Tajemniczy ogród

Nie lubiłam tej książki w szkole i, jak się okazuje, minione lata nie zdołały zatrzeć złego wrażenia. Przedstawiona historia przypomina zbiór niedostatecznie rozwiniętych wątków , które aż się proszą o poświęcenie im więcej uwagi i wnikliwości , a choć różne adaptacje filmowe próbują rozwiązać ten problem na własną rękę (z różnym, zresztą, skutkiem), w odniesieniu do literackiego pierwowzoru jest on na tyle irytująco ewidentny, że trudno jest czerpać przyjemność z czytania nawet, jeśli nie jesteśmy już zmuszanymi do tego uczniami.

Nie lubiłam tej książki w szkole i, jak się okazuje, minione lata nie zdołały zatrzeć złego wrażenia. Przedstawiona historia przypomina zbiór niedostatecznie rozwiniętych wątków , które aż się proszą o poświęcenie im więcej uwagi i wnikliwości , a choć różne adaptacje filmowe próbują rozwiązać ten problem na własną rękę (z różnym, zresztą, skutkiem), w odniesieniu do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Boska książka, do której wracałam wielokrotnie i jeszcze wiele razy wrócę. Czy to klasyka? No cóż, może "Mistrz i Małgorzata" jest klasyką, może "W pustyni i w puszczy". Tajemniczy ogród to nie klasyka - to miejsce w wyobraźni, gdzie się wraca wielokrotnie i za każdym razem odnajduje się coś nowego.

Boska książka, do której wracałam wielokrotnie i jeszcze wiele razy wrócę. Czy to klasyka? No cóż, może "Mistrz i Małgorzata" jest klasyką, może "W pustyni i w puszczy". Tajemniczy ogród to nie klasyka - to miejsce w wyobraźni, gdzie się wraca wielokrotnie i za każdym razem odnajduje się coś nowego.

Pokaż mimo to

Nudne.

Nudne.

Pokaż mimo to

W ciągu kilku minionych dni czytałam książkę autorstwa Francesa Hodgsona Burnetta pod tytułem „Tajemniczy ogród”. Powieść ta jest wpisana w kanon lektur. Byłam strasznie jej ciekawa gdyż za moich szkolnych czasów nie omawialiśmy jej na lekcji języka polskiego. Jednakże jakoś „Tajemniczy ogród” aż tak mnie nie zachwycił jak film o tym samym tytule. Dość ciężko mi się ją czytało. Mimo to sam fakt że dobrnęłam do końca to był jakiś cud. Szczególnie ostatni rozdział było mi ciężko przeczytać. Ale wracając do filmu. Książka bardzo różni się od filmu. Zabrakło mi sceny gdzie Mery, Colin i Dick odprawiali czary, które miały na celu przywołać pana Cravena do domu. W filmie zaś nie było bardzo wzruszającej sceny a dokładnie gdy matka Dicka przygotowywała Mary i Colinowi posiłki mimo tego, że miała także do wykarmienia ośmioro dzieci. Jednakże było wiele innych interesujących fragmentów książki.
Podsumowując „Tajemniczy ogród” jest książką, która nie za bardzo zachęca swoją treścią do czytania. I gdybym musiała ją przeczytać bo jest w kanonie lektur to nie wiem czy z wielkim zapałem się z nią zapoznała. Najpewniej sięgnęłabym po streszczenie. Ale w moim przypadku sięgnęłam po nią z własnej i nieprzymusowej woli. I męczyłam się z nią strasznie. Jednakże cieszę się że w końcu skończyłam ją czytać. Mimo to współczuje uczniom, że mają taką książkę za lekturę. Wszakże młodzież może zauważyć, że nie warto być samolubnym człowiekiem gdyż nie jest się zbyt lubianym.

W ciągu kilku minionych dni czytałam książkę autorstwa Francesa Hodgsona Burnetta pod tytułem „Tajemniczy ogród”. Powieść ta jest wpisana w kanon lektur. Byłam strasznie jej ciekawa gdyż za moich szkolnych czasów nie omawialiśmy jej na lekcji języka polskiego. Jednakże jakoś „Tajemniczy ogród” aż tak mnie nie zachwycił jak film o tym samym tytule. Dość ciężko mi się ją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, którą przeczytałam ze względu na wyzwanie czytelnicze lubimy czytać :) Jak widać mam trochę zaległości w klasyce. Bałam się tej pozycji, bo jednak może język skostniały, może nudne... a tymczasem wcale nie. Cudowna książka bardzo ciekawa i nie pozwalająca się oderwać. Bardzo polubiłam Mary i spodobały mi się jej dzieje, dlatego niespecjalnie spodobało mi się gdy cała optyka została skierowana na Colina. Ale to naprawdę dobra książka. A i muszę pochwalić to tłumaczenie. Bardzo żywe, takie codzienne i niewymuszone. Polecam!

Książka, którą przeczytałam ze względu na wyzwanie czytelnicze lubimy czytać :) Jak widać mam trochę zaległości w klasyce. Bałam się tej pozycji, bo jednak może język skostniały, może nudne... a tymczasem wcale nie. Cudowna książka bardzo ciekawa i nie pozwalająca się oderwać. Bardzo polubiłam Mary i spodobały mi się jej dzieje, dlatego niespecjalnie spodobało mi się gdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tą książkę wygrałam na konkursie czytelniczym i się w niej zakochałam. Fabuła jest ciekawa, opisy cudowne, bohaterzy barwni. Bardzo podoba mi się przemiana Mary i Colina. Koniec piękny. Tej książce niczego nie brakuje, jest po prostu świetna!

Tą książkę wygrałam na konkursie czytelniczym i się w niej zakochałam. Fabuła jest ciekawa, opisy cudowne, bohaterzy barwni. Bardzo podoba mi się przemiana Mary i Colina. Koniec piękny. Tej książce niczego nie brakuje, jest po prostu świetna!

Pokaż mimo to

Postanowiłam wrócić do czasów dziecięcych i mój wybór padł na „Tajemniczy ogród”. Na szczęście muszę przyznać, że moje uczucia co do tej książki w ogóle się nie zmieniły. Dalej jestem zachwycona postaciami Mary i Dicka i wciąż mam przed oczami przepiękny ogród, który budzi się do życia. Tym razem zwróciłam jednak uwagę na coś innego. Skupiłam się na zachowaniu bohaterów i zastanawiałam się jakie wydarzenia wpłynęły na ukształtowanie ich osobowości i zachowań.

Postać Mary przed „przemianą” to efekt zaniedbania przez rodziców i pozwalania dziecku na wszystko to, na co ma ochotę. Nic więc dziwnego, że dziewczynka była nieprzyjemna, kapryśna i nieznośna dla otoczenia. Niesamowicie przykre jest lekceważące podejście matki do córki „Być może, że gdyby jej matka częściej zaglądała do dziecinnego pokoju, to i Mary byłaby nabrała miłego obejścia. Smutne to wspominać (…), że większość towarzystwa nie wiedziała nawet, że ma dziecko.”. Bardzo to przykre, ale niestety wciąż aktualne.

Drugą ciekawą postacią jest Colin. Jego postać jest zaskakująco podobna do Mary. Rozpieszczony, kapryśny i marudny. Nikt nie ośmieli się mu przeciwstawić, a każde jego polecenie jest wykonywane bez najmniejszego szmeru. Jego zachowanie jest spowodowane lekceważącym podejściem ojca i brakiem matki. Na szczęście chłopiec spotkał na swojej drodze równą przeciwniczkę i jej wspaniałego przyjaciela. Inaczej pewnie nie wystawiłby nosa na zewnątrz aż do końca swych dni.

Co tutaj dużo mówić – książka jest przepiękna i co najważniejsze - im jestem starsza tym więcej z niej wyciągam. I o to właśnie chodzi ;)

Postanowiłam wrócić do czasów dziecięcych i mój wybór padł na „Tajemniczy ogród”. Na szczęście muszę przyznać, że moje uczucia co do tej książki w ogóle się nie zmieniły. Dalej jestem zachwycona postaciami Mary i Dicka i wciąż mam przed oczami przepiękny ogród, który budzi się do życia. Tym razem zwróciłam jednak uwagę na coś innego. Skupiłam się na zachowaniu bohaterów i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miałam taką sytuacje, ze nie było dostępu do książek z powodu wirusa. Postanowiłam przejrzeć moją biblioteczke . Okazało się ze mam do czytania tylko jedna książkę , której wcześniej nie ruszałam był to ' Tajemniczy Ogród '. Jestem szczera więc napisze : to BYŁO NAPRAWDĘ ŚWIETNE !! Dzięki historii Mary nauczyłam się cieszyć z trawy , kwiatów , drzew oraz w ogóle wszystkiego co żyje .Gorąco Polecam!

Miałam taką sytuacje, ze nie było dostępu do książek z powodu wirusa. Postanowiłam przejrzeć moją biblioteczke . Okazało się ze mam do czytania tylko jedna książkę , której wcześniej nie ruszałam był to ' Tajemniczy Ogród '. Jestem szczera więc napisze : to BYŁO NAPRAWDĘ ŚWIETNE !! Dzięki historii Mary nauczyłam się cieszyć z trawy , kwiatów , drzew oraz w ogóle wszystkiego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie znałam dotychczas tej powieści - nie miałam okazji ani czytać, ani oglądać filmu, który był na jej podstawie - i to nawet kilka wersji. Aż do jakiejś magicznej chwili - trafiłam na wydanie z oryginalnymi obrazkami (rycinami). I, jakże poczułam się odrealniona. Zauroczona. Prosta niby treść, ale jakże ciekawa i pasjonująca. Oto pewna dziewczynka zostaje sierotą. Nie odczuwa tej straty tak, jak dziecko powinno, gdyż rodzice dbali jedynie o siebie, Jej jedynym krewnym jest wuj, do którego zostaje odesłana, a tam poznaje nowe życie i nową codzienność. Wuja poznaje w późniejszym czasie, bo też ma we krwi podróże i pracę zawodową, co ułatwia mu ucieczki z domu. A dziewczynka, jak to dziecko, zakazane rewiry musi poznać. Za domem znajduje się tajemniczy ogród, do którego klucz...

Ale to już tajemnica dla tych, którzy nie znają treści, a którą warto poznać... Okazuje się, że wuj ma syna, trzymanego w ukryciu, pojawia się pomocnik, równolatek, znawca roslin i roślinek, ciepły i serdeczny chłopiec... Dzieci tworzą swego rodzaju grupę usmiechów wszelakich, są dla siebie wsparciem, pocieszeniem i ...LEKARZEM. Bo każde z nich na swój sposób zostaje uleczone tymi przyjaźniami.
I chyba o to w tej powieści chodzi - o zaufanie, uśmiech, życie bez trosk. O dążenie do celu, jaki się ma i o spokój duszy. I o bycie razem - w zgodzie.
Uniwersalna powieść, niesamowicie magnetyczna. Piękna.

Nie znałam dotychczas tej powieści - nie miałam okazji ani czytać, ani oglądać filmu, który był na jej podstawie - i to nawet kilka wersji. Aż do jakiejś magicznej chwili - trafiłam na wydanie z oryginalnymi obrazkami (rycinami). I, jakże poczułam się odrealniona. Zauroczona. Prosta niby treść, ale jakże ciekawa i pasjonująca. Oto pewna dziewczynka zostaje sierotą. Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest wspaniała, a przyjaźń rozwijająca się na kolejnych jej stronach i wzajemne zaufanie, jakim darzą się bohaterowie, ucza wiary w ludzkie dobro i napawaja nadzieja na lepsze jutro.

Napisana nieco infantylnym jezykiem, mimo to, aż robi się lżej na duchu po lekturze tej książki, warto było do niej powrócić po tylu latach.

Ta książka jest wspaniała, a przyjaźń rozwijająca się na kolejnych jej stronach i wzajemne zaufanie, jakim darzą się bohaterowie, ucza wiary w ludzkie dobro i napawaja nadzieja na lepsze jutro.

Napisana nieco infantylnym jezykiem, mimo to, aż robi się lżej na duchu po lekturze tej książki, warto było do niej powrócić po tylu latach.

Pokaż mimo to