Ależ się umęczyłem czytając. Bohater zachowuje się jak na ciężkim kacu i o ile z początku można pomyśleć, że to właśnie dlatego, że jest na ciężkim kacu, o tyle w pewnym momencie dociera do nas, że nawet jeżeli istotnie było tak z początku, to nie ma szans, kac musiał już minąć a tu mamy do czynienia z kompletnym idiotą, któremu alkohol ewidentnie wyżarł pół mózgu. Tymczasem strumień przemyśleń takich ludzi i, co gorsza, czytanie o ich działaniach i logice potrafi naprawdę wyczerpać. Człowiek pewnego ranka niespodziewanie traci wzrok (żaden spoiler - podaje to wydawca na okładce) i właściwie jedyna jego refleksja to "trzeba zmienić kwalifikację w MOPSie" - takie klimaty.

Muszę wyznać, że poddałem się jakieś 100 stron przed końcem.

Podobnie, jak w poprzednich opiniach bardzo proszę o usunięcie tych idiotycznych potwierdzeń , że jestem człowiekiem. Opinię, podobnie jak masę poprzednich, chyba sensownych, dodaję ze swojego konta - czyżby to mnie nie weryfikowało? Po zalogowaniu na wspomniane konto zaznaczałem już te kwadraty setki razy - to też nie?! Apel będę powtarzał przy każdej dodawanej opinii i namawiam innych do tego samego, ponieważ prośby wysyłane do moderatorów nie dają rezultatów.

Ależ się umęczyłem czytając. Bohater zachowuje się jak na ciężkim kacu i o ile z początku można pomyśleć, że to właśnie dlatego, że jest na ciężkim kacu, o tyle w pewnym momencie dociera do nas, że nawet jeżeli istotnie było tak z początku, to nie ma szans, kac musiał już minąć a tu mamy do czynienia z kompletnym idiotą, któremu alkohol ewidentnie wyżarł pół mózgu....

Obiecywałem sobie więcej po tej lekturze. Wprawdzie powieść pełna jest zmagań antypatycznego bohatera z jeszcze bardziej antypatyczną rzeczywistością, ale pomimo to jestem zawiedziony i jest to kolejna książka, po której przed przeczytaniem spodziewałem się więcej, właściwie mógłbym założyć dla nich półkę pt. Rozczarowania.
Sam początek zapowiada się ciekawie. Jednakże potem nadchodzi nużąca monotonia, która przytłacza czytającego, wydarzenia toczą się nieśpiesznie i są przygnębiające w swej jednorodności. A przecież główny bohater Sammy, bezrobotny budowlaniec, a w zasadzie drobny przestępca wykazujący cechy osobowości dyssocjalnej w relacjach z innymi ludźmi teoretycznie stanowi interesujący materiał literacki, ale jego historia nie zafascynowała mnie, nie pytajcie dlaczego.
Daję jednak tej powieści 6 gwiazdek bo jest w niej coś mrocznego i pociągającego i jeśli może kiedyś sięgnę po tę książkę ponownie, może to do mnie przemówi. Niejednokrotnie mi się zdarzało, że powtórne przeczytanie danej pozycji powodowało całkowitą zmianę mojej optyki. Ale na razie jest jak jest.

Obiecywałem sobie więcej po tej lekturze. Wprawdzie powieść pełna jest zmagań antypatycznego bohatera z jeszcze bardziej antypatyczną rzeczywistością, ale pomimo to jestem zawiedziony i jest to kolejna książka, po której przed przeczytaniem spodziewałem się więcej, właściwie mógłbym założyć dla nich półkę pt. Rozczarowania.
Sam początek zapowiada się ciekawie. Jednakże...

http://czytankianki.blogspot.com/2010/06/how-late-it-was-how-late-james-kelman.html

http://czytankianki.blogspot.com/2010/06/how-late-it-was-how-late-james-kelman.html