełnie inny niż w thrillerach, czy kryminałach, które ciagle czytam
moze właśnie dlatego poczatkowe rozdziały i opisy sprawiały, że cięzko mi bylo pobudzic wyobraźnię... ale to było na poczatku
jakże miłą odmianą okazała sie ta pozycja, świat fantasy wplątany w historie cesarstwa rzymskiego... polecam! :)

na poczatku trudno mi było przywyknąć do języka książki, zupełnie inny niż w thrillerach, czy kryminałach, które ciagle czytam
moze właśnie dlatego poczatkowe rozdziały i opisy sprawiały, że cięzko mi bylo pobudzic wyobraźnię... ale to było na poczatku
jakże miłą odmianą okazała sie ta pozycja, świat fantasy wplątany w historie cesarstwa rzymskiego... polecam! :)

Nie dziecinna,nie błaha,raczej jedna z mocniejszych.
Kobieta wojownik.
Grasujący po lesie wilk zmieniający postać.
Obecnie zakwalifikowano by ją do mrocznego paranormalu.
Nie można odmówić jej pewnej dozy grozy.
Nie można zarzucić jej braku brutalności.
Nie można powiedzieć,że jest zakłamana.
Nie dla dzieci z naiwną koncepcją świata.
Dla świadomego czytelnika.

A okładka oddaje klimat mglistego poranka w lesie,nie można jej nie zauważyć.

Nie dziecinna,nie błaha,raczej jedna z mocniejszych.
Kobieta wojownik.
Grasujący po lesie wilk zmieniający postać.
Obecnie zakwalifikowano by ją do mrocznego paranormalu.
Nie można odmówić jej pewnej dozy grozy.
Nie można zarzucić jej braku brutalności.
Nie można powiedzieć,że jest zakłamana.
Nie dla dzieci z naiwną koncepcją świata.
Dla świadomego czytelnika.

A okładka...

Fabuła tej ksiązki toczy się za czasów wielkich podbojów rzymskich. Ta książka wprowadza mnie w fajny klimat horroru i fantazy.

Fabuła tej ksiązki toczy się za czasów wielkich podbojów rzymskich. Ta książka wprowadza mnie w fajny klimat horroru i fantazy.

Na początku trudno było mi sie wczuć w klimat tej książki, ale czym dalej tym lepiej.
ciekawa, akcja spawnie poprowadzona, dobrze opisani bophaterowie.
Jednym słowem polecam

Na początku trudno było mi sie wczuć w klimat tej książki, ale czym dalej tym lepiej.
ciekawa, akcja spawnie poprowadzona, dobrze opisani bophaterowie.
Jednym słowem polecam

Kolejny przypadek książki, której mogę zarzucić jedynie (i aż!) tyle, że jest kompletnie nie z mojej bajki :(

Kolejny przypadek książki, której mogę zarzucić jedynie (i aż!) tyle, że jest kompletnie nie z mojej bajki :(

Ciekawa epoka w której dzieje się akcja.

Ciekawa epoka w której dzieje się akcja.