Debiut Pana Bartka jest, moim zdaniem, żenujący. Autor gra na najniższych instynktach, bo to 'się sprzeda'. Czytelników lubujących się w takich opisach porównałbym do gapiów, którzy gromadzą się na miejscu katastrof, wypadków samochodowych nie w celu pomocy ofiarom, tylko aby się napatrzeć w celu...
Właśnie, w jakim celu ?
Jeżeli ktoś nie potrafi skonstruować zwartej, płynnej fabuły bez epatowania zwyrodnieniem i okrucieństwem może powinien poszukać sobie innego sposobu na życie niż pisarstwo.
Ale, jak widać, naśladowców Cartera jest ci u nas pod dostatkiem.
Przykre to.

Debiut Pana Bartka jest, moim zdaniem, żenujący. Autor gra na najniższych instynktach, bo to 'się sprzeda'. Czytelników lubujących się w takich opisach porównałbym do gapiów, którzy gromadzą się na miejscu katastrof, wypadków samochodowych nie w celu pomocy ofiarom, tylko aby się napatrzeć w celu...
Właśnie, w jakim celu ?
Jeżeli ktoś nie potrafi skonstruować zwartej,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dokładnie, mnie przeraża głównie to jaki ten opis jest słaby warsztatowo. Jest na tyle marny, że rzeczy potworne, zamiast przerażać, budzą politowanie ...

Dokładnie, mnie przeraża głównie to jaki ten opis jest słaby warsztatowo. Jest na tyle marny, że rzeczy potworne, zamiast przerażać, budzą politowanie ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Również jestem zdania, że najważniejszy jest kontekst. Nie popieram cenzury i jako czytelnik potrafię znieść wiele przemocy i obrzydliwości, kwestia wrażliwości na odbiór świata przedstawionego. Autor może pisać, co tylko mu przyjdzie do głowy, byle z sensem i uzasadnieniem fabularnym, powinien jednak subtelnie dać do zrozumienia, że zło pozostaje złem. I nie mam na myśli umoralniających kazań.
A dużo szumu wokół powieści to tylko korzyść dla autora. Kontrowersje lepiej się sprzedają.

Również jestem zdania, że najważniejszy jest kontekst. Nie popieram cenzury i jako czytelnik potrafię znieść wiele przemocy i obrzydliwości, kwestia wrażliwości na odbiór świata przedstawionego. Autor może pisać, co tylko mu przyjdzie do głowy, byle z sensem i uzasadnieniem fabularnym, powinien jednak subtelnie dać do zrozumienia, że zło pozostaje złem. I nie mam na myśli...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W mojej opinii wyjątkowo niesprawiedliwe byłoby w jakikolwiek sposób ograniczać autorów. Oznaczenie wprowadzone przez wydawnictwa może byłoby dobrym rozwiązaniem, jednak z drugiej strony w wielu przypadkach wiązałoby się z kolejną oceną danej osoby przez pryzmat okładki. Za to ceniłam zawsze książki, że nikt nie wiedział o tematyce tego co aktualnie mi "w duszy gra", czym się zajmuję- czy to horror, dokument o ludobójstwie, powieść młodzieżowa czy coś z półki 18+. Oczywiście dopóki nie przeczytał opisu. Natomiast młodszych czytelników mogą spotkać krzywe spojrzenia, bo "przecież tu oznaczono, że książka zawiera przemoc", nie bacząc na to, że taka osoba może właśnie od literatury tego oczekuje. Czasem w życiu potrzebne są różne bodźce. Zgadzam się też z myślą zawartą w tekście wyżej- fikcja literacka nie powinna być ograniczana tylko do tego co łatwe, miłe i przyjemne.

W mojej opinii wyjątkowo niesprawiedliwe byłoby w jakikolwiek sposób ograniczać autorów. Oznaczenie wprowadzone przez wydawnictwa może byłoby dobrym rozwiązaniem, jednak z drugiej strony w wielu przypadkach wiązałoby się z kolejną oceną danej osoby przez pryzmat okładki. Za to ceniłam zawsze książki, że nikt nie wiedział o tematyce tego co aktualnie mi "w duszy gra",...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przecież w wielu książkach były podobne sceny (chociażby u Pani Katarzyny Bondy). Teraz komuś to zaczęło przeszkadzać?...
A może debiut Pana Bartka był tak udany, że ktoś chce mu trochę zaszkodzić swoją krytyką? Ale jak ktoś już napisał, całe zamieszanie tylko powoduje wzrost zainteresowania książką.

Przecież w wielu książkach były podobne sceny (chociażby u Pani Katarzyny Bondy). Teraz komuś to zaczęło przeszkadzać?...
A może debiut Pana Bartka był tak udany, że ktoś chce mu trochę zaszkodzić swoją krytyką? Ale jak ktoś już napisał, całe zamieszanie tylko powoduje wzrost zainteresowania książką.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Proponuję zacząć od otagowania Biblii + 18, Tylko dla ludzi o mocnych nerwach itp. Cała ona, to jedno wielkie krwawe pole. Należałoby traktować ją jako "na faktach" co było, co jest, co będzie. Opis armagedonu jest niwyobrażalnie straszny a jednak wciska się tę księgę dzieciom. Całę szczęście, że zwykle nie są zainteresowane i szybko je nudzi.
Troszkę zboczyłam, ale...
Każdy czyta co lubi, nie mam prawa nokogo oceniać po tym co czyta. To że ja nie lubię 365 dni i uważam że jest dnem, nie oznacza, że tak samo mam ocenić kogoś kto ją chwali. Tak robi mały prostacki człowieczek.
W książkach lubię gdy jest opisany świat, taki jaki dokładnie jest, bez przekłamywania. Z gwałcicielami, psychopatami, kanibalami, złodziejami itd.
Wystarczy porządne otagowanie, tak by każdy wiedział czego może się spodziewać.
Bo z lektury pana blogera wywnioskowałam, ze on by wolał, zeby psychopata z Parafila, dał biednej kobiecie róże, potem pierścionek zaręczynowy i na koniec poprosił o rękę :P Pan bloger pomylił działy, polecam opowieści dla dzieci.

Proponuję zacząć od otagowania Biblii + 18, Tylko dla ludzi o mocnych nerwach itp. Cała ona, to jedno wielkie krwawe pole. Należałoby traktować ją jako "na faktach" co było, co jest, co będzie. Opis armagedonu jest niwyobrażalnie straszny a jednak wciska się tę księgę dzieciom. Całę szczęście, że zwykle nie są zainteresowane i szybko je nudzi.
Troszkę zboczyłam, ale...
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To może chociaż na swoich stronach wydawnictwa mogłyby wprowadzać własne oznaczenia, nawet nie ujednolicone z innymi wydawnictwami, ale za to czytelne i jednoznaczne? Albo jakieś tagi i filtry dla osób tym zainteresowanych, jeśli ktoś inny nie chce tego wiedzieć od razu? Wtedy nawet kiedy stoję w księgarni i zastanawiam się, oglądając okładkę mogę szybko sprawdzić czy dana książka nie zawieraja ostręczających mnie elementów. Przyznam szczerze, że jestem bardzo wrażliwa na opisy przemocy wobec dzieci i jeśli gdzieś mogłabym znaleźć jasną informację, zamiast za każdym razem pytać na forach i grupach "przepraszam, kto przeczytał tą powieść i może mnie zapewnić że nie ma tam przemocy wobec dzieci... I może też wobec zwierząt... I jeszcze scen gwałtu? Dziękuję" byłabym bardzo wdzięczna. Mogę tylko dodać, że już zdarzyło mi się czytać ciekawą książkę, której nie mogłam kontynuować po natknięciu się na niepokojący mnie temat. Przykro odkładać wtedy zaczętą książkę, wolałabym jej po prostu nie zaczynać.

To może chociaż na swoich stronach wydawnictwa mogłyby wprowadzać własne oznaczenia, nawet nie ujednolicone z innymi wydawnictwami, ale za to czytelne i jednoznaczne? Albo jakieś tagi i filtry dla osób tym zainteresowanych, jeśli ktoś inny nie chce tego wiedzieć od razu? Wtedy nawet kiedy stoję w księgarni i zastanawiam się, oglądając okładkę mogę szybko sprawdzić czy dana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ostrzeżenie o zawartości brutalnych scen przemocy, seksu i zażywania narkotyków czy choćby informacja „dla czytelników dorosłych” chroni wydawcę.
Dzielenie się swoimi wrażeniami na temat tego co czytamy, inicjowanie dyskusji jest doskonałą metodą, o ile pamiętamy, że każdy z nas ma prawo do własnej oceny tego, co czyta. Polecajmy to, co uznaliśmy za ciekawe i wartościowe, ale nie róbmy z siebie „czytelniczej inkwizycji”. Osobiście uważam, że w dobie cyfrowej cywilizacji dyskusja o „szkodliwości” jakichś książek jest tak naprawdę zabawna, choć niepozbawiona sensu. Nawet ta bardzo krytyczna, zawsze sprzyja promocji. Przecież to „zakazane owoce” nęcą najbardziej. Zwłaszcza tych „odkrywających świat” czytelników.
Jak bronić się przed książkami, które uważamy za złe i szkodliwe?
Najprostsza odpowiedź: sięgać po inne. I szukać przeciwwagi dla tego, co wzbudziło w nas niesmak.
Przeczytałam w moim życiu sporo róznych książek i jakoś nadal odróżniam fikcję od rzeczywistości. Może sekret tkwi też w tym, że rozumiem co czytam.

Ostrzeżenie o zawartości brutalnych scen przemocy, seksu i zażywania narkotyków czy choćby informacja „dla czytelników dorosłych” chroni wydawcę.
Dzielenie się swoimi wrażeniami na temat tego co czytamy, inicjowanie dyskusji jest doskonałą metodą, o ile pamiętamy, że każdy z nas ma prawo do własnej oceny tego, co czyta. Polecajmy to, co uznaliśmy za ciekawe i wartościowe,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Boję się, że oznaczenia się zwyczajnie nie sprawdzą - że wprowadzenie ich byłoby drogą do absurdów, bo jakby nie patrzeć opisy morderstw i tortur są nawet w Harrym Potterze a każdy ma inną wrażliwość, inne poglądy na temat tego co jest odpowiednie dla osób w danym wieku a co nie. Nagle się okaże że trzynastolek "nie może" przeczytać Harrego Pottera a szesnastolatek większości książek Stephena Kinga.
W moim odczuciu, tak jak zostało zaznaczone w tekście, bardzo zależy w jakim kontekście autor opisał daną scenę i jaki jest jej ogólny wydźwięk. Sceny gwałtów, faktycznych gwałtów a nie jakiś bdsmowych ustaleń między postaciami, w których osoba gwałcona czerpie przyjemność z tego co się dzieje są bardzo szkodliwe. Z opisami morderstw jest ten problem, że w momencie, w którym widzimy świat z perspektywy osoby, która to morderstwo popełnia przejawy fascynacji i euforii z jej strony są jak najbardziej na miejscu w kontekście powieści. Nie wiem gdzie można postawić granicę - sama nie czytam powieści, w których odnoszę wrażenie, że bardzo szczegółówe opisy bardzo brutalnych rzeczy nie służą niczemu innemu niż nakarmieniu ludzkiego zainteresowania "zakazanym". Nie znaczy to, że cokolwiek złego myślę o osobach, które takie sceny piszą czy czytają. W ludziach jest coś co ciągnie w tę stronę - dlatego takie książki, filmy i gry cieszą się takim zainteresowaniem. Ja, jako czytelnik, uważam, że im trudniejsze i poważniejsze tematy są poruszane tym autor musi mieć większy warsztat żeby coś takiego udźwignąć. Teraz jednak żyjemy w czasach kiedy masa książek jest napisana przez osoby, które sobie usiądą i postanowią coś napisać i o ile część z nich wychodzi dobrze o tyle jest też masa kwiatków pokroju "50 twarzy Greya" i "365 dni".
Myślę też, że pewnym problemem jest fakt, że książki dalej funkcjonują w społeczeństwie jako coś co nas rozwija intelektualnie, jako taka bardziej wysublimowana rozrywka. A w tym momencie sporo książek jest zwyczajnie złych i fakt, że są to książki zupełnie nic nie zmienia - "365 dni" ma poziom serialu na mtv i tak samo powinna być traktowana. Jak ktoś chce przeczytać dla zabicia czasu to nie ma w tym nic złego, problem zaczyna się kiedy po taką pozycję sięga osoba, która rzadko kiedy czyta książki i wpada w ten stereotyp, nawet nie świadomie, że "skoro książka to na pewno coś w niej jest i można z niej coś wynieść". Ale nie wiem jak można z tego wybrnąć.

Boję się, że oznaczenia się zwyczajnie nie sprawdzą - że wprowadzenie ich byłoby drogą do absurdów, bo jakby nie patrzeć opisy morderstw i tortur są nawet w Harrym Potterze a każdy ma inną wrażliwość, inne poglądy na temat tego co jest odpowiednie dla osób w danym wieku a co nie. Nagle się okaże że trzynastolek "nie może" przeczytać Harrego Pottera a szesnastolatek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko jest dla ludzi. Można lubić danego Autora albo nie. Nie trzeba czytać z przymusu, to nie kanon lektur. Każdy ma swój gust i według niego niech wybiera książki dla siebie. Z każdego kryminału, thrillera, sensacji, przygodówki, w momencie, w którym wyrwie się coś z kontekstu może okazać się to tekst straszliwy, koszmarny, obraźliwy. A szum, który powstał wokół "Parafila" sprzyja i książce i autorowi. "Nieważne jak kto mówie/pisze, ważne, że mówi/pisze".

Wszystko jest dla ludzi. Można lubić danego Autora albo nie. Nie trzeba czytać z przymusu, to nie kanon lektur. Każdy ma swój gust i według niego niech wybiera książki dla siebie. Z każdego kryminału, thrillera, sensacji, przygodówki, w momencie, w którym wyrwie się coś z kontekstu może okazać się to tekst straszliwy, koszmarny, obraźliwy. A szum, który powstał wokół...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej