[Opis – Wydawnictwo NOWE] Niepokojący, zwięzły i mocny debiut, w którym mieszają się skrajne emocje, smutek i wyobcowanie nastolatka, śmierć i miłość, pożądanie i przerażające poczucie winy.

Ostatni, upalny dzień na kempingu w Landach. Rodzinne wakacje w tym miejscu nie są szczytem marzeń dla siedemnastoletniego Léonarda. Nieśmiały i wycofany chłopak źle się czuje w tej fabryce rozrywki, gdzie rządzą obsesja dobrego samopoczucia i przymus świetnej zabawy.

W czasie wieczornych imprez na plaży pozostaje widzem. Przygląda się zakochującym się w sobie rówieśnikom, co jedynie pogłębia jego brak wiary w siebie i niechęć do własnego ciała. Co się stanie, gdy ostatniej nocy będzie świadkiem śmierci kolegi? Jak zareaguje

Wywiad z autorem „Upału” Victorem Jestinem

Wydawnictwo NOWE: „Upał”, Twoja debiutancka powieść, ukazał się we Francji w 2019 roku, gdy miałeś dwadzieścia pięć lat. Czy „Upał” był pierwszy, czy może masz za sobą jakieś wcześniejsze literackie próby?

Victor Jestin: Napisałem wcześniej dwie powieści, jedną w wieku jedenastu lat, drugą w wieku dwudziestu. Uważam, że te próby są częścią drogi do mojej pierwszej wydanej książki.

Jak doszło do publikacji „Upału” w słynnym wydawnictwie Flammarion? Spodziewałeś się takiego sukcesu swojej pierwszej książki?

Wysłałem rękopis do różnych wydawców, a Flammarion odpowiedział pozytywnie. Byłem bardzo szczęśliwy i zaliczam ten moment do najbardziej intensywnych w moim życiu. Poznałem raczej osobę, moją redaktorkę Alix Penent, niż samo wydawnictwo.

Jak myślisz, co zdecydowało o tym, że powieść została tak dobrze przyjęta zarówno przez czytelników, jak i przez krytykę?

Myślę, że jest wiele powodów poza mną i książką: praca mojej redaktorki, rzecznika prasowego, a szerzej – całego wydawnictwa. Wiem też, że co roku wydaje się i wyróżnia kilka debiutanckich powieści. To była moja szansa. Jeśli chodzi o książkę, to według opinii, które mi przekazano, docenione zostały przede wszystkim jej napięcie i zmysłowość.

Léonard, bohater i zarazem narrator „Upału”, robi coś irracjonalnego, co naprawdę trudno zrozumieć. „I wszystko inne jest tego konsekwencją”, cytując powieść. Jak wytłumaczyłbyś jego postępowanie?

Do końca tego nie wyjaśniam. Ważne, że i dla mnie pozostało to tajemnicze. Jeśli jednak miałbym próbować coś tłumaczyć, powiedziałbym, że jego gest (a raczej brak gestu) wynika z nasilającej się od dawna apatii, z napięcia związanego z wiekiem. Przyczyny w dużej mierze poprzedzają dzień tragedii.

Czy według Ciebie dramat dorastania ma charakter uniwersalny, czy może młodzi ludzie, którzy teraz wchodzą w dorosłość, są w jakiejś szczególnej sytuacji?

To dobre pytanie. Powiedziałbym: jedno i drugie. Dojrzewanie ma stałe symptomy, ale nastolatki są również osobami, które w pierwszej kolejności chłoną osobliwości swoich czasów – technologiczne, polityczne, ekonomiczne. To właśnie sprawia, że okres dorastania jest tak intensywny, zarówno uniwersalny, jak i wyjątkowy, charakterystyczny dla epoki.

Bardzo sugestywnie opisałeś kemping, gdzie rozgrywa się cała akcja powieści. Czy to Twoje wakacyjne doświadczenia? Jeśli tak, to czy rzeczywiście było tak strasznie?

Często przebywałem na kempingach w dzieciństwie i w okresie nastoletnim, najpierw z rodziną, a potem z przyjaciółmi. Mam bardzo różne wspomnienia, mieszczą się między odczuwaniem radości a doświadczaniem przemocy. Ale to przemoc przeważa. To ona sprawia, że piszę, a nie radość. Tak, myślę, że te miejsca mogą być okropne dla młodego człowieka, dla jego ciała, jego pragnień, jego pewności siebie.

Na okładce polskiego wydania „Upału” pojawia się slogan „krótka powieść o śmierci i miłości”. Co ty na to?

Zgadzam się. Dziękuję! Szczególnie podoba mi się słowo „krótka”. Zwięzłość, czystość są dla mnie ważne w literaturze. Moje upodobania często kierują mnie w stronę krótkich i zwięzłych powieści. To musi być projekcja mojego własnego temperamentu, mojego sposobu mówienia, myślenia.

Powiedz w takim razie coś o swoich literackich fascynacjach. Masz jakichś mistrzów?

Oto niektórzy z nich: Emmanuel Bove, Fritz Zorn, Thomas Bernhard, Albert Camus. Bardzo lubię też francuski klasycyzm, na przykład La Fontaine’a.

Jesteś nie tylko pisarzem, ale również scenarzystą. Jaka jest różnica między pisaniem powieści a tworzeniem scenariusza? Co przychodzi Ci łatwiej?

Są to dwie bardzo różne formy aktywności. Zdecydowanie wolę pisać powieści, bo to praca z językiem. Scenopisarstwo nie ma nic z literackości, jest pracą polegającą na tworzeniu historii, postaci, dialogów, struktury. Lubię robić jedno i drugie. Istnieją subtelne przejścia między literaturą a kinem. Myślenie o jednym pozwala myśleć o drugim.

Czy będziemy mogli obejrzeć film na podstawie „Upału”?

Mam nadzieję, że wkrótce tak. Ale proces tworzenia i finansowania jest długi, dłuższy niż w literaturze. Napisanie: „morze zalewa kemping” jest łatwe. Sfilmowanie tego jest drogie, trwa długo... a ponadto jest niebezpieczne.

Czy rezydencja pisarska w Caen w Normandii, gdzie obecnie przebywasz, ma związek z tym, czym się teraz zajmujesz? Nad czym pracujesz?

Pracuję nad trzecią powieścią, której akcja rozgrywa się w liceum. Więc nie skończyłem z nastoletnimi bohaterami. Liceum również bardzo mnie interesuje jako miejsce, środowisko, system. Mam nadzieję, że będziecie mieli okazję przeczytać tę powieść w najbliższych latach.

O autorze

Victor Jestin – urodzony w 1994 roku w Nantes francuski pisarz najmłodszego pokolenia, a także scenarzysta. „Upał”, którym zadebiutował jako dwudziestopięciolatek, został bardzo dobrze przyjęty zarówno przez czytelników, jak i przez krytykę, był nominowany do nagród Prix Renaudot, Prix Médicis i Prix Femina, zdobył Prix Femina des lycéens oraz nagrodę dla młodych pisarzy Prix litéraire de la vocation. Książka została przetłumaczona na kilka języków, na jej podstawie powstaje scenariusz filmu. Również druga powieść Victora Jestina, „L’homme qui danse” (2022), wywołała pozytywne reakcje publiczności i krytyków.

Victor Jestin będzie gościem Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie. Spotkanie z autorem „Upału” oraz tłumaczem powieści na język polski, Jakubem Jedlińskim, odbędzie się 27 maja 2023 roku w godzinach 13.00–14.00 w Sali Sienkiewicza Pałacu Kultury i Nauki. Prowadzenie: Wojciech Szot.

Po spotkaniu Victor Jestin będzie podpisywał swoją książkę na stoisku nr 103 (stoisko Wydawnictwa Nowela i Wydawnictwa Nowe).

Spotkanie z Victorem Jestinem organizowane jest przy wsparciu Instytutu Francuskiego w Polsce.

Przeczytaj fragment książki „Upał”

O wydawnictwie i serii

Wydawnictwo Nowe jest literackim imprintem Noweli, która od ponad trzydziestu lat oferuje polskim czytelnikom nowoczesne publikacje do nauki języków obcych, zwłaszcza romańskich.

W serii Collection Nouvelle ukazują się interesujące utwory najnowszej literatury francuskojęzycznej w znakomitych przekładach. Książki reprezentują różne odmiany powieści (od klasycznego kryminału przez thriller historyczny, powieść psychologiczną, biograficzną i feministyczną, po powieść-groteskę i powieść z wątkiem fantasy). Zdobyły prestiżowe nagrody literackie (Prix Goncourt, Prix Goncourt des lycéens, Prix Femina, Prix Renaudot, Prix Landerneau) lub kandydują do tych nagród i zyskały zainteresowanie szerokiej publiczności w wielu krajach. Wśród autorów są pisarze znani polskim czytelnikom, jak i dotąd niewydawani: Antoine Laurain, Amélie Nothomb, Bernadette Pécassou, Thomas B. Reverdy, Pierre Lemaitre, Karine Tuil, Sylvain Prudhomme, Victor Jestin czy Laura Ulonati. Do tej pory w serii ukazało się 9 tytułów.

Książka „Upał” jest dostępna w sprzedaży.

---
Artykuł sponsorowany, który powstał przy współpracy z wydawnictwem.