Niezwykłą książka. Pełna wspomnień i tęsknoty.
Pierwsza część to zbiór reportaży, których główni bohaterowie to przesiedleńcy z kresów wschodnich, w jednym przypadku z kieleckiego. Przed każdym reportażem jest mapka poglądowa, na której zaznaczono miejsca skąd i dokąd trafili jego bohaterowie.
Drugą cześć czyta się od tyłu, po obróceniu książki. Są tam prawdziwe wypomnienia wypędzonych. Obie części rozdziela słowniczek, gdzie alfabetycznie objaśnione są pojęcia związanie z przesiedleniami.
Całość dopełnia sporo zdjęć i bogata bibliografia.

Niezwykłą książka. Pełna wspomnień i tęsknoty.
Pierwsza część to zbiór reportaży, których główni bohaterowie to przesiedleńcy z kresów wschodnich, w jednym przypadku z kieleckiego. Przed każdym reportażem jest mapka poglądowa, na której zaznaczono miejsca skąd i dokąd trafili jego bohaterowie.
Drugą cześć czyta się od tyłu, po obróceniu książki. Są tam prawdziwe wypomnienia...

"Sami swoi i obcy" Mirosław Maciorowski

Książka składa się z dwóch części i opisuje prawdziwe historie wypędzonych na Ziemie Odzyskane.

W pierwszej części "Reportaże z Kresów na Kresy" autor umieścił reportaże, których bohaterami są powojenni przesiedleńcy.
Natomiast druga część "Prawdziwe historie wypędzonych" to wspomnienia osób, które zmuszone zostały do opuszczenia swojego domu. W poruszający sposób opisują one tragiczne wydarzenia związane zarówno z tułaczką w nieznane, jak również trudy życia i tęsknotę za Kresami już po osiedleniu się.
Książka zawiera liczne fotografie, polecam.

"Sami swoi i obcy" Mirosław Maciorowski

Książka składa się z dwóch części i opisuje prawdziwe historie wypędzonych na Ziemie Odzyskane.

W pierwszej części "Reportaże z Kresów na Kresy" autor umieścił reportaże, których bohaterami są powojenni przesiedleńcy.
Natomiast druga część "Prawdziwe historie wypędzonych" to wspomnienia osób, które zmuszone zostały do...

Książka jest niezwykła, bo podzielona jakoby na dwie części. W pierwszej narratorami są bezpośrednio ludzie lub ich potomkowie, którzy na swojej skórze odczuli konieczność przenosin ze wschodu na Ziemie odzyskane tuż po wojnie. Druga część, to już opowieści Maciorkowskiego na temat tych historii.
Bardzo bogata baza zdjęciowa, to coś co w dużej mierze obrazuje nam, że bohaterowie są jak najbardziej prawdziwi.

Książka jest niezwykła, bo podzielona jakoby na dwie części. W pierwszej narratorami są bezpośrednio ludzie lub ich potomkowie, którzy na swojej skórze odczuli konieczność przenosin ze wschodu na Ziemie odzyskane tuż po wojnie. Druga część, to już opowieści Maciorkowskiego na temat tych historii.
Bardzo bogata baza zdjęciowa, to coś co w dużej mierze obrazuje nam, że...

Interesujące, lecz w większości lakoniczne reportaże oraz wspomnienia, bardzo dobry materiał zdjęciowy

Interesujące, lecz w większości lakoniczne reportaże oraz wspomnienia, bardzo dobry materiał zdjęciowy

"Sami swoi i obcy", to zbiór reportaży - wspomnień tych, których przesiedlono z Kresów na ziemie odzyskane tuż po zakończeniu wojny.
Opowiadają ci, którzy przeżyli i potomkowie tych, których nie ma już wśród nas. To zbiór wzruszających i pouczających historii ludzi, którzy musieli swoje życie zaczynać od nowa na nieznanej zniszczonej wojną ziemi. Każdy reportaż wzbogacony jest starymi fotografiami autorów i ich rodzin. Po przeczytaniu nasuwa się refleksja - jak bardzo wojna i polityka potrafią zagmatwać ludzkie losy. Jakim trzeba być silnym, aby przetrwać, aby przeżyć to wszystko, co przeżyli bohaterowie zebranych wspomnień.

"Sami swoi i obcy", to zbiór reportaży - wspomnień tych, których przesiedlono z Kresów na ziemie odzyskane tuż po zakończeniu wojny.
Opowiadają ci, którzy przeżyli i potomkowie tych, których nie ma już wśród nas. To zbiór wzruszających i pouczających historii ludzi, którzy musieli swoje życie zaczynać od nowa na nieznanej zniszczonej wojną ziemi. Każdy reportaż wzbogacony...

Poruszające i dające do myślenia reportaże na temat gehenny osób przesiedlanych po drugiej wojnie światowej ze wschodnich terenów na tak zwane Ziemie Odzyskane oraz wspomnienia tychże osób.

Poruszające i dające do myślenia reportaże na temat gehenny osób przesiedlanych po drugiej wojnie światowej ze wschodnich terenów na tak zwane Ziemie Odzyskane oraz wspomnienia tychże osób.

Dostałem tę książkę w prezencie. Po odwinięciu z opakowania spojrzałem na okładkę i to cud, że nie wyrzuciłem jej przez okno. Znaczek Agory i napis 'biblioteka Gazety Wyborczej' działają na mnie wybitnie odstręczająco. Książki nie wyrzuciłem bo osoba, od której ją dostałem miała mnie wkrótce odwiedzić.

A teraz ad rem. Mogłem się z góry spodziewać pod jakim kątem zostały dobrane wspomnienia i reportaże. Nie zmienia to faktu, że książka jest nieźle napisana. Monotonne, tak podobne do siebie rozdziały sporo mówią o gehennie, jaką przeszli wyrzucani ze swych domów Polacy. Ogromne wrażenie robią załączone mapki, pokazujące jak ogromną przestrzeń musieli przebyć wygnańcy, aby w końcu znaleźć gdzieś swoje miejsce do życia.
Straciliśmy 1/4 naszego terytorium.
Dlaczego ? Za co ?
Trudno uciec od tych pytań...

Dostałem tę książkę w prezencie. Po odwinięciu z opakowania spojrzałem na okładkę i to cud, że nie wyrzuciłem jej przez okno. Znaczek Agory i napis 'biblioteka Gazety Wyborczej' działają na mnie wybitnie odstręczająco. Książki nie wyrzuciłem bo osoba, od której ją dostałem miała mnie wkrótce odwiedzić.

A teraz ad rem. Mogłem się z góry spodziewać pod jakim kątem zostały...

Ta książka to na pewno jeden z najlepszych owoców wydawnictwa Agora.
Piękna i dopracowana szata edytorska, która od razu zwraca uwagę, no i treść, czyli reportaże i wspomnienia wysiedlonych Kresowiaków - to na pewno największe atuty.

Zacznę nietypowo dla siebie, bo od wyglądu książki, która przypomina album. Przemyślany jest układ archiwalnych zdjęć ubarwiających tekst. Pomysłowe i ujmujące jest też plastyczne opracowanie całości.

Najważniejsza jednak jest, oczywiście, treść.
Składają się na nią poruszające reportaże dotyczące życia i sytuacji mieszkańców polskich Kresów, którzy zostali po drugiej wojnie światowej wysiedleni przede wszystkim na tzw. Ziemie Odzyskane i na tereny dawnych Prus Wschodnich. Wśród bohaterów są i tacy, którzy swoją tułaczkę zaczęli już na początku wojny albo podczas rzezi na Wołyniu.

Druga, bardziej obszerna część, to wspomnienia spisane przez wypędzonych lub ich dzieci i wnuków.
Celowo nie używam tu słowa "repatrianci", gdyż w książce wiele razy spotykamy się z krytycznym stosunkiem do tego wyrazu - nie oznacza on bowiem ludzi, którzy zostali siłą wysiedleni ze swoich domów, lecz tych, którzy po tułaczce dobrowolnie wracają do swojej małej ojczyzny.
Określenie "repatriant" w mylnym znaczeniu zostało upowszechnione po wojnie przez komunistyczne władze, które pod przykrywką powrotu do macierzy tak naprawdę wypędziło ludzi z ich własnych domów.
Podczas wysiedleń wiele osób zginęło lub zmarło, o czym rzadko się wspomina (ostatnio, na szczęście, coraz częściej).

I reportaże, i wspomnienia robią wstrząsające wrażenie. Czasem aż trudno uwierzyć, jak bardzo wojna potrafi poplątać ludzkie losy, jak umie zmienić ludzi i ich zachowania. Chichot wielkiej historii słychać tu na każdym kroku.

Interesujące jest pokazanie postaw wysiedlonych Kresowian, którzy trafiali przecież do domów, z których wypędzano Niemców. Wielu Polaków współczuło ludziom, o których jeszcze niedawno myśleli jak o wrogach, bo doskonale rozumieli, co znaczy zostać zmuszonym do pozostawienia dobytku i wyjazdu w nieznane.
Dzięki temu książka podejmuje problem wypędzeń w znacznie szerszym znaczeniu, niż mogłoby się wydawać na początku.

"Sami swoi i obcy" to interesująca literatura faktu, w dodatku podana w rzetelny sposób, w ciekawej formie i szacie edytorskiej.

Ta książka to na pewno jeden z najlepszych owoców wydawnictwa Agora.
Piękna i dopracowana szata edytorska, która od razu zwraca uwagę, no i treść, czyli reportaże i wspomnienia wysiedlonych Kresowiaków - to na pewno największe atuty.

Zacznę nietypowo dla siebie, bo od wyglądu książki, która przypomina album. Przemyślany jest układ archiwalnych zdjęć ubarwiających tekst....

Uczucia mam bardzo mieszane po tej lekturze. Tym bardziej mieszane, że część mojej rodziny także dotknęła "repatriacja" z Kresów Wschodnich. Znam więc to przymusowe przesiedlenie z opowieści rodzinnych, sporo na ten temat czytałam... I "Sami swoi i obcy" jawią mi się po prostu jako jeszcze jedna książka o wysiedleniach, przesiedleniach albo wypędzeniach. Na pewno warstwa wspomnieniowa jest zdecydowanie lepsza od "reportażowej" - bardziej autentyczna, przejmująca. W całości natomiast nie jest to rzecz wybitna, zmuszająca do refleksji, niedająca o sobie zapomnieć.

Uczucia mam bardzo mieszane po tej lekturze. Tym bardziej mieszane, że część mojej rodziny także dotknęła "repatriacja" z Kresów Wschodnich. Znam więc to przymusowe przesiedlenie z opowieści rodzinnych, sporo na ten temat czytałam... I "Sami swoi i obcy" jawią mi się po prostu jako jeszcze jedna książka o wysiedleniach, przesiedleniach albo wypędzeniach. Na pewno warstwa...

Ciekawe reportaże ilustrujące losy ludzi wypędzonych przez wojenną zawieruchę ze swoich domostw. Potwierdza się fakt, iż na wojnie najbardziej cierpi niewinna cywilna ludność. Ze wschodnich terenów II RP zostali przymusowo wysiedleni Polacy, których miejsce zajęli ich rosyjscy sąsiedzi. Książka napisana na podstawie autentycznych wspomnień przesiedleńców. Wiele ciekawych szczegółów i zdjęć z domowych archiwów ilustruje gehennę tych ludzi. Naprawdę warto przeczytać.

Ciekawe reportaże ilustrujące losy ludzi wypędzonych przez wojenną zawieruchę ze swoich domostw. Potwierdza się fakt, iż na wojnie najbardziej cierpi niewinna cywilna ludność. Ze wschodnich terenów II RP zostali przymusowo wysiedleni Polacy, których miejsce zajęli ich rosyjscy sąsiedzi. Książka napisana na podstawie autentycznych wspomnień przesiedleńców. Wiele ciekawych...