króciutka, smutna historia z ciekawym zakończeniem, którą idzie przeczytać na jednym posiedzeniu.

króciutka, smutna historia z ciekawym zakończeniem, którą idzie przeczytać na jednym posiedzeniu.

Nie wiem co sądzić o tej książce... Jest napisana w miarę okej, jednak nie czytałam ją z przyjemnością. Myślałam, że w tej książce autorka bardziej poruszy temat anoreksji. A jest tylko o niej wspomniane. Średnio podobał mi się też koniec, bo nie wiemy czy Anka wreszcie wyjdzie z anoreksji, jak potoczy się rozmowa z mamą itd. Według mnie w tej książce jest dużo niedociągnięć. Naprawdę liczyłam na coś lepszego. :(

Nie wiem co sądzić o tej książce... Jest napisana w miarę okej, jednak nie czytałam ją z przyjemnością. Myślałam, że w tej książce autorka bardziej poruszy temat anoreksji. A jest tylko o niej wspomniane. Średnio podobał mi się też koniec, bo nie wiemy czy Anka wreszcie wyjdzie z anoreksji, jak potoczy się rozmowa z mamą itd. Według mnie w tej książce jest dużo...

Książka, którą przeczytałam w podstawówce jako jedną z pierwszych wyłączając lektury szkolne. Bardzo podobała mi się gdy byłam dzieckiem i wracałam do niej wiele razy. Teraz już jako „dorosła Pani” widzę w niej braki i niedociągnięcia w choćby przedstawieniu samej anoreksji, jednak nadal miło wspominam :)

Książka, którą przeczytałam w podstawówce jako jedną z pierwszych wyłączając lektury szkolne. Bardzo podobała mi się gdy byłam dzieckiem i wracałam do niej wiele razy. Teraz już jako „dorosła Pani” widzę w niej braki i niedociągnięcia w choćby przedstawieniu samej anoreksji, jednak nadal miło wspominam :)

Kończąc czytać tę książkę, zastanawiałam się, czy nie zostały z niej wyrwane jakieś kartki, czy może jest gdzieś ciąg dalszy tej "historii". Okazało się, że nie ma i tu się zastanawiam, o co tak naprawdę chodziło. Książka zupełnie nie przedstawia tego, czym jest anoreksja, jest to jedynie wspomniane, o, Anka choruje. Nawet nie wiemy, skąd to wszystko się wzięło, dlaczego zachorowała. Według mnie, jest to jakaś wyjęta część z o wiele dłuższej, bardziej zawiłej historii.

Kończąc czytać tę książkę, zastanawiałam się, czy nie zostały z niej wyrwane jakieś kartki, czy może jest gdzieś ciąg dalszy tej "historii". Okazało się, że nie ma i tu się zastanawiam, o co tak naprawdę chodziło. Książka zupełnie nie przedstawia tego, czym jest anoreksja, jest to jedynie wspomniane, o, Anka choruje. Nawet nie wiemy, skąd to wszystko się wzięło, dlaczego...

Książka bardzo fajna, chociaż liczyłabym na ciąg dalszy (lub chociaż epilog).

Książka bardzo fajna, chociaż liczyłabym na ciąg dalszy (lub chociaż epilog).

Anka to szesnastolatka, której w życiu codziennym towarzyszą przyjaciółka Kasia, ciągłe konflikty z mamą oraz... anoreksja. Dziewczyna ciągle siedzi sama w domu, bo zabiegana i zapracowana rodzicielka nie ma czasu dla swojej córki. Z chorobą też jest sama - matka się nią nie interesuje, wychowawczyni zwala całą robotę na Kasię, a tej nie udaje się porozmawiać z koleżanką, nie umie namówić jej, aby zaczęła jeść. Anka na czacie internetowym poznaje mężczyzn, aby się z nimi potem umówić na randkę. Oczywiście wymieniają się numerami. I tak nastolatka dzwoni do Rafała. Myśli, że jest on Cezarym, poznanym wczorajszego wieczoru. Rafał na początku nie przyznaje się, że nie jest tym, za kogo szesnastolatka go uważa i spotykają się. Zakochują się w sobie, lecz wybuchowy charakter dziewczyny sprawia, że nie są razem. Co takiego musi się wydarzyć, żeby dziewczyna zaczęła jeść? Czy zacznie żyć normalnie?

W książce opisany został bardzo ważny problem współczesnego świata, ale ten opis jest powierzchowny, nie odzwierciedla prawdziwej wagi tej choroby. W utworze przedstawiono jedynie podstawowe informacje o anoreksji oraz o tym, że aby się wyleczyć trzeba przyjąć do wiadomości, że jest się chorym.

Dzieło podzielone na dwa rodzaje rozdziałów: gdzie narrator jest trzecioosobowy oraz z punktu widzenia Rafała. Język lekki, moim zdaniem zbyt lekki jak na książkę poruszającą takie tematy. Czyta się dobrze.

Czy jest to utwór godny polecenia? Nic nowego się z niego nie dowiedziałam. Myślałam, że będą w nim zawarte odczucia Anki. Ale niestety jest ich bardzo mało i są to zaledwie wzmianki. Sięgnijcie jeśli chcecie, nie będę Wam odradzać, ale też nie będę namawiać.

http://czytanie-a-myslenie.blogspot.com/2013/07/anka-elzbieta-jodko-kula.html

Anka to szesnastolatka, której w życiu codziennym towarzyszą przyjaciółka Kasia, ciągłe konflikty z mamą oraz... anoreksja. Dziewczyna ciągle siedzi sama w domu, bo zabiegana i zapracowana rodzicielka nie ma czasu dla swojej córki. Z chorobą też jest sama - matka się nią nie interesuje, wychowawczyni zwala całą robotę na Kasię, a tej nie udaje się porozmawiać z koleżanką,...

Bardzo fajna, niebanalna książka. Wiele uczy człowieka. Czytając ją, nie można się od niej oderwać. Do tego lekki styl pisania pani Elżbiety. Polecam :)

Bardzo fajna, niebanalna książka. Wiele uczy człowieka. Czytając ją, nie można się od niej oderwać. Do tego lekki styl pisania pani Elżbiety. Polecam :)

Wspaniała książka. Warta uwagi.

Wspaniała książka. Warta uwagi.

BARDZO POUCZAJĄCA I WZRUSZAJĄCA!!! POLECAM. :)

BARDZO POUCZAJĄCA I WZRUSZAJĄCA!!! POLECAM. :)

Słaba
Główna bohaterka bardzo irytująca i nic nie tłumaczy jej zachowania

Słaba
Główna bohaterka bardzo irytująca i nic nie tłumaczy jej zachowania