Polecam: "Awantury na tle powszechnego ciążenia", autor Tomasz Lem- syn.
Poznacie sylwetkę pisarza w codziennym życiu. Swoją drogą pisarz uznawany na całym świecie, ogromny dorobek, futurysta. Cenię i podziwiam autora za umysł i twórczość.

Polecam: "Awantury na tle powszechnego ciążenia", autor Tomasz Lem- syn.
Poznacie sylwetkę pisarza w codziennym życiu. Swoją drogą pisarz uznawany na całym świecie, ogromny dorobek, futurysta. Cenię i podziwiam autora za umysł i twórczość.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Rzeczywistość nie jest czarno-biała. Łatwo jest idealizować człowieka a w Polsce żywa jest zasada: " o zmarłym dobrze albo wcale".

IMHO Lem było złożonym człowiekiem i "zjawiskiem". Był wytworem swoich czasów, sumą swoich doświadczeń. Przeżycia wojenne, pogromy we Lwowie, zdobycie Lwowa przez Armię Czerwone, stalinizm. Malo kto wie, że Lem napisał list do władz radzieckich w którym przesłał własny projekt czołgu (bezsensowny krążownik lądowy, coś na miarę TOG) i oferował swoje usługi jako projektant pojazdów bojowych. Władza radziecka nigdy nie skorzystała z oferty. Pisarzem sf stał się z przypadku. Ponoć zaproponował mu napisanie powieści sf ówczesny dyrektor "czytelnika" z którym poznał się na wypoczynku w górach. I ta pierwsza próba była dość siermiężna. Jednak w owym czasie, rodzimych powieści sf było praktycznie ZERO (pierwsza rodzima powieść została napisana w 1947 "Schron na placu Zamkowym", "Astronauci" Lema byli drugą powieścią, poza nim były powieści z elementami fantastyki lub fantastyka radziecka). Nic dziwnego, że zyskał popularność.

A potem już poszło. Zyskał sławę i uznanie. I pieniądze. Mógł sobie pozwolić by być intelektualnym enfant terrible. Miał dostęp do gazet zachodnich... ale czy miałby gdyby ówczesna władza mu nie pobłażała? nie był jej zwolennikiem a wręcz przeciwnikiem czemu czasami dawał upust ale był więcej niż tolerowany.

Książki Lema są różne. Kilku z nich nie można odmówić geniuszu. Dla mnie "Kongres futurologiczny" jest jak do tej pory numerem jeden. "Niezwyciężony" jest genialny, to niemal dreszczowiec sf.

Jednak z czasem Lem staje się przeintelektualizowanym starszym panem, z bagażem wieku i doświadczeń z poprzedniej epoki, który nie jest w stanie (nie chce nawet!) korzystać z nowych technologii a jego ocena przyszłości jest raczej w czarnych barwach. Cóż, z wiekiem gorzkniejemy. Lem "wbił" się we właściwy czas a potem został "wciągnięty" w popkulturę. Każdy słyszał o Lemie... niewielu czytało Jego książki.

Polecam książkę pod redakcją Marka Kubali "Fantastyka 50'" bo nie tylko Lem w Polsce pisał fantastykę w owym czasie:

Rzeczywistość nie jest czarno-biała. Łatwo jest idealizować człowieka a w Polsce żywa jest zasada: " o zmarłym dobrze albo wcale".

IMHO Lem było złożonym człowiekiem i "zjawiskiem". Był wytworem swoich czasów, sumą swoich doświadczeń. Przeżycia wojenne, pogromy we Lwowie, zdobycie Lwowa przez Armię Czerwone, stalinizm. Malo kto wie, że Lem napisał list do władz radzieckich...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nagłębszy filozof XX wieku.

Nagłębszy filozof XX wieku.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A mnie się bardzo nie podobają okładki książek Lema:( Bardzo się rozczarowałam, że są takie proste i "retro". A co do samego Lema, to ja przeżywam nieprzerwaną fascynację jego twórczością od X lat. I niezmiennie moim numerem 1 są "Dzienniki gwiazdowe", które polecam każdemu i zawsze.

A mnie się bardzo nie podobają okładki książek Lema:( Bardzo się rozczarowałam, że są takie proste i "retro". A co do samego Lema, to ja przeżywam nieprzerwaną fascynację jego twórczością od X lat. I niezmiennie moim numerem 1 są "Dzienniki gwiazdowe", które polecam każdemu i zawsze.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Lem był geniuszem, wybitnym umysłem i ciekawym człowiekiem.
Miał szerokie horyzonty, był samoukiem, człowiekiem bardzo ciekawym świata i, zaryzykuję twierdzenie, najlepiej zorientowanym czytelnikiem w kraju w czasach PRL-u w dziedzinie najnowszych odkryć naukowych i dyskursów w Europie. Czytał zagraniczne czasopisma i książki w czasach, gdy dostęp do nich był praktycznie niemożliwy.

Moim zdaniem był także doskonałym psychologiem, a trzykrotna lektura jego "Solaris" ostatnio bardzo mnie zainspirowała. Wciąż mam ochotę przeczytać ją jeszcze raz.

Czy o nim pamiętamy? Oczywiście, najlepszy dowód to fakt, że jego książka "Solaris" zwyciężyła w plebiscycie słuchaczy Trójki "100 książek na stulecie niepodległości"! w 2018 roku.

Lem był geniuszem, wybitnym umysłem i ciekawym człowiekiem.
Miał szerokie horyzonty, był samoukiem, człowiekiem bardzo ciekawym świata i, zaryzykuję twierdzenie, najlepiej zorientowanym czytelnikiem w kraju w czasach PRL-u w dziedzinie najnowszych odkryć naukowych i dyskursów w Europie. Czytał zagraniczne czasopisma i książki w czasach, gdy dostęp do nich był praktycznie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

99 rocznica urodzin Stanisława Lem - czy o nim pamiętamy?

Aż bije po oczach, że nazwiska w tym kraju odmienia się przez przypadki...

99 rocznica urodzin Stanisława Lem - czy o nim pamiętamy?

Aż bije po oczach, że nazwiska w tym kraju odmienia się przez przypadki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeden z największych geniuszy literatury.

Jeden z największych geniuszy literatury.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Lem na prezydenta! Lem na wieszcza! Lem na księżyc! Lem potęgą jest i basta! :D

Lem na prezydenta! Lem na wieszcza! Lem na księżyc! Lem potęgą jest i basta! :D

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W moim odczuciu Lem to pisarz na tyle wybitny, że nawet jeśli jego twórczość nie do końca nam leży, to i tak warto ją szanować. Autorzy tego kalibru, których twórczość jest znana i doceniana na całym świecie, nie trafiają się w naszym kraju zbyt często. No i Lem to nie tylko pisarz – to myśliciel, filozof, futurolog, eseista, literaturoznawca i krytyk, stąd też jego płody to dzieła wymykające się prostym schematom i kategoriom, ale i odrobinę hermetyczne. Z tego też wynika wspomniany próg perkolacji przy odbiorze jego pisarstwa – czytelnik musi być trochę wyrobiony, dojrzały i, jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało, oczytany, żeby docenić kunszt i talent Lema, by dokopać się chociaż do części warstw, w jakie bogate są jego książki.

Jeśli chodzi o początki, to ja również polecam Niezwyciężonego[bookLink]270528|Niezwyciężonego[/bookLink].


P.S.
Gdyby Gombro urodził się nieco później to na pewno legendarna sentencja z Ferdydurke[bookLink]137461|Ferdydurke[/bookLink] brzmiałaby nieco inaczej, tj. "Lem wielkim pisarzem był" :)

W moim odczuciu Lem to pisarz na tyle wybitny, że nawet jeśli jego twórczość nie do końca nam leży, to i tak warto ją szanować. Autorzy tego kalibru, których twórczość jest znana i doceniana na całym świecie, nie trafiają się w naszym kraju zbyt często. No i Lem to nie tylko pisarz – to myśliciel, filozof, futurolog, eseista, literaturoznawca i krytyk, stąd też jego płody...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej