Widziałam to na angielskiej Wikipedii i byłam pewna, że nie ma polskiego tłumaczenia, dzięki za wstawienie tego :)

Widziałam to na angielskiej Wikipedii i byłam pewna, że nie ma polskiego tłumaczenia, dzięki za wstawienie tego :)

No właśnie, przecież jest piękny polski zwrot "znana historia opowiedziana na na nowo", tak krótki i tak wiele mówiący.

No właśnie, przecież jest piękny polski zwrot "znana historia opowiedziana na na nowo", tak krótki i tak wiele mówiący.

Ja staram się tej sytuacji nie oceniać, bo to, o czym opowiedziała Moira było straszne, ale z drugiej strony Marion nie żyje i nie może się bronić (zwłaszcza, że dosyć dziwne wydaje mi się, że córka twierdzi, że potępia to, czym zajmowała się matka, a jednocześnie swoją pierwszą płytę nazwała ,,The Daughter of Avalon", jakby w ogóle nie chciała się odciąć...). Niemniej z tego co czytałam dawni współpracownicy Bradley uwierzyli Moirze.

Ja po przeczytaniu o tej sprawie czytałam jeszcze ,,Kapłankę Avalonu" i przyznam, że z tą wiedzą było to dla mnie trudne przeżycie, bo czytając o seksie rytualnym i kazirodztwie nie mogłam postrzegać tego po prostu jako element świata przedstawionego, ale jako pogląd, który mógł naprawdę doprowadzić do tragedii dziecka.

Ja staram się tej sytuacji nie oceniać, bo to, o czym opowiedziała Moira było straszne, ale z drugiej strony Marion nie żyje i nie może się bronić (zwłaszcza, że dosyć dziwne wydaje mi się, że córka twierdzi, że potępia to, czym zajmowała się matka, a jednocześnie swoją pierwszą płytę nazwała ,,The Daughter of Avalon", jakby w ogóle nie chciała się odciąć...). Niemniej z...

No i jeszcze nasz Sapkowski świetnie opisał legendy, jako przeróbkę w Wiedźminie, jako retelling w ,,Maladie" i jako zbiór mitów w ,,Świecie króla Artura"".

No i jeszcze nasz Sapkowski świetnie opisał legendy, jako przeróbkę w Wiedźminie, jako retelling w ,,Maladie" i jako zbiór mitów w ,,Świecie króla Artura"".

Ooo, zapomniany "Liceum Avalon". On i "Przygody Merlina" właściwie rozbudziły we mnie fascynację arturiańskim mitem.
Choć nadal bawi mnie to ukazanie. Jeżeli Allie okazała się reinkarnacją Artura, to jej chłopak miałby być reinkarnacją Ginewry XD ? Choć tak naprawdę chyba popełniam tu ten sam błąd co bohaterowie. Artur miał powrócić ale nikt nie mówił że cała historia ma się powtórzyć kropka w kropkę. No i legendy mówią w gruncie rzeczy i tym że to Artur i Merlin mają powrócić a nie wszyscy. No w każdym razie: przyjemny to był film, ale zdecydowanie młodzieżowy.

Ooo, zapomniany "Liceum Avalon". On i "Przygody Merlina" właściwie rozbudziły we mnie fascynację arturiańskim mitem.
Choć nadal bawi mnie to ukazanie. Jeżeli Allie okazała się reinkarnacją Artura, to jej chłopak miałby być reinkarnacją Ginewry XD ? Choć tak naprawdę chyba popełniam tu ten sam błąd co bohaterowie. Artur miał powrócić ale nikt nie mówił że cała historia ma...

Film oglądałam, ale w porównaniu z książką wypada słabo, w powieści zupełnie inaczej się to rozwiązało i nie ma tego wątku, że Allie/Ellie jest Arturem ;) Mogę spoilerować?

Film oglądałam, ale w porównaniu z książką wypada słabo, w powieści zupełnie inaczej się to rozwiązało i nie ma tego wątku, że Allie/Ellie jest Arturem ;) Mogę spoilerować?

Faktycznie, zapomniałem że była jeszcze książka. Spoileruj śmiało, może się skuszę.

Faktycznie, zapomniałem że była jeszcze książka. Spoileruj śmiało, może się skuszę.

W książce główna bohaterka Elaine ,,Ellie" (nie Allie) okazuje się być reinkarnacją Pani Jeziora, a Will normalnie jest Arturem, tak samo jak jego przyrodni brat Mordredem, a nauczyciel Merlinem. Kiedy dochodzi do ostatecznej konfrontacji między Willem a jego bratem, Ellie rzuca mu miecz, co sprawia, że zostaje rozpoznana w niej Pani Jeziora. W zakończeniu zostaje zasugerowane, że to tak naprawdę ona była prawdziwą miłością Artura, skoro zabrała go po śmierci do Avalonu-prawdziwego domu.

W książce główna bohaterka Elaine ,,Ellie" (nie Allie) okazuje się być reinkarnacją Pani Jeziora, a Will normalnie jest Arturem, tak samo jak jego przyrodni brat Mordredem, a nauczyciel Merlinem. Kiedy dochodzi do ostatecznej konfrontacji między Willem a jego bratem, Ellie rzuca mu miecz, co sprawia, że zostaje rozpoznana w niej Pani Jeziora. W zakończeniu zostaje...

O kurczę. Faktycznie to ma o wiele więcej sensu. Strasznie szkoda że w filmie zrobili sobie taką samowolkę. Zebrali naprawdę fajnych aktorów, a i od strony technicznej niczego nie brakowało. Całość naprawdę świetnie się oglądało i słuchało... tylko trzeba było wyłączyć myślenie na tej końcówce.
Teraz zdecydowanie sięgnę po oryginał.

O kurczę. Faktycznie to ma o wiele więcej sensu. Strasznie szkoda że w filmie zrobili sobie taką samowolkę. Zebrali naprawdę fajnych aktorów, a i od strony technicznej niczego nie brakowało. Całość naprawdę świetnie się oglądało i słuchało... tylko trzeba było wyłączyć myślenie na tej końcówce.
Teraz zdecydowanie sięgnę po oryginał.

Kocham ten serial, jak naprawdę trudno mi się zebrać do tego, żeby obejrzeć jakikolwiek serial (Wiedźmina mam zaczętego od grudnia), tak ,,Przygody Merlina" pochłonęłam jak na mnie bardzo szybko i byłam nim totalnie zafascynowana. Może nie jest to wierna adaptacja i może ma pewne błędy w konstrukcji świata, jak mi ktoś uświadomił, ale to jest po prostu bardzo dobry serial.

Kocham ten serial, jak naprawdę trudno mi się zebrać do tego, żeby obejrzeć jakikolwiek serial (Wiedźmina mam zaczętego od grudnia), tak ,,Przygody Merlina" pochłonęłam jak na mnie bardzo szybko i byłam nim totalnie zafascynowana. Może nie jest to wierna adaptacja i może ma pewne błędy w konstrukcji świata, jak mi ktoś uświadomił, ale to jest po prostu bardzo dobry serial.

Dokładnie. To chyba charakterystyczne dla brytyjskich seriali. Faktografia nie zawsze sie zgadza, ale nadrabiają konstrukcją postaci i dramatyzmem. Efekty specjalne zwykle leżą, ale nadrabiają grą aktorską i muzyką. W rezultacie mamy reinterpretację legend arturiańskich o mocno zmienionej obudowie, ale tym samym rdzeniu. Wiemy że to bez wątpienia te same postacie, czuje się ich bliskość i dlatego tak dobrze się to ogląda.

Dokładnie. To chyba charakterystyczne dla brytyjskich seriali. Faktografia nie zawsze sie zgadza, ale nadrabiają konstrukcją postaci i dramatyzmem. Efekty specjalne zwykle leżą, ale nadrabiają grą aktorską i muzyką. W rezultacie mamy reinterpretację legend arturiańskich o mocno zmienionej obudowie, ale tym samym rdzeniu. Wiemy że to bez wątpienia te same postacie, czuje się...

Z brytyjskich seriali o podobnym klimacie uwielbiam też ,,Robina z Sherwood" i ,,Muszkieterów" - też odbiegają od oryginału, ale czuć ten sam klimat i bronią się także jako osobna całość.

Z brytyjskich seriali o podobnym klimacie uwielbiam też ,,Robina z Sherwood" i ,,Muszkieterów" - też odbiegają od oryginału, ale czuć ten sam klimat i bronią się także jako osobna całość.

"Muszkieterów" znam, tak jak piszesz, mają w sobie dokładnie tę samą pasję. I że wszystkich filmów z Muszkieterami jakie widziałem, ten serial oddaje ich postacie najwierniej.
Nad "Robinem" się właśnie wahałem długo, ale skoro wymieniasz go na rowni z tymi to juz wiem ze warto 🙃

"Muszkieterów" znam, tak jak piszesz, mają w sobie dokładnie tę samą pasję. I że wszystkich filmów z Muszkieterami jakie widziałem, ten serial oddaje ich postacie najwierniej.
Nad "Robinem" się właśnie wahałem długo, ale skoro wymieniasz go na rowni z tymi to juz wiem ze warto 🙃

Dlaczego parszywą? Proszę o konstruktywną krytykę, gdyż zamierzałem nabyć komiks drogą kupna.

Dlaczego parszywą? Proszę o konstruktywną krytykę, gdyż zamierzałem nabyć komiks drogą kupna.

Na pewno dobrze sie rozumiemy? 'Parszywy' odnosiło się do serialu "Przeklęta". Komiks Istina jest zjawiskowy.

Na pewno dobrze sie rozumiemy? 'Parszywy' odnosiło się do serialu "Przeklęta". Komiks Istina jest zjawiskowy.

A to przepraszam, chodziło mi bardziej o komiks, ale teraz to już z ciekawości zapytam, co jest nie tak z serialem?

A to przepraszam, chodziło mi bardziej o komiks, ale teraz to już z ciekawości zapytam, co jest nie tak z serialem?

Ja go nie oglądałem, bo zniechęciły mnie recenzje i opinie. Wszystkie, łącznie z tą tutaj, są negatywne, mówią o zrobieniu na siłę feministycznej narracji (w końcu Netflix), a postacie mają niewiele wspólnego z oryginałem poza imionami. Fabularnie niewiele trzyma się kupy z arturiańską mitologią, ktos chciał zrobic opowiesć fantasy z rycerzami, a imiona z legend wziął chyba tylko po to zeby przyciągnąć widzów. Kiedy czytam piątą, dziesiątą recenzję serialu i żadna nie ma w sobie *nic* zachęcającego, to czuję się usprawiedliwiony w powtarzaniu krytycznych uwag.

Ja go nie oglądałem, bo zniechęciły mnie recenzje i opinie. Wszystkie, łącznie z tą tutaj, są negatywne, mówią o zrobieniu na siłę feministycznej narracji (w końcu Netflix), a postacie mają niewiele wspólnego z oryginałem poza imionami. Fabularnie niewiele trzyma się kupy z arturiańską mitologią, ktos chciał zrobic opowiesć fantasy z rycerzami, a imiona z legend wziął chyba...

@13althazar
Na pewno warto obejrzeć pierwszy sezon "Robina z Sherwood" ze względu na klimat i oryginalność podejścia do tematu. Może ciut trzeba przymknąć oko na sceny walki i "mroczność" niektórych wątków, bo to jednak serial z lat osiemdziesiątych.

@13althazar
Na pewno warto obejrzeć pierwszy sezon "Robina z Sherwood" ze względu na klimat i oryginalność podejścia do tematu. Może ciut trzeba przymknąć oko na sceny walki i "mroczność" niektórych wątków, bo to jednak serial z lat osiemdziesiątych.

Nie mam nic przeciwko serialom z tego okresu, wręcz je uwielbiam. Jeśli to tylko nie jest kuriozum na miarę "Herkulesa" to biorę.

Nie mam nic przeciwko serialom z tego okresu, wręcz je uwielbiam. Jeśli to tylko nie jest kuriozum na miarę "Herkulesa" to biorę.

@13althazar Właśnie, ,,Muszkieterowie" różnili się fabułą od książki, ale idealnie oddali charakterów głównych bohaterów.

@13althazar Właśnie, ,,Muszkieterowie" różnili się fabułą od książki, ale idealnie oddali charakterów głównych bohaterów.

Pendragon świetnie pokazuje proces zastępowania celtyckich wierzeń przez chrześcijaństwo.

Sapkowski właściwie tylko Maladie umieścił (dość luźno) w świecie legend arturiańskich, a Świat króla Artura to w zasadzie non-fiction.

Pendragon świetnie pokazuje proces zastępowania celtyckich wierzeń przez chrześcijaństwo.

Sapkowski właściwie tylko Maladie umieścił (dość luźno) w świecie legend arturiańskich, a Świat króla Artura to w zasadzie non-fiction.