Krótko i na temat. Świetna pozycja, gdy na chwilę zapomnisz, żeby... po prostu cieszyć się życiem :) By być tu i teraz, wziąć odpowiedzialność za swoje szczęście, mieć pozytywny wpływ na siebie i otoczenie. By podążać własną ścieżką i mieć odwagę ryzykować. Książka bardzo mądra, choć tak prosta. Myślę, że będę do niej wracać :)

Krótko i na temat. Świetna pozycja, gdy na chwilę zapomnisz, żeby... po prostu cieszyć się życiem :) By być tu i teraz, wziąć odpowiedzialność za swoje szczęście, mieć pozytywny wpływ na siebie i otoczenie. By podążać własną ścieżką i mieć odwagę ryzykować. Książka bardzo mądra, choć tak prosta. Myślę, że będę do niej wracać :)

To jest takie proste, czemu ja Ciągle zapominam o tym aby zwyczajnie żyć, o tych intuicyjnych zasadach. Powinnam to sobie wbić do głowy raz na zawsze, życie to moja powieść, oby była ciekawa, abym była z niej zadowolona nie może być nudna. To znaczy czasami i taka powinna być, ale musi też mną trochę powywijać. Pięć kroków zrobię tańcząc, dwa się wrócę, potem z rozbiegu i trójskok. Jesssssst!!!! Mój rekord!!!! NAGRODA. Piruet, bęc na ziemię, potem na czworakach… Od nowa. I muszę pamiętać o uśmiechu, nie tym amerykańskim, narysowanym, ale takim prawdziwym, od serca.

Nie chciałabym jak borsuk. Przespać zimę, pokręcić się po wiośnie, coś tam przegryźć latem i jesienią szykować się do snu. Nie jestem borsukiem. Chcę żyć w każdą pogodę, każdą porą roku. Chcę doświadczać, uczyć się i akceptować, … i jeszcze mnóstwo różnych takich. A potem móc powiedzieć, tak, to było dobre życie, we wszystkich kolorach tęczy, moje jedyne.

„Sztuka bycia sobą” jest najbardziej „profesjonalną” lekturą spośród czytanych przeze mnie książek Buscaglii. Taką „naukową”, taką uporządkowaną. Nie oczekiwałam tego, nie do tego przywykłam. Chciałam prosto, bez żadnych pseudopsychologicznych ozdobników. Musiałam uzbroić się w cierpliwość i została ona nagrodzona. Mój złoty Buscaglia:)

To jest takie proste, czemu ja Ciągle zapominam o tym aby zwyczajnie żyć, o tych intuicyjnych zasadach. Powinnam to sobie wbić do głowy raz na zawsze, życie to moja powieść, oby była ciekawa, abym była z niej zadowolona nie może być nudna. To znaczy czasami i taka powinna być, ale musi też mną trochę powywijać. Pięć kroków zrobię tańcząc, dwa się wrócę, potem z rozbiegu i...

Jeśli ktoś lubi filozoficzne pytania i chce się dowiedzieć czegoś o religiach świata. ta książka jest dla Was. Książka o nas samych jakimi ludźmi jesteśmy.
"Przecież celem życia jest to, by je przeżywać, by rozsmakować się w przeżywanych doświadczeniach, by ochoczo i bez lęku sięgać po coraz nowsze i świeższe doznania." Eleanor Roosevelt

Jest to książka o potencjale człowieka od dzieciństwa do dorosłości.

Jeśli ktoś lubi filozoficzne pytania i chce się dowiedzieć czegoś o religiach świata. ta książka jest dla Was. Książka o nas samych jakimi ludźmi jesteśmy.
"Przecież celem życia jest to, by je przeżywać, by rozsmakować się w przeżywanych doświadczeniach, by ochoczo i bez lęku sięgać po coraz nowsze i świeższe doznania." Eleanor Roosevelt

Jest to książka o potencjale...

Tak straszny pseudointelektualny bełkot, który ma nas "zainspirować" i "zmienić", że aż przykro. Liczyłam na pouczającą lekturę, dostałam coś gorszego niż głupie artykuły motywujące na stronach internetowych dla 12-latek. Duży zawód.

Tak straszny pseudointelektualny bełkot, który ma nas "zainspirować" i "zmienić", że aż przykro. Liczyłam na pouczającą lekturę, dostałam coś gorszego niż głupie artykuły motywujące na stronach internetowych dla 12-latek. Duży zawód.