Opracowanie jest częścią regionalnego projektu badawczego Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Katowicach „Obozy pracy na Górnym Śląsku po II wojnie światowej”, w ramach którego ukazały się już publikacje na temat obozu w Świętochłowicach-Zgodzie.
Wacław Dubiański przedstawia funkcjonowanie obozu pracy w Mysłowicach w okresie jego powojennego istnienia od lutego 1945 r. do jesieni 1946 r. Praca składa się z siedmiu rozdziałów napisanych w układzie problemowym. W rozdziale pierwszym nawiązano do okupacyjnych początków obiektu, w którym po wyzwoleniu ulokowano obóz pracy. W rozdziale drugim scharakteryzowano przyczyny aresztowania oraz metody doprowadzania do obozu więźniów. Treścią trzeciego rozdziału jest zagadnienie obsady personalnej obozu. Przedstawiono w nim naczelników obozu oraz poruszono kwestię liczebności straży obozowej, dyscypliny wśród funkcjonariuszy i opinii o nich zarówno pracowników Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego jak i więźniów. W rozdziale czwartym dokonano analizy liczebności, wieku oraz narodowości więźniów osadzonych w obozie. Rozdział piąty ukazuje warunki w jakich przyszło żyć internowanym. Poruszono m.in. problematykę represji stosowanych wobec więźniów przez strażników oraz kwestię wyżywienia i warunków higienicznych panujących w obozie. W rozdziale szóstym autor skupia się na problemie przymusowego zatrudnienia więźniów z obozu mysłowickiego. Skoncentrowano się w nim głównie na zatrudnieniu internowanych w śląskim przemyśle wydobywczym. Ostatni siódmy rozdział poświęcono przyczynom i liczebności zgonów więźniów. Autor przedstawia również ustalone miejsca pochówków ofiar.
Uzupełnieniem opracowania jest aneks zawierający: raporty statystyczne o zaludnieniu obozu pracy w Mysłowicach, statystykę dzieci i starców, wykaz obcokrajowców przebywających w obozie oraz listy z prośbami o zwolnienie z obozu osób w nim przetrzymywanych.