Nigdy nie zaglądam do artykułów, dlatego naprawdę nie wiem, jak tu wylądowałam, ale: dziękuję pięknie! Wczoraj skończyłam słuchać Miasta złodziei, które włączyłam tak o, do zmywania, nastawiona na niezbyt dobrą powieść, do której nie wrócę. Okazała się być zaskakująco dobrą pozycją.
I jeszcze bardziej dziękuję za słowa o Mitchellu - mam za sobą wszystkie jego książki i uważam go za jednego z najwspanialszych i najbardziej wrażliwych autorów. Jest niestety mało znany, część kojarzy tylko Atlas chmur, nieliczni jeszcze Czasomierze, a reszta jest równie cudowna.

Nigdy nie zaglądam do artykułów, dlatego naprawdę nie wiem, jak tu wylądowałam, ale: dziękuję pięknie! Wczoraj skończyłam słuchać Miasta złodziei, które włączyłam tak o, do zmywania, nastawiona na niezbyt dobrą powieść, do której nie wrócę. Okazała się być zaskakująco dobrą pozycją.
I jeszcze bardziej dziękuję za słowa o Mitchellu - mam za sobą wszystkie jego książki i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Człowiek, który zabił[bookLink]88907|Człowiek, który zabił[/bookLink]

Ja ostatnio taką znalazłam. Świetnie się czytało

Człowiek, który zabił[bookLink]88907|Człowiek, który zabił[/bookLink]

Ja ostatnio taką znalazłam. Świetnie się czytało

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Hm, jak widać, czasem ekranizacja szkodzi...

Hm, jak widać, czasem ekranizacja szkodzi...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zgadzam się w 100% z opinią o "Niebiańskiej plaży", niesamowita czytelnicza przygoda, cały czas trzymająca w napięciu. Przeczytałam ją kilka lat temu, a do dzisiaj wspominam, stała się jedną z moich ulubionych. Reszty książek z zestawienia nie czytałam.

Zgadzam się w 100% z opinią o "Niebiańskiej plaży", niesamowita czytelnicza przygoda, cały czas trzymająca w napięciu. Przeczytałam ją kilka lat temu, a do dzisiaj wspominam, stała się jedną z moich ulubionych. Reszty książek z zestawienia nie czytałam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Niezmiernie mierzi mnie to coraz większe współistnienie świata literatury i seriali. Język serialowy i literacki to kompletne przeciwieństwa. Nie twierdzę, że z seriali nie można wynieść absolutnie nic, ale moim zdaniem one spłaszczają rzeczywistość i pozbawiają ludzi wyobraźni, inwencji, nieszablonowego myślenia. Fajnie, że ww. twórcy przed stworzeniem swoich telewizyjnych/filmowych opus magnum szarpnęli się na literaturę, ale to nadal nie czyni ich pisarzami. Nie neguję samej czynności oglądania seriali, ale odnoszę wrażenie, że rozpoczął się już daleko posunięty proces zjadania własnego ogona. Są niczym dania typu fast-food, nie robisz sam, dostajesz gotowca, którym się posilasz i potem sięgasz po kolejny. Książka, wyłączając daleko posuniętą grafomanię o wartości telenoweli, wymaga od czytelnika więcej, bo widzisz tylko te czarne litery na białym tle i od czasu do czasu zdjęcia, jeśli jest to literatura faktu, ale nic ponadto. Seriale kodują w ludziach myślenie, że bez emocjonujących, pełnych napięcia momentów, szkoda tracić na coś czasu. To wszechobecne poszukiwanie dreszczyku niestety przenosi się na literaturę: musi być wyróżniająca się okładka, zachęcający blurb (arcydzieło, mistrzostwo itp.) oraz tysiąc internetowych pseudo-recenzji utwierdzających w przekonaniu, że to coś nietuzinkowego i po prostu musimy to mieć.

Niezmiernie mierzi mnie to coraz większe współistnienie świata literatury i seriali. Język serialowy i literacki to kompletne przeciwieństwa. Nie twierdzę, że z seriali nie można wynieść absolutnie nic, ale moim zdaniem one spłaszczają rzeczywistość i pozbawiają ludzi wyobraźni, inwencji, nieszablonowego myślenia. Fajnie, że ww. twórcy przed stworzeniem swoich...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mam nadzieję, że wymienieni w artykule scenarzyści filmowi są lepsi w sztuce pisania powieści niż ci, z którymi ja się zetknęłam czytelniczo w tym roku. Po lekturze "Pani Fletcher" Toma Perroty oraz w trakcie lektury "Kasztanowego ludzika" utwierdzam się w przekonaniu, że lepiej by było, gdyby scenarzyści trzymali się pisania scenariuszy.

Mam nadzieję, że wymienieni w artykule scenarzyści filmowi są lepsi w sztuce pisania powieści niż ci, z którymi ja się zetknęłam czytelniczo w tym roku. Po lekturze "Pani Fletcher" Toma Perroty oraz w trakcie lektury "Kasztanowego ludzika" utwierdzam się w przekonaniu, że lepiej by było, gdyby scenarzyści trzymali się pisania scenariuszy.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Każdy z nas pewnie napisałby inny artykuł o swoich literackich skarbach. Sama mam bardzo dużo takich, które nie cieszyły się uznaniem krytyków (po prostu ich nie przeczytali) i przeszły bez większego echa wśród czytelników, np.:
Odprysk całości[bookLink]78248|Odprysk całości[/bookLink]Steve'a Toltza, pisarza australijskiego; wspaniała powieść o relacji ojca z synem, powieść, jeśli mogę tak powiedzieć, uniwersalna, a jednocześnie pełna pasji, dynamiczna, szalona. Szkoda, że ta książka nie miała większej (żadnej?) promocji i prezentująca się kiepsko od strony edytorskiej (np. bardzo mała czcionka, mikroskopijne marginesy), wydana przez nieznane wydawnictwo (Manzoku) nie miała szans na polskim rynku.

Cieszę się, że autor artykułu przypomniał o zapomnianej przeze mnie książce Miasto złodziei[bookLink]52549|Miasto złodziei[/bookLink] Benioffa (kurzy się gdzieś w drugim rzędzie regału). Z kolei Niebiańska plaża[bookLink]53523|Niebiańska plaża[/bookLink] jest dostępna na Allegro i pewnie ją zamówię, bo słyszałam o niej już wcześniej.

Z wymienionych w artykule książek polecam bardzo mniej znaną pozycję Davida Mitchella Konstelacje[bookLink]52649|Konstelacje[/bookLink] o nieco pokiereszowanym dzieciństwie, potwierdzam, że jest świetna, aczkolwiek zupełnie inna od pozostałych dzieł pisarza.

Każdy z nas pewnie napisałby inny artykuł o swoich literackich skarbach. Sama mam bardzo dużo takich, które nie cieszyły się uznaniem krytyków (po prostu ich nie przeczytali) i przeszły bez większego echa wśród czytelników, np.:
Odprysk całości[bookLink]78248|Odprysk całości[/bookLink]Steve'a Toltza, pisarza australijskiego; wspaniała powieść o relacji ojca z synem,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W Polsce wydawanych jest około 30 książek dziennie. Tak, także w niedzielę, bo to średnia. To oznacza, że nie ma absolutnie żadnej możliwości, żeby więcej niż jakieś 1-3% to były pozycje wartościowe.

W Polsce wydawanych jest około 30 książek dziennie. Tak, także w niedzielę, bo to średnia. To oznacza, że nie ma absolutnie żadnej możliwości, żeby więcej niż jakieś 1-3% to były pozycje wartościowe.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mnie też rozczarował artykuł. Myślałam bardziej o książkach, które dawno nie były wydawane, a które watro odszukać w swoich biblioteczkach lub w internetowych antykwariatach

Mnie też rozczarował artykuł. Myślałam bardziej o książkach, które dawno nie były wydawane, a które watro odszukać w swoich biblioteczkach lub w internetowych antykwariatach

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Przeczytałam tytuł artykułu i byłam zaciekawiona, może odkryję jakiś zapomnianych autorów i ich książki. Niestety otrzymałam, otrzymałam znanych autorów i co najwyżej mniej znane powieści. Nic ciekawego. Na swoich regałach znalazłam ciekawsze książki i nie tak oczywiste.

Przeczytałam tytuł artykułu i byłam zaciekawiona, może odkryję jakiś zapomnianych autorów i ich książki. Niestety otrzymałam, otrzymałam znanych autorów i co najwyżej mniej znane powieści. Nic ciekawego. Na swoich regałach znalazłam ciekawsze książki i nie tak oczywiste.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post