Opowieści rodzinne pani Krystyny Siesickiej nigdy nie należały do moich ulubionych książek. Nie wytworzył się ten szczególny sentyment, jakim się niekiedy darzy książki z młodości, nie bacząc na ich wartość artystyczną lub merytoryczną. "Wachlarze", jak poprzednie dwie książki z tego cyklu, raczej do mnie nie trafiają, a nawet zaryzykuję stwierdzenie, że historia z ostatniej części obeszła mnie najmniej. Jakieś dziwne zamieszanie z Tamarą, prywatna korespondencja, jedynie piesek był miłym urozmaiceniem, a i tak nie skradł mojego serca, bo jestem w stu procentach kociarą.

Brzydko mówiąc - takie sobie.

Opowieści rodzinne pani Krystyny Siesickiej nigdy nie należały do moich ulubionych książek. Nie wytworzył się ten szczególny sentyment, jakim się niekiedy darzy książki z młodości, nie bacząc na ich wartość artystyczną lub merytoryczną. "Wachlarze", jak poprzednie dwie książki z tego cyklu, raczej do mnie nie trafiają, a nawet zaryzykuję stwierdzenie, że historia z...

Będąc w bibliotece zobaczyłam na półce książkę Krystyna Siesickiej "Wachlarze"postanowiłam wziąć by przeczytać, sama historia opowiada o 3części Tryptyku Opowieści rodzinnych. Bohaterką jest młoda, piękna Eliza, która przybywa do miasteczka. Ona zostaje sekretarką, dobrym, pomocnym duchem i wsparciem dla Róży Firlej, której już na samo powitanie otrzymuje na szczęście czarny wachlarz z Andory. I już milej, przyjaźniej czuje się w jej domu.Zatopiłam się w ten sielski, uroczy klimat książki,przeżywałam ciekawe przygody z główną bohaterką Elizą. Elizę bardzo polubiłam to pozytywna, wspaniała postać.
"Wachlarze" to przyjemna,ciepła książka przyjemnie się mi czytało:)

Będąc w bibliotece zobaczyłam na półce książkę Krystyna Siesickiej "Wachlarze"postanowiłam wziąć by przeczytać, sama historia opowiada o 3części Tryptyku Opowieści rodzinnych. Bohaterką jest młoda, piękna Eliza, która przybywa do miasteczka. Ona zostaje sekretarką, dobrym, pomocnym duchem i wsparciem dla Róży Firlej, której już na samo powitanie otrzymuje na szczęście...

Tak zwykła, codzienna opowieść, przeplatana listami, które z różnych stron łączą się ze sobą, w których występują spokrewnieni bohaterowie, których w końcu poznajemy w rzeczywistości. Pani Siesicka ma zadziwiający talent do pisania wciągających powieści bez szybkiej akcji, trudno mi inaczej określić jej styl pisania. To pierwsza historia, którą przeczytałam z serii Opowieści rodzinnych i mimo tego, że wszystko dzieje się tam spokojnie, bez większego pośpiechu, nie mogę się doczekać przeczytania dwóch kolejnych, a właściwie wcześniejszych tomów. Gorąco polecam wszystkim lekturę książki tej i innych powieści pani Krystyny, które mimo, że opowiadają o codzienności, są od niej cudownym oderwaniem.

Tak zwykła, codzienna opowieść, przeplatana listami, które z różnych stron łączą się ze sobą, w których występują spokrewnieni bohaterowie, których w końcu poznajemy w rzeczywistości. Pani Siesicka ma zadziwiający talent do pisania wciągających powieści bez szybkiej akcji, trudno mi inaczej określić jej styl pisania. To pierwsza historia, którą przeczytałam z serii...

Polecam całą sagę, czasami należy się oderwać i wtopić się w to bijące ciepło tych książek.

Polecam całą sagę, czasami należy się oderwać i wtopić się w to bijące ciepło tych książek.

Trzecia Opowieść Rodzinna. Falbankom nie dorównała ale od Woalek jest lepsza. Polecam ;)

Trzecia Opowieść Rodzinna. Falbankom nie dorównała ale od Woalek jest lepsza. Polecam ;)

Trzecia i chyba najgorsza opowieść rodzinna :-( Po mimo to ciekawa i warta polecenia ;-) Cieszę się, że wątki poruszone w "Falbankach" i "Woalki" zostały tu wyjaśnione.

Trzecia i chyba najgorsza opowieść rodzinna :-( Po mimo to ciekawa i warta polecenia ;-) Cieszę się, że wątki poruszone w "Falbankach" i "Woalki" zostały tu wyjaśnione.

1 część tryptyku, 'Falbanki', to jedna z moich ulubionych książek. Kiedy więc znalazłam na przecenie audiobook z jego 3 częścią, czyli 'Wachlarze' (niestety, nie było tam 'Woalek'...),musiałam go kupić.

Język i klimat powieści typowy dla Siesickiej, podobnie jak humor (list Zyty do Zielonego Adama - hahahahahaha),jednak 'Falbanki' przemówiły do mnie bardziej, a to dlatego, że ich narratorka była mi bliższa wiekiem i przeżyciami wewnętrznymi.
Zakończenie równie charakterystyczne dla pani Krysi: niejednoznaczne, pozostawiające czytelnika z uczuciem pewnej pustki.
Być może do niej wrócę... Jeśli uda mi się 'dopaść' środkową część cyklu :)

1 część tryptyku, 'Falbanki', to jedna z moich ulubionych książek. Kiedy więc znalazłam na przecenie audiobook z jego 3 częścią, czyli 'Wachlarze' (niestety, nie było tam 'Woalek'...),musiałam go kupić.

Język i klimat powieści typowy dla Siesickiej, podobnie jak humor (list Zyty do Zielonego Adama - hahahahahaha),jednak 'Falbanki' przemówiły do mnie bardziej, a to...

Piękne domknięcie wątków z Opowieści Rodzinnych, plus wielowymiarowa MIŁOŚĆ!

Piękne domknięcie wątków z Opowieści Rodzinnych, plus wielowymiarowa MIŁOŚĆ!

W interpretacji Kucówny znakomita!

W interpretacji Kucówny znakomita!

Bardzo przyjemna książka do czytania, zwłaszcza dla nastolatek :) Pełna ciepła. Urocza!

Bardzo przyjemna książka do czytania, zwłaszcza dla nastolatek :) Pełna ciepła. Urocza!