Udane kontynuacje to niemal contradictio in adiecto.
Niemal, gdyż są wyjątki potwierdzające regułę.
"Łowcy Przygód" dalszy ciąg "Łowców Złota" Curwooda, mym zdaniem trafione.
"Przygody chemiczne Sherlocka Holmesa" zupełnie w stylu oryginalnych, a miejscami, mym zdaniem, nawet lepsze od części z nich.
Ostatnio poznałam "The Exploits of Sherlock Holmes" napisane przez syna Artura Conan Doyle'a dość nierówne, choć opowiadania "Sealed Room" i "Foulkes Rath" chyba lepsze od prawdziwego Holmesa.

Udane kontynuacje to niemal contradictio in adiecto.
Niemal, gdyż są wyjątki potwierdzające regułę.
"Łowcy Przygód" dalszy ciąg "Łowców Złota" Curwooda, mym zdaniem trafione.
"Przygody chemiczne Sherlocka Holmesa" zupełnie w stylu oryginalnych, a miejscami, mym zdaniem, nawet lepsze od części z nich.
Ostatnio poznałam "The Exploits of Sherlock Holmes" napisane przez syna...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla mnie jak autor napisał książkę/serię, to tylko jego rzeczy czytam i nie interesują mnie kontynuacje napisane przez innych autorów, ponieważ dla mnie to jest kradzież czyjejś postaci. Nie ważne, że prawa zostały wykupione przez kogoś by mógł napisać kontynuację, po prostu jeżeli postać jest czyjaś to niech pozostanie jego. To on ją stworzył, to on się z nią zżył, to on przeżywał, cieszył się, planował i plany realizował do swoich kontynuacji i zakończenia. Można się zainspirować jakąś postacią by stworzyć własną, to jest naturalne, że się inspiruje, ale nie kupować i jeszcze swoim nazwiskiem się podpisywać.

Dla mnie jak autor napisał książkę/serię, to tylko jego rzeczy czytam i nie interesują mnie kontynuacje napisane przez innych autorów, ponieważ dla mnie to jest kradzież czyjejś postaci. Nie ważne, że prawa zostały wykupione przez kogoś by mógł napisać kontynuację, po prostu jeżeli postać jest czyjaś to niech pozostanie jego. To on ją stworzył, to on się z nią zżył, to on...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Modelowy przykład: Pan Samochodzik. Nie wiem ile dokładnie Nienacki napisał książek (zdaje się, że 15), ale obecnie "Panów Samochodzików" różnych autorów istnieje ok. 100.

Ja osobiście nie uznaję tego typu kontynuacji - rację bytu ma co najwyżej coś skleconego na bazie notatek autora, najlepiej przez kogoś z jego rodziny albo bliskiego przyjaciela. Cała reszta to skok na kasę. Z jakością bywa różnie, natomiast ZAWSZE jest to już coś zasadniczo innego.

Dobry przykład - Diuna. Sześć oficjalnych tomów Franka Herberta i już chyba kilkanaście dodatkowych, pisanych przez jego syna. Te dodatkowe nie powiem, dobre, nawet bardzo, ale jako literatura akcji i przygody. Wciągają, emocjonują, czyta się z wypiekiami na twarzy, ale nijak nie przystają do powolnego, refleksyjnego stylu Herberta, nie ma w nich już ani krzty tej głębi. Wygląda to mniej więcej jakby Dan Brown napisał drugą część "Imienia Róży" - może się okazać, że to jest dobre (nawet bardzo), ale do dzieła "bazowego" ma się kompletnie nijak.

Modelowy przykład: Pan Samochodzik. Nie wiem ile dokładnie Nienacki napisał książek (zdaje się, że 15), ale obecnie "Panów Samochodzików" różnych autorów istnieje ok. 100.

Ja osobiście nie uznaję tego typu kontynuacji - rację bytu ma co najwyżej coś skleconego na bazie notatek autora, najlepiej przez kogoś z jego rodziny albo bliskiego przyjaciela. Cała reszta to skok na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie sądzę, żeby kiepskie kontynuacje zagrażały oryginałom. Rozumiem, że miłośnicy kultowych dzieł literackich, czy ich bohaterów, mogą chcieć zarówno o nich pisać, jak i o nich czytać, a potem znów wracać do swoich ukochanych pierwowzorów... Interesujące są dla mnie może nie tyle kontynuacje, ale nowe książki oparte na klasycznych motywach, prezentujące inne, oryginale spojrzenie na ikonę kultury, napisane w sposób świeży, nowatorski.

Na przykład ostatnio czytałam kilka książek powiedzmy "szerlockistowskich":
Xango z Baker Street[bookLink]299646|Xango z Baker Street[/bookLink] Soaresa (tu raczej pisarz idzie w stronę pastiszu)
Sherlockista[bookLink]115206|Sherlockista[/bookLink] Grahama Moore'a (powieść jest wynikiem fascynacji autora przede wszystkim Arthurem Conan Doylem, który często był utożsamiany z postacią Sherlocka) oraz
Pan Holmes[bookLink]251698|Pan Holmes[/bookLink] Cullina (przykład, moim zdaniem, znakomitej kontynuacji - piękna książka o starości Sherlocka Holmesa, nie jest to kryminał).

Podoba mi się również "Projekt Szekspir" jednego z brytyjskich wydawnictw, ogłoszony w 400 rocznicę śmierci dramaturga. Przepięknie wydane przez Wydawnictwo Dolnośląskie książki (np. Czarci pomiot[bookLink]273989|Czarci pomiot[/bookLink] Atwood) uważam za ciekawy eksperyment, na pewno trudny - bo jak opowiedzieć na nowo dzieła Szekspira językiem współczesnym? Podjęli się tego znakomici pisarze.

Nie sądzę, żeby kiepskie kontynuacje zagrażały oryginałom. Rozumiem, że miłośnicy kultowych dzieł literackich, czy ich bohaterów, mogą chcieć zarówno o nich pisać, jak i o nich czytać, a potem znów wracać do swoich ukochanych pierwowzorów... Interesujące są dla mnie może nie tyle kontynuacje, ale nowe książki oparte na klasycznych motywach, prezentujące inne, oryginale...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ciekawy jest casus serii "Ania z Zielonego Wzgórza" bowiem tutaj mamy prequel czyli Droga do Zielonego Wzgórza[bookLink]3908461|Droga do Zielonego Wzgórza[/bookLink] oraz prequel prequela - Maryla z Zielonego Wzgórza[bookLink]4906297|Maryla z Zielonego Wzgórza[/bookLink]

Ciekawy jest casus serii "Ania z Zielonego Wzgórza" bowiem tutaj mamy prequel czyli Droga do Zielonego Wzgórza[bookLink]3908461|Droga do Zielonego Wzgórza[/bookLink] oraz prequel prequela - Maryla z Zielonego Wzgórza[bookLink]4906297|Maryla z Zielonego Wzgórza[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A co do kontynuacji to mamy jeszcze:
- Powrót Młodego Księcia[bookLink]120075|Powrót Młodego Księcia[/bookLink] czyli nastoletni Mały Książę[bookLink]4856232|Mały Książę[/bookLink] - to jeden z przykładów, tutaj tez jest cały wachlarz kontynuacji,

- Powrót do Stumilowego Lasu[bookLink]54653|Powrót do Stumilowego Lasu[/bookLink] czyli kontynuacja Kubuś Puchatek[bookLink]220148|Kubuś Puchatek[/bookLink]i Chatka Puchatka[bookLink]240587|Chatka Puchatka[/bookLink]

- Czworo dzieci i coś[bookLink]206356|Czworo dzieci i coś[/bookLink] czyli kontynuacja cyklu Edith Nesbit o Piaskoludku, zawierającego: Pięcioro dzieci i "coś"[bookLink]166181|Pięcioro dzieci i "coś"[/bookLink] Feniks i dywan[bookLink]171124|Feniks i dywan[/bookLink] i Historia amuletu[bookLink]188252|Historia amuletu[/bookLink],

- "odnaleziona" trzecia część cyklu, na który składać się miały Przygody Alicji w Krainie Czarów[bookLink]170851|Przygody Alicji w Krainie Czarów[/bookLink], Po drugiej stronie Lustra i co tam Alicja znalazła[bookLink]243166|Po drugiej stronie Lustra i co tam Alicja znalazła[/bookLink] oraz właśnie Exeunt Alice[bookLink]261895|Exeunt Alice[/bookLink]- mistyfikacją z nazwiskiem Lewisa Carrolla na okładce,
nawiasem mówiąc Alicji Nickolas Cook też kazał uciekać przed zombie w Alice in Zombieland[bookLink]229311|Alice in Zombieland[/bookLink],

- prequel klasycznej powieści Dziwne losy Jane Eyre[bookLink]271545|Dziwne losy Jane Eyre[/bookLink] czyli Szerokie Morze Sargassowe[bookLink]59372|Szerokie Morze Sargassowe[/bookLink] Jean Rhys - książka genialna, ukazująca losy kobiety, która później zostanie szaloną panią Rochester,

- kontynuacje innej powieści J. Austen Emma[bookLink]271546|Emma[/bookLink] czyli Świat Emmy[bookLink]110487|Świat Emmy[/bookLink], Emma i inni[bookLink]110489|Emma i inni[/bookLink] Joan Austen-Leigh oraz Zakochana Emma[bookLink]69804|Zakochana Emma[/bookLink] Emmy Tennant,
- kontynuacje Rozważna i romantyczna[bookLink]236897|Rozważna i romantyczna[/bookLink] - m. in. Trzecia siostra[bookLink]95315|Trzecia siostra[/bookLink] i inne.

A co do kontynuacji to mamy jeszcze:
- Powrót Młodego Księcia[bookLink]120075|Powrót Młodego Księcia[/bookLink] czyli nastoletni Mały Książę[bookLink]4856232|Mały Książę[/bookLink] - to jeden z przykładów, tutaj tez jest cały wachlarz kontynuacji,

- Powrót do Stumilowego Lasu[bookLink]54653|Powrót do Stumilowego Lasu[/bookLink] czyli kontynuacja Kubuś Puchatek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kontynuacji swoich przygód doczekał się również Hercules Poirot (i to dopiero niedawno, Sophie Hannah pisze je od 2014 roku; do tej pory ukazały się trzy powieści), ale, o ile te można uznać za dość konwencjonalne i utrzymujące kurs wyznaczony przez oryginał (...)

Powieści Sophie Hannah o Poirocie są konwencjonalne i utrzymują kurs oryginału? Bardzo zabawne, ale zupełnie niezgodne z prawdą, bowiem:
1. Christie miała świetny warsztat, którego Hannah zdecydowanie nie ma; to co Agatha potrafiła zmieścić w kilku zdaniach, ewentualnie na kilku stron jej „następczyni” rozwleka do nawet 50 stron; Hannah nie utrzymuje konwencji, bo do tego trzeba mieć świetny warsztat, a o tym może sobie ona pomarzyć;
2. a kursu zdecydowanie nie utrzymuje, bowiem Christie uśmierciła Poirota w „Kurtynie”, a Hannah, ni z gruszki, ni z pietruszki, ożywia go bez żadnego wyjaśnienia prawie czterdzieści lat później.

(...) tak już kontynuacja „Dumy i uprzedzenia”, czyli „Śmierć przybywa do Pemberley”, wykonuje gatunkowy twist od obyczaju ku kryminałowi.
Mnie znacznie większym twistem zdaje się "Duma i uprzedzenie" w konwencji... apokalipsy zombie

Duma i uprzedzenie i zombi[bookLink]64552|Duma i uprzedzenie i zombi[/bookLink]

Nawiasem mówiąc o samych kontynuacjach "Dumy i uprzedzenia" można napisać cały artykuł.

Kontynuacji swoich przygód doczekał się również Hercules Poirot (i to dopiero niedawno, Sophie Hannah pisze je od 2014 roku; do tej pory ukazały się trzy powieści), ale, o ile te można uznać za dość konwencjonalne i utrzymujące kurs wyznaczony przez oryginał (...)

Powieści Sophie Hannah o Poirocie są konwencjonalne i utrzymują kurs oryginału? Bardzo zabawne, ale zupełnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak nie masz własnych pomysłów, to pasożytujesz na cudzych.

Jak nie masz własnych pomysłów, to pasożytujesz na cudzych.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dla mnie to jest pójście na pewien rodzaj łatwizny. Po co mam coś nowego wymyśleć, jeżeli już istnieją tematy i postacie, które czytelnicy polubili. Jest to rodzaj podszywania się pod uznanych autorów, a mało wyrobieni czytelnicy mogą się nabrać.

Dla mnie to jest pójście na pewien rodzaj łatwizny. Po co mam coś nowego wymyśleć, jeżeli już istnieją tematy i postacie, które czytelnicy polubili. Jest to rodzaj podszywania się pod uznanych autorów, a mało wyrobieni czytelnicy mogą się nabrać.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeśli chodzi o zaskakujące kontynuacje, to dla mnie prym wiedzie "Pierścień Mroku" Nika Pierumowa, czyli kontynuacja tolkienowskiego WP. Naprawdę ciekawa rzecz, dzieje się bodajże 300 lat po WP, bohaterowie eksplorują rejony śródziemskiego świata dalsze i mniej znane niż te, które zwiedzili Bilbo, Frodo i ekipa. No i w trzecim tomie dochodzi do sytuacji, która dla wielu radykalnych fanów Tolkiena może zostać uznana za profanację i przyprawić o zawał ;)

Jeśli chodzi o zaskakujące kontynuacje, to dla mnie prym wiedzie "Pierścień Mroku" Nika Pierumowa, czyli kontynuacja tolkienowskiego WP. Naprawdę ciekawa rzecz, dzieje się bodajże 300 lat po WP, bohaterowie eksplorują rejony śródziemskiego świata dalsze i mniej znane niż te, które zwiedzili Bilbo, Frodo i ekipa. No i w trzecim tomie dochodzi do sytuacji, która dla wielu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej