Hajnówka z Okularnik[bookLink]251458|Okularnik[/bookLink] Bondy nic nie ma z miasta, w którym się wychowałam.

Hajnówka z Okularnik[bookLink]251458|Okularnik[/bookLink] Bondy nic nie ma z miasta, w którym się wychowałam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja kocham Londyn, tę miłością od pierwszego wejrzenia, której nie da się wyplenić bez względu na to, co człowiek w danym miejscu odkrywa przy kolejnych wizytach i jakie inne miejsca na świecie odwiedza później i obdarza sympatią. Dlatego wszystkim polecam najbardziej "Londyn. Biografia" Petera Ackroyda, choć dobrych pozycji książkowych jest od groma, jak choćby "W 80 dni dookoła świata (nie wyjeżdżając z Londynu)" Jarosława Sępka czy "Londoners" Craiga Taylora.

Ja kocham Londyn, tę miłością od pierwszego wejrzenia, której nie da się wyplenić bez względu na to, co człowiek w danym miejscu odkrywa przy kolejnych wizytach i jakie inne miejsca na świecie odwiedza później i obdarza sympatią. Dlatego wszystkim polecam najbardziej "Londyn. Biografia" Petera Ackroyda, choć dobrych pozycji książkowych jest od groma, jak choćby "W 80...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

CHICAGO
Taka plotka: Był jeden facet z koroną na głowie, który do drugiego faceta (bez korony) powiedział: "za dużo nut”. Dziś nikt - poza wykładowcami historii i ich studentami - nie pamięta tego w koronie. Za to drugiego znają wszyscy, a wielu z nich - kocha Go i podziwia. Przypomniała mi się ta historyjka, kiedy w jednej z recenzji „Diabła w Białym Mieście” recenzentka zarzuciła pisarzowi przeładowanie faktami. A przecież Erik Larson odwalił kawał znakomitej roboty. Ilość źródeł, jakie wykorzystał w pracy nad książką (i ich różnorodność) jest imponująca. 464 strony skarbnicy wiadomości. Każde zdanie dokładnie przemyślane, żadnego wodolejstwa. Fakty, fakty, fakty i tylko tam, gdzie nie było świadków, autor - posiłkując się własną wyobraźnią -przedstawił sytuacje tak, jak mogłyby wyglądać i uzupełnił historię o dialogi i przemyślenia bohaterów.
Trzeba mieć naprawdę niezwykły umysł, aby prowadząc równoległe dwa potężne wątki - budowa światowej wystawy i zbrodnie, a potem śledztwo w sprawie seryjnego zabójcy - pokusić się jeszcze o analizę ekonomiczną Ameryki tamtych lat, przedstawić różnice klasowe amerykańskiego społeczeństwa i jeszcze zgłębić życiorysy wielu bohaterów (architektów, inżynierów, policjantów, polityków, członków amerykańskiej high society). Pojawia się nawet Titanic. A wszystko łączy jedno miasto: Chicago. Ta książka to reportaż i to jaki! A ostatni akapit ? Dla mnie - brylant.

TIMBUKTU
W konkursie na najgłupszy tytuł książki - tak w oryginale, jak i w polskim tłumaczeniu - nagrodę specjalną przyznałabym książce Joshuy Hammera „Hardcorowi bibliotekarze z Timbuktu : historia ludzi, którzy przechytrzyli terrorystów z Al-Kaidy”. Książka taka sobie, ale opisana w niej historia - zadziwiająca. Zaryzykuję również stwierdzenie, że niewiele osób - bez sprawdzania w internecie - wskaże, gdzież to całe Timbuktu się znajduje. Sprawdziłam, przeczytałam książkę i jestem w absolutnym szoku.

WENECJA
Obejrzałam jakiś czas temu - przerażający wręcz - reportaż o wycieczkowcach, które są prawdziwą plagą Wenecji. Potem czarno-białe zdjęcia ikony włoskiej fotografii: Gianniego Berengo Gardin. A potem... przypomniał mi się sentymentalny „Znak wodny” Josifa Brodskiego. I zrobiło mi się smutno. Bo Wenecji Brodskiego, Henryego Jamesa, Arthura Conan Doyla (Przygody brygadiera Gerarda), Alejo Carpentiera, już nie ma.

PARYŻ
Nie ma też Paryża. Coś tam na jego miejscu jest, ale to z pewnością nie TEN PARYŻ. Tajemniczy, trochę straszny i drzemiący wraz ze swoim upiorem pod paryską operą lub ten ze szlachetnym mścielem, tropiącym zbója z połświatka z nożem w zębach. Ani (utalentowany) Leroux ani (mniej utalentowany) Sue nie poznaliby dziś swojego rodzinnego miasta. Jaki więc BYŁ ten Paryż? Czy ktoś umiał stworzyć pełny obraz tego wspaniałego niegdyś miasta? Ależ oczywiście. Nawet w 24 tomach. Piękne, arystokratyczne dzielnice, szemrane ulice nędzy, szczęśliwe domy, domy hazardu i rozpusty, zaciszne skwery i parki w sam raz na tajemną schadzkę, odludne poletka - idealne, by w pojedynku strzelić rywalowi w łeb. Sklepy, banki, kawiarnie. Gryzetki, naiwni goście z prowincji, głodujący poeci, szpicle, szlachetni lekarze, młode wilki, napoleońscy weterani. Wszyscy oni krążą ulicami Paryża i budują swój los. A my możemy iść ich śladem, bo mamy przecież wspaniałego przewodnika, a nazywa się On - Honoré  de Balzac.
Kto nie lubi “staroci” (bo “Komedia ludzka” takim uroczym starociem jest), zawsze może zajrzeć do Krzysztofa Rutkowskiego.

CHICAGO
Taka plotka: Był jeden facet z koroną na głowie, który do drugiego faceta (bez korony) powiedział: "za dużo nut”. Dziś nikt - poza wykładowcami historii i ich studentami - nie pamięta tego w koronie. Za to drugiego znają wszyscy, a wielu z nich - kocha Go i podziwia. Przypomniała mi się ta historyjka, kiedy w jednej z recenzji „Diabła w Białym Mieście” recenzentka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Świetne zestawienie. Przeczytałem Maximum City. Bombaj[bookLink]98828|Maximum City. Bombaj[/bookLink] i również gorąco polecam. Sam mam na koncie i chętnie zaproponuję na pewno dwie:
Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny[bookLink]246349|Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny[/bookLink] Wciągający opis podróży przez miasto widziany oczami autorki.
Samotność Portugalczyka[bookLink]225351|Samotność Portugalczyka[/bookLink] Opis państwa co prawda, ale książka również "... zabiera nas w podróż" a Pani Klementowska udowadnia, że jest świetnym przewodnikiem.

Świetne zestawienie. Przeczytałem Maximum City. Bombaj[bookLink]98828|Maximum City. Bombaj[/bookLink] i również gorąco polecam. Sam mam na koncie i chętnie zaproponuję na pewno dwie:
Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny[bookLink]246349|Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny[/bookLink] Wciągający opis podróży przez miasto widziany oczami autorki.
Samotność Portugalczyka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

http://lubimyczytac.pl/seria/13390/noir-claroscuro

Skupiska miejskie miewają też fascynujące mroczne oblicze. Żyjące wedle praw własnych i napędzające namnażającym się złem w swej wszechobecnej postaci. Znakomite opowieści tego rodzaju zawarto w "czarnej" serii wydawnictwa Claroscuro.

http://lubimyczytac.pl/seria/13390/noir-claroscuro

Skupiska miejskie miewają też fascynujące mroczne oblicze. Żyjące wedle praw własnych i napędzające namnażającym się złem w swej wszechobecnej postaci. Znakomite opowieści tego rodzaju zawarto w "czarnej" serii wydawnictwa Claroscuro.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Świetny artykuł! Dziękuję za tak dużą dozę inspiracji w skondensowanej formie. W poniedziałkowy poranek mam zwyczajnie ochotę "rzucić wszystko" i zabrać się za czytanie pozycji, których jeszcze nie znam.

Uzupełniając dyskusję, chciałbym polecić Autorce i Czytelnikom książkę o podobnej tematyce, mniej znaną, a zdecydowanie zasługującą na uwagę.

Budapeszt 1900: Portret miasta i jego kultury[bookLink]4330750|Budapeszt 1900: Portret miasta i jego kultury[/bookLink]

Świetny artykuł! Dziękuję za tak dużą dozę inspiracji w skondensowanej formie. W poniedziałkowy poranek mam zwyczajnie ochotę "rzucić wszystko" i zabrać się za czytanie pozycji, których jeszcze nie znam.

Uzupełniając dyskusję, chciałbym polecić Autorce i Czytelnikom książkę o podobnej tematyce, mniej znaną, a zdecydowanie zasługującą na uwagę.

Budapeszt 1900: Portret...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Seria Amerykańska przyniosła mi dwa bardzo różne portrety miast: przygnębiające i zaklejające Detroit. Sekcja zwłok Ameryki[bookLink]244629|Detroit. Sekcja zwłok Ameryki[/bookLink] oraz również niewesołe, ale pozostawiające miejsce na uśmiech, nadzieję i wibrację Dziewięć twarzy Nowego Orleanu[bookLink]4066724|Dziewięć twarzy Nowego Orleanu[/bookLink].

Seria Miasta (wspominany wyżej Stambuł) to także świetna Hawana. Podzwrotnikowe delirium[bookLink]4814578|Hawana. Podzwrotnikowe delirium[/bookLink].

Wracając między Bug a Odrę: Poznań. Miasto grzechu[bookLink]4801755|Poznań. Miasto grzechu[/bookLink] traktuje swoich bohaterów bez najmniejszych śladów sympatii (bo bardziej o ludziach niż o mieście w którym żyją) podczas gdy zarówno Aleja włókniarek[bookLink]4852062|Aleja włókniarek[/bookLink] jak i Łódź. Miasto po przejściach[bookLink]4914323|Łódź. Miasto po przejściach[/bookLink] nie pudrując rzeczywistości kreślą obraz miasta z dużym do jego mieszkańców szacunkiem. Poznań a szczególnie Wilda, mają swoją kronikarkę Magdalena Mrugalska-Banaszak[authorLink]21180|Magdalena Mrugalska-Banaszak[/authorLink] a Łódź ma szczęście do interesujących przewodników: Przewodnik literacki po Łodzi[bookLink]4815962|Przewodnik literacki po Łodzi[/bookLink], Detal łódzki. Przewodnik po łódzkich detalach architektonicznych[bookLink]4822403|Detal łódzki. Przewodnik po łódzkich detalach architektonicznych[/bookLink].

Z jeszcze innej strony - w szkole średniej marzyła mi się włóczęga po Paryżu i Buenos Aires z Grą w klasy[bookLink]91689|Grą w klasy[/bookLink] pod pachą.

Seria Amerykańska przyniosła mi dwa bardzo różne portrety miast: przygnębiające i zaklejające Detroit. Sekcja zwłok Ameryki[bookLink]244629|Detroit. Sekcja zwłok Ameryki[/bookLink] oraz również niewesołe, ale pozostawiające miejsce na uśmiech, nadzieję i wibrację Dziewięć twarzy Nowego Orleanu[bookLink]4066724|Dziewięć twarzy Nowego Orleanu[/bookLink].

Seria Miasta...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W artykule jest błąd:
jest Delhi Rany Gasgupty
a powinno być: Delhi: stolica ze złota i snu Rany Dasgupty

W artykule jest błąd:
jest Delhi Rany Gasgupty
a powinno być: Delhi: stolica ze złota i snu Rany Dasgupty

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Świetny artykuł! Właściwie wszystkie te książki chciałabym przeczytać (oprócz rewelacyjnego Stambułu Pamuka, bo już ją znam).

Fascynują mnie książki z portretem/historią miasta w tle. Są to powieści zazwyczaj, w których miasto jest pieczołowicie przedstawione, jest w dużej mierze bohaterem opowiadanej historii. Czuć, że autor ma osobisty stosunek do swojego miasta, mieszka/bywa w nim, zna jego historię, klimat i ludzi w nim żyjących. Dla mnie to najcenniejsze literackie przewodniki:

Aleksandria
Wyjście z Egiptu[bookLink]25819|Wyjście z Egiptu[/bookLink] Andre Acimana (o wielokulturowym mieście dzieciństwa, o społeczności żydowskiej Aleksandrii
lat 50-tych)

Barcelona
(miasto tajemnicy i melancholii, miasto wspaniałe i podłe)
Miasto cudów[bookLink]50827|Miasto cudów[/bookLink] Mendozy i wszystko Zafona

Belfast
(miasto jak zniszczone pole bitwy po wojnie domowej)
Ulica marzycieli[bookLink]40938|Ulica marzycieli[/bookLink] Roberta McLiama Wilsona

Bombaj
(miasto wykluczonych, biednych, miasto przestępców i policjantów)
Delikatna równowaga[bookLink]234212|Delikatna równowaga[/bookLink] Rohintona Minstry'ego
Święte gry[bookLink]28388|Święte gry[/bookLink] Vikrama Chandry

Buenos Aires
(miasto Borgesa i tanga)
Tango w Buenos Aires[bookLink]64452|Tango w Buenos Aires[/bookLink] Tomasa Eloya Martineza

Bukareszt
Bukareszt. Kurz i krew[bookLink]175021|Bukareszt. Kurz i krew[/bookLink] Małgorzaty Rejmer
Nostalgia[bookLink]4015991|Nostalgia[/bookLink] Mircea Cartarescu ((liryczny, nostalgiczny portret miasta skrajnie komunistycznego, ale będącego również miastem dzieciństwa pisarza)

Dublin
Gwiazda zwana Henry[bookLink]22822|Gwiazda zwana Henry[/bookLink] Roddy'ego Doyle'a (miasto z historią rewolucji, miasto biedy i slumsów)

Jerozolima
Kto ze mną pobiegnie[bookLink]38286|Kto ze mną pobiegnie[/bookLink] Dawida Grosmana (miasto z piękną i tragiczną historią młodych ludzi, dalekie od naszych wyobrażeń miasto dzieci ulicy)
oraz wiele książek Amosa Oza np.
Pantera w piwnicy[bookLink]55911|Pantera w piwnicy[/bookLink] (trudna historia Jerozolimy widziana oczami chłopca)

Johannesburg
Kochankowie mojej matki[bookLink]24087|Kochankowie mojej matki[/bookLink] Christophera Hope'a (z przerażającym, odrażającym portretem miasta slumsów, skrajnej biedy, przestępczości)

Kair
z opowieści Nadżiba Mahfuza - o życiu tradycyjnej rodziny kairskiej:
Opowieści starego Kairu[bookLink]30888|Opowieści starego Kairu[/bookLink]

Lizbona
(piękne liryczne portrety miasta z muzyką i literaturą w tle)
Zima w Lizbonie[bookLink]3769639|Zima w Lizbonie[/bookLink] Antonio Munoza Moliny
Nocny pociąg do Lizbony[bookLink]4859913|Nocny pociąg do Lizbony[/bookLink] Pascala Merciera

Londyn
Uwielbiam to miasto, zarówno historię jak i współczesność, a zwłaszcza Londyn wiktoriański:
Sens nocy. Spowiedź[bookLink]22946|Sens nocy. Spowiedź[/bookLink] Michaela Coxa
Złodziejka[bookLink]260708|Złodziejka[/bookLink] Sary Waters
Szkarłatny płatek i biały[bookLink]22351|Szkarłatny płatek i biały[/bookLink] Michela Fabera
oraz barwne freski z wielokulturowego Londynu pisane przez Zadie Smith
Białe zęby[bookLink]252278|Białe zęby[/bookLink]
Londyn NW[bookLink]217055|Londyn NW[/bookLink]

Meksyk
Dzicy detektywi[bookLink]53132|Dzicy detektywi[/bookLink] Roberto Bolano (wspaniała książka, burzliwe losy młodych poetów - zbuntowanych studentów, a w tle przemiany społeczne i polityczne Meksyku)

Moskwa
Zielony namiot[bookLink]175121|Zielony namiot[/bookLink] Ludmiły Ulickiej (nikt tak chyba nie potrafi pisać o radzieckiej rzeczywistości, o zwykłej moskiewskiej rodzinie)

Nowy Jork
Trylogia nowojorska[bookLink]143896|Trylogia nowojorska[/bookLink] Paula Austera (oraz inne jego książki) z klimatem mrocznym, tajemniczym, całkowicie fascynującym

Rzym
Taki piękny dzień[bookLink]50628|Taki piękny dzień[/bookLink] Melanii Mazzucco - odległy od przewodników turystycznych obraz miasta, w którym mają swoje dramaty ludzie pochodzący z różnych środowisk społecznych

Sztokholm
Gentlemani[bookLink]84952|Gentlemani[/bookLink] Klasa Ostergrena (świetnie opisane realia społeczne Sztokholmu lat 70-80-tych)

Tokio
Stacja Tokio Ueno[bookLink]4919144|Stacja Tokio Ueno[/bookLink] Yu Miri (zaskakujący obraz Tokio, które jest także miastem wykluczonych, wyrzuconych poza margines).

A o jakiej realnej podróży marzę? Może do Lizbony...

Świetny artykuł! Właściwie wszystkie te książki chciałabym przeczytać (oprócz rewelacyjnego Stambułu Pamuka, bo już ją znam).

Fascynują mnie książki z portretem/historią miasta w tle. Są to powieści zazwyczaj, w których miasto jest pieczołowicie przedstawione, jest w dużej mierze bohaterem opowiadanej historii. Czuć, że autor ma osobisty stosunek do swojego miasta,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej