I w tym przypadku okazuje się, że książka o wiele lepsza od filmu. A czym jest to spowodowane? Owszem, wszystko ładnie, pięknie - od strony wizualnej, ale fabuła jest tak przerobiona, tak absurdalna, że ciężko jest dotrwać do końca filmu.
Raczej nie polecam.

I w tym przypadku okazuje się, że książka o wiele lepsza od filmu. A czym jest to spowodowane? Owszem, wszystko ładnie, pięknie - od strony wizualnej, ale fabuła jest tak przerobiona, tak absurdalna, że ciężko jest dotrwać do końca filmu.
Raczej nie polecam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@solcia89, całkowicie się z Tobą zgadzam. Naiwne byłoby myślenie, że Peter Jackson w pełni przeniesie fabułę książkowego "Hobbita" na ekran. Także w zekranizowanym "Władcy pierścieni" wiele było przecież pominiętych wątków i dodanych historii. Moim zdaniem do ekranizacji trzeba podchodzić z dystansem. Klimat obu części był niesamowity i przypomniał mi o tym, co przeżywałam czytając książkowy pierwowzór. A co złego w tym, że historię podzielono na trzy filmy? Przecież to trzy razy dłuższe oczekiwanie, trzy razy więcej odświeżonych wspomnień i radości z oglądania.

@solcia89, całkowicie się z Tobą zgadzam. Naiwne byłoby myślenie, że Peter Jackson w pełni przeniesie fabułę książkowego "Hobbita" na ekran. Także w zekranizowanym "Władcy pierścieni" wiele było przecież pominiętych wątków i dodanych historii. Moim zdaniem do ekranizacji trzeba podchodzić z dystansem. Klimat obu części był niesamowity i przypomniał mi o tym, co przeżywałam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książka zdecydowanie wygrywa z filmem. Adaptacja Hobbita nie jest tak wciągająca jak kultowy filmowy Władca Pierścieni. Pod względem wizualnym wszystko zostało dopracowane do perfekcji, lecz film nie wywołał u mnie żadnych głębszych emocji. Jest to bardziej bajka dla dzieci niż przepiękna, epicka historia jaką bez wątpienia był LOTR. Czegoś tu zabrakło.

Książka zdecydowanie wygrywa z filmem. Adaptacja Hobbita nie jest tak wciągająca jak kultowy filmowy Władca Pierścieni. Pod względem wizualnym wszystko zostało dopracowane do perfekcji, lecz film nie wywołał u mnie żadnych głębszych emocji. Jest to bardziej bajka dla dzieci niż przepiękna, epicka historia jaką bez wątpienia był LOTR. Czegoś tu zabrakło.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ktoś niżej napisał,że książka i film to dwie różne historie połączone punktami wspólnymi. Bardzo łatwo mi jest się z tym zgodzić. Rozpatrując te dwie rzeczy osobno mogę stwierdzić, że i książka jest rewelacyjna i film znakomity.

Ktoś niżej napisał,że książka i film to dwie różne historie połączone punktami wspólnymi. Bardzo łatwo mi jest się z tym zgodzić. Rozpatrując te dwie rzeczy osobno mogę stwierdzić, że i książka jest rewelacyjna i film znakomity.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pragnę zaznaczyć na wstępie, iż moja wypowiedź zawierać może spojlery :)

Cóż dla mnie sam fakt podzielenia "Hobbita" na 3 odrębne części sugeruje pojawienie się wielu wątków tzw "zapchajdziur". O ile pomysł dodania Azoga Plugawego przyjęłam pozytywnie, o tyle dodanie Tauriel i jej problemów egzystencjalnych wręcz razi. Tak samo jak strzała Morgulu wycelowana w Kiliego i rozpad drużyny. Litości. Wedle moich odczuć wobec rasy krasnoludów, to zawsze wydawało mi się, że są oni lojalni, wierni i za swoimi pobratymcami w ogień by skoczyli. A tu swego własnego krewnego Thorin zostawia, a sam idzie dalej? Przepraszam za wyrażenie "ale no, bez jaj"... Pojawiły się gdzieś narzekania na Gandalfa i jego wizytę w Dol Guldur, ten wątek został wzięty z "Silmarilliona", gdzie jest wspomniane, że Mithrandir właśnie tam wytropił Sarumana i wraz z innymi Członkami Rady go wypędzili. Toteż czekam na rozwinięcie tego wątku. Natomiast nie wiem, jak w ostatniej części Jackson poradzi sobie z bitwą pięciu armii, oraz śmiercią Filiego, Kiliego i Thorina... hmmm... Może Kili i Fili obronią Tauriel ginąc? nie wiem.

Co mi się spodobało w filmie? Bard (Luke Evans) raz - bo to ciacho, dwa- bo fajnie rozwinęli jego wątek. Bardzo spodobał mi się Smaug i jego skarby. Genialne efekty, jednakże próba uśmiercenia smoka, cóż, mimo tego, że była zbyt efekciarska, nawet przyjemnie się oglądało.

A czy Wy w wypowiedzi Thrandulia dotyczącej tego, że smoki mogą wyrządzić wiele krzywd, też się dopatrujecie niejako zapowiedzi ekranizacji "Dzieci Hurina"? Ja bym była za, byle by z tego nie zrobić za dużo efekciarstwa i zachować ducha Tolkiena w filmie. Bo reasumując, uważam, że mimo iż klimat Śródziemia pozostał, "Pustkowie Smauga" to niestety więcej Jacksona, aniżeli Tolkiena.

Pragnę zaznaczyć na wstępie, iż moja wypowiedź zawierać może spojlery :)

Cóż dla mnie sam fakt podzielenia "Hobbita" na 3 odrębne części sugeruje pojawienie się wielu wątków tzw "zapchajdziur". O ile pomysł dodania Azoga Plugawego przyjęłam pozytywnie, o tyle dodanie Tauriel i jej problemów egzystencjalnych wręcz razi. Tak samo jak strzała Morgulu wycelowana w Kiliego i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jako fanka twórczości mistrza Tolkiena i filmów Petera Jacksona najchętniej powiedziałabym, że cały film był perełką, choć to nie byłaby do końca prawda. Ta część jest na pewno mniej bajkowa niż poprzednia i skierowana do starszej publiczności. To dobrze.
Kilka rzeczy średnio mi się spodobało, choć nie rzucały się one bardzo w oczy. Wiadomo było od razu, że przy dzieleniu książki, która ma ledwo 300 stron na trzy filmy wiele rzeczy nie będzie nam się zgadzać z oryginałem. Według mnie to, że Jackson dodał do filmu Tauriel i Legolasa, co się oczywiście z różnic z książką najbardziej rzucało w oczy, było świetnym pomysłem. Po prostu... dodało filmowi trochę świeżości. To zdecydowanie na plus.
Niektórzy uważają, że w tej części za bardzo skupiono się na postaci Kilego (i jego 'romansowi' z elfką Tauriel). Co do tego się nie wypowiem, bo jestem w tej części publiczności (pewnie w większości złożonej z kobiet) którą postać Kilego urzekła, a jego połączeniu z elfią wojowniczką mówię stanowcze 'tak!'.
Nie podobał mi się Legolas. O ile we Władcy Pierścieni jest, obok Aragorna, moją ulubioną postacią, tak w Pustkowiu Smauga po prostu mnie irytował. Momentami był nudny, denerwowało mnie to, jak dziecinnie zazdrosny był o Tauriel. Jego rola w filmie, przynajmniej w moim odczuciu, sprowadzała się do jednego: uniemożliwić Tauriel przebywanie z Kilim i siedzenie spokojnie w Mrocznej Puszczy. Także według mnie, gdyby nie było Legolasa film by na tym nie ucierpiał.
Smaug. Bardzo ciekawa postać, i, co ważne, właśnie tak wyobrażałam go sobie czytając książkę, i mam wrażenie, że gdyby Tolkien obejrzał Hobbita, to jego wyobrażenie co do smoka również byłoby podobne. Smaug był inteligentny, sprytny i przebiegły, tak, jak opisał go pan Tolkien w książce. Nic dodać, nic ująć.
Podobało mi się również 'podzielenie' filmu na dwie perspektywy - Bilba i krasnoludów oraz Gandalfa Szarego na jego wyprawie. Było to ciekawe i wniosło coś nowego.
Moja uwaga - film jest zbyt długi. Byłam na nim z klasą. Ja osobiście się w ogóle nie nudziłam, ale niektórzy moi koledzy pod koniec filmu dosłownie przysypiali. Trzy godziny na filmie to jednak troszkę zbyt długo.
Jackson idealnie wprowadził nas w atmosferę Śródziemia, Ereboru, Mrocznej Puszczy. Krajobrazy w filmie dosłownie zapierają dech w piersiach. W niektórych momentach czułam się, jakbym tam była.
Oczywiście niektóre sceny były lekko (lub bardziej) naciągane, ale myślę, że to można twórcom wybaczyć, bo z drugiej strony to film fantastyczny, wszystko się może wydarzyć. Najbardziej nieprawdopodobna, w moim mniemaniu była scena w Mieście Na Jeziorze, gdy orkowie skradali się bezszelestnie po dachach domów. Również średnio podobało mi się przedstawienie Tauriel i Legolasa, szczególnie jego, jako herosów, którzy są zawsze w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie, ratując wszystkich.
Jak już wyliczam, co mi się nie podobało - to już druga część filmu, a my (przynajmniej ci, którzy nie przeczytali książki) nie znamy nawet imion wszystkich krasnoludów! Kilkoro z nich wypowiedziało dwa, trzy zdania, ale większość jest po prostu tłem dla reszty, a to przecież głównie właśnie o krasnoludach jest film!
Wielkie brawa dla Martina Freemana - idealnie wczuł się w rolę włamyhobbita. Bilbo dorósł w tej części. Stał się bardziej odważny, mniej bojaźliwy, po prostu... upodobnił się do swoich śmiałych krasnoludzkich towarzyszy. Wspaniale!

Słowem zakończenia - kilka rzeczy mi się nie podobało, ale ogólnie film mnie zachwycił. Co do tych różnic filmu z książką, o co wszyscy się czepiają - spokojnie, przecież chyba nie chcielibyśmy filmu, w którym wszystkie dialogi, bohaterowie, sceny byłyby wyjęte żywcem z ksiązki. To dobrze, że Jackson dodał coś od siebie, inaczej film byłby nudny! :))

Jako fanka twórczości mistrza Tolkiena i filmów Petera Jacksona najchętniej powiedziałabym, że cały film był perełką, choć to nie byłaby do końca prawda. Ta część jest na pewno mniej bajkowa niż poprzednia i skierowana do starszej publiczności. To dobrze.
Kilka rzeczy średnio mi się spodobało, choć nie rzucały się one bardzo w oczy. Wiadomo było od razu, że przy dzieleniu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książka to klasyka i ma w sobie ,,to coś". Aczkolwiek film to moim zdaniem kinowe arcydzieło i przeniósł mnie w świat Śródziemia dużo bardziej niż książka.

Książka to klasyka i ma w sobie ,,to coś". Aczkolwiek film to moim zdaniem kinowe arcydzieło i przeniósł mnie w świat Śródziemia dużo bardziej niż książka.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Co do zasady nie czytuję fantastyki ani książek tzw. paranormalnych. Ale LOTR i Hobbita przeczytałam w oryginale, bo to klasyki i trzeba znać. Dlatego jako nie-fanatyk, a zwykły czytelnik nie będę się oburzać mimo (czasem dość drastycznych) odstępstw od książki. Po pierwszych zwiastunach (np. pojawienie się postaci z LOTR, których nie ma w Hobbicie, romanse itp.) byłam lekko zaniepokojona, ale po obejrzeniu filmu mi przeszło, bo wszystko ładnie zagrało.

Peter Jackson ma swój pomysł na tę historię i jest konsekwentny. To jego autorska wizja, do której jako filmowy twórca ma prawo. Wiadomo, że fani wolą, jak wszystko jest "po bożemu", dialogi przepisane z książki, a sceny co do joty odtworzone. Tak się zwykle ekranizuje lektury i narodowe epopeje, które są nietykalne, bo... no właśnie... właściwie to nie wiem czemu.

Dla mnie ekranizacja nie musi być wierna - i tak nie zastąpi książki, więc po co się kopać z koniem. Przeżyć wewnętrznych czy rozważań autora nie da się tak po prostu przerzucić na ekran, a to zwykle ta sfera decyduje o wartości czy znaczeniu książki. Moim zdaniem film to jest odrębny gatunek sztuki, dlatego nawet ekranizacje książek, które bardzo lubię, oceniam pod kątem typowo "filmowym". Nie oburzam się na nieścisłości czy zmiany - to jest czyjaś wizja pewnej historii, nie musi być taka sama jak moja.

Co do samego filmu: Peter Jackson stworzył swój świat i pięknie go opisuje. Oczywiście są pewne logiczne nadużycia (ten słynny rajd w taczce;), ale nie zepsuło mi to ogólnego odbioru. Pamiętajmy, że mówimy o świecie fantastycznym, nierzeczywistym, w którym wszystko może się zdarzyć (sama książka zawiera przecież mnóstwo nieprawdopodobieństw).

Wizualnie nie mam nic do zarzucenia.Efekty specjalne zapierające dech w piersiach, charakteryzacja na najwyższym poziomie, aktorzy dobrani rewelacyjnie (czy tylko mi się wydaje, że Legolas jest jakiś bardziej pyzaty na twarzy?;). Czasami mogą lekko zgrzytać trochę pompatyczne dialogi, ale w końcu mówimy o nadchodzącej zagładzie całego świata, więc nie można trywializować ;)

Smaug udał się bardzo - "jak prawdziwy". Pamiętam z książki, że był bardzo sprytny, a jego czyny były podyktowane przede wszystkim chciwością - raczej nic osobistego. W filmie smok bawi się za to w różne rozgrywki personalne i analizę psychologiczną, co może niektórym przeszkadzać. Niemniej jego dialogi są nieźle napisane, a sama postać jest bardzo interesująca.

Reasumując, nie oceniam co jest lepsze. Książka i film to dwa odrębne dzieła. Oba bardzo dobre.

Co do zasady nie czytuję fantastyki ani książek tzw. paranormalnych. Ale LOTR i Hobbita przeczytałam w oryginale, bo to klasyki i trzeba znać. Dlatego jako nie-fanatyk, a zwykły czytelnik nie będę się oburzać mimo (czasem dość drastycznych) odstępstw od książki. Po pierwszych zwiastunach (np. pojawienie się postaci z LOTR, których nie ma w Hobbicie, romanse itp.) byłam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej