Na podstawie spektaklu w Teatrze Narodowym w Warszawie w reż. Grzegorza Wiśniewskiego

Sztuka jest fenomenalna, mimo, iż trudna, długa i wymagająca skupienia, podczas spektaklu nie czuje się upływu czasu. Tekstu wcześniej nie czytałam, aczkolwiek historia Marii Stuart w ogólnym zarysie znana jest chyba każdemu. Tutaj reżyser przedstawił wszystko tak, aby widzowie uświadomili sobie, że dylematy, przed jakimi stały Maria Stuart i Elżbieta, są aktualne stale i nie dotyczą tylko ludzi z kręgu władzy, ale każdego. Aktorzy grają we współczesnych strojach, co niewątpliwie pomaga w odbiorze.
Zatwierdzenie wyroku śmierci na Marii Stuart było z punktu widzenia Elżbiety, jako głowy państwa, jedyną możliwą sensowną decyzją (jak na tamte czasy oczywiście). W przeciwnym wypadku Anglii groziła wojna domowa, zwolennicy Marii mogli niemal w każdej chwili wywołać rozruchy, pomóc mogła im zagranica, chociażby mająca w tym swój interes katolicka Hiszpania. Decyzja Elżbiety to przykład decyzji kontrowersyjnej, trudnej, budzącej wątpliwości i opory, mogącej powodować kaca moralnego i która w wielu kręgach oceniona będzie szalenie negatywnie. Tego typu decyzje (nie budzące aż tak straszliwych konsekwencji) podejmowane są na szczeblach władzy, ale nie tylko. Niemal każdy staje przed różnymi dylematami i tego rodzaju decyzje podejmuje, dotyczy to i życia prywatnego i zawodowego. W tym zakresie sztuka opowiada o ciężarze odpowiedzialności i o kosztach, jakie ponosi się, podejmując tak trudne decyzje.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/10/maria-stuart-friedrich-schiller.html

Na podstawie spektaklu w Teatrze Narodowym w Warszawie w reż. Grzegorza Wiśniewskiego

Sztuka jest fenomenalna, mimo, iż trudna, długa i wymagająca skupienia, podczas spektaklu nie czuje się upływu czasu. Tekstu wcześniej nie czytałam, aczkolwiek historia Marii Stuart w ogólnym zarysie znana jest chyba każdemu. Tutaj reżyser przedstawił wszystko tak, aby widzowie...

Maria, królowa Szkocji, jest w więzieniu, gdyż została oskarżona o knucie spisku przeciwko swej przyrodniej siostrze, Elżbiecie, królowej Anglii. Maria dąży do spotkania z Elżbietą, aby wybłagać ją o łaskę. Kiedy dochodzi do spotkania, Maria nie zachowuje się pokornie, tylko wyraża swą złość, przez co traci szansę na łaskawość Elżbiety. Jedyne co powstrzymuje Elżbietę od skazania Marii na śmierć, jest opinia publiczna. Królowa Anglii boi się, że lud który teraz jej sprzyja, potem by miał wymówkę, żeby się przeciwko niej zbuntować.

Maria, królowa Szkocji, jest w więzieniu, gdyż została oskarżona o knucie spisku przeciwko swej przyrodniej siostrze, Elżbiecie, królowej Anglii. Maria dąży do spotkania z Elżbietą, aby wybłagać ją o łaskę. Kiedy dochodzi do spotkania, Maria nie zachowuje się pokornie, tylko wyraża swą złość, przez co traci szansę na łaskawość Elżbiety. Jedyne co powstrzymuje Elżbietę od...

Niezła powieść dramatyczna.

Niezła powieść dramatyczna.

Świetne opracowanie w wydaniu Biblioteki Narodowej, obszerne przypisy - wszystko to sprawia, że historię Marii Stuart w artystycznej interpretacji Schillera, czyta się jak zajmującą powieść historyczną. Jest tu dramatyczna historia (oparta na historycznych faktach),jest tragiczny w skutkach spisek, moralne wątpliwości, duchowe rozterki, jest romans, zdrada, zbrodnia. A wszystko to podane w pięknej poetyckiej formie białego wiersza, bez przydługich monologów, bez niepotrzebnego gadulstwa i napuszonego oratorstwa.

Postaci nakreślone są przez Schillera bardzo wyraziście,bardzo prawdziwie. Nie ma tu bohaterów czarno-białych, jednoznacznie złych czy dobrych. Jest i romantyczny buntownik, poświęcający dla Marii swoje życie, jest zdradliwy lowelas, który ostatecznie ponosi moralną i życiową klęskę, jest mądry doradca, wyżej ceniący prawdę i sprawiedliwość, niż pokorę wobec swojej królowej. Wreszcie postacie dwóch głównych oponentek: Marii Stuart i królowej Elżbiety - i różniący je konflikt, którego podłożem jest żądza władzy, religijne zacięcie, ale i czysto ludzkie ambicje, zazdrość, zawiść. Schiller ukazał bardzo ludzką stronę tych kobiet, nie wahając się pisać o konieczności odsunięcia rzeczywistych kobiecych uczuć na rzecz racji stanu, o uleganiu podszeptom namiętności - choćby za cenę pohańbienia i utraty dobrego imienia. To wszystko sprawia, że mimo iż dramat dotyczy historii tak odległej, jego bohaterowie są wciąż bliscy, wciąż wiarygodni w odbiorze.

No i finał utworu, oburzający przez swoją niesprawiedliwość, zmuszający do wołania o pomstę do nieba. Gdy nagle potwierdza się, że ukute przeciwko Marii oskarżenia były sfałszowane, a ona sama zginęła jedynie wskutek zawziętości Elżbiety, jedynie wskutek jej lęku o utratę władzy i pozycji. I jeszcze ta straszliwa obłuda królowej, która najpierw celowo udaje niepewność, byle tylko zrzucić odpowiedzialność za egzekucję Marii na kogoś innego, byle obarczyć nią jakiegoś kozła ofiarnego - no, po prostu jakby się czytało jakiś zajmujący thriller historyczny.

Świetne opracowanie w wydaniu Biblioteki Narodowej, obszerne przypisy - wszystko to sprawia, że historię Marii Stuart w artystycznej interpretacji Schillera, czyta się jak zajmującą powieść historyczną. Jest tu dramatyczna historia (oparta na historycznych faktach),jest tragiczny w skutkach spisek, moralne wątpliwości, duchowe rozterki, jest romans, zdrada, zbrodnia. A...

Genialna książka, byłam zaskoczona jak łatwo przez nią przebrnąć i z jak wielką przyjemnością "zatapiamy" się w świat XVI-wiecznej Anglii. Przejmuje trwogą, oddaje cały majestat ówczesnych władców, pokazuje ich ludzkie, niekiedy skażone wątpliwościami oblicze. W prosty i zrozumiały sposób wprowadza w zagadnienia historyczne, które okazały się niezwykle interesujące. Z pewnością będę kontynuować moją przygodę z historią Marii I Stuart. Co mogę powiedzieć- Fryderyk Schiller- wielki mistrz. Na chwilę obecną mogę określić ten utwór mianem mojego ulubionego. Polecam.

Genialna książka, byłam zaskoczona jak łatwo przez nią przebrnąć i z jak wielką przyjemnością "zatapiamy" się w świat XVI-wiecznej Anglii. Przejmuje trwogą, oddaje cały majestat ówczesnych władców, pokazuje ich ludzkie, niekiedy skażone wątpliwościami oblicze. W prosty i zrozumiały sposób wprowadza w zagadnienia historyczne, które okazały się niezwykle interesujące. Z...

Świetny dramat, wciągający, wzruszył mnie nie raz. Jeśli ktoś lubi twórczość romantyczną to polecam. Klasyka

Świetny dramat, wciągający, wzruszył mnie nie raz. Jeśli ktoś lubi twórczość romantyczną to polecam. Klasyka