Błagam, błagam, niech to nie przekroczy takiej granicy, że zamkniemy się tylko na „spuściznę narodową” i zaczniemy przypominać stereotypowych Amerykanów! Lektury niech zachęcają do myślenia, skłaniają do poznawania innych punktów widzenia, jednoczą nas jako ludzi. Ja na przykład bardzo bym chciała zobaczyć w kanonie lektur coś Fitzgeralda, ale oczywiście wielkich dzieł jest za dużo, by w szkole czytać wszystkie…
„Nie ma zgody na dominację czy wręcz dyktaturę poglądów lewicowo-liberalnych, zwłaszcza tych radykalnych w treści” – czy ktoś mógłby mi rozjaśnić o co chodzi? Zupełnie nie mam pomysłu, o czym może być mowa.
A co do dzieł papieżowych… Czy język w nich nie jest przypadkiem zbyt toporny, zbyt nieintuicyjny, by rozbudzać umysły uczniów?

Błagam, błagam, niech to nie przekroczy takiej granicy, że zamkniemy się tylko na „spuściznę narodową” i zaczniemy przypominać stereotypowych Amerykanów! Lektury niech zachęcają do myślenia, skłaniają do poznawania innych punktów widzenia, jednoczą nas jako ludzi. Ja na przykład bardzo bym chciała zobaczyć w kanonie lektur coś Fitzgeralda, ale oczywiście wielkich dzieł jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

MEN nie ma szczęścia do swoich ministrów. Co jeden to lepszy. Zamiast zająć się tym co najważniejsze, jak zawsze robi zamieszanie nie tam gdzie trzeba.
Kanon lektur warto odświeżyć ale powinni nad tym pracować poloniści, socjolodzy, ludzie którzy mają pojęcie o rozwoju dzieci i młodzieży w dzisiejszych czasach.
Dzieciaki nie czytają bo nie mają na to czasu a i umiejętności często brak.
Już to widzę jak sięgną po książki Papieża.

MEN nie ma szczęścia do swoich ministrów. Co jeden to lepszy. Zamiast zająć się tym co najważniejsze, jak zawsze robi zamieszanie nie tam gdzie trzeba.
Kanon lektur warto odświeżyć ale powinni nad tym pracować poloniści, socjolodzy, ludzie którzy mają pojęcie o rozwoju dzieci i młodzieży w dzisiejszych czasach.
Dzieciaki nie czytają bo nie mają na to czasu a i umiejętności...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kto tego Cymbała zrobił ministrem Edukacji. To będzie zaiste Czarny Okres dla polskiej szkoły.

Kto tego Cymbała zrobił ministrem Edukacji. To będzie zaiste Czarny Okres dla polskiej szkoły.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zgadzam się z komentarzem Oli: "Zbyt mało dajemy młodzieży okazji do wyrażenia własnych opinii." i idę o krok dalej. Niech w ogóle parę razy w roku szkolnym dać uczniom wolną rękę. Sami wybierzcie lekturę, jakąkolwiek. Po przeczytaniu uzasadnijcie wybór i odważcie się zachęcić do książki innych.

Zgadzam się z komentarzem Oli: "Zbyt mało dajemy młodzieży okazji do wyrażenia własnych opinii." i idę o krok dalej. Niech w ogóle parę razy w roku szkolnym dać uczniom wolną rękę. Sami wybierzcie lekturę, jakąkolwiek. Po przeczytaniu uzasadnijcie wybór i odważcie się zachęcić do książki innych.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

od 5 klasy do pełnoletności "Rok 1984" co roku jako lektura. Co 3 lata "Nowy wspaniały świat". Wtedy dzieci będą gotowe, aby zmienić świat na lepsze. To co produkuje szkoła obecnie to jest smutny wybryk, acz to nie wina dzieci.

od 5 klasy do pełnoletności "Rok 1984" co roku jako lektura. Co 3 lata "Nowy wspaniały świat". Wtedy dzieci będą gotowe, aby zmienić świat na lepsze. To co produkuje szkoła obecnie to jest smutny wybryk, acz to nie wina dzieci.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ta...k "Czasami trzeba zmusić do czytania!" To mógł napisać tylko ktoś to młodzież ogląda przez szybę własnego samochodu i wzycha wówczas z bólem " ach to młode pokolenie". Z doświadczenia wiem, że takie podejście zwiększy tylko popularność wszelkiego rodzaju opacowań i portali typu klp.pl. Moim zdaniem tajemnica tkwi nie tyle w stricte sensu zestawie lektur (choć oczywiście jego wagi nie pomijam), co w podejściu do niego. Zbyt mało dajemy młodzieży okazji do wyrażenia własnych opinii. Boimy się stwierdzenia "dno" w stosunku do uznanych dzieł. Może warto podjąć temat i zachęcić młodego człowieka do myślenia stwierdzeniem "uzasadnij". Tylko czy myślące, inteligentne społeczeństwo jest celem polskiej edukacji? Mam wątpliwości.

Ta...k "Czasami trzeba zmusić do czytania!" To mógł napisać tylko ktoś to młodzież ogląda przez szybę własnego samochodu i wzycha wówczas z bólem " ach to młode pokolenie". Z doświadczenia wiem, że takie podejście zwiększy tylko popularność wszelkiego rodzaju opacowań i portali typu klp.pl. Moim zdaniem tajemnica tkwi nie tyle w stricte sensu zestawie lektur (choć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Taaa, nie ma to jak wprowadzanie lektur pod wpływem ideologii... lub religii. "Przekroczyć próg nadziei" znam bo jest tam ciekawa wypowiedź Jana Pawła II o buddyzmie... który to spowodował kilkudniowe protesty na Sri Lance.

https://www.indiatoday.in/magazine/neighbours/story/19950215-pope-john-paul-ii-evokes-displeasure-in-sri-lanka-over-his-views-on-buddhism-806902-1995-02-15

Lektury powinny zachęcać do czytania a nie zniechęcać. Wprowadzając lektury o jakich mowa tylko zniechęcą dzieciaki do czytania. A czym skorupka za młodu nasiąknie... Kanon lektur powinien zawierać książki ważne i dostosowane do wieku. Tak, w kanonie powinna tez być Biblia bo w naszej kulturze funkcjonuje bardzo wiele odwołań biblijnych... czy tego chcemy czy nie.

Taaa, nie ma to jak wprowadzanie lektur pod wpływem ideologii... lub religii. "Przekroczyć próg nadziei" znam bo jest tam ciekawa wypowiedź Jana Pawła II o buddyzmie... który to spowodował kilkudniowe protesty na Sri Lance.

...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja wprowadziłabym książki o relacjach, uczuciach, kontaktach międzyludzkich. "Porozumienie bez przemocy", itp. Jak mieć dobrą, szczęśliwą rodzinę, jak realizować się w rolach matki, ojca, żony ,męża. Tyle rozbitych rodzin, pokręconych relacji...Rozszczepiamy atomy, a nie umiemy często normalnie porozmawiać.
Moja córka na przykład przerabiała teraz "Hobbita", kompletnie jej się nudził....ma z niego same jedynki :(. A przecież i książka i film są super.... Ja lektury czytałam, ale z kolei nie cierpiałam ich "przerabiać"...
Na przykład "Nad Niemnem", jak dla mnie najcudowniejsza lektura, książka o miłości itp.. .:). Gdyby nie szkoła, może bym jej nie odkryła...
A Polacy to naród przekorny, im więcej się nam narzuca, tym bardziej tego nie cierpimy...
Ale byłoby fajnie, gdybyśmy znali nasze kanony, ktoś rzuci cytat a wszyscy wiedzą o co chodzi, znamy postaci, wydarzenia itp.

Ja wprowadziłabym książki o relacjach, uczuciach, kontaktach międzyludzkich. "Porozumienie bez przemocy", itp. Jak mieć dobrą, szczęśliwą rodzinę, jak realizować się w rolach matki, ojca, żony ,męża. Tyle rozbitych rodzin, pokręconych relacji...Rozszczepiamy atomy, a nie umiemy często normalnie porozmawiać.
Moja córka na przykład przerabiała teraz "Hobbita", kompletnie jej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Problem z kanonem lektur istnieje od lat i jeszcze długo nie zniknie. Najpewniej nigdy.
W moim odczuciu problemem nie jest wybór lektur, lecz przede wszystkim podejście do nich i wymogi z nimi związane. Czego wymagamy od ucznia? W skrócie - żeby wiedział, co autor miał myśli. Ewentualnie jak to napisał, ale to też znajdzie się w przyzwoitej ściągawce. Nie musi rozumieć, nie ma miejsca i czasu na własną interpretację, trzeba tylko wykuć najważniejsze punkty, żeby wpasować się w klucz. Możemy sobie dyskutować o wartości literatury i jej przekazu, o sztuce, ale skoro wszystko jest odgórnie narzucone, to właściwie po co tracić czas na czytanie całości? Można robić coś ciekawszego w tym czasie. Oczywiście, nie neguję, że uczeń powinien poznać wielką i wartościową, różnorodną literaturę, ale problem ostatecznie sprowadza się do jednej prostej kwestii - co za różnica, której książki nie przeczyta. Młodzież najpierw trzeba zachęcić do czytania, a to można osiągnąć chyba tylko poprzez schowanie dumy do kieszeni i wybranie tytułu mniej wartościowego z puntu widzenia samej literatury, ale takiego, który uczeń przeczyta i o nim porozmawia. Trzymając się pewnego poziomu, czyli książek napisanych przynajmniej przyzwoitym językiem. Może zobaczymy chociaż pozytywny wpływ na znajomość gramatyki, stylistyki i ogólnej umiejętności przekazywania myśli, bo wszyscy wiemy, że nie jest z tym najlepiej. Nie tylko u dzieci. Prezentowanie "Pana Tadeusza" dzieciakowi, który ostatnio czytał "O psie, który jeździł koleją" - a i to nie w całości - nie ma sensu ani szans na sukces. Nie jest to argument przeciw Mickiewiczowi, lecz przeciw systemowi, w którym czytanie jest obowiązkiem czysto teoretycznym i właściwie niesprawdzalnym. Trzeba się dostosować do realiów, a te są dość smutne, jeśli chodzi o czytelnictwo, i nie zmienią się nagle magicznie, bo zmieniły się pozycje na liście. Większa swoboda nauczycieli powinna zaowocować większym zaangażowaniem uczniów. Pewien kanon lektur jest - i być powinien - obowiązkowy, jednak spora część tytułów powinna być wyborem nauczyciela, który decyduje względem możliwości oraz zainteresowań własnych i uczniów, z którymi książki przerabia. Lepiej przeczytać coś, niż nic. A jeszcze lepiej przeczytać ze zrozumieniem i coś z tego wynieść. Jeśli uda się z lekką książką, to może uda się również z klasyką - można mieć jedno i drugie, tylko trzeba przestać upierać się przy jedynej słusznej drodze i pozwolić uczniom chcieć przeczytać.

Jeśli chodzi o treści patriotyczno-religijne... Interpretacja będzie prosta, dokładną znajomością raczej nie będzie trzeba się wykazać. Kolejne pozycje, które będą tylko na papierze, z kilkoma punktami do wykucia. Więcej to mówi o ludziach decydujących o edukacji, niż o samej edukacji. Inteligentni w końcu zauważą schemat i zaczną szukać poza nim. W dzisiejszym świecie, w którym młodzi ludzie mają tak łatwy dostęp do informacji, indoktrynacja odgórna raczej nie ma szans na sukces.

Sama wielu lektur nie przeczytałam, chociaż książki pochłaniałam szybko i chętnie. Wiele z nich wtedy widziałam jako potwornie nudne i pretensjonalne, a nauczyciel i tak dyktował nam interpretację do wykucia na pamięć, nie próbując nas zainteresować danym dziełem. Wyjątkiem była pewna pani polonistka, która organizowała ciekawe dyskusje i wymyślała projekty angażujące całą klasę. Za jej panowania prawie każdy przeczytał wszystkie lektury, bo potrafiła nas zainteresować, ale też zadać pytanie, na które odpowiedzi nie było w brykach. Ale, co najważniejsze, ceniła własne zdanie ucznia, kierowała się zasadą "uzasadnij swoją interpretację" i można było 6 dostać za coś całkowicie zwariowanego, jeśli się znało książkę i potrafiło przygotować spójną, przekonującą prezentację pełną argumentów na poparcie swojej wersji. W takich przypadkach często cała klasa uczestniczyła w dyskusji i miała wpływ na ocenę tego ucznia, więc nie było szans na kiepskie przygotowanie. Opowiadała ciekawostki i zawsze wyraźnie zaznaczała w odpowiednich momentach, że akurat to będzie na maturze i musimy wiedzieć, że tu obowiązuje tylko jedna droga. Każdemu takiego nauczyciela życzę.

Problem z kanonem lektur istnieje od lat i jeszcze długo nie zniknie. Najpewniej nigdy.
W moim odczuciu problemem nie jest wybór lektur, lecz przede wszystkim podejście do nich i wymogi z nimi związane. Czego wymagamy od ucznia? W skrócie - żeby wiedział, co autor miał myśli. Ewentualnie jak to napisał, ale to też znajdzie się w przyzwoitej ściągawce. Nie musi rozumieć,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej