Zapach Mazur[bookLink]4851810|Zapach Mazur[/bookLink] ja bardzo lubię tą książkę

Zapach Mazur[bookLink]4851810|Zapach Mazur[/bookLink] ja bardzo lubię tą książkę

To może jednak się skuszę na Zapach Mazur, mam obie części :) Dziękuję :)

To może jednak się skuszę na Zapach Mazur, mam obie części :) Dziękuję :)

I jak "Projekt Hail Mary"? Też już mam tę książkę - i w planach, i w posiadaniu. Po bardzo dobrym "Marsjaninie" "Artemis" trochę mnie rozczarowała i zupełnie nie wiem, czego się tu spodziewać :)

I jak "Projekt Hail Mary"? Też już mam tę książkę - i w planach, i w posiadaniu. Po bardzo dobrym "Marsjaninie" "Artemis" trochę mnie rozczarowała i zupełnie nie wiem, czego się tu spodziewać :)

Też już mam "Projekt Hail Mary" i podobne odczucia co do poprzednich książek. "Marsjanin" zrobił na mnie duże wrażenie, "Artemis" zaliczam zaś do literackich nieporozumień.

Też już mam "Projekt Hail Mary" i podobne odczucia co do poprzednich książek. "Marsjanin" zrobił na mnie duże wrażenie, "Artemis" zaliczam zaś do literackich nieporozumień.

Dla mnie jest to pierwsze spotkanie z twórczością autora, więc nie mam porównania do poprzednich jego książek, ale mi bardzo się podoba. Jest mnóstwo naukowych odniesień, co dla mnie jest na plus, akcja wprawdzie zbyt dynamiczna nie jest, ale fabularnie jest interesująca.

Dla mnie jest to pierwsze spotkanie z twórczością autora, więc nie mam porównania do poprzednich jego książek, ale mi bardzo się podoba. Jest mnóstwo naukowych odniesień, co dla mnie jest na plus, akcja wprawdzie zbyt dynamiczna nie jest, ale fabularnie jest interesująca.

Żab[bookLink]219091|Żab[/bookLink] nie czytałem, ale Obfite piersi, pełne biodra[bookLink]4348207|Obfite piersi, pełne biodra[/bookLink] zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Z kolei w przypadku Klanu czerwonego sorga[bookLink]194704|Klanu czerwonego sorga[/bookLink] póki co oglądałem tylko ekranizację.

Żab[bookLink]219091|Żab[/bookLink] nie czytałem, ale Obfite piersi, pełne biodra[bookLink]4348207|Obfite piersi, pełne biodra[/bookLink] zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Z kolei w przypadku Klanu czerwonego sorga[bookLink]194704|Klanu czerwonego sorga[/bookLink] póki co oglądałem tylko ekranizację.

To moja pierwsza książka Mo Yana i jak na razie jest dobrze 🖖

To moja pierwsza książka Mo Yana i jak na razie jest dobrze 🖖

Koniecznie przeczytaj "Krainę wódki" Mo Yana.

Koniecznie przeczytaj "Krainę wódki" Mo Yana.

"Żaby" są przerażające i według mnie lepsza książka od "Krainy wódki". Jednak cały czas mam wrażenie, że autor balansuje, aby nie podpaść chińskiej cenzurze.

"Żaby" są przerażające i według mnie lepsza książka od "Krainy wódki". Jednak cały czas mam wrażenie, że autor balansuje, aby nie podpaść chińskiej cenzurze.

Super, świetna cała trylogia! 🙂Miłej lektury!

Super, świetna cała trylogia! 🙂Miłej lektury!

Dzięki:)

Dzięki:)

Poznałam kiedyś pewną starszą panią, która czytała bardzo niewiele, a książką, którą ukochała była historia o niedźwiedziu Wojtku, chyba to był Wojtek z armii Andersa[bookLink]311317|Wojtek z armii Andersa[/bookLink]. Czytała ją wielokrotnie, zawsze tak samo wzruszona. Ciekawe, jakie będą Twoje wrażenia po lekturze Tańczących niedźwiedzi[bookLink]4823694|Tańczących niedźwiedzi[/bookLink].

Poznałam kiedyś pewną starszą panią, która czytała bardzo niewiele, a książką, którą ukochała była historia o niedźwiedziu Wojtku, chyba to był Wojtek z armii Andersa[bookLink]311317|Wojtek z armii Andersa[/bookLink]. Czytała ją wielokrotnie, zawsze tak samo wzruszona. Ciekawe, jakie będą Twoje wrażenia po lekturze Tańczących niedźwiedzi[bookLink]4823694|Tańczących...

 [bookCover]311317|Wojtek z armii Andersa[/bookCover]

No cóż, owe tańczące niedźwiedzie (w praktyce na "emeryturze") dały tytuł cyklowi reportaży, z których absolutna większość nie dotyczy żadnych zwierząt. To też metafora odnosząca się do mieszkańców krajów postkomunistycznych (ale jak zauważa autor - nie tylko), którzy niczym uwolnione z łańcuchów miśki nie potrafią sobie poradzić z wolnością. To my (jako społeczeństwo, wyborcy populistów, konsumenci taniochy, słuchacze, widzowie i czytelnicy popkulturowej papki) jesteśmy tymi uwolnionymi i bezradnymi niedźwiedziami (niegdyś tańczącymi). I chociaż komunizm upadł 32 lata temu takich sierot po nim, czy raczej tęskniących do "poczucia bezpieczeństwa" zamiast wolności przybywa nawet w Europie zachodniej.

No cóż, owe tańczące niedźwiedzie (w praktyce na "emeryturze") dały tytuł cyklowi reportaży, z których absolutna większość nie dotyczy żadnych zwierząt. To też metafora odnosząca się do mieszkańców krajów postkomunistycznych (ale jak zauważa autor - nie tylko), którzy niczym uwolnione z łańcuchów miśki nie potrafią sobie poradzić z wolnością. To my (jako społeczeństwo,...