Z całej książki najciekawszy jest wstęp. Same listy nie są ciekawą lekturą. Spodziewałam się egzystencjalnych rozważań, rozterek, a przesyłane przez nich nawzajem wiadomości bliższe są listy zakupów. Tylko w razie wielkiej nudy i niedostatku innych lektur.

Z całej książki najciekawszy jest wstęp. Same listy nie są ciekawą lekturą. Spodziewałam się egzystencjalnych rozważań, rozterek, a przesyłane przez nich nawzajem wiadomości bliższe są listy zakupów. Tylko w razie wielkiej nudy i niedostatku innych lektur.

Same listy nie są właściwie ciekawe, po Witkacym i sposobie jego pisania spodziewałam się więcej groteski, ciekawych wyrażeń czy powiedzonek. Są to najzwyklejsze w świecie listy, które niczym się nie wyróżniają. Ich ewentualną zaletą może być spojrzenie wgłąb stanów emocjonalnych pisarza po utracie ukochanej, ale nie są one opisane w sposób wyczerpujący. Najciekawszy w książce jest chyba wstęp, który rzeczywiście rzuca pewne światło na przyjaźń Witkiewicza z Malinowskim i mówi o niej więcej niż same listy.

Same listy nie są właściwie ciekawe, po Witkacym i sposobie jego pisania spodziewałam się więcej groteski, ciekawych wyrażeń czy powiedzonek. Są to najzwyklejsze w świecie listy, które niczym się nie wyróżniają. Ich ewentualną zaletą może być spojrzenie wgłąb stanów emocjonalnych pisarza po utracie ukochanej, ale nie są one opisane w sposób wyczerpujący. Najciekawszy w...