EGON, KLAWO JAK CHOLERA?

Kiedy swego czasu, ponad dwie dekady temu, Mandragora wypuściła na rynku ten komiks, mówiło się o nim, jako o swoistym niedorobionym „Lobo”. No i coś w tym jest. To, co serwuje nam tajemnicza Tatjana z pomocą Alberto Ponticelliego, to rzeczywiście rzecz w takim stylu – w stylu Lobo, Maski, Deadpoola trochę też. Niespełniona, jakby być mogła, bo jednak sporo zabrakło, bym czytając, chciał zacytować klasyka i rzucić „Egon, klawo jak cholera”, ale nie jest też tak źle, bym ciepnął tym w kąt i powiedział, że nie warto było.

Egon ma wielki nos i wielkie mięśnie. A i przy okazji nie czuje bólu i umrzeć też nie może. Co z tym robi? A zabija ludzi. Tylko nie jest to tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać, bo robi to z konkretnych pobudek – wyzwala od życia tych, którzy jego zdaniem żyć już nie chcą. Co jednak będzie, kiedy zabije przypadkowo nie tę osobę?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/05/egon-tatjana-alberto-ponticelli.html

EGON, KLAWO JAK CHOLERA?

Kiedy swego czasu, ponad dwie dekady temu, Mandragora wypuściła na rynku ten komiks, mówiło się o nim, jako o swoistym niedorobionym „Lobo”. No i coś w tym jest. To, co serwuje nam tajemnicza Tatjana z pomocą Alberto Ponticelliego, to rzeczywiście rzecz w takim stylu – w stylu Lobo, Maski, Deadpoola trochę też. Niespełniona, jakby być mogła, bo...