Wstrząsający dokument biograficzny ostatniego przywódcy buntu w obozie zagłady w Treblince Samuela Willenberga.
W książce sam autor opisuje swoje losy od urodzenia, lata dzieciństwa , młodości w Częstochowie po okres wybuchu II wojny światowej podczas której, zaciąga się do Wojska Polskiego. Wywieziony z opatowskiego getta do Treblinki .
W tym obozie śmierci udaje mu się przeżyć i bierze czynny udział w buncie 2 sierpnia 1943 roku. W trakcie buntu udaje mu się uciec. Bierze udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie organizuje samoobronę żydowską przeciwko antysemickim atakom ze strony Polaków. W roku 1950 emigruje wraz z żoną Krystyną (Adą) i matką do Izraela. Samuel Willenberg to naoczny świadek okrucieństw machiny śmierci. To również dokumentalista w postaci rzeźb przedstawiających cierpienia Żydów w Treblince. Ta książka to jedno z najważniejszych świadectw czasu Szoa.

Wstrząsający dokument biograficzny ostatniego przywódcy buntu w obozie zagłady w Treblince Samuela Willenberga.
W książce sam autor opisuje swoje losy od urodzenia, lata dzieciństwa , młodości w Częstochowie po okres wybuchu II wojny światowej podczas której, zaciąga się do Wojska Polskiego. Wywieziony z opatowskiego getta do Treblinki .
W tym obozie śmierci udaje mu się...

Książka jest rozwinięciem zeznań autora, które złożył on w 1948 w Łodzi, a które dostępne są tu:
https://cbj.jhi.pl/documents/720534/2/

Ja najpierw przeczytałem te zeznania, a dopiero potem książkę i niestety trochę się rozczarowałem. W porównaniu do zeznań, książka jest rozwodniona i mam wrażenie, że podkoloryzowana. Z tego powodu miłośnikom historii polecam nie książkę, a zeznania.

Jedynie mała część książki poświęcona jest tytułowemu buntowi. Większość jej to przeżycia autora przed buntem, i po buncie (które jednak są bardzo ciekawe).

Książka jest rozwinięciem zeznań autora, które złożył on w 1948 w Łodzi, a które dostępne są tu:
https://cbj.jhi.pl/documents/720534/2/

Ja najpierw przeczytałem te zeznania, a dopiero potem książkę i niestety trochę się rozczarowałem. W porównaniu do zeznań, książka jest rozwodniona i mam wrażenie, że podkoloryzowana. Z tego powodu miłośnikom historii polecam nie książkę,...

Tak, lektura wspomnień kogoś, kto uczestniczył w buncie w "fabryce śmierci" w Treblince musi boleć. I boli bardzo. Czasem do samych trzewi. Ale to jak szczepionka: trochę boli, ale potem do końca życia uodparnia na pewne bakcyle. Zwłaszcza że potem Autor walczył w Powstaniu Warszawskim - czyli zaszczepienie jest dwukrotne

Tak, lektura wspomnień kogoś, kto uczestniczył w buncie w "fabryce śmierci" w Treblince musi boleć. I boli bardzo. Czasem do samych trzewi. Ale to jak szczepionka: trochę boli, ale potem do końca życia uodparnia na pewne bakcyle. Zwłaszcza że potem Autor walczył w Powstaniu Warszawskim - czyli zaszczepienie jest dwukrotne

"Piekło spalone!".
Jedno z wielu. Kropla w morzu.
Jednak to był wyczyn. Wyczyn ludzi, bo "Bóg na urlopie" - tak Willenberg chciał zatytułować książkę. Pasowałoby.
Poruszony temat antysemityzmu wśród Polaków i powstańców. Ta książka jak obuchem w łeb, gdy zewsząd powstańcy ukazują się jako bohaterowie stawiani na piedestale.
Wszystko ma swoją drugą stronę i o tej ciemniejszej i niewygodnej też warto wiedzieć.

"Piekło spalone!".
Jedno z wielu. Kropla w morzu.
Jednak to był wyczyn. Wyczyn ludzi, bo "Bóg na urlopie" - tak Willenberg chciał zatytułować książkę. Pasowałoby.
Poruszony temat antysemityzmu wśród Polaków i powstańców. Ta książka jak obuchem w łeb, gdy zewsząd powstańcy ukazują się jako bohaterowie stawiani na piedestale.
Wszystko ma swoją drugą stronę i o tej...

Jak każdy tytuł z gatunku "literatury obozowej", książka poraża obrazem bestialstwa i masowych, dokonywanych wręcz taśmowo morderstw. Lektura jest niełatwa także z innego powodu. Autor, zmarły w ubiegłym roku były więzień Treblinki i ostatni z uczestników zbrojnego powstania w obozie, otwarcie porusza kwestię polskiego antysemityzmu i niechętnego nastawienia do Żydów, przejawiających się nie tylko w odmowie pomocy ukrywającym się, ale i w czerpaniu korzyści majątkowych z dramatycznej sytuacji Żydów, szantażowaniu ich (tzw. szmalcownicy),aż po donoszenie Niemcom czy „granatowym”. Szczególnie drastyczne jest wspomnienie o zamordowaniu podczas powstania w Warszawie grupy ukrywających się w piwnicach Żydów. Jest to wspomnienie niemal niewiarygodne, jednak świadectwa innych osób, niezależnie od Samuela Willenberga przypominających tamto zdarzenie, potwierdzają z całą stanowczością, że tak było naprawdę.

Przez wiele lat rozmaite publikacje dotyczące losów Żydów w Polsce podczas okupacji raczej utrzymywały nas w przekonaniu, że jeśli nawet Żydom pomagali nieliczni, to całe społeczeństwo współczuło prześladowanym i stało po ich stronie, zaś donosicielstwo, szmalcownictwo, szantaże były przypadkami rzadkimi. Teraz przyszła pora na odbrązowienie owego zbiorowego pomnika Polaków i pokazanie tej gorzkiej prawdy, że to właśnie Polacy bohaterscy, odważni i szlachetni, ukrywający Żydów czy w jakikolwiek sposób pomagający im z narażeniem własnego życia, stanowili mniejszość w społeczeństwie, a takich, którzy chętnie witali zniknięcie Żydów ze swego sąsiedztwa, bo mieli w tym interes i czerpali zysk, było bardzo wielu.

Bezkompromisowe i odważne wspomnienia autora, nie pomijające także np. tarć i różnic pomiędzy poszczególnymi organizacjami powstańczymi w Warszawie 1944 roku, są ważnym głosem w próbie naświetlenia i zrozumienia stosunków polsko-żydowskich w okupowanej Polsce.
_________________

Opinia zgłoszona również do konkursu Biblioteki Kraków "Czytelnik Roku 2017/2018"

Jak każdy tytuł z gatunku "literatury obozowej", książka poraża obrazem bestialstwa i masowych, dokonywanych wręcz taśmowo morderstw. Lektura jest niełatwa także z innego powodu. Autor, zmarły w ubiegłym roku były więzień Treblinki i ostatni z uczestników zbrojnego powstania w obozie, otwarcie porusza kwestię polskiego antysemityzmu i niechętnego nastawienia do Żydów,...

Wybitna,nie trzeba oceniac,opisywac,jesli ktos wie,kim byl Willenberg,to juz wszystko.

Wybitna,nie trzeba oceniac,opisywac,jesli ktos wie,kim byl Willenberg,to juz wszystko.

Książka bardzo dobra.
Mamy tu opisane osobiste przeżycia autora, ale także sporo o samym obozie i jego funkcjonowaniu. Sporo też drastycznych opisów. Naprawdę ukazuje tragedię obozu Treblinka.
Pomimo strasznego tematu książki, czyta się ją bardzo dobrze. Akcja zwalnia dopiero przy końcu książki, przy opisie przeżyć powstania warszawskiego.
Plus za za posłowie, gdzie opisano zawiłość stosunków polsko-żydowskich w tamtych czasach.

Książka bardzo dobra.
Mamy tu opisane osobiste przeżycia autora, ale także sporo o samym obozie i jego funkcjonowaniu. Sporo też drastycznych opisów. Naprawdę ukazuje tragedię obozu Treblinka.
Pomimo strasznego tematu książki, czyta się ją bardzo dobrze. Akcja zwalnia dopiero przy końcu książki, przy opisie przeżyć powstania warszawskiego.
Plus za za posłowie, gdzie...

Tę pozycję czytałam ponad 13 lat temu,niestety pożyczyłam komuś książkę i już do mnie nie wróciła...Kilka dni temu dostałam paczkę od mamy-otwieram a tu "Bunt w Treblince"-już tego wieczora zaczęłam po raz kolejny ją czytać...
Historie opisane w tej książce są niezwykłe i chwytające za serce, większość z nich usłyszałam na własne uszy od samego Samuela Willenberga ponieważ znam go osobiście. On opowiadając tamte wydarzenia w dalszym ciągu je przeżywa ze łzą w oku...To bardzo sympatyczna,dobra osoba, niestety aktualnie jest bardzo chory- to dla mnie zaszczyt znać tego człowieka.
Serdecznie wszystkim polecam tę lekturę... :)

Tę pozycję czytałam ponad 13 lat temu,niestety pożyczyłam komuś książkę i już do mnie nie wróciła...Kilka dni temu dostałam paczkę od mamy-otwieram a tu "Bunt w Treblince"-już tego wieczora zaczęłam po raz kolejny ją czytać...
Historie opisane w tej książce są niezwykłe i chwytające za serce, większość z nich usłyszałam na własne uszy od samego Samuela Willenberga ponieważ...

Chciałam przeczytać Bunt w Treblince, ponieważ widziałam film "Samuel" (szkoda, że jest tak trudno dostępny)w którym Samuel Willenberg opowiada min o swoich rzeźbach ( i je pokazuje),które przedstawiają postacie z Treblinki. Nie po raz pierwszy czytałam o obozach i masowej zagładzie, myślałam, że wiem już o nich wiele i nic mnie nie zaskoczy. Nic bardziej mylnego, okazało się,że nie wiedziałam np o tym, że istniały obozy w których nie było krematorium i zamordowanych palono na specjalnie ułożonych szynach i w dołach. Nie wiedziałam, że właśnie dlatego smród rozchodził się na kilka kilometrów wokół. Wstrząsające. Jak zresztą cała opowieść byłego więźnia.
Bardzo zaskakujące i zasmucające były też opowieści jak Żydzi byli traktowani przez Polaków.

Chciałam przeczytać Bunt w Treblince, ponieważ widziałam film "Samuel" (szkoda, że jest tak trudno dostępny)w którym Samuel Willenberg opowiada min o swoich rzeźbach ( i je pokazuje),które przedstawiają postacie z Treblinki. Nie po raz pierwszy czytałam o obozach i masowej zagładzie, myślałam, że wiem już o nich wiele i nic mnie nie zaskoczy. Nic bardziej mylnego, okazało...

Niesamowita opowieść - straszna, smutna, przerażająca i przede wszystkim prawdziwa. A równocześnie wciągająca jak najlepszy thriller. Jedna z najlepszych książek o Holokauście.

Niesamowita opowieść - straszna, smutna, przerażająca i przede wszystkim prawdziwa. A równocześnie wciągająca jak najlepszy thriller. Jedna z najlepszych książek o Holokauście.