Sięgnąłem oczywiście głównie po Gawena, który jest w istocie niezwykle fascynującą i intrygującą opowieścią. Czyta się bardzo dobrze, mimo że to przecież stary poemat. Tolkien zrobił tu dobrą robotę przy przekładzie. A filmowa adaptacja uderza co prawda w troszkę jeszcze inne tony i dodaję od siebie, ale świetnie oddaje ten klimat. A "Perła" i "Orfeo" też bardzo przyjemne lektury.

Sięgnąłem oczywiście głównie po Gawena, który jest w istocie niezwykle fascynującą i intrygującą opowieścią. Czyta się bardzo dobrze, mimo że to przecież stary poemat. Tolkien zrobił tu dobrą robotę przy przekładzie. A filmowa adaptacja uderza co prawda w troszkę jeszcze inne tony i dodaję od siebie, ale świetnie oddaje ten klimat. A "Perła" i "Orfeo" też bardzo przyjemne...

Pan Gawen i Zielony Rycerz - ocena 8
Perła i Król Orfeo - ocena 6

Pan Gawen i Zielony Rycerz - ocena 8
Perła i Król Orfeo - ocena 6

Bardzo zgrabne tłumaczenie średniowiecznego poematu napisanego w oryginale przez nieznanego autora w nurcie legend arturiańskich. Rok temu obejrzałam najpierw film Zielony Rycerz, który mnie zachwycił, a miesiąc temu sięgnęłam po książkę. Sama książka trudna do zdobycia, wydanie zdaje się z 1997 roku w polskim tłumaczeniu Andrzeja Wichra. Wspaniały wstęp J. R.R. Tolkiena to wprowadzenia w tematykę i styl utworów. Czytało się sprawnie i interesująco. W dobie weryfikacji tzw. cnót niewieścich warto wrócić do cnót rycerskich. Dla mnie to opowieść przede wszystkim o honorze. I o tym, że można się zgubić, dać się zwieść czy wystraszyć ale zachować odwagę i wierność danemu słowu. Polecam jako przerywnik we współczesnej literaturze obyczajowej.

Bardzo zgrabne tłumaczenie średniowiecznego poematu napisanego w oryginale przez nieznanego autora w nurcie legend arturiańskich. Rok temu obejrzałam najpierw film Zielony Rycerz, który mnie zachwycił, a miesiąc temu sięgnęłam po książkę. Sama książka trudna do zdobycia, wydanie zdaje się z 1997 roku w polskim tłumaczeniu Andrzeja Wichra. Wspaniały wstęp J. R.R. Tolkiena...

Książkę przeczytałam dwa miesiące po seansie „Zielonego Rycerza”. Targana ciekawością rozwikłania historii ukrytej w filmie Lowerego, sięgnęłam po średniowieczny poemat opowiadający o Gawenie - siostrzeńcu Króla Artura.
Mimo, że obecnie tekst ten (wraz z dwoma innymi - „Perłą” i „Królem Orfeo”) jest wydawany jako zbiór J.R.R. Tolkiena, który przetłumaczył i zinterpretował powyższe dzieła, to sam ich twórca pozostaje nieznany.

Historia o Gawenie rozpoczyna się wizytą na dworze zamku Camelot nieznanego nikomu Zielonego Rycerza. Ten, wyzywa na pojedynek śmiałka, który chce udowodnić swoją odwagę i honor. Zgłasza się Gawen - chcący pokazać swą wartość na dworze swego wuja- Króla Artura. Tym sposobem Zielony Rycerz wplątuje młodzieńca w wyzwanie, którego wynik ma się rozstrzygnąć dopiero po roku, kiedy to Gawen ma odnaleźć Zieloną Kaplicę i tam zgłosić się po cios, który może być ostatnim w jego młodym życiu.

Poemat czyta się szybko i przyjemnie, szczególnie, kiedy zarys fabuły znałam już poprzez ekranizację. Jednak, dla wszystkich tych, którzy przymierzają się do filmu (będącym bądź co bądź luźną i o wiele bardziej rozbudowaną interpretacją książki) polecam zapoznać się najpierw z legendą oraz symbolami w niej zawartymi- takimi jak tarcza Gawena z pentagramem czy też szmaciany pas.

Pozostałe dzieła zawarte w zbiorze - „Perła” i „Król Orfeo” to krótsze teksty tego samego średniowiecznego twórcy.
W perle spotykamy metaforę cierpienia po utraconym dziecku, zaś Krol Orfeo to lekka i romantyczna historia, lecz nie pozbawiona morału.

Cały zbiór: 8/10

Książkę przeczytałam dwa miesiące po seansie „Zielonego Rycerza”. Targana ciekawością rozwikłania historii ukrytej w filmie Lowerego, sięgnęłam po średniowieczny poemat opowiadający o Gawenie - siostrzeńcu Króla Artura.
Mimo, że obecnie tekst ten (wraz z dwoma innymi - „Perłą” i „Królem Orfeo”) jest wydawany jako zbiór J.R.R. Tolkiena, który przetłumaczył i zinterpretował...

Mało tolkienowskie

Mało tolkienowskie

Trzy piękne poematy średniowieczne, świetnie przełożone przez prof. Andrzeja Wichra.

Trzy piękne poematy średniowieczne, świetnie przełożone przez prof. Andrzeja Wichra.

Mam nadzieję, że wszyscy czytający wiedzą, że Tolkien nie jest autorem, ale tłumaczem powyższych utworów, z języka średnioangielskiego na współczesny angielski.

Przeczytałam "Sira Gawaina..." i uważam go za przyzwoity utwór, ukazujący zwycięstwo dzielnego rycerza nad pokusami ciała. Rycerz musi być nie tylko silny fizycznie, ale też wewnętrznie zdyscyplinowany. Musi umieć pokonać samego siebie.

Utwór uczy, jakie powinny być cechy dobrego rycerza i zachęca do zachowania wartości chrześcijańskich, mimo, że obyczaje dworskie niekiedy się z nimi kłócą.

Mam nadzieję, że wszyscy czytający wiedzą, że Tolkien nie jest autorem, ale tłumaczem powyższych utworów, z języka średnioangielskiego na współczesny angielski.

Przeczytałam "Sira Gawaina..." i uważam go za przyzwoity utwór, ukazujący zwycięstwo dzielnego rycerza nad pokusami ciała. Rycerz musi być nie tylko silny fizycznie, ale też wewnętrznie zdyscyplinowany. Musi umieć...