Przez artykuł i wypowiedzi w nim zawarte można zrozumieć, że syn uważa, że to co spotkało jego matce jest zniesławieniem, jeśli została wykorzystywana seksualnie i inne kobiety także to trzeba o tym mówić. Zgadzam się z przedmówczynią, nie rozumiem czemu wykorzystywanie seksualne ma się równać ze wstydem dla ofiary. Nigdy nie powinno tak być. Niestety nie mam konkretnej wiedzy na inne tematy związane z fałszem w tej książce, jednakże uważam, że jest ona dobrze napisana. Nie zniesławia nikogo oprócz faszystów. Dla mnie jest to historia życia oraz nawiązania znajomości podczas tamtego okresu. Jeśli są to wspomnienia jednego człowieka, to nie dziwne, że niektóre rzeczy mogą się nie zgrywać, mózg zapomina oraz wymazuje niemiłe wspomnienia, jeśli książka nie jest nazwana biografią, nie widzę w tym problemu.

Przez artykuł i wypowiedzi w nim zawarte można zrozumieć, że syn uważa, że to co spotkało jego matce jest zniesławieniem, jeśli została wykorzystywana seksualnie i inne kobiety także to trzeba o tym mówić. Zgadzam się z przedmówczynią, nie rozumiem czemu wykorzystywanie seksualne ma się równać ze wstydem dla ofiary. Nigdy nie powinno tak być. Niestety nie mam konkretnej...

Co do tych faktów (autentycznych lub nie ;)) oraz tego, dlaczego tatuażysta robi więcej złego niż dobrego, to proponuję poczytać wypowiedzi m.in. Bono, Alcatraz czy asymon pod wywiadem z autorką tatuażysty:

https://lubimyczytac.pl/aktualnosci/13417/spelniona-obietnica-zlozona-wiezn...

Następnie zerknąć do artykułu "Czarny Disneyland, czyli moda na fikcję z Auschwitz":

https://plus.gazetakrakowska.pl/czarny-disneyland-czyli-moda-na-fikcje-z-auschwitz/ar/c15-14735222

a jak to nie pomoże to nie wiem :))

Co do tych faktów (autentycznych lub nie ;)) oraz tego, dlaczego tatuażysta robi więcej złego niż dobrego, to proponuję poczytać wypowiedzi m.in. Bono, Alcatraz czy asymon pod wywiadem z autorką tatuażysty:

https://lubimyczytac.pl/aktualnosci/13417/spelniona-obietnica-zlozona-wiezn...

Następnie zerknąć do artykułu "Czarny Disneyland, czyli moda na fikcję z Auschwitz":

...

Autor ma prawo do fikcji literackie, a więć może zbudować fikcyjny obóz i wtedy może pisać co chce. Jednak gdy akcję umieszcza w prawdziwym obozie zagłady już takie prawo do fikcji jest mocno ograniczona, gdyż nie można przekłamywać historii wedle własnego widzimisi i żeby uatrakcyjnić historię. Jakoś do tej pory nie było pozwów dotyczących autentycznych relacji z obozów, a jest ich bardzo dużo.

Autor ma prawo do fikcji literackie, a więć może zbudować fikcyjny obóz i wtedy może pisać co chce. Jednak gdy akcję umieszcza w prawdziwym obozie zagłady już takie prawo do fikcji jest mocno ograniczona, gdyż nie można przekłamywać historii wedle własnego widzimisi i żeby uatrakcyjnić historię. Jakoś do tej pory nie było pozwów dotyczących autentycznych relacji z obozów, a...

Przecież to jest książka oparta na opowiadaniach starego człowieka. On tak widział rzeczywistość i tak ją zapamiętał, tak jego historię zrozumiała autorka i przekazała ją w taki sposób, jaki uznała za właściwy. Jeszcze raz powtarzam - to nie jest żaden dokument historyczny tylko opowiadanie o ludziach z historią w tle. Tak samo można się czepiać autorów wszelkich książek, które w tle mają wydarzenia historyczne lub reżyserów filmów z tłem historycznym.

Przecież to jest książka oparta na opowiadaniach starego człowieka. On tak widział rzeczywistość i tak ją zapamiętał, tak jego historię zrozumiała autorka i przekazała ją w taki sposób, jaki uznała za właściwy. Jeszcze raz powtarzam - to nie jest żaden dokument historyczny tylko opowiadanie o ludziach z historią w tle. Tak samo można się czepiać autorów wszelkich książek,...

Tyle tylko, że ten stary człowiek już po napisaniu podważał jej wiarygodność i to co autorka od siebie dodała. Jeżeli jest książka z historią w tle to powinna być zgodna z tą historią. Jeżeli nie jest to zafałszowuje historię. To się tyczy każdej książki i każdego filmu.

Tyle tylko, że ten stary człowiek już po napisaniu podważał jej wiarygodność i to co autorka od siebie dodała. Jeżeli jest książka z historią w tle to powinna być zgodna z tą historią. Jeżeli nie jest to zafałszowuje historię. To się tyczy każdej książki i każdego filmu.

Problem nie leży w tym, że autorka nie pisze opracowań naukowych czy pozwala sobie na fabularyzowanie. Rzecz tkwi w tym, że autorka odnosi się wprost do prawdziwej postaci historycznej. Gdyby stworzyła fikcyjną bohaterkę, bez jednoznacznego wskazywania na pierwowzór, nie byłoby problemu. Ja też uważam, że to co spotykało kobiety w lagrach i łagrach nie jest w żadnej mierze ich winą. Zresztą, jeżeli dobrze zrozumiałam to oburzenie rodziny wynika z oskarżenia o to "bycie niewolnicą seksualną". I z jednej strony rozumiem argumentację, że taka sytuacja ofiary nie hańbi. Ale myślę, że nikt nie chciałby, by bliska nam osoba była kojarzona z taką sytuacją. Zaryzykuję zresztą tezę, że sama Cecilia Kovachova nie chciałaby, żeby o niej w ten sposób pisano. Zwłaszcza, że sami historycy mówią o tym, że taka sytuacja jest niezbyt prawdopodobna.
I tu jest sedno tej sytuacji. Użycie nazwiska prawdziwej osoby i dorobienie w jej historii tego typu wątków by ją bardziej "udramatyzować" nie jest w porządku.

Problem nie leży w tym, że autorka nie pisze opracowań naukowych czy pozwala sobie na fabularyzowanie. Rzecz tkwi w tym, że autorka odnosi się wprost do prawdziwej postaci historycznej. Gdyby stworzyła fikcyjną bohaterkę, bez jednoznacznego wskazywania na pierwowzór, nie byłoby problemu. Ja też uważam, że to co spotykało kobiety w lagrach i łagrach nie jest w żadnej mierze...

Basiu nie zgodzę się że stwierdzeniem "Tak samo można się czepiać autorów wszelkich książek, które w tle mają wydarzenia historyczne lub reżyserów filmów z tłem historycznym.". Nie na miejscu jest porównywanie powiedzmy "Krzyżaków" do historii rozgrywajacych się w Auschwitz. Dodajmy sfabularyzowanych historii. Zgadzam się z TumanHuman, że to nie uragaloby godności ofiar obozu gdyby Autorka wykorzystała ich prawdziwe historie ale te historie przedstawiły by wymyślone przez nią postacie. Powołując się na realne osoby w sposób w jaki przedstawiła ich przeżycia, uważam, że ich tym obraziła. Poza tym w przypadku "Tatuażysty..." ksiazka została napisana w tak infantylny sposób, z takimi błędami, w stosunku do których sama Autorka przyznaje, że nie sprawdziła dobrze... Muszę się powtórzyć, ta pozycja uwłacza godności wszystkich ofiar wszystkich obozów zagłady.

Basiu nie zgodzę się że stwierdzeniem "Tak samo można się czepiać autorów wszelkich książek, które w tle mają wydarzenia historyczne lub reżyserów filmów z tłem historycznym.". Nie na miejscu jest porównywanie powiedzmy "Krzyżaków" do historii rozgrywajacych się w Auschwitz. Dodajmy sfabularyzowanych historii. Zgadzam się z TumanHuman, że to nie uragaloby godności ofiar...

@Barbara Bereżańska
Wyobraź sobie sytuację, w której ktoś pisze książkę o bohaterce nazywającej się Barbara Bereżańska. W książce znajomi, rodzina, daty, wydarzenia z życia zgadzają się z Twoimi, ale bohaterka książki (w odróżnieniu od Ciebie oczywiście) np. dłubie w nosie i zjada gluty. Autor książki twierdzi, że "to fikcja literacka, do której ma przecież prawo". Nie zmienia to faktu, że znajomi na Ciebie dziwnie patrzą. Fajnie?
Jak się chce wymyślać, to nie daje się bohaterowi imienia prawdziwej osoby i kropka. To nie jest jawna fantastyka, lecz książka promowana jako opowieść o prawdziwym miejscu, prawdziwych ludziach i prawdziwych dramatach.
Piszesz, że czasami masz wrażenie, że ludzie wolą żyć w świecie wygodnych dla siebie pozorów... Ale przecież nikt nie twierdzi, że autorka nie powinna podejmować takich tematów. Zastrzeżenia dotyczą jedynie niezgodności i przekłamań historycznych. Niestety, podejmując się opisania tak dramatycznych, szokujących tematów dotyczących życia prawdziwych ludzi, należałoby wykazać szczególną dbałość o trzymanie się "faktów autentycznych", a nie zmieniać sobie dowolnie to, co nie pasuje do zamysłu fabuły, nie uzyskawszy nawet zgody opisywanych osób lub ich rodzin.

P.S. Nie zgadzam się też na to, żeby wykorzystywanie seksualne kobiet (w dowolnej sytuacji, miejscu i czasie) było określane jako NORMALNE. Powszechne? Być może. Normalne? Nigdy.

@Barbara Bereżańska
Wyobraź sobie sytuację, w której ktoś pisze książkę o bohaterce nazywającej się Barbara Bereżańska. W książce znajomi, rodzina, daty, wydarzenia z życia zgadzają się z Twoimi, ale bohaterka książki (w odróżnieniu od Ciebie oczywiście) np. dłubie w nosie i zjada gluty. Autor książki twierdzi, że "to fikcja literacka, do której ma przecież prawo". Nie...

A czy główny bohater opowiadając autorce swoją historię, nie wyraził zgody na jej publikację? Trzeba się postawić na miejscu autorki. Ona włożyła w to swoją pracę, wydawca włożył czas i kasę a tu nagle ktoś zmienia zdanie, bo nie został przedstawiony, tak jak chciał. Czytałam tatuażystę i on został przedstawiony niemal jak święty, a prześlizgiwał się z każdej niebezpiecznej sytuacji bez szwanku i mam spore wątpliwości, czy takim świętym był, czy nie cierpieli przez niego ludzie. Jest cos takiego, jak prawda subiektywna i główny bohater tą prawdę może odczuwać inaczej. Czytałam np. książkę o sekretarce Göbbelsa. Też udzieliła wywiadu, czuła się niewinna, a ludzie bardzo negatywnie ją odebrali. Kilka lat temu w Niemczech powstał dokument, który miał pokazać pracę dwóch polskich opiekunek u niemieckich seniorów. Film miał być hitem kinowym. Był wszędzie reklamowany, ale w efekcie koncowym w kinach puścili go po cichu, bo prawda o niemieckich seniorach okazała się niewygodna. Cześć o jednej seniorce jest widoczna w sieci i nadal bulwersuje samych Niemców, rodzina seniorki na końcu oświadcza, że kobieta trafiła do domu starców, bo byla tak chora, ze nie potrafiła zachować się w stosunku do polskiej opiekunki. Druga część filmu jest zupełnie niedostępna. Przypuszczam, że rodzina poniosła konsekwencje, że wycofała się z projektu. Czasami prawda może wydawać się komuś niewygodna. Ale nie powinno się za pietnować autora. Czepiasz się słowa "normalne". A dla Ciebie to nienormalna informacja? Jakaś nowość?

A czy główny bohater opowiadając autorce swoją historię, nie wyraził zgody na jej publikację? Trzeba się postawić na miejscu autorki. Ona włożyła w to swoją pracę, wydawca włożył czas i kasę a tu nagle ktoś zmienia zdanie, bo nie został przedstawiony, tak jak chciał. Czytałam tatuażystę i on został przedstawiony niemal jak święty, a prześlizgiwał się z każdej niebezpiecznej...

Z tego co wiem, to wyraził zgodę na podzielenie się historią i jej spisanie przez autorkę. Cofnął zgodę po zapoznaniu się z finalnym produktem.Nad każdą książką i filmem, który ukazuje się w Polsce zawsze trwa dyskusja o zgodności z faktami historycznymi i krytykowanie jeżeli nie są. Tutaj pojawia się jakaś "święta krowa", której wolno wszystko. Jednego nie pojmuję. Mniejszą mam wiedzę o obozach zagłady, ale na Polskim rynku wydawniczym ukazało się wiele wartościowych wspomnień ludzi zesłanych do Rosji. Powstała w latach 90 biblioteka zesłańca. Może Bardziej to leży w kręgu moich zainteresowań, gdyż mój Dziadek został wywieziony na Sybir, a Babcia z dwójką dzieci, w tym z moją Mamą do Kazachstanu. Przez lata spotykałam ludzi, których dotknął ten los. Nie pojmuję, że nie wznawia się książek naprawdę dobrych, autentycznych wspomnień tych ludzi i ich się nie promuje, a wydaje się i promuje książki pseudo-historycznych i na nich buduje się obraz tamtych lat. Za parę lat tych ludzi nie będzie, a czytelnicy będą czerpać wiedzę właśnie z takich książek, a nie z autentycznych relacji.

Z tego co wiem, to wyraził zgodę na podzielenie się historią i jej spisanie przez autorkę. Cofnął zgodę po zapoznaniu się z finalnym produktem.Nad każdą książką i filmem, który ukazuje się w Polsce zawsze trwa dyskusja o zgodności z faktami historycznymi i krytykowanie jeżeli nie są. Tutaj pojawia się jakaś "święta krowa", której wolno wszystko. Jednego nie pojmuję....

@Barbara "Ona włożyła w to swoją pracę, wydawca włożył czas i kasę a tu nagle ktoś zmienia zdanie, bo nie został przedstawiony, tak jak chciał."- czyli chodzi o kasę. Zastanów się, jeżeli komuś przekazała historię swojego życia, a później ktoś powołując się na twoją relację stworzył historię z sufitu, to jakbyś się czuła słysząc, że to przecież fikcja literacka i autorowi wszystko wolno.

@Barbara "Ona włożyła w to swoją pracę, wydawca włożył czas i kasę a tu nagle ktoś zmienia zdanie, bo nie został przedstawiony, tak jak chciał."- czyli chodzi o kasę. Zastanów się, jeżeli komuś przekazała historię swojego życia, a później ktoś powołując się na twoją relację stworzył historię z sufitu, to jakbyś się czuła słysząc, że to przecież fikcja literacka i autorowi...

Jednym z glownych problemow jest fakt,ze wydawca od poczatku promowal te ksiazke jako opowiesc oparta na faktach.W tym momencie jednoznacznie "pozbawial sie praw" do literackiej fikcji.Zmienil zdanie dopiero wtedy,kiedy zaczeto wykazywac autorce luzne podejscie do do tychze faktow.Nie mozna zbijac kapitalu na prawdzie-"historia oparta na faktach"-a potem dziwic sie krytyce,ze z ta historia jednak roznie w ksiazce bywa.Zreszta polski wydawca ksiazek tej autorki rowniez chowa glowe w piasek.Probowalem kilka razy zamiescic na ich Fb link do artykulu podwazajacego rzetelnosc autorki.I za kazdym razem komentarz zostal usuniety.To tez o czyms swiadczy.

Jednym z glownych problemow jest fakt,ze wydawca od poczatku promowal te ksiazke jako opowiesc oparta na faktach.W tym momencie jednoznacznie "pozbawial sie praw" do literackiej fikcji.Zmienil zdanie dopiero wtedy,kiedy zaczeto wykazywac autorce luzne podejscie do do tychze faktow.Nie mozna zbijac kapitalu na prawdzie-"historia oparta na faktach"-a potem dziwic sie...

@Barbara Bereżańska, jasne, że zawsze winny jest sprawca, nie ofiara. Ale proszę wyobrazić sobie, że ktoś wydaje książkę o gwałtach we współczesnej Polsce - i przez wiele stron opisuje, z wymyślonymi szczegółami, podając Pani imię i nazwisko, rzeczy, które Pani rzekomo robiono. Fajnie?

@Barbara Bereżańska, jasne, że zawsze winny jest sprawca, nie ofiara. Ale proszę wyobrazić sobie, że ktoś wydaje książkę o gwałtach we współczesnej Polsce - i przez wiele stron opisuje, z wymyślonymi szczegółami, podając Pani imię i nazwisko, rzeczy, które Pani rzekomo robiono. Fajnie?

I tak, tu chodzi o bardzo konkretne, wymienione z nazwisk kobiety, nie o to, co się Autorce czy Pani wydaje, jak było w obozach.

I tak, tu chodzi o bardzo konkretne, wymienione z nazwisk kobiety, nie o to, co się Autorce czy Pani wydaje, jak było w obozach.

Zawsze sobie cenię Twoje spostrzeżenia, szczere, prosto z serca płynące.
Sam sobie wyrób opinię i masz prawo czuć po lekturze, co Ci się żywnie podoba.
Ktoś, kto Ci odradza, chce zwyczajnie kreować Twoje widzenie świata oparte nie na Twoim własnym doświadczeniu ale na jego, subiektywnej ocenie.
Może Ci się nie spodobać i co najwyżej zmarnujesz parę godzin.

Zawsze sobie cenię Twoje spostrzeżenia, szczere, prosto z serca płynące.
Sam sobie wyrób opinię i masz prawo czuć po lekturze, co Ci się żywnie podoba.
Ktoś, kto Ci odradza, chce zwyczajnie kreować Twoje widzenie świata oparte nie na Twoim własnym doświadczeniu ale na jego, subiektywnej ocenie.
Może Ci się nie spodobać i co najwyżej zmarnujesz parę godzin.

Wiem,ale czytałem opinie Znajomego i on dał jedna gwiazdkę.Musze pomyśleć.Fanem literatury obozowej nie jestem

Wiem,ale czytałem opinie Znajomego i on dał jedna gwiazdkę.Musze pomyśleć.Fanem literatury obozowej nie jestem

Przecież ja Cię nie namawiam do czytania, tylko do polegania na swoim własnym zdaniu. Szanuję tu opinię różnych osób, o zupełnie odmiennych niż moje poglądach. Ale zdanie mam własne.
Koleżanka mojej Mamy ogląda tylko TV Trwam - jej decyzja, jednakże chyba zgodzisz się ze mną, że sama w ten sposób rezygnuje z wyrobienia sobie własnej opinii na dowolny temat i polega tylko na tym, co akurat dana TV podaje.
Byłoby beznadziejnie nudno, gdybyśmy wszyscy myśleli tak samo. To nie jest kącik wzajemnej adoracji.

Przecież ja Cię nie namawiam do czytania, tylko do polegania na swoim własnym zdaniu. Szanuję tu opinię różnych osób, o zupełnie odmiennych niż moje poglądach. Ale zdanie mam własne.
Koleżanka mojej Mamy ogląda tylko TV Trwam - jej decyzja, jednakże chyba zgodzisz się ze mną, że sama w ten sposób rezygnuje z wyrobienia sobie własnej opinii na dowolny temat i polega tylko...

Ja fan TVN24 😁,ja mam też własne zdanie do książek 🌷😢

Ja fan TVN24 😁,ja mam też własne zdanie do książek 🌷😢

Pisząc szczerze, powiedziałabym Ci to samo :-)

Pisząc szczerze, powiedziałabym Ci to samo :-)

Będę pamięta

Będę pamięta

Zasadniczo popieram wypowiedź Rocinki. Zwróćmy jednak uwagę na fakt zalewu rynku wydawniczego łzawymi książkami z wojną w tle, gdzie pewne podstawowe wiadomości są podawane niezgodnie z prawdą. Najlepiej ujął to Jacek Dehnel w szkicu "Czarny Disneyland" (dostępnym w Internecie). Nie dowierzam autorce, która pisząc o Auschwitz nie skonsultowała się z Muzeum Auschwitz-Birekenau. A we wstępie ogłasza, jakie to konsultacje poczyniła. I jakoś nie mam ochoty na kontynuację lektury jej książek. A pasierbowi dziwię się... lepiej poczytałby więcej naukowych opracowań, albo wspomnień wydanych jeszcze za życia tych, którzy przeżyli to piekło. Wszak Sokołow zmarł zanim scenarzystka z Antypodów wydała powieść i tak do końca nie wiemy czy wszystko autoryzował. Może niedługo cała wiedza o II wojnie (jeżeli chodzi o większość społeczeństwa) będzie pochodzić z tych "wyciskaczy łez"?

Zasadniczo popieram wypowiedź Rocinki. Zwróćmy jednak uwagę na fakt zalewu rynku wydawniczego łzawymi książkami z wojną w tle, gdzie pewne podstawowe wiadomości są podawane niezgodnie z prawdą. Najlepiej ujął to Jacek Dehnel w szkicu "Czarny Disneyland" (dostępnym w Internecie). Nie dowierzam autorce, która pisząc o Auschwitz nie skonsultowała się z Muzeum...