Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:
asiulka19963
Pusor
Radosław
Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:
asiulka19963
Pusor
Radosław
Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Polecam barwne, przejmujące i pełne dramaturgii losy Mieczysława Czerkawskiego opisane w książce "Byłem żołnierzem gen. Andersa". Jest to pasjonująca opowieść obejmująca swym zasięgiem udział jej bohatera nie tylko w kampanii wrześniowej, trzyletni pobyt w łagrach, rekonwalescencję w Taszkiencie, szkolenie na Bliskim Wschodzie, walki na froncie włoskim aż po dramatyczny koniec historii miłosnej w Libanie i powrót do trudnej (szczególnie dla "andersowców") rzeczywistości powojennej Polski. To historia pełna nie tylko różnorodnych, jakże odmiennych krajobrazów (Europa, Azja, Bliski Wschód, Afryka) , nagłych zwrotów akcji i bitew ale i znanych, barwnych postaci (gen.Sikorski, Hanka Ordonówna, miś Wojtek). Pozycja dokumentuje pełną poświęceń tułaczkę Polaków (tych walczących pod dowództwem gen. Andersa) oraz upamiętnia ich odwagę i męstwo w kampanii włoskiej oraz ich wkład w zdobycie niedostępnego Monte Cassino. To opowieść o ludziach, którzy walczyli od pierwszego do ostatniego dnia wojny i o wykutej na polu walki męskiej przyjaźni, która przetrwała niejedną zawieruchę.

Polecam barwne, przejmujące i pełne dramaturgii losy Mieczysława Czerkawskiego opisane w książce "Byłem żołnierzem gen. Andersa". Jest to pasjonująca opowieść obejmująca swym zasięgiem udział jej bohatera nie tylko w kampanii wrześniowej, trzyletni pobyt w łagrach, rekonwalescencję w Taszkiencie, szkolenie na Bliskim Wschodzie, walki na froncie włoskim aż po dramatyczny...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przekornie powiem, że może słownik języka polskiego, frazeologii, synonimów i etymologiczny! Ilekroć do tych książek zaglądam odkrywam jakby na nowo jak niesamowity, bogaty, twórczy jest nasz cudowny język polski!

Przekornie powiem, że może słownik języka polskiego, frazeologii, synonimów i etymologiczny! Ilekroć do tych książek zaglądam odkrywam jakby na nowo jak niesamowity, bogaty, twórczy jest nasz cudowny język polski!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Z mojej perspektywy jedną z najważniejszych (i to nie tylko dla polskiego ale też dla międzynarodowego czytelnika) książek dotyczących Polski jest napisana z niezwykłą pasją i wrażliwością "Sprawa honoru. Dywizjon 303 Kościuszkowski: zapomniani bohaterowie II wojny światowej " autorstwa Lynne Olson i Stanleya Clouda. Pozycja dedykowana "Narodowi polskiemu" jest nie tylko poruszającą opowieścią o historycznym wysiłku i ogromnym zaangażowaniu (na wielu frontach) naszych rodaków w walce o wolność i niepodległość podczas II wojny światowej ale też rodzajem hołdu złożonym Polsce i Polakom. W bardzo interesujący sposób przybliża wcześniejsze karty z naszej historii (rozbiory, powstania, odzyskanie niepodległości, okres dwudziestolecia międzywojennego) i ważne dla nas postaci (Tadeusza Kościuszko, Kazimierza Piłsudskiego, Ignacego Paderewskiego). Z książki dowiadujemy się jakie cechy i wartości są dla nas istotne i jakie wydarzenia ukształtowały naszą narodową tożsamość. To także poruszający zapis pasjonujących ale też tragicznych losów pilotów ze słynnego dywizjonu 303, ich doświadczeń i kierujących nimi motywacji. Podziwiamy ich zapał, odwagę i niezłomną wolę walki , jesteśmy dumni z ich podniebnych wyczynów i razem z nimi przeżywamy utratę suwerenności Polski oraz rozczarowującą i wątpliwą moralnie postawę naszych sojuszników (Teheran, Jałta). Warto pamiętać, że ci zdeterminowani ludzie tułali się po całym świecie i oddawali życie nie bez przyczyny bo jak mawiał gen. Stanisław Maczek "Polski żołnierz walczy o wolność innych narodów, ale ginie tylko za Polskę".

Z mojej perspektywy jedną z najważniejszych (i to nie tylko dla polskiego ale też dla międzynarodowego czytelnika) książek dotyczących Polski jest napisana z niezwykłą pasją i wrażliwością "Sprawa honoru. Dywizjon 303 Kościuszkowski: zapomniani bohaterowie II wojny światowej " autorstwa Lynne Olson i Stanleya Clouda. Pozycja dedykowana "Narodowi polskiemu" jest nie tylko...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książka o Polsce i Polakach, hm bardzo podchwytliwy temat. Mi do głowy przychodzi jeden cytat J. Piłsudskiego " Naród mamy wspaniały, tylko ludzie są k..."(i nie popieram wulgaryzmów w przestrzeni publicznej). W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem , jesteśmy bardzo różnorodni czasem nawet za bardzo. Natomiast czytelnikom poleciła bym nie tylko jedną książkę, ale trzy serie książek Joanny Jax Zemsta i przebaczenie, Zanim nadejdzie jutro oraz Prawda zapisana w popiołach. Jest w nich doskonale opisana cała gama uczuć, zachowań, przemyśleń, przeżyć i postępowanie wielu ludzi oraz powody i motywacje jakimi się kierowali. Książki te doskonale uczą też historii Polski, przekazywanej w bardzo dostępny sposób.

Książka o Polsce i Polakach, hm bardzo podchwytliwy temat. Mi do głowy przychodzi jeden cytat J. Piłsudskiego " Naród mamy wspaniały, tylko ludzie są k..."(i nie popieram wulgaryzmów w przestrzeni publicznej). W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem , jesteśmy bardzo różnorodni czasem nawet za bardzo. Natomiast czytelnikom poleciła bym nie tylko jedną książkę, ale trzy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przeglądam komentarze pod tym artykułem i serce rośnie. Jest tyle książek do polecenia.

Oglądam gorące sceny z niedawnego marszu 11 listopada i... obawiam się, że próżny trud. Zamaskowane byczki nie wyglądają wcale jak miłośnicy literatury. Czego szkoła nie nauczyła...





Klask klap klask klap

Przeglądam komentarze pod tym artykułem i serce rośnie. Jest tyle książek do polecenia.

Oglądam gorące sceny z niedawnego marszu 11 listopada i... obawiam się, że próżny trud. Zamaskowane byczki nie wyglądają wcale jak miłośnicy literatury. Czego szkoła nie nauczyła...





Klask klap klask klap

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zastanawiam się jaka książka może nam przybliżyć Polaków czy też Polskę. Czy książka historyczna, monumentalna lub "ku pokrzepieniu serc"? Z jakiej epoki? Współczesna, a może z okresu II wojny światowej lub też z całkowicie odległej przeszłości np. z czasów średniowiecza? I tak sobie myślę, że najlepszym gatunkiem literackim, który świetnie ukazuje Polskę i Polaków jest satyra. To, co pokazane w krzywym zwierciadle, zazwyczaj zawiera wiele prawdy, a że traktuje temat z humorem? To dobrze. I dlatego dla mnie taką książką jest zbiór felietonów Wiecha "ŚMIEJ SIĘ PAN Z TEGO". Warszawa przed wojną i wszystkie przywary Polaków pokazane w sposób humorystyczny, tak, że boki zrywać, a ile w tym wszystkim celnych i wnikliwych obserwacji. Pięknie przenieść się w czasy przedwojennej Warszawy i zobaczyć jak się wówczas żyło, jakie ludzie mieli podejście do życia i do siebie wzajemnie, a wszystko z humorem i z przymrużeniem oka.

Zastanawiam się jaka książka może nam przybliżyć Polaków czy też Polskę. Czy książka historyczna, monumentalna lub "ku pokrzepieniu serc"? Z jakiej epoki? Współczesna, a może z okresu II wojny światowej lub też z całkowicie odległej przeszłości np. z czasów średniowiecza? I tak sobie myślę, że najlepszym gatunkiem literackim, który świetnie ukazuje Polskę i Polaków jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest taki dzień każdego roku, który z powodu rangi wydarzenia w kalendarzach ktoś zaznacza na czerwono. Daje tym samym okazję do świętowania, którego nie trzeba przerzedzać czasem pracy ani szkoły. Jest to dzień, który czcimy jako największy sukces. Polski. Polek. Polaków. Nieważne jak silny patriotyzm czujemy we wnętrzu. W ubiegłym roku postanowiłam Święto Niepodległości celebrować odpowiedzialnie. Choć to chyba nie najlepsze słowo... po prostu podejść do tematu ambitnie. Powzięłam wewnętrzne zobowiązanie, że co roku tego dnia oddam się lekturze książki stanowiącej o czymś co ma związek z polskością. Zupełnym przypadkiem zbiegło się to z wizytą w Muzeum Powstania Warszawskiego. Rok temu w listopadzie zasiadłam więc do Powstania Warszawskiego 1944 spod pióra nomen omen Niemca- Krannhalsa von Hanns. Po tych 608 stronach wiem, że autor nie ma znaczenia. Znaczenie ma treść. Oparta na 7000 stron niemieckich dzienników wojny spisanych przez żołnierzy, którzy mieli stłumić ten zew polskiej krwi. Jest to do szpiku kości przejmująca i trucicielsko wsiąkająca w pamięć relacja traktująca m.in. o meldunku „rzeźnika Woli”, który jednego dnia rozstrzelał 10 000 Powstańców. Jest to też bolesna rozprawa nad naiwnością Polaków, ale i hymn pochwalny ich heroizmu w bezkompromisowej walce o wolność podszytej cyniczną zdradą sowietów. Większość kartek powinna być przewracana przez ręce pełnoletnich czytelników. Choć oni także podzielą ją na kilka sesji czytelniczych, aby w międzyczasie ochłonąć i zmierzyć się z dotychczasową treścią. Pozycja powinna znaleźć się w każdym domu, może przelotnie jako reminiscencja wizyty w bibliotece lub pożyczka od przyjaciela rodziny. Jednakże każdy Polak musi ją przeczytać, żeby docenić, że niezależnie czy na co dzień nosi dresy czy garnitur, to, że żyjemy w wolnej Polsce zawdzięczamy naszym dziadkom, pradziadkom, ich ojcom... Bowiem ziemia, po której każdego dnia stąpamy jest (może nieprzypadkowo) w stolicy naszej ojczyzny (a także poza Warszawą) często nekropolią, która by dać nam możliwości dzisiejszego wolnego życia została opłacona krwią naszych przodków.

Jest taki dzień każdego roku, który z powodu rangi wydarzenia w kalendarzach ktoś zaznacza na czerwono. Daje tym samym okazję do świętowania, którego nie trzeba przerzedzać czasem pracy ani szkoły. Jest to dzień, który czcimy jako największy sukces. Polski. Polek. Polaków. Nieważne jak silny patriotyzm czujemy we wnętrzu. W ubiegłym roku postanowiłam Święto Niepodległości...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Za każdym razem, gdy wracam do "Wesela" Wyspiańskiego, przekonuję się, że niewiele się zmieniło od czasów, gdy Lucjan Rydel żenił się z panną Mikołajczykówną. Może kilka razy przesunęły się granice, upadły jakieś imperia i ustroje, ale my ciągle nie możemy się zgodzić co do tego, "co tam, panie, w polityce" i paru innych rzeczy :)

Za każdym razem, gdy wracam do "Wesela" Wyspiańskiego, przekonuję się, że niewiele się zmieniło od czasów, gdy Lucjan Rydel żenił się z panną Mikołajczykówną. Może kilka razy przesunęły się granice, upadły jakieś imperia i ustroje, ale my ciągle nie możemy się zgodzić co do tego, "co tam, panie, w polityce" i paru innych rzeczy :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Niezależnie od tego, czy ktoś z Was jest fanem literatury historycznej, obyczajowej, romansów czy reportaży, bardzo polecam Wam serię "Spacer Aleją Róż" autorstwa pani Edyty Świętek.
Cień burzowych chmur[bookLink]4100337|Cień burzowych chmur[/bookLink] Łąki kwitnące purpurą[bookLink]4426864|Łąki kwitnące purpurą[/bookLink] Drzewa szumiące nadzieją[bookLink]4784706|Drzewa szumiące nadzieją[/bookLink] Szarość miejskich mgieł[bookLink]4815295|Szarość miejskich mgieł[/bookLink] Powiew ciepłego wiatru[bookLink]4822812|Powiew ciepłego wiatru[/bookLink]
Seria składa się z pięciu części. Akcja powieści rozpoczyna się tuż po wojnie, w roku 1949 w małopolskiej wsi Pawlice, kiedy to wskutek reformy rolnej rodzina Szymczaków traci gospodarstwo. Szukając szczęścia Bronisław (jeden z głównych bohaterów) wyrusza do Krakowa, gdzie będzie pracował przy budowie Nowej Huty.
Wraz z bohaterami przeżywamy wszystko, co było udziałem naszych rodaków na przestrzeni dziesięcioleci, gdyż akcja powieści kończy się w roku 1991.
"Spacer Aleją Róż" to przepiękna, zapadająca w pamięć opowieść, skłaniająca do refleksji i myśli o naszych przodkach. To wydarzenia, o których nie uczą w szkole, a które miały ogromne znaczenie dla tego, kim i gdzie dzisiaj jesteśmy. Wszystkie znane mi osoby, które przeczytały te książki, były nimi zachwycone - każdy z nich znalazł w nich coś z własnego życia. Do tego każdy doceniał, ile dowiedział się jeszcze choćby o Sowietach, władzy ludowej czy Nowej Hucie.
Ta seria wciąga, wzrusza, oburza, poszerza horyzonty, przez nią zarywa się noce...
Po przeczytaniu któregoś tomu pytałam starszych znajomych - "tak naprawdę było?", a oni wszystko potwierdzali i jeszcze dopowiadali swoje przeżycia i uczucia.
Jestem pod wielkim wrażeniem pracy Autorki i jej znajomości tylu aspektów życia z wielu lat Polski.
Bardzo polecam wszystkim.

Niezależnie od tego, czy ktoś z Was jest fanem literatury historycznej, obyczajowej, romansów czy reportaży, bardzo polecam Wam serię "Spacer Aleją Róż" autorstwa pani Edyty Świętek.
Cień burzowych chmur[bookLink]4100337|Cień burzowych chmur[/bookLink] Łąki kwitnące purpurą[bookLink]4426864|Łąki kwitnące purpurą[/bookLink] Drzewa szumiące nadzieją[bookLink]4784706|Drzewa...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej