Drodzy Państwo należy odrobinę poluźnić gumkę w majtkach. Lem wielkim pisarzem był, przemawia za tym ilość publikacji na całym świecie itd. itd. Czy się komuś podoba czy nie to już jest odczucie subiektywne każdego czytelnika. Proszę pamiętać, że coraz większa ilość piszących i ilość dzieł to tylko gratka dla czytelników, mają większy wybór co jest przyjemnym zajęciem. Czy są lepsi pisarze? Daj Boże, być może, czemu nie... Ja się z tego cieszę! Błagam tylko nie kłóćcie się, chociażby z tego powodu, ponieważ czytelnicy książek dysponują odrobiną większą kulturą i nie przystoi;) A już Broń Boże nie spadajmy do rynsztoku rozpolitykowania:(

Drodzy Państwo należy odrobinę poluźnić gumkę w majtkach. Lem wielkim pisarzem był, przemawia za tym ilość publikacji na całym świecie itd. itd. Czy się komuś podoba czy nie to już jest odczucie subiektywne każdego czytelnika. Proszę pamiętać, że coraz większa ilość piszących i ilość dzieł to tylko gratka dla czytelników, mają większy wybór co jest przyjemnym zajęciem. Czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zdemitologizowanie Lema jest bardzo proste. Jako niespełniony pisarz mainstreamowy, wciągał ten warsztat "literatury wysokiej" do swoich mniej lub bardziej wydumanych kocopołów, czym ten mainstream sobie "kupował". Że kupił go skutecznie, widać po jego obecnej pozycji bożyszcza i geniusza. Tymczasem po prostu zaistniał w określonym czasie, w siermiężnym realu socjalistycznego państewka. I tak jak już ktoś tu napisał - wyląduje prędzej czy później na półce koło Verne'a. Bo jego prozą eseistyczną, gdzie w końcu się odnalazł, onanizuje się tylko wąskie grono osóbek, mających nieodmiennie wielkie co błędne przekonanie o "mocy" swego intelektu, jakby w swojej megalomanii chcieli doścignąć swego mistrza.

Zdemitologizowanie Lema jest bardzo proste. Jako niespełniony pisarz mainstreamowy, wciągał ten warsztat "literatury wysokiej" do swoich mniej lub bardziej wydumanych kocopołów, czym ten mainstream sobie "kupował". Że kupił go skutecznie, widać po jego obecnej pozycji bożyszcza i geniusza. Tymczasem po prostu zaistniał w określonym czasie, w siermiężnym realu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Widać, że autor tego artykułu się zdenerwował. Czy słusznie? Na pewno w jakimś stopniu tak, czy warto się denerwować to kwestia sporna.
Nie każdy może być jak Lem i dobrze, ponieważ szczerze mówiąc nie każdy styl Lema polubi, od tego mamy innych twórców. Lem jest często bardziej znany jako twórca tylko z tych wydarzeń wokół niego i kilku znanych tytułów książek niż faktycznie z treści jego dzieł. Każdy słyszał o Lemie, większość przynajmniej jeden tytuł zna, ale ile tych osób faktycznie te książki czytało to już inna sprawa. Sama czytałam tylko Solaris, Śledztwo i Niezwyciężonego. 😊
Jeśli ktoś się fantastyką nie interesuje to fajnie, że kojarzy Lema, jeśli jednak się interesuje to sam z pewnością dotrze do książek i autorów równie wspaniałych lub wobec danego czytelnika nawet wspanialszych.
Faktycznie fantastyka jest marginalizowana w Polsce, nie jest tak eksponowana jak inne typy, jednak każda książka znajdzie swojego czytelnika, dobra książka mimo wszystko zawsze się wybroni, a dobre książki często czytelnik sam podsuwa innym czytelnikom. chociażby na tej platformie  😉

Widać, że autor tego artykułu się zdenerwował. Czy słusznie? Na pewno w jakimś stopniu tak, czy warto się denerwować to kwestia sporna.
Nie każdy może być jak Lem i dobrze, ponieważ szczerze mówiąc nie każdy styl Lema polubi, od tego mamy innych twórców. Lem jest często bardziej znany jako twórca tylko z tych wydarzeń wokół niego i kilku znanych tytułów książek niż...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ten temat czyli deprecjonowanie całej fantastyki (i ogólnie literatury rozrywkowej) przez przedstawicieli tzw. "wyższej kultury" jako mało ambitnej istnieje już od kilkunastu jak nie kilkudziesięciu lat. Literaturę powinno się dzielić na dobrą i złą niezależnie od gatunku. W literaturze pięknej też trafiają się gnioty i grafomania. 

Jakiś czas temu mignął mi wywiad z Andrzejem Ziemiańskim a propos promocji, któregoś tomu "Viriona" i prowadzący (krytyk literacki czy tam inny redaktor sekcji kultury) spytał wprost czy nie żal mu, że porzucił zawód architekta na rzec pisania książek fantastycznych. 

Idąc do meritum drugiego Lema nawet nie powinno być. Niech każdy twórca piszę w swoim stylu, niech porusza te tematy, które uważa za ważne i niech broni go warsztat literacki. Kilku przedmówców poniżej wskazywało na kilka, kilkanaście nazwisk polskich autorów s-f, którzy trzymają wysoki poziom. Nie wypowiem się na temat jakości ich pióra bo nie czytałem tych twórców (Zajdel jest w planach na ten rok).

Zakończę wypowiedź prośbą do tych "wielkich znawców" aby wyciągnęli ten kij z pewnej części ciała bo sztywność zabija.
 

Ten temat czyli deprecjonowanie całej fantastyki (i ogólnie literatury rozrywkowej) przez przedstawicieli tzw. "wyższej kultury" jako mało ambitnej istnieje już od kilkunastu jak nie kilkudziesięciu lat. Literaturę powinno się dzielić na dobrą i złą niezależnie od gatunku. W literaturze pięknej też trafiają się gnioty i grafomania. 

Jakiś czas temu mignął mi wywiad z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Autor ma rację. Zgadzam się. Ale to nagromadzenie feminatywów, to jakaś obsesja. Twórcy i twórczynie, pisarki i pisarze, autorzy i autorki, jeszcze może drukarz i drukarka lub drukarczyni... 

Autor ma rację. Zgadzam się. Ale to nagromadzenie feminatywów, to jakaś obsesja. Twórcy i twórczynie, pisarki i pisarze, autorzy i autorki, jeszcze może drukarz i drukarka lub drukarczyni... 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Patrząc na nagłówek: dzięki poprawności politycznej nie będzie drugiego Lema. Jest kilka tematów, które bym chętnie poczytał w książkach jakby były poruszane.

Patrząc na nagłówek: dzięki poprawności politycznej nie będzie drugiego Lema. Jest kilka tematów, które bym chętnie poczytał w książkach jakby były poruszane.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeżeli rozmówca zapytany o fantastykę bąka, że: tak, czytał "coś z Lema", to najczęściej znaczy, że nie wie o polskiej fantastyce nic. Jest w tym jakieś lenistwo intelektualne, ale i lęk "głównonurtowych" krytyków przed zapuszczeniem się w rejony nie dość, że ogromne to jeszcze nieznane. Czy doczekamy się kiedyś "drugiego Lema"? W samym pytaniu tkwi błąd, zakłada jakiś niepotrzebny epigonizm, a przecież talentów również wielkich (choć inaczej brzmiących) w polskiej fantastyce trochę się pojawiło - Żwikiewicz, Huberath, Dukaj - to tak na szybko; Tokarczuk, Małecki, Szostak, Rak też od fantastyki nie odeszli za daleko... Szanowni krytycy, nie lękajcie się! Zawsze możecie też zapytać tę miłą panią w bibliotece ;)

Jeżeli rozmówca zapytany o fantastykę bąka, że: tak, czytał "coś z Lema", to najczęściej znaczy, że nie wie o polskiej fantastyce nic. Jest w tym jakieś lenistwo intelektualne, ale i lęk "głównonurtowych" krytyków przed zapuszczeniem się w rejony nie dość, że ogromne to jeszcze nieznane. Czy doczekamy się kiedyś "drugiego Lema"? W samym pytaniu tkwi błąd, zakłada jakiś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A mi się tekst Pana Zwierzchowskiego podobał. Bawią mnie ci wszyscy "ludzie kultury", którzy unikają fantastyki jak ognia, mimo że w zasadzie już na stałe wsiąkła do "literatury wysokiej". Jakby w zeszłym roku Nike nie wygrała powieść fantastyczna, jakby taka Tokarczuk czy inny Karpowicz nie czerpali z fantastyki. No ale Lem to głównie socjolog, a te wszystkie roboty i podróże międzygwiezdne to tylko dziwna otoczka.

I pulpa też jest nam potrzebna, bo czasem w pulpie można znaleźć więcej tzw. "mądrości" niż w takiej niby ambitnej Literaturze przez wielkie L, w której dominuje głównie przerost formy nad treścią. Pamiętajmy także że nie będziemy mieć "drugiego Lema" jak i nie będzie drugiego Sapkowskiego, bo i czasy inne i problemy inne, a także trendy są inne. 

A mi się tekst Pana Zwierzchowskiego podobał. Bawią mnie ci wszyscy "ludzie kultury", którzy unikają fantastyki jak ognia, mimo że w zasadzie już na stałe wsiąkła do "literatury wysokiej". Jakby w zeszłym roku Nike nie wygrała powieść fantastyczna, jakby taka Tokarczuk czy inny Karpowicz nie czerpali z fantastyki. No ale Lem to głównie socjolog, a te wszystkie roboty i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie ma nic złego w tym, że większość popularnej literatury SF, to tylko rzemiosło, często nawet niezbyt wprawne. W końcu wywodzi się z popularnej literatury "pulpowej", tak jak zresztą wszelakie kryminały czy powieści grozy. Ja bym zaryzykował stwierdzenie, że fantastyka wcale nie potrzebuje zaistnienia na "Wielkich Festiwalach Literackich". I wcale nie dlatego, że od dawna stworzyła sobie "fandom" i swój obieg, który jest swoistym gettem, tylko dlatego, że już dawno wdarła się do mainstreamu, a te wspomniane "Wielkie Festiwale" są już na dzień dzisiejszy po prostu innym gettem. Dzisiejszy czytelnik, w ogóle człowiek, jest dużo bardziej eklektyczny niż 20-30 lat temu. Widać to praktycznie w każdej dziedzinie kultury - przełamywanie gett muzycznych, literackich, czy ograniczających się do określonego medium - jak komiks, seriale, gry, ale także choćby w nauce, której w zasadzie bez interdyscyplinarności nie da się już popychać do przodu. 
To, że spora grupa pisarzy weszła do historii literatury jako niespełnieni literaci mainstreamowi jak właśnie Lem, ale także Marlowe, P.K. Dick - ale docenieni wpierw niszowo, nie umniejsza faktu, że i dawniej i wciąż, w tym całym tyglu, tej wciąż pulsującej i żyjącej magmie rozmaitych fandomów, wśród tych mniej i bardziej sprawnych rzemieślników czy nawet wyrobników, byli- są - i będą autorzy będący talentami samorodnymi, których pióro wraz z doświadczeniem literackim, nie jest wcale gorsze od uznanych pisarzy mainstreamowych. I naprawdę nie widzę sensu w wymienianiu jakichś nazwisk, bo na dzień dzisiejszy dóbr kultury, jest zwyczajnie za dużo. Poruszając się w granicach fandomów, trzeba wiele samozaparcia, aby odnaleźć swoje perełki, i nie sądzę, aby dzisiejszy świat, przenikających się, ale jednak gett - fandomowych i mainstreamowych, potrzebował większej integracji. 
Prosty przykład - na hasło np. "post apo" fan konwencji - będącej tylko jednym  podgatunkiem - wymieni bez tchu produkcje tak różne jeśli chodzi o jakość i zastosowane medium jak: Metro 2033, Fallout, Mad Max, Chłopiec i jego pies (opowiadanie i ekranizacja), Droga (książka i ekranizacja), S.T.A.L.K.E.R. - seria gier i książek o Zonie, Wodny świat, Silos, Aleja potępienia (książka i ekranizacja), Stalker (książka i ekranizacja) i wiele innych. Dla fana, żadne z tych haseł nie będzie nierozpoznawalne, i bez trudu będzie wiedział, co jest książka, grą, co ekranizacją na podstawie książki, co grą na podstawie książkowego uniwersum, a co książką na podstawie gier itd. Nie-fan, większości nie skojarzy, ale na pewno przy pewnych z tych tyt. zapali mu się lampka, którą zna, i na jej podstawie oceni, czy całość ocenia dobrze czy źle. Jak będzie zaciekawiony i dociekliwy, to znajdzie forum, i tam dopyta o interesujące go pozycje - ambitne lub niezobowiązujące. Dzisiejszy świat działa tak, i nie widzę sensu walki z tym. 
Inna sprawą jest, że wiele z tzw. uznanych jako wartościowe przez mainstream autorów, czy ich konkretnych książek w ramach jakiejś konwencji, wcale literackimi cudami nie są. Aby daleko nie szukać, co ostatnio na fali, niech będzie ten nieszczęsny "Pamiętnik podręcznej" Astor.  Nie jest to autorka stricte niszowa, ale nie sądzę, aby uznanie dla tej książki wynikało z jej warsztatu literackiego czy wartości literackiej, ale raczej tematu, który w niej podejmuje. Puryści będą się spierać, czy to utopia czy political fiction, inni odłożą na półkę - fantastyka, ze znaczkiem "nie czytać", bo fantastyka jest niepoważną literaturą, jeszcze inni będą twierdzić, że to żadna fantastyka - toż to właściwie prawie-rzeczywistość, jak u nas często pod recenzją tej książki. 
Na koniec mała riposta do @KotGacek _ i jej wypowiedzi niżej, jakby Lem miał czekać 40 lat dorosłego życia zanim się "oczyta" i zaczął pisać w okolicach 60tki, to raczej wielkim literatem by nie został... I raczej niewiele by zdążył napisać.

Nie ma nic złego w tym, że większość popularnej literatury SF, to tylko rzemiosło, często nawet niezbyt wprawne. W końcu wywodzi się z popularnej literatury "pulpowej", tak jak zresztą wszelakie kryminały czy powieści grozy. Ja bym zaryzykował stwierdzenie, że fantastyka wcale nie potrzebuje zaistnienia na "Wielkich Festiwalach Literackich". I wcale nie dlatego, że od dawna...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

autor wyraźnie nie czytał nigdy Żwikiewicza (lotność niedościgła) czy Snerga (takoż)
Choć oczywiście Lem gigantem jest i nikt mu Solaris czy Fiaska nie przeskoczy
-----
co do Dukaja -  wiecie, jeśli pisarz nie potrafi wyłożyć sprawy w objętości poniżej 500 stron (np Dostojewski, Zbrodnia i Kara - 496) i musi klepać 1000 stron, to powinien popracować jeszcze nad piórem

autor wyraźnie nie czytał nigdy Żwikiewicza (lotność niedościgła) czy Snerga (takoż)
Choć oczywiście Lem gigantem jest i nikt mu Solaris czy Fiaska nie przeskoczy
-----
co do Dukaja -  wiecie, jeśli pisarz nie potrafi wyłożyć sprawy w objętości poniżej 500 stron (np Dostojewski, Zbrodnia i Kara - 496) i musi klepać 1000 stron, to powinien popracować jeszcze nad piórem

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post